Lapis

 

NONNUMQUAM sensus mei parvitas opprimit. Video quam expansivum sit universum et quamque planeta terra sit tantum granum inter omnes arenas. Praeterea in hoc alabastro cosmico, unus sum ex 8 miliardis fere hominum. Et mox, sicut a billions ante me, in terra sepeliar et paene oblitus sum, nisi forte iis qui mihi proximi sunt. Humilis res est. Adversus hanc veritatem interdum nitimur ideam Dei posse se mecum versari in modo maximo, personali et profundissimo, quem tam moderni evangelici quam Sanctorum scripta suadeant. Et tamen, si hanc personalem necessitudinem cum Iesu inimus, sicut et ego et multi vestrum, verum est: amorem experiri interdum intensam, realem ac proprie « ex hoc mundo ». authentica necessitudo cum Deo est vere Maximus Revolution

Meam tamen parvitatem nonnumquam vehementius sentio quam cum scripta Servi Dei Luisa Piccarreta legi atque invitationem profundam. vita in voluntate divina... 

 

LAPIDULA

Qui vestrum cum scriptis Luisae noti sunt bene sciunt quomodo quis horrere possit immensitatem eorum quae Deus nostris temporibus est facturus - id est, adimpletionem « Patris nostri » quod per annos mille oravimus:Adveniat regnum tuum, fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra. In Quam vivere in divina voluntateEt quid significat, et quomodo in divina voluntate vivere incipere, sicut Adam ante lapsum et peccatum originale. Matutinam (Prevenient) Oratio commendatur fidelibus ut cotidie incipiat. Aliquando tamen hoc oro sentire quasi nihil aut nihil interesse. Iesus autem hoc modo non videt. 

Multos annos e regione piscinae ambulabam et in eam lapidem conieci. Lapis undarum causa usque ad margines totius lacunae se extendit. Sciebam in eo momento, Deum aliquid momenti habuisse ad docendum me, et ad eam per- tinenter unpackage. Tantum nuper deprehendimus Iesum hac ipsa imagine utitur ad explicandas rationes divinae voluntatis. (Vt a sidenote modo didici quod ipse locus, ubi illud stagnum est, novum receptum meditullium construatur, ubi, ut videtur, scripta de divina voluntate sunt docendi.

Quodam die, Luisa eandem vanitatis sensum, quem supra descripsimus, sentiebat, et Iesu questa est: « Quid est hoc orandi beneficium? Sed contra, hoc mihi videtur esse ineptius, quam oratio. Et respondit Jesus:

Fili, vis scire quid sit bonum et effectus? Cum autem creatura venerit, ut lapillum suae voluntatis in immensum mare divinitatis meae projiciat, ut dejiciat, si amare voluerit, immensum mare aquarum amoris mei unda, agitetur et sentio. fluctus amoris mei, odorem coelestem emittentem, et voluptatem sentio, gaudia amoris mei, a lapillo voluntatis creaturae agitari. Si sanctitatem meam colit, lapillus humane voluntatis mare sanctitatis meae agitat. In summa, quicquid humanus in me facere vult, se tanquam saxum in singulas meas attributa jactat, ac agitat ac laniat, sentio me meis rebus donatum esse, et honores; gloria, dilectio quam creatura mihi det divino modo. - July 1, 1923; Volume 15

Dicere non possum quod haec vox gaudium mihi afferat, quod nuper ad credendum certavi aridas preces Cordi Salvatoris attingere. Sane satis scio fecunditatem orationis non in nostro sensu esse, sed in fide, ac praesertim in amare qua eos oramus. Nam quo magis Dominum nostrum sicciores orationes delectant, quia tunc ei dicimus, "Ego te nunc ex fide amo et adoro, quia tuum est, non ex affectione." Revera, haec est "magna pax" cum Iesu:

Hoc est quod significat voluntatem meam ingredi: movere - Esse meum et dicere mihi: Vides quam bonus es, amabilis, amabilis, sanctus, immensus, potens es? Omnia es, et totum Te movere volo ad amandum Te et ad delectandum te ». Et hoc leve putatis? Frising.

 

Sacrificium laudis

Scripturae nos admonent;

Sine fide ... impossibile est placere eum: quis enim oportet accedentem ad Deum credere quia est, et inquirentibus se remunerator sit quaerentibus se. (XI Hebr: VI)

Et iterum:

Sacrificium laudis jugiter Deo offeramus, id est, fructum labiorum confitentium nomen eius. (Hebr 13, 15).

Testari possum, quamvis tempora siccitatis esse possint, oratio tamen ita raro semper est. Semper novit Deus quando « retribuere quaerentibus Eum » gratiarum quae nobis sunt necessariae, cum illis opus est. Sed propositum est ut Christiani matura ad «plenam Christi staturam».[1]Ephesians 4: 13 Itaque sensus nostri nihili, conscientia peccati et purgationis necessitas essentialis est manendi coram Deo nostro et ab Eo dependens. 

Dictum est tibi, o homo, quid sit bonum, et quid Dominus requirat a te: tantum fac iustitiam et ut diligas bonitatem, et ut ambules cum Deo tuo. vi 6;

Sequenti itaque tempore sentis orationes vestras esse vanas…, scitote quod simpliciter sit superbia vel etiam tentatio deserendi orationem propter debilitatem. Jesus dixit, "Vis est, et nos palmites" (Joh. viii. XNUMX). Si satanas potest te prohibere orare, efficaciter te excidit de succo Spiritus Sancti. Videsne vel sentis succum fluens in arbore fructu? Sed tamen fructus aestate venit cum tempus est. 

Manete in me, et ego in vobis. Sicut palmes in se ipso fructum ferre non potest, nisi manet in vite, sic nec tu nisi in me manseris. (John 15:4).

Noli tradere. Perge laudare Deum semper et ubique, Mente tuo spreto.[2]cf. Paul's Way Perseverare et scire quod Differentiam faciunt — praesertim ad Iesum — qui sensim sentit lapillum amoris in mare divinitatis suae iniectum.  

 

 

 

Support Mark's full-time ministerium:

 

Ad iter cum Marco in quod Verbum autem,
click to sub vexillo scribet.
Tua inscriptio est quis non participatur.

Nunc in Telegram. Preme:

Marci dies subsequatur 'signa temporum' in MeWe:


Mark post scripta est hic:

Audi per haec:


 

 

Print Friendly and PDF

V.

V.
1 Ephesians 4: 13
2 cf. Paul's Way
Posted in HOME, DIVINA TESTAMENTUM et tagged .