DAAR komt er meer op de Zevenjarige proefperiode serie waarover ik blijf schrijven en bidden. In de tussentijd meer tekenen van de tijd...
VERLIEZENDE FOCUS
Er is een verhaal circuleert via grote nieuwsdiensten in de westerse wereld over een 'man' die zogenaamd een baby heeft gehad. Het enige probleem met het verhaal is dat het helemaal geen man is, maar een vrouw bij wie haar borsten zijn verwijderd en die hormonen gebruikt om gezichtshaar te laten groeien.
Ze heeft deze week een baby gekregen. Dit is op zichzelf niet opmerkelijk, ook al was ze geïmpregneerd met een injectiespuit die normaal wordt gebruikt om vogels te voeren. Wat verbazingwekkend is, is dat bijna elk mediakanaal erop staat deze vrouw een 'man' te noemen of haar 'hij' te noemen alsof dit een volkomen normale zaak is.
BUIGENDE REALITEIT
Alleen omdat de media - of de politici en mensenrechtentribunalen - een appel een perzik willen noemen, verandert dat niets aan het feit dat de appel nog steeds een appel is (ook al heeft hij een beetje perzikdons op zijn kin). Het doel van een dergelijke mediastrategie is natuurlijk om het publiek ongevoelig te maken. Als we een appel lang genoeg een perzik noemen, zullen veel mensen dit beginnen te accepteren, ook al dicteren de logica, de rede en de natuur zelf dat de appel geen perzik is en ook niet kan zijn. Als een man een kattenstaart op zijn achterwerk zou enten en snorharen zou implanteren, en de media erop zou aandringen dat hij een katachtige was, zouden ze dan beginnen te melden dat hij een kat was?
Dat is de vrucht van een samenleving die moreel relativisme als haar centrale ideologie is gaan omarmen. Als alles relatief is, kan alles, of liever wat dan ook, moreel aanvaardbaar worden als er voldoende tijd en genoeg sympathie (of apathie) van het grote publiek is. Rede en logica zijn geen leidende principes, noch zijn natuurlijke en morele wetten. En wat God te zeggen heeft, is niet eens in de verste verte in beeld. Als zijn stem is inbegrepen, het is slechts een interpretatie van wat de persoon voelt zich God zegt, niet wat Hij werkelijk zei.
Dus de wereld bevindt zich nu op een subjectief pad waar vrouwen kunnen zeggen dat ze mannen zijn, wetenschappers kunnen hybride creëren klonen van mens / varken, en abortusisten zoals Dr. Henry Morgentaler uit Canada kunnen dat zijn bekroond met de hoogste burgerlijke onderscheiding in het land - een man die persoonlijk verantwoordelijk is voor meer dan 100 sterfgevallen van ongeborenen. Omdat alles relatief is. Er zijn geen absolute waarden. Volgend jaar zal het misschien een mens / varken zijn die de Orde van Canada.
Want de tijd zal komen dat mensen de gezonde leer niet zullen tolereren, maar, hun eigen verlangens en onverzadigbare nieuwsgierigheid volgend, leraren zullen verzamelen en zullen stoppen met luisteren naar de waarheid en zullen worden afgeleid naar mythen. (2 Tim 4: 3-4)
HET STOMBLOKJE
Er is maar één groot struikelblok voor deze nieuwe wereldgodsdienst: de katholieke kerk. Hoewel een vrij groot aantal leden van deze kerk ten prooi is gevallen aan moreel relativisme, de kerk werkt heeft niet. De leerstellingen van het katholicisme zijn zoals Jezus zei dat ze zouden zijn: gebouwd op een rots, onwankelbaar in de stormen die haar elke eeuw hebben geteisterd.
De kerk zal niet zeggen, en ze kan ook niet zeggen: dat een appel een perzik is. Ze zal van de appel houden, en ze zal van de perzik houden, maar ze zal nooit vals zijn en zeggen dat de een de ander is.
De kerk accepteert mensen zoals ze zijn. Jezus zegt dat de kerk als een net is, het trekt iedereen naar binnen, iedereen behoort tot de kerk, er zijn zondaars, er zijn heiligen, er zijn mensen met verkeerde ideeën. Maar de kerk blijft verkondigen wat Jezus leerde. Er is in de kerk geen ruimte voor het aanvaarden van afwijkende ideeën. Er is ruimte in de kerk om mensen te aanvaarden, te begrijpen en lief te hebben, wie ze ook zijn. Om ze niet te vertellen dat wat ze bepleiten juist is, niet om het te rechtvaardigen. Dat is heel anders ... Er zijn sommige mensen die zeggen dat de kerk onverdraagzaam is - nee! We accepteren mensen, maar we kunnen niet ontrouw zijn aan Christus. We accepteren geen homohuwelijk. De kerk heeft dit keer op keer uitgelegd en ze zal het moeten blijven uitleggen. —Kardinaal Justin Rigali, aartsbisschop van Philadelphia, LifeSiteNews.com, 28 juni 2008
Vergis u niet: de vijanden van de kerk begrijpen deze onwrikbare positie. In een open redactioneel commentaar waarin de uitgesproken Canadese geestelijke, bisschop Fred Henry, leden van een van Canada's sterkste homo-belangenbehartigingsgroepen, schreef:
… We voorspellen dat het homohuwelijk inderdaad zal resulteren in de toenemende acceptatie van homoseksualiteit die nu gaande is, zoals Henry vreest. Maar huwelijksgelijkheid zal ook bijdragen aan het verlaten van giftige religies, waardoor de samenleving wordt bevrijd van de vooroordelen en haat die de cultuur te lang hebben vervuild, mede dankzij Fred Henry en zijn soort. -Kevin Bourassa en Joe Varnell, Het zuiveren van giftige religie in Canada 18 januari 2005; EGALE (Gelijkheid voor homo's en lesbiennes overal)
Giftig. Vooroordeel. Haatzaaiers. Vervuilers. En we moeten toevoegen aan de lijst "dwazen“, Want dat is wat St. Paul zei dat we door de wereld zouden worden geroepen om vast te houden aan de waarheid.
SNEL HOUDEN
Ik herinner me een preek die een priester hield over het homohuwelijk. Het was simpel, maar krachtig. Hij zei,
We weten dat als je blauw en geel mengt, je groen wordt. Maar er zijn er in onze samenleving die erop staan dat als je geel en geel mengt, je nog steeds groen wordt. Maar het verandert niets aan het feit dat alleen blauw en geel groen kunnen maken, hoe graag ze ook willen zeggen dat dit niet het geval is.
De Kerk is verplicht om de waarheid over het huwelijk en de menselijke persoon te spreken, niet omdat ze een regelboekbewaarder is, maar omdat ze de bewaker en verspreider van de waarheid is - waarheid die ons vrijmaakt!
De mens heeft moraliteit nodig om zichzelf te zijn. —POPE BENEDICT XVI (kardinaal Ratzinger), Benedictus, P. 207
Een appel is een appel. Een perzik is een perzik. Blauw en geel maken groen. En zoals mijn vrouw zegt: "Het DNA heeft het laatste woord." We zijn wie we zijn. Dit zijn waarheden die de kerk hoog zal houden, zelfs ten koste van het vergieten van haar bloed Want zonder waarheid kan er nooit vrijheid zijn, en die vrijheid werd gekocht voor een prijs ... het bloed van een onschuldige man, God Zelf.
Als we onszelf voorhouden dat de Kerk zich niet met dergelijke zaken moet bemoeien, kunnen we niet anders dan antwoorden: zijn we niet bezorgd over de mens? Hebben gelovigen op grond van de grote cultuur van hun geloof niet het recht hierover een uitspraak te doen? Is het niet hun-onze- de plicht onze stem te verheffen om de mens te verdedigen, dat schepsel dat, juist in de onafscheidelijke eenheid van lichaam en geest, het beeld van God is? —PAUS BENEDICTUS XVI, Adres voor de Romeinse curie, 22 december 2006
Wie zijn leven verliest omwille van mij en dat van het evangelie, zal het redden. (Marcus 8:35)
VERDERE LEZING:
