DEUS est infinitum. Et quod ab aeterno existit. ... Qui omniscius sit. Et ille est sistendum.
A verbo orationis hoc factum est mihi quia veluti cogimur ad participes cum te mane:
Apud Deum tuum, infinita sunt principia, infinitae novae gratiae gemmae, et imbres sempiterni ad vitam novam fovendam et nutriendam. In proelio es, fili mi. Iterum atque iterum incipiendum est. Mecum rursus incipere ne umquam dubitas! Animam humilem etiam magis quam ante casum suscitabo, nam eam in nouam defert sapientia.
Semper aperiat cor tuum, et non gravabor impleri bonitate mea. Nonne haec est ars hostium, ut dubitando et desperando claudas cor tuum? Dico tibi, puer, non peccatum tuum, quod me aufert, sed incredulitas. Omnia possum in corde peccatoris credenti et poenitentis; sed ei qui in ambiguo claudit, Deus intercluditur. Irruit in cor animae illius gratia, sicut fluctus, parieti saxeo fragore, sine illo penetrante iterum relabens.
Nunc nolite fieri imprudentes, sed ambulate in viis, quibus ego docui vos. Caveto; non dormiunt; intende mihi, quia Amor tibi semper attentus est.
Fiducia sit amet
Ultimo peccatum originale Adae et Eva fuit a an desunt nobis fiducia in Deo, in inoboedientia expressus. Id autem solet quomodo fidem nostram exprimimus in Deum: accipiendo actionem contrariam 
Voluntas, contra id quod conscientia nostra dicit. Cum sumus coactivi, obsessivi, irati vel impatientes, saepe est quod fidem nostram in Patre dedidimus ad necessitatem nostram occurrere et res agere secundum eius consilium. Nos solum consilium eius laeti non sumus quia nimis longum est, tot ambages, vel simpliciter non exitum quaerebamus. Itaque rebelles sumus. Hoc est essentiale historiae humanae drama quod in omni generatione prosequitur, a minimo ad maximum, atheus ad credentium. Fatum esse creatum deo esse; Deos esse sortes tenemus, quoties consilium Creatoris denegamus et ad vetitum peccati fructum pervenimus.
Scit enim Deus, quoniam statim, ut comederis ex eo, aperientur oculi tui, et eris sicut dii, qui sciunt bonum et malum. (Gen. 3, 5);
Peccatum enim duas vias nobis aperit: ad bonum vel ad malum. Hoc ipsum in via ubi crux Christi erecta est. Hic Iesus innuit nos sequi viam bonam, viam bonam, quae ducit ad vitam aeternam. Peccatum obtenebrat mentem, et habet potentiam obdurare cor. Tempus est ergo decisionis… in eo sperabo, ad ipsum convertam, amplectar viam, viam eius, quae sunt mandata eius et exemplum? Aut eius amorem non recuso, eligo my modo, et mea propria institutio personalizatorum "mandatorum"?
Hoc est enim caritas Dei, ut mandata ejus custodiamus. Et mandata eius gravia non sunt quoniam omne quod natum est ex Deo vincit mundum. Et factum est victoria quae vincit mundum fides nostra. (Ioannes V I, 1-5)
Patet nuntium Iesu, pulchrum est, carmen amoris est; Peccatum tuum et pudor non me repellit, sed tantum incredulitas tua, quia iam mortuus sum ad tollendum peccatum tuum. Tantum debes confidere in dilectione mea et misericordia mea, et veni et sequere me.
Quanto magis animus se humiliat, tanto major benignitas est, qua Dominus appropinquat. -St. Faustinam quondam, Divinae misericordiae, in Maria, Diary, n. MDLXXVIII
Fili, cor contritum quasi graviter laesit omnia peccata vestra quae tot labores mei non diffidentiam piíssimam misericórdiam, adhuc dubitant bonum. Jesus autem S. Antoninus, Divinae misericordiae, in Maria, Diary, n. MDLXXVIII
Per misericordiam gratias trahuntur vas tantum est fiducia. Sustinuit anima quanto magis accipiet. Sine termino qui confidunt in animabus quoque multo solatio est mihi, quod mei gratia in illis effundam de praevaricationis omnium desiderabilium suorum. Gaudeo plurimum petunt quod vellem multum valde. In alia manu, ego, cum tristi paulo animarum petere, cum eorum cordibus Adspectum graciliorem. Jesus ad S. Faustinam, n. 1578
Cum ad confessionem accesseris, hoc scito, quod ibi me ipsum expecto. A sacerdote tantum celor, sed ipse in animo agit. Hic miseria animae occurrit misericordiae Deo. Animas dicite, quod ex hoc fonte misericordiae animae gratiam solum fiduciae vase trahunt. Si magna fides, nullus liberalitati meae modus est. Torrentes gratiae humiles animas inundant. Superbi semper in paupertate et miseria permanent, quia gratia mea ab eis avertit animas humilium. -n. CCCIX
Mei natum constituam numquam in. Ad voluntatem meam te totum committe: Non sicut ego volo, sed secundum voluntatem tuam, Deus, fiat mihi. Haec verba ex intimis cordis prolata, animam ad culmen sanctitatis brevi tempore erigere possunt. In hoc animo delector. Talis anima mihi dat gloriam. Talis anima odore virtutis suae coelum replet. Sed cognosce vires qua sustines passiones ex frequenti Communione. Ad hunc ergo fontem misericordiae saepe accede, ut vas fidei haurias quodcumque opus est. -n. DCLXXVI
Click hic transferendum hanc in alia lingua,
