LOCO nos incipiunt in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, amen.
Veni sancte Spiritus, veni ut lumen ad illuminandum mentem meam, ut videam, cognoscam et intelligam quid sit veritas, et quid non sit.
Veni Sancte Spiritus, veni ut Ignis ad cor purificet meum, ut diligam me sicut Deus amat me.
Veni Sancte Spiritus, veni ut Aura lachrymas siccas et dolores meos in gaudium converte.
Veni Sancte Spiritus, veni mitis Pluviae, ut reliquias vulnerum mearum diluas et metum.
Veni Sancte Spiritus, veni Doctor ad augendam scientiam et intelligentiam, ut in viis libertatis ambulem omnibus diebus vitae meae. Amen.
Annos abhinc, in spatio vitae meae, cum nihil praeter contritionem meam sensi, sedi et carmen hoc scripsi. Hodie faciamus hanc partem orationis nostrae aperiendae;
Me mihi de libera
Eripe me de me;
ex hoc tentorio terreno sagino et diffluente
Eripe me de me;
ex hoc fictili fictili findi et sicco
Eripe me de me;
ex hac carne tam debilis et attrita
Dómine, líbera me ex me
in misericordia tua (repeat)
In misericordia tua
In misericordia tua
In misericordia tua
Domine, libera me a me.
Eripe me de me;
ex hac carne tam debilis et attrita
Dómine, líbera me ex me
in misericordia tua
In misericordia tua
In misericordia tua
In misericordia tua
Domine, eripe me de me
In misericordia tua
In misericordia tua
In misericordia tua
Domine, eripe me de me
In misericordia tua
In misericordia tua
In misericordia tua
-Mark Mallett a Libera me de Me, 1999©
Pars nostrae taedii ex infirmitate venit, humana natura lapsa, quae propemodum videtur prodere desiderium sequendi Christum. « Paratum est », inquit Paulus, « bonum autem facere, non est ».[1]Rom 7: 18
condelector legi Dei in me ipso, sed video in membris meis aliud principium legi mentis meae, captivum me in lege peccati quae habitat in membris meis. Miser ego qui sum! Quis me ex hoc mortali corpore liberabit? gratia Dei per Jesum Christum Dominum nostrum. (Rom 7, 22-25).
Paulus magis ac magis in fiducia conversus ad Iesum, sed multi non. Ad odium sui convertimur, nosmetipsos verberantes et desperationis affectum, quod numquam mutamur, numquam liberi sumus. Mendacia, aliorum opiniones, vel praeteritorum vulnera fatemur nos potius fingere et fingere quam Dei veritatem. In duobus decenniis cum illud carmen scripsi, honeste possum dicere quod memetipsum nunquam fecerit unciam boni. Nam multum mali factum est.
Quomodo Deus me videt
Heri ergo discessisti interrogando Iesum quomodo te videt. Postridie ad me nonnulla scripsisti, responsa communicans et quae dixit Iesus. Alii eum audisse nihil omnino mirati sunt, si forte aliquid iniquum esset aut in hac fuga relictum iri. Imo non relinqueris, sed extenderis et provocaberis in diebus ante ad nova, tam de te quam de Deo.
Multis de causis posset aliquis ex vobis audisse "nihil." Quibusdam est quod nec parvam adhuc vocem audire vel credere didicimus. Alii simpliciter dubitant quin Iesus illis loquatur ac ne molestus quidem sit audire conatur. Iterum mementote eum...
... Se manifestat illis qui ei non credunt. Sap.
Alia ratio potest esse quod Iesus habet iam locutus est tibi et vult te iterum audire verbum eius in verbo eius
Aperi Bibliam tuam, et converte ad primum librum suum, Genesis. Legite Caput 1:26 usque ad finem Caput 2. Nunc carpe ephemeridem tuam et per hunc locum ite iterum et scribe quomodo Deus hominem et mulierem videat, quem creavit. Quid de nobis haec capita narrant? Cum facta es, confer quod ad album infra ... scripsisti.
Quomodo Deus videt te
• Deus nobis dedit donum coaetare per nostram fertilitatem.
• Deus sperat nobis in vita nova
• Ad imaginem eius facti sumus (quod de aliis creaturis non dicitur)
• Deus nobis dat dominium suae creationis
• Sperat quod ad opera manuum eius curabimus
• Pascit nos bonis cibis et fructibus
• Deus nos videt ut fundamentaliter "bonum"
• Deus vult nobiscum
• Ipse est nostra vita spiritus.[2]cf. Act. Et spiritus noster est
• Deus omnem creaturam, praesertim Eden, fecit hominem ad delectationem
• Deus voluit nos videre Sua bonitas in creatione
• Deus homini providet omnibus, quibus eget
• Deus nobis liberam voluntatem et libertatem amandi eique respondendi donat
• Deus non vult nos solus esse; Omnes creaturas nobis praebet ut nos circumfundant
• Deus nobis dat privilegium nominandi creaturam
• Vir et mulier inter se dat ad suam beatitudinem perficiendam
- Sexualitatem nobis dat complementariam et potentem
• Sexum nostrum pulchrum donum est et nihil pudendum...
Id neutiquam copiose. Sed tantum docet quomodo Pater nos videat, nobis delectet, confidat, perficiat, curet. Sed quid dicit Satanas ille serpens? Accusat. Narrat tibi quod Deus te dereliquit; quod flebilis es; quod desperatum es; turpis es; quod sordidus es; quod sis onerosus; quod stultus es; ut sis ineptus; quod inutile es; quod execrandum; ut sis error; quod es dilecte; quod invitis; non amabilis es; quod es relictus; quod amittis; tu damnatus es….
Cuius ergo vocem audisti? Quod in pluribus te ipsum album vides? Patrem audis qui te creavit, an "pater mendacii"? Ah, at dicis, "I" am peccator. " atqui
Commendat autem suam caritatem Deus in nobis, quoniam, cum adhuc peccatores essemus, Christus pro nobis mortuus est, per quem nunc reconciliationem accepimus. Rom.
Nam Paulus docet nos etiam peccatum nostrum essentialiter non posse nos a Dei amore separare. Verum est quod sine peccato mortali sine poenitentia nos separare potest eternallifenon autem ex amore Dei.
Quid ergo dicemus ad hoc? si Deus pro nobis, quis contra nos? Qui Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum, quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit? Certus sum enim quod neque mors neque vita neque angeli neque principatus neque praesentia neque futura neque virtutes neque altitudo neque profundum neque creatura alia poterit nos separare a caritate Dei in Christo Jesu Domino nostro. (cfr. Rom 8, 31-39).
Servae Dei Luisae Piccarretae, cuius scripta approbationem ecclesiasticam habent;[3]cf. De scriptis et Luisa Jesus dixit:
Summus Creator ... omnes amat et omnibus bonum facit. De altitudine maiestatis suae deorsum descendit, in corda profunda usque ad infernum, sed tacite sine clamore, ubi est, facit. 29 Iunii 1926, vol.
Nempe qui in inferno rejecerunt Deum, et quid infernum. Et quid infernum deceat tibi et ego, qui adhuc in terra sumus, cum in Dei amore et misericordia nolumus credere. Clamabat Jesus ad sanctam Faustinam;
Quod flammae sint misericordiae ardenti Me - clamavit pertinet otium; Adde super eos volo animarum In animabus modo non vis credere mihi bonitatem. Jesus autem S. Antoninus, Divinae misericordiae, in Maria, Diary, n. MDLXXVIII
Si sanitatem incipere vis, ut dixi Praeparationes sanationis, necesse est ut habeas animo — animos credere Deum vere te amare. Hoc verbum eius dicit. Id quod vita eius in cruce dixit. Id quod nunc tibi dicit. Tempus est nos prohibere cum omnibus Satanae mendaciis nos accusare, desinere nosmetipsos (quod saepe falsa humilitas est) vituperare atque hoc magnum amoris Dei donum humiliter suscipere. Fides dicta est, quod me similem amare posset.
Ora cum cantu infra, et deinde ephemeride tua tolle et Iesum roga iterum: "Quomodo me vides?" Fortasse est tantum verbum alterumve. Vel simulacrum. Vel fortasse volet te vera supra solum relegere. Quidquid dicit, scito ex hac hora, quia amatis, et ab illo amore nihil potest separare. Semper.
Sicut aliquis Me
nihil sum, omnia es
Et tamen vocas me parvulum et voco te Abba
parvus sum ego et tu es Deus
Et tamen vocas me parvulum et voco te Abba
sic incurva et adoro te
Ego procumbens genua mea coram Deo
qui amat similem mei
Peccator sum, tam purus es
Et tamen vocas me parvulum et voco te Abba
sic incurva et adoro te
Ego procumbens genua mea coram Deo
qui amat similem mei
incurva et adoro te
Ego procumbens genua mea coram Deo
qui amat similem me ... similem me
o incurva et adoro te
Ego procumbens genua mea coram Deo
qui amat similem mei
Et genua mea ad Deum
qui amat similem me
qui amat similem me
sicut me…
- Mark Mallett, ex Divina Misericordia Chaplet, 2007©
Ut de itinere Mark apud quod Verbum autem,
click to sub vexillo scribet.
Tua inscriptio est quis non participatur.
Nunc in Telegram. Preme:
Marci dies subsequatur 'signa temporum' in MeWe:
Mark post scripta est hic:
Audi per haec:
V.
| ↑1 | Rom 7: 18 |
|---|---|
| ↑2 | cf. Act. |
| ↑3 | cf. De scriptis et Luisa |