Artist Unknown
Archangeli et in tuba FESTO SANCTI MICHAELIS, Gabriel, Raphael testamur
QUOD PUER TIMORIS
TIMOR fit pluribus formis animos inperfectionem suspiciones inter dona mora defectus fidei amissa spe et exesa est. Hic timor, cum accepit in mente fuerit, generat puer. Quod nomen est, complacentia.
Volo ad participes sit, altum videtur litteras accepi altera die,:
Animadverti (praesertim mecum, sed etiam cum aliis) animum complacentiae, quae videtur afficere nostrum, qui non timet. Multis enim nobis (praesertim ut nuper), videtur quod tamdiu dormivimus quod modo evigilavimus nunc invenire proelium in omnibus circa nos! Ob hoc, et propter "negotiam" in vita nostra, in confusione sumus.
Unde relinquitur nescientes qua pugna primum proelium committitur (pornographia, medicamenta gallica, puer abusus, sociale iniustum, politica corruptio, etc., etc., etc.), vel etiam quomodo pugnare incipiant. Nunc, invenio omnem vim meam solum ad conservandam vitam meam sine peccato, ac familiam meam in Domino potentem. Scio hanc excusationem non esse, nec possum cedere, sed nuper ita frustratus sum!
Videtur quod in statu confusionis dies consumamus quasi res parvas. Quod mane in clare incipit, cito in obductionem decrescit sicut dies progreditur. Ut nuper, meipsum mentis et corporaliter offendiculum invenio circa cogitationes et operas imperfectas quaerens. Credo hic res adversas nobis esse operas hostium, et res humanas. Forsitan iustus est quomodo cerebra nostra respondeant omni inquinationi, undis radiophonicis et satellitibus significationibus, quibus aer plenus est; vel fortasse aliquid maius est — nescio. Sed unum pro certo scio, me male videre omnia quae in nostro mundo sunt hodie mali, et tamen nihil de eo agere valeo.
EXORCISING TIME
Radix interfice, et tota arbor moritur. Dimitte timorem, et ascendit fumus complacentia. Multi modi sunt animos ad operandum, legere potes et partes et II hujus seriei pluries, imprimis. Sed uno modo scio metum exstirpare;
Sed perfecta caritas foras mittit timorem. (I John 1:4)
Amor est illa flamma quae timorem tabescit. Non satis est mentis adsequi Christi existentiam ac divinitatem. Ut Scriptura monet, etiam diabolus in Deum credit. Plus debemus facere quam cogitare de Deo; debemus similes ei. Et est nomen eius Amor.
Unusquisque autem vestrum non solum ad suam utilitatem, sed etiam ad aliena respiciat. Hoc sapite inter vos, quod erat in Christo Iesu… (Philippians 2:4-5).
Christi mentem induendi sumus. Qua de re Part II mere "prologus" ad hanc meditationem.
Quid est mens eius? Hoc in contextu harum epistolarum respondere oportet quod tecum communicavi in iis quae fiunt in mundo sicut chaos augetur et in admonitionibus castigationum vel persecutionum in prospectu possibilium (cf. Monitum bucinas quarum usus est?).
Hortus Agoniae
paradisus Gethsemani pro Christo erat mentis infernus. Forsitan suam maximam tentationem praetendit se avertere et aufugere. Noli timere,atque illegitimus complacentiaannuentes Dominum venire;
"Quid opus est? Crescit malum. Nemo audit. Etiam proximi dormivistis. Solus es. Discrimen facere non potes. Totum mundum salvare non potes. Totum hoc dolorem, laborem, et sacrificium… quid? ite. Revertimini ad montes ubi tu et Pater ambulavit per lilia et rivos...
Revertimini ad Montem Bonum Vetus, Montem Solatium, et Montem Amoenum.
Et si non montium, multae sunt speluncae ubi abscondere potes. Imo, absconde et orate, orate, orate.
Imo, absconde, fugite ab hoc tetro mundo, lapso et perdito. Exspecta dies tuos in pace et quiete.
Sed hoc non est mens Christi.
VIA
Mira res est:
Deus PRIMUS
PROXIMUS SECUNDUS
SUM TERTIUS
Haec facta est oratio Christi in Gethsemani, quamvis aliter dixerit;
...non mea voluntas sed tua fiat. (Luc.
Et cum hoc Christus extendit, calicem amoris ad labia sua collocans, vinum Domini bibere coepit passion-patiens pro proximo, pro te, pro me, et pro omnibus illis qui te pravam fricant. Angelus, (fortasse Michael, vel Gabriel, sed Raphael, ut puto,) Jesum ad pedes levavit, et sicut scripsi. pars I, Amare coepit vincere anima una simul.
Scriptores evangelici numquam id commemorant, sed puto Christum respicientem humerum suum ad te et me, dum crucem suam portavit, et per labra cruenta susurrat: « Sequere me ».
...he semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, in similitudinem hominum natus. et habitu inventus ut homo, humiliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. (Epistula ad Philippenses II, 2-7)
VICTORIAM
Sic ergo hic turbata mente es, confusa et incerta, quo ire, quid agere, quid dicas. Circumspice te… Agnoscisne nunc hortum? Vides ante pedes tuos guttas sudoris et sanguinis, quae de fronte Christi ceciderunt? Et ibi est; ipse Calix quem Christus nunc invitat ad bibendum. Calix est Amor.
Quod a te nunc quaerit Christus, vere valde simplex est. Gradus ad tempus, 'one soul at a time:' incipe amare.
Hoc est præceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos. Majorem hac dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat pro amicis suis. (John 15:12-13).
Hostes quoque.
Diligite inimicos vestros, benefacite his qui vos oderunt, benedicite maledicentibus vobis, orate pro calumniantibus vos. Si enim diligitis eos qui vos diligunt, quæ vobis est gratia? Etiam peccatores diligentes se diligunt. Sed potius diligite inimicos vestros et benefacite eis. Luc.
Christianum esse non obstat quod biblia memoriter omissa ad pedes paganorum citat. Aliquando, immo, necessarium est. Sed Iesus definivit amorem
praeclarissima verba: "to lay down one's life." Est ante te ipsum alteri servire. Patiens et benignus est. Numquam est alterius beneficii invidere, aut superbum, superbum, aut inconditum. Caritas numquam suapte natura insistit, neque iracundus neque iracundus est, rancores vel ignoscendi sunt. Et cum maturuit amor, placidus, benignus, laetus, bonus, largus, fidelis, mitis, modestus.
Iam in Calice meam frontem cerno. Heu quam deficiebam ab Amore! Et tamen adhuc nobis viam praebuit Christus huic Calicem apponendum. Dicit Sanctus Paulus.
Nunc gaudeo in passionibus pro vobis, et impleo in carne mea ea quae desunt passionum Christi pro corpore eius, quod est Ecclesia.
Quid potes vel tibi addere passionibus Christi? Si non aliis servivimus, si pedes familiae non lavimus, si patientiam, mansueti, misericordem (nonne Christus ter ruit?), unicum sacrificium adjicere possumus;
Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies. Ps.
Hoc amoris iter nonnisi in fiduciae ac deditionis spiritu ambulandum est; confidens in Dei amore et misericordia erga vos personaliter, ac deditionem illi infirmum, indignum, fractum. Exinanito te, sicut Christus se exinanivit unumquemque viae gradum… donec frontem tuam humilitatis sudor decurrit, oculos tuos implens. hoc est, cum per fidem coeperitis ambulare, et non per speciem.
Est victoria quae vincit mundum fides nostra. (Ioannes V I, IV)
Audis turbas iratas, aspectum repudii, sentis ictum crudelis verbi imparem.
Victoria, quae mundum vincit, fides tua est.
Spoliatus famae, ignominiose coronatus, et errore affixus, in sanguinem sudor fit. Tuae infirmitatis gladius cor tuum transfigit. Sed fides fit obscurum, sicut obscurum sicut sepulcrum. Et audis iterum sonantem verba in anima tua. "Quid est opus?"
Victoria, quae mundum vincit, fides tua est.
Hoc est ubi perseverandum est. Nam etsi non cognoscis, id quod in te mortuus est (studium, sui centrum, sui voluntatem etc.) experitur. et resurrectionis erimus benignitas, liberalitas, continentia etc. Ubi autem amasti, seminasti.
Scimus Centurionis, Latro, flentes mulieres, quae amore Christi ad poenitentiam sunt mota. Sed quid de illis animabus per alias? via Dolorosa quique domum rediit, sparsi sparsi sanguine amoris, semina sancta, quae mentes in pectora fudit? Post hebdomades Spiritu Sancto et Petro in Pentecoste irrigabantur? Illae animae inter mille trecentos die servatae erant?
Noli timere,
Recta animi quis repudiandae, odio. Chorus vocum e longinquo crescens in maius clamabat: Crucifige eum, crucifige eam! Sed cum hortum nostrum Gethsemani relinquemus, non solum cum Raphaele Archangelo ad consolandum discedimus, sed cum Evangelio Gabrielis in labiis nostris et in gladio Michaelis ad animas nostras custodiendas. Certos habemus Christi gradus ad ingrediendum, martyrum exemplo ad roborandos nos, et ad confirmandos sanctorum precibus.
Munus tuum in hac hora, sicut sol in hac aetate, non est occultare, sed proficisci in via confidenter, fortiter, et magno amore. Nihil mutatur, propterea quod ad ultimam Ecclesiae passionem ingrediamur. Maximi amoris Christi expressio non fuit in sermone montano, neque in monte Transfigurationis, sed in monte Calvariae. Sic etiam hora maximae evangelizationis Ecclesiae non potest esse in vocibus Conciliis aut in dissertationibus doctrinalibus.
Si non conversus fuerit Verbum, erit quia sanguinem proselytis. IOANNES PAULUS PP. II, e carmine "Stanislaus".
Nam et mundus metu paralyticus est, et vester amor est-Caritas Christi per te operaturet vocavit eos: "Surge, tolle grabatum tuum et vade in domum tuam". (Mc 2).
Et super humerum tuum despicies ac susurri: "Sequere me".
Sed perfecta caritas foras mittit timorem. (I John 1:5)
Vesperi vitae,
judicabimur in amore solum. -St. Quo Primum:
