Mihi quoque spem dedisti?

 

 

a quandoque petis legentibus literas accepi ubi est sperare? dabis nobis placere ... Verbo de spe! Verum cum quaedam verborum quandoq spe christiana longe spem longe profundior «ad exitum spei." 

Sane nonnulli scriptis monuit tuba canerent huc huc venire entium. Haec autem scripta sunt servivit excitare multos animarum, ut vocant illos ad Jesum: ut et ego enim didici, multis conversiones uenit. Et tamen, non satis est scire quod venit; quod est per se, prius est quam scire, ut hic, immo, qui iam hic. In quo fons verae mendacium spem.

 

SPES est persona

In superficie, scripta mea hac septimana De facti sunt sancti et sequenti The Parva Semita parum offerre videatur ad spem de libero arbitrio mundi in profundis tenebrarum et chaos. Sed enim, The Parva Semita fons est verum spei. Quam?

Quid spei contrariatur? Posset aliquis dicere desperationem. Sed in corde desperationis est aliquid altius; metum. Desperatur, quod omnem spem amiserit; timor ergo futuri, lucem spei ex animo pellit.

Sed sanctus Ioannes fontem verae spei ostendit;

Deus caritas est, et qui manet in caritate, in Deo manet et Deus in eo… Timor non est in caritate, sed perfecta caritas foras mittit timorem… Nos amamus quia prior dilexit nos. (1 John 4, 16-19).

Timor ab amore, et Deus amor est. Magis ambulat quod Parva Semitaquanto magis intrat in vitam Dei, et vita Dei intrat in eum. Amore Dei expellitur timor, quantum lucerna de camera tenebras pellit. Quid hic loquor? Christiana spes, fides, gaudium, pax… hi soli ad eos veniunt qui Iesu vestigia vere sequuntur. Ita! Cum in communione et concordia ambulamus cum Dei voluntate, tunc obtinemus lucem Dei quae desperationem repellit.

Dóminus illuminátio mea et salus mea; quem timebo? Ps.

Cum tamquam filii Dei vivere coeperimus, beneficia familiaria possidere incipimus. Cum vivere coeperimus propter Regnum Dei, tunc recipientes fisci Regis efficimur;

Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum celorum ... Beati mites, quoniam ipsi possidebunt terram. Beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam, quoniam ipsi saturabuntur. Beati misericordes, quoniam ipsi misericordiae. Beati mundo corde, quoniam ipsi Deum videbunt…. Matth.

Haec spes in nobis nascitur, dum in tempore progredimur cum modulis pulsus Sacratissimi Cordis, duarum pulsus cordis. misericordiae et gratiam.

 

SPES IN MISERICORDIA

Cum verba ut scintillam agunt, magis sunt tamquam signum spei demonstratae quam possessio ipsius spei. Vera spei possessio est ex cognoscendo Deum dimittas eum amare. Sicut scripsit sanctus Ioannes: "Amamus quia prior dilexit nos". Vel potest dici: Non timeo, quia me diligit. S. quidem Ioannes scripsit;

Timor non est in caritate sed perfecta caritas foras mittit timorem, quoniam timor pœnam habet: qui autem timet non est perfectus in caritate et. (I John 1:4)

Cum ambulare desinimus in The Parva Semita, quae via est dilectionis, tunc in peccati tenebris ambulare incipimus. Et a pri parentes scimus quid sit peccatum hominis responsio: « abscondere » - abscondere in confusione, abscondere in timore, abscondere in desperatione. [1]Gen 3, 8, 10; Sed cum misericordiam Dei eiusque incredibilem sine condicione amorem cognoscimus, tum etiam si unum peccatum, puerilis anima fidens statim ad Patrem converti potest, fretus penitus in Cruce, quae nos Ipsi reconciliavit.

Poenas ipse nos sanos ferebat ... Vulneribus sanati estis. I Petr.

Unde talis anima potest esse "perfecta in dilectione", ut, etiam si vitia et imperfectiones habeat, ad misericordiam Dei se totum mittere didicerit. Quemadmodum sol tenebras a facie terrae fugat, solas umbras relinquit, ubi res sunt in via, ita misericordia Dei in corde peccatoris confidentes tenebras timoris expellit, etiam si adhuc umbrae sunt. infirmitatem nostram.

Ad tertium dicendum quod peccatum veniale non excludit gratiam gratum facientem, amicitiam ad Deum, caritatem, et per consequens aeternam felicitatem. -Catechismus Catholicae Ecclesiae, n. LXVII

Vides, Deus non aerumnis nostris impediri, sed ab his qui ei adhaerent;

Ne sis in miseria tua, adhuc infirmior es ad loquendum, sed potius intuendum cor meum bonitate repletum, et esto. Meo sensu imbutus… Ne deficias, sed studeas amorem meum regnare pro tui amoris sui. Fiduciam habe, fili mi. Veniens ad veniam ne deficias cor, quia semper paratus sum tibi ignoscere. Quotiens pro eo petis, misericordiam meam glorificas. Jesus autem S. Antoninus, Divinae misericordiae, in Maria, Diary, n. MCCCLXI, MDLXXVIII

Hic Iesus nos non occultare, sed de umbris exire et eius misericordia apricari iubet. Talis anima, quamvis prona sit ad peccandum et ad defectionem, non timebit — voluntas enim erit, animus incredibili spe plenus.

Veni ergo cum fiducia ad hauriendam gratia de hunc fontem. Et non reiciat in antecessum a corde. Miserere mei et miseriae translatum est gaudium tuum in profundis. Miseria tua arguas me neque. Et erit mihi voluptas, si omnia tradamus ad me et calamitas. Et congregabis super thesauros sanctorum tibi gratia mea. Jesus autem S. Antoninus, Divinae misericordiae, in Maria, Diary, n. MDLXXVIII

 

SPES IN GRATIA

Hominis cor sanguine uno trahit, et altero pellit. Dum Cor Iesu statim in nostra delicto trahit (perforatur"), in altera pulsum, aqua et sanguine redundat. misericordiae et gratiam. Haec est hereditas sperantibus in se "omni benedictione spirituali in caelum. " [2]Ephesians 1: 3

Per misericordiam gratias trahuntur vas tantum est fiducia. Sustinuit anima quanto magis accipiet. Sine termino qui confidunt in animabus quoque multo solatio est mihi, quod mei gratia in illis effundam de praevaricationis omnium desiderabilium suorum. Gaudeo plurimum petunt quod vellem multum valde. In alia manu, ego, cum tristi paulo animarum petere, cum eorum cordibus Adspectum graciliorem.  Jesus autem S. Antoninus, Divinae misericordiae, in Maria, Diary, n. MDLXXVIII

Hae gratiae vere sunt expertus in eo qui ex fide ambulat. Hac de causa, fere impossibile est ut atheus obfirmatus inveniatur « probationem » Dei quam quaerit: quia Regnum Dei non datur nisi iis qui « pauperes sunt spiritu », parvuli. Hoc Benedictus Papa in suis Encyclicis Litteris declaravit Spe Salvi, ad verbum S. Pauli ad Hebr.

Fides enim est substantia, (hypostasis) De rebus speravi; convictio rerum quae non videntur.

Hoc verbum "hypostatis", Benedictus dixit, e graeco in latinum vertendum est uel substantiae uocabulis aut "substantia." Hoc est, haec fides in nobis intellegenda est tamquam realitas obiectiva - ut « substantia » in nobis;

... iam in nobis sunt quae sperantur: tota, vera vita. Et quia res ipsa iam est praesens, haec praesentia futuri etiam certitudinem efficit: hoc "quod" oportet venire nondum in externo mundo visibile est (non "videtur"), sed ob rem quod, ut realitas initialis et dynamica. intra nos portamus, quamdam perceptionem eius etiam nunc existere. -POPE Benedictus XVI, Spe Salvi (servata Hope), N. XCVII

Hoc ipsum est quomodo tu et ego signa spei in orbem. Non quia scripturas promissionum Dei commemorare possumus, vel argumentum vitae interitus probabilem producere. Immo quod habet Ipsum in nobis manentem per vi Spiritus Sancti. Iam pignus aeternae beatitudinis possidemus.

Ipse signavit nobis et dedit nobis Spiritum suum pignus in cordibus nostris ... quae est prima pignus hereditatis nostrae… Spes non confundit, quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum, qui datus est ei. nobis datum. (2 Cor 1, 22; Eph 1, 14; Rom 5, 5).

 

spes vera,

Ita sunt, dilectissimi, venientes in mundum propediemquod mutaturus est omnem vitam nostram. [3]cf. Ita, quod tempus est? Qui timent vel timent, nondum sunt « perfecti in amore ». Id est, quia adhuc magis quam proximum mundum tenere conantur; non se Deo plene deseruerunt, sed imperium tenere volunt; prius regna sua quam regnum Dei quaerunt.

Sed hoc celerrime omnia mutare potest. Et fit per ambulationem The Parva Semitamomento temporis. Pars walking that iter autem orationis fit persona.

Oratio est vita novi cordis…. Oratio. -Catechismus Catholicae Ecclesiae, n. DCCCXC, DCCCLXXXIX

Oratio succum trahit Sancti Spiritus per Vitis, qui est Christus, in corda nostra. Quotiens incepi diem meum cum nube tenebrarum et taedio animae meae ... et tunc validus ventus Spiritus orando cor meum intrat, flans nubes et me lucidis amoris Dei radiis replens! Volo clamare ad mundum: fac! Ora, ora! Iesum tibi offendes; Amabis eum, quia prior te amat; timores tuos discutiet; eiciet tenebras tuas; Et implebit te spero.

Orare ne historia exire angulum privatum propriae felicitatis recedere. Cum Rectus orationis modus est processus interioris purificationis, qui nos capaces efficit pro Deo et ita prorsus etiam capaces pro hominibus ... Et sic purificationes in nobis peraguntur, per quas habiles erimus ad Deum atque idonei efficiemur ad hominibus serviendum nostri conservis homines. Habiles erimus ad magnam spem et spei ministri erimus pro aliis. -POPE Benedictus XVI, Spe Salvi (servata Hope), N. II, XXX

Et hoc est quod tu et ego isti dies nigres- fis : lucidus, micans Spei Apostoli.

 

 

 

 

Nos tamen circa LXI% ferebatur in via 
propositum nostrae 
de 1000 hominibus donando $10/mense.
Gratias pro auxilio servandi hoc plenae temporis ministerium fluitant.

  

Mark iungere in Facebook et Twitter?
FacebooklogoTwitterlogo

Procer Friendly, & PDF Email

V.

V.
1 Gen 3, 8, 10;
2 Ephesians 1: 3
3 cf. Ita, quod tempus est?
Posted in HOME, Tempus adest gratiae,.