IN fid-dawl tal-pontifikat ħerġin, affettiv, u anke rivoluzzjonarju ta’ San Ġwanni Pawlu II, il-Kardinal Joseph Ratzinger kien mitfugħ taħt dell twil meta ħa t-tron ta’ Pietru. Imma dak li dalwaqt se jimmarka l-pontifikat ta’ Benedittu XVI ma kienx ikun il-kariżma jew l-umoriżmu tiegħu, il-personalità jew il-qawwa tiegħu - anzi, kien kwiet, seren, kważi skomdu fil-pubbliku. Anzi, tkun it-teoloġija bla tfixkil u prammatika tiegħu fi żmien meta l-Barka ta’ Pietru kienet qed tiġi attakkata kemm minn ġewwa kif ukoll minn barra. Tkun il-perċezzjoni lucida u profetika tiegħu ta’ żminijietna li donnha tnaddaf iċ-ċpar quddiem il-pruwa ta’ dan il-Vapur il-Kbir; u tkun ortodossija li ppruvat għal darba wara l-oħra, wara 2000 sena ta’ ilmijiet ta’ spiss bil-maltemp, li l-kliem ta’ Ġesù huwa wegħda li ma titħawwadx:
Ngħidlek, int Pietru, u fuq din il-blata nibni l-knisja tiegħi, u l-poteri tal-mewt m'għandhomx jipprevalu kontriha. (Matt 16:18)
