Homilia POTISSIMUS

Etiam si nos vel angelus de caelo
evangelium vobis praedicare debet
praeterquam quod praedicavimus vobis;
sit ille maledictus.
(VI Gal: IV)

ILLAE triennium ante pedes Iesu, doctrinam eius diligenter audiebat. Cum ascendit in caelum, dedit eis mandatum magnum docete omnes gentes... docentes eos servare omnia quae mandavi vobis. (Matth. 28, 19-20). Et misit eis "Spiritus veritatis" infallibiliter suam doctrinam dirigere (Io 16). Unde sine dubio prima apostolorum homilia esset seminalis, totius Ecclesiae ... et mundi ordinatio.

Quid ergo dixit Petrus?

Prima Homilia

Iam turba erat « obstupefacta et obstupefacta », cum Apostoli e cenaculo linguas loquentes emersissent.^[1]cf. Videtur quod donum linguarum et Magis quam donum linguarum, — Linguae isti discipuli nesciebant, barbari tamen intellexerunt. non quod dictum est; sed postquam apostolos derisores incusare coepit ebrietatis, id est cum Petrus suam primam homiliam Iudaeis praedicasset.

Postquam ea quae gesta sunt perorata, scilicet crucifixio, mors et resurrectio Iesu et quomodo haec adimpleta sunt Scripturae, populus « ad cor dissectus est ».^[2]Actus Apostolorum 2: 37 Nunc paulisper immorandum est et de responsione sua cogitamus. Isti sunt ipsi Iudei, qui aliquo modo fuerunt in cruce Christi complicati. Cur Petrus verba sua subito percuteret potius quam rabie inflammaret? Nulla alia adaequata responsio quam potestas Spiritus Sanctus in praedicatione Verbi Dei.

Immo, quod est verbum Dei vivi, et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti gladio bis acuto, penetrans usque ad divisionem animae ac spiritus conpagum quoque et medullarum et discretor cogitationum et intentionum cordis. (Epistula ad Hebraeos 4: 12)

Perfectissima praeparatio evangelii nullum effectum habet sine Spiritu Sancto. Sine Spiritu Sancto, certissima dialectica, nullam vim habet in cor hominis. -POPE c. Paulus VI, Evangelii nuntiandi, N. XCVII

Hoc non obliviscamur! Etiam tribus annis ante pedes Iesu — ad pedes ipsius! — satis fuit. Spiritus Sanctus erat essentialis eorum missio.

Quod dixit Jesus, vocavit hoc tertium membrum Trinitatis "Spiritum Domini" veritas.Unde et verba Petri infirma fuissent, si non paruisset Christo, ut doceret omnia quae praecepi tibi. Et sic hic fit, Magna Commissio seu "Evangelium" in nuce:

Et dissecabantur cordibus suis, et interrogaverunt Petrum et Apostolos alios: "Quid faciemus, fratres mei?" Dixit eis Petrus; « Paenitentiam agite et baptizati, unusquisque vestrum, in nomine Iesu Christi, in remissionem peccatorum vestrorum; et accipietis donum Spiritus sancti. facta est enim repromissio vobis et filiis vestris et omnibus qui longe sunt, quoscumque advocaverit Dominus Deus noster. (Actus Apostolorum 2: 37, 39)

Ultima sententia clavis est: nos docet nuntium Petri non illis solum esse, sed nobis, omnibus generationibus qui longe sunt. Evangelium nuntium sic « cum temporibus non mutat ». Non « evolvere » ut essentiam suam amittat. « Novitates » non introducit sed semper nova fit in unaquaque generatione quia Verbum est aeternum. Iesus est, Verbum caro factum.

Petrus ergo punctat nuntium: "Salvamini a generatione ista prava". (Actus Apostolorum 2: 40)

Verbum de Verbo: Paenitentiam

Quid hoc fere nobis?

In primis, fidem nostram recuperare debemus potentia Verbi Dei. Hactenus de sermone religioso hodie versatur in disceptationibus, apologeticis, ac theologicis thorace bumping — id est argumentis conciliandis. Periculum est quod praecipuus nuntius Evangelii amittitur in impetu rhetoricae — Verbum amittitur in verbis! Caeterum, politica rectitudo — circa evangelica obligationes ac postulata — nuntium Ecclesiae multis in locis ad mera platitudes ac singularia membra redegit.

Iesus exigit: quia nobis genuina Qui desiderat felicitatem. IOANNES PAULUS II, Nuntius Iuventutis Mundialis MMV, Civitas Vaticana, 2005 Aug.

Ideoque praecipue dilectis sacerdotibus nostris ac fratribus ac sororibus iteramus in ministerio: fidem vestram in virtute annuntiationis renovate. kerygma…

… prima nuntiatio debet etiam atque etiam resonare: “Iesus Christus diligit te; animam suam dedit ut te salvet; et nunc ad te quotidie vivit, ut te illustret, confirmet et liberet ». -POPE FRANCISCI BENEDICTIO, Evangelii huius temporis Gaudium, N. XCVII

Scis quid timemus? Verbum paenitet. Mihi videtur quod hodie Ecclesia huius verbi pudeat, ne aliquis affectus noceamus... vel potius, ne we reprobabitur nisi persecutor. Erat tamen prima Iesu homilia!

Pœnitentiam agite : appropinquavit enim regnum cælorum. (Matt 4)

Verbum poenitentia est a Key quae libertatis ianuam recludat. Docebat enim Jesus «Quia omnis qui facit peccatum servus est peccati '. Alia ergo ratio poenitentiae dicitur esse sine peccato. Verbum est virtute plenum, cum hanc veritatem in amore praedicamus! In sermone secundo Petri, resonat primo:

Pœnitemini ergo et convertimini, ut deleantur peccata vestra, et ut det vobis Dominus tempora refectionis. (Actus Apostolorum 3: 19, 20)

Pœnitentia est via ad refectionem. Et quid inter hos libellos?

Si praecepta mea servaveritis, manebitis in dilectione mea, sicut ego Patris mei praecepta servavi et maneo in eius dilectione. Haec locutus sum vobis, ut gaudium meum in vobis sit, et gaudium vestrum impleatur. (John 15: 10, 11)

Prima itaque homilia, iam brevis, perstringi potest: Paenitentiam converte et serva mandata Christi, et experieris libertatem, refrigerium et gaudium in Domino. Simplex…non semper facilis, sed simplex est.

Ecclesia hodie exsistit, quia huius Evangelii virtus gravissimos peccatores liberavit ac transformavit in tantum ut vellent mori pro amore eius qui pro eis mortuus est. Quomodo haec generatio audire debet hunc nuntium denuo in virtute Spiritus Sancti annuntiatum!

Non enim Pentecostes vim suam desinit esse actus unus in toto historiae Ecclesiae, sed tanta est ad necessitates et rerum discrimina, tam late patent visiones hominum concordiam totius orbis iam esse faciendam censent consequi ea quae sunt nulla salus quia nisi donum Dei rursus effundatur Dei. -POPE c. Paulus VI, Gaudete in Domino, diei 9 maii 1975, Sect. VII