NONNUMQUAM impelli possumus in vita spirituali propter vulnera, iudicia, et irremissibilem. Recessus, hucusque instrumentum fuit ut vera de te ipso et de tuo Creatore videas adiuvare, ut « veritas te liberabit ». Sed necesse est ut vivimus et simus in tota veritate, in ipso centro amoris Patris.
14 Dies incipiamus; In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, amen.
Veni Sancte Spiritus, Vitae dator. Jesus vitis est, et nos palmites; Tu, qui divina succus es, veni et per meum vivificationem, sanitatem, gratiam perducas, ut huius recessus fructus maneant et crescant. Trahe me in centrum Sanctae Trinitatis, quod omnia incipio in aeterna tua fiat et sic non finiatur. Amor mundi in me moriatur, ut per venas meas tantum vita tua et divina voluntas fluat. Doce me orare et in me orare, ut singulis vitae meae momentis Deum vivum occurram. per Jesum Christum Dominum meum, Amen.
Nihil inveni citius et mirabilius detrahere Spiritum sanctum, quam incipere laudare Deum, gratias agere et benedicere in donis suis. Nam:
Laudes populi sui inhabitat Deus, Introite portas eius in confessione, atria eius in hymnis. Ps.
Sic pergamus ad annunciandum sanctitatem Dei nostri, qui non solum in coelis sedet cor tuum.
Sanctus es Domino
sanctus, sanctus, sanctus
Sanctus es Domine
sanctus, sanctus, sanctus
Sanctus es Domine
Sedet in cælestibus:
Sedes in corde meo
et sanctus, sanctus, sanctus es dominus
sanctus, sanctus, sanctus es dominus
sanctus, sanctus, sanctus
Sanctus es Domine
sanctus, sanctus, sanctus
Sanctus es Domine
Et sedet in caelis
Sedes in cordibus nostris
sanctus, sanctus, sanctus es dominus
sanctus, sanctus, sanctus es dominus
et sanctus, sanctus, sanctus es dominus
sanctus, sanctus, sanctus es dominus
Sedet in cælestibus:
Sedes in cordibus nostris
sanctus, sanctus, sanctus es dominus
Sanctus, sanctus, sanctus es Dominus.
Sanctus es Domine
Mark Mallett, from Sciat Dominus, 2005©
Omnis benedictio spiritualis
Et benedictus Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, qui benedixit nos in omni benedictione spirituali in caelum ... Christi (cf. Eph I, III)
Catholicam esse amo. Universale — id est quod “catholica” significat — Ecclesia est quassatio quae ad Pentecosten navigat omnes subsidia gratiae et salutis. Pater autem omnia tibi dare vult omnem spiritualem benedictionem. Haec est haereditas tua, primogenitura tua, cum renatus fueris in Christo Iesu.
Hodie in Ecclesia Catholica accidit quaedam tragoedia, ubi factiones quaedam separatim effectae sunt; unum coetus est «charismaticus»; aliud est Marianum; aliud est contemplativum; alia est activa; aliud est euangelicum; aliud est traditum, et sic porro. Unde quidam sunt qui solum intellectualismum Ecclesiae accipiunt, sed eius mysticum respuunt; vel qui eius devotionem amplectuntur, sed evangelio resistunt; vel qui afferunt iustitiam socialem, sed contemplativam negligunt; vel ii qui traditiones nostras amant, sed charismaticam rationem respuunt.
Finge lapidem in lacum missum. Est punctum centrum, et tunc sunt circulorum. Reiicere partem benedictionum paternarum, affine est te in una ebullit ponere, ac deinde in unam partem ablatum. Ut ubi ille qui stat in medio accipit omnia: omnis vita dei et omni benedictione spirituali, ipsos alit, alit, alit, fovet.
Pars igitur sanationis huius recessus est vos ad reconciliationem etiam cum ipsa matre Ecclesia adducere. Tam facile sumus "exui" ab hominibus in hac vel illa factione. Nimis fanaticus es, dicimus; vel nimium procax; nimis superbus; nimium pius; nimis tepidus; motus nimium; gravis nimis; etiam hoc vel illud. Plures nos aestimantes "aequari" et "maturos" esse existimantes, et ideo non indigent aspectu Ecclesiae vitae, non respuentes ea, sed dona Christi sanguine suo acquisita terminamus.
Simplex est: quid refert Scriptura et doctrina Ecclesiae, quia illa vox est Boni Pastoris magna et clara nunc per Apostolos eorumque successores tibi loquens;
Qui vos audit, me audit. Qui vos spernit, me spernit. Qui autem me spernit, spernit eum, qui misit me. { Luc. (10 Thessalonians 16:2).
Apertisne charismata Spiritus Sancti? An omnes Ecclesiae doctrinas amplecteris, an solum tibi convenientes? Amplecterisne Mariam etiam matrem tuam? Prophetiam spernis? Rogasne cotidie? Tu fidem tuam testificaris? An duces tuos, sacerdotes, episcopos et pontifices obedis et honoras? Haec omnia et plura in Bibliis et in doctrina Ecclesiae explicite sunt. Si has « dona » et structuras divinitus positas respuis, tunc spiritualem rimam relinques in vita tua, ubi nova vulnera abundare possunt ac potentiam tuam fidei naufragium facere.
Perfectus catholicus, christianus, presbyter, episcopus vel papa nunquam occurrit. Vos?
Ecclesia, licet sancta, peccatoribus plena est. Ab hoc die recusemus tam laicorum quam Hierarchiarum defectibus uti Patris dona excusationem repudiare. Hic habitus humilis est quo enitendum est si vere volumus hanc sanationem receptam ad plenam vitae in Deo perducere;
Si qua consolatio in Christo, quod solatium in caritate, quaevis participatio Spiritus, quaelibet misericordia et misericordia, comple gaudium meum, eadem mente, eadem caritate, corde unito, aliud cogitans. Nihil ex contentione, neque ex inani gloria; sed vosmetipsos. Videte magis quam vosmetipsos, sed non sua quæque sua, sed omnes. (Phil 2, 1-4).
Ingreditur medium.
Sumite momentum in ephemeride vestra scribere quomodo hodie cum Ecclesia luctari possitis. Cum hic recessus nusquam in omnes interrogationes, quas habetis, hoc loco, Verbum Nunc, multa habet scripta, quae fere singulas quaestiones tractant. sexualitas humana, Sacra Traditio, dona gratis, partes Mariae, Evangelii nuntiandi"tempora finis", privata revelatio, etc. Sed nunc, juste cum Jesu honeste, et dic ei, quod tecum obluctans. Da ergo licentiam Spiritus Sancti, ut te inducat in veritatem, et nihil nisi veritatem, ut « omnem benedictionem spiritualem accipias », quam habet Pater pro vobis.
Cum venerit Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem. (John 16:13);
Oratio: Centrum vitae spiritualis tuae
Non potest aliquis finire sanitatem receptui, quin loquendo de mediis quae Deus tuis providit cotidie sanitatem et custodiat te in ipso sitas. Cum hanc fugam, quamvis novis et pulchris initiis, vita perseveret, ut eius ictus, nova vulnera et provocationes eruat. Nunc autem habes multa instrumenta contra quam ad nocumentum, judicia, divisiones, etc.
Unum autem instrumentum est omnino essentiale ad sanitatem perpetuam et conservandam pacem, et hoc est oratio quotidiana. O dilecti Fratres ac Sorores, oro vos, in hac fide Matris Ecclesiae! Spera in hac scriptura. Experientia Sanctorum spera. Ora medium est, quo insita Vite Christi manemus, et ne arescamus et spiritualiter moriamur. « Oratio est vita cordis novi. Animare nos debet omni tempore ».[1]Catechismus Catholicae Ecclesiae, n. LXVII ut ipse dominus dixit, "Sine me nihil potestis facere." [2]John 5: 15
Ad vulnera peccati sananda, vir et mulier egent auxilio gratiae quam Deus in infinita sua misericordia numquam recusat... Oratio attendit ad gratiam quam oportet... Purificatio cordis orationem postulat. Catechismus ecclesiae catholicae (CCC), n. 2010, 2532
Oro ut naturali curriculo huius recessus, te cum Deo ex corde loqui didiceris. Eum vere ut Patrem tuum, Iesum ut fratrem tuum, Spiritum ut adiutorem tuum acceperis. Si habes, tunc votum in sua essentia nunc sensum facit: non de verbis, sed de relatione. Est de amore.
Oratio est congressio sitis Dei cum nostris. Deus sitit ut eum sitiamus. oratio est viva relatio filiorum Dei cum eorum Patre, qui supra modum est bonus, cum Filio eius Iesu Christo et cum Spiritu Sancto. -CCC, n. DCCCLXV, DCCCLX
S. Teresia de Avila simpliciter dicit: « Oratio contemplativa mea sententia nihil aliud est quam arcta inter amicos communicatio; significat frequentius esse soli cum Illo qui novimus nos amare.[3]S. Teresiae a Iesu, In Libro vitae Her, In 8,5 Platonis Philosophi a S. Teresia a Iesu
Oratio contemplativa Eum quaerit « quem diligit anima mea ». -CCC, MXXXVIII
Oratio quotidiana Saporem Spiritus Sancti fluentem servat. Gratiae intus haurit ut nos ab hesterna lapsus purificet ac nos in hodiernum diem confirmet. Docet nos sicut audimus verbum Dei, quod est "gladius spiritus".[4]cf. V Rom: VIII qui penetrat corda nostra[5]cf. C. IV, IX et mentes nostras excolit ad terram bonam fiendam Patri ad novas gra- tias serendas.[6]cf. Evangelium secundum Lucam XII: 8-11 Oratio nos reficit. Mutat nos. Sanat nosperspiciatis quia sit cum S. Sic oratio id est quod nos inducit reliqua quod Iesus promisit.[7]cf. Matt 11
Cessate et cognoscite quoniam ego sum Deus? (Psalmi 46:11)
Si vis illam continuam esse, semper ora sine fastidio.[8]Luke 18: 1
Sed « omni tempore » orare non possumus, si certis temporibus oramus, eam scienter volentes. Haec communio vitae semper possibilis est, quia per Baptismum iam Christo coniuncti sumus. -CCC, n. DCCCLXV, DCCCLX
Denique oratio quid est centers nos iterum in vita Dei et Ecclesiae. Centrum nos in divina voluntatequi procedit de aeterno corde patris. Si Divinam voluntatem in vita nostra accipere discimus et "vita in voluntate divina” — cum omnibus bonis et omnibus malis quae ad nos obveniunt — ergo vere etiam citra aeternitatem quiescere possumus.
Oratio est quae primo docet quod in quotidiano proelio, Deus salus nostra, ipse est refugium nostrum, ipse refugium nostrum, ipse arx nostra est.[9]Cf. 2 Sam. Ps
Benedictus Dominus, adiutor meus,
qui docet manus meas ad proelium
digiti mei ad bellum;
Praesidium meum et praesidium meum;
meae elevator meus et liberator meus;
protector meus in quo speravi ... (Ps 144:1-2)
Concludamus ergo cum hac precatione… et postea tantum paululum quiescamus in brachiis Patris, in centro cordis eius.
Tantum in te
solum in te, solum in te anima mea requiescit
solum in te, solum in te anima mea requiescit
Sine te nulla pax, nulla libertas animae meae
Deus, vita mea es, Canticum et via mea
Tu es petra mea, refugium meum es tu
Tutela mea es, non commovebor
Tu fortitudo mea es tu salus mea
Tu mea munitio, non commovebor
Tantum in te
solum in te, solum in te anima mea requiescit
solum in te, solum in te anima mea requiescit
Sine te nulla pax, nulla libertas animae meae
Deus, suscipe me ad cor tuum, et non dimitte me
Tu es petra mea, refugium meum es tu
Tutela mea es, non commovebor
Tu fortitudo mea es tu salus mea
Tu mea munitio, non commovebor
Deus meus, desidero te
Cor meum inquietum est donec requiescat in te
Tu es petra mea, refugium meum es tu
Tutela mea es, non commovebor
Tu fortitudo mea es tu salus mea
Tu es munimentum meum, non commovebor.
Tu munimen meum es, OI non commovebitur
Tu mea munitio, non commovebor
Tantum in te
Mark Mallett, from Libera me a me, 1999©
Ut de itinere Mark apud quod Verbum autem,
click to sub vexillo scribet.
Tua inscriptio est quis non participatur.
Marci dies subsequatur 'signa temporum' in MeWe:
Audi per haec: