The Dream, door Michael D. O'Brien
In de afgelopen tweehonderd jaar zijn er meer persoonlijke openbaringen gemeld die een of andere vorm van kerkelijke goedkeuring hebben gekregen dan in enige andere periode in de geschiedenis van de kerk. -Dr.Mark Miravalle, Privé-openbaring: onderscheid maken met de kerk, p. 3
NOG STEEDS, er lijkt onder velen een tekort te zijn als het gaat om het begrijpen van de rol van persoonlijke openbaring in de kerk. Van alle e-mails die ik de afgelopen jaren heb ontvangen, is het dit gebied van persoonlijke openbaring dat de meest beangstigende, verwarde en kleingeestige brieven heeft voortgebracht die ik ooit heb ontvangen. Misschien is het de moderne geest, als het ware getraind om het bovennatuurlijke te mijden en alleen die dingen te accepteren die tastbaar zijn. Aan de andere kant kan het een scepsis zijn die is ontstaan door de toename van privé-onthullingen in de afgelopen eeuw. Of het kan het werk van Satan zijn om echte openbaringen in diskrediet te brengen door leugens, angst en verdeeldheid te zaaien.
Wat het ook mag zijn, het is duidelijk dat dit een ander gebied is waar katholieken ernstig ondercatechized zijn. Vaak zijn het degenen die persoonlijk inquisitie zijn om de “valse profeet” te ontmaskeren die het meeste begrip (en naastenliefde) missen in hoe de kerk persoonlijke openbaring onderscheidt.
In dit schrijven wil ik enkele zaken bespreken met privé-openbaring die andere schrijvers zelden behandelen.
VOORZICHTIG, GEEN ANGST
Het doel van deze website was om de kerk voor te bereiden op de tijd die direct voor haar lag, voornamelijk op basis van de pausen, de catechismus en de vroege kerkvaders. Soms heb ik verwezen naar goedgekeurde privé-openbaring zoals Fatima of de visioenen van St. Faustina om ons te helpen de koers die we volgen beter te begrijpen. Bij andere, zeldzamere gelegenheden heb ik mijn lezers naar een privé-openbaring geleid zonder officiële goedkeuring, zolang die maar:
- Is niet in tegenspraak met de openbare openbaring van de kerk.
- Is niet vals verklaard door de bevoegde autoriteiten.
Dr.Mark Miravalle, een professor in de theologie aan de Franciscan University of Steubenville, in een boek dat de broodnodige frisse lucht in dit onderwerp blaast, het nodige evenwicht in het onderscheidingsvermogen schept:
Het is voor sommigen verleidelijk om het hele genre van christelijke mystieke verschijnselen met argwaan te beschouwen, en er zelfs helemaal van af te zien als te riskant, te vol met menselijke verbeeldingskracht en zelfbedrog, evenals het potentieel voor spiritueel bedrog door onze tegenstander, de duivel. .
Dat is een gevaar. Het alternatieve gevaar is om elke gerapporteerde boodschap die uit het bovennatuurlijke rijk lijkt te komen zo onvoorwaardelijk te omarmen dat het juiste onderscheidingsvermogen ontbreekt, wat kan leiden tot de acceptatie van ernstige fouten in het geloof en leven buiten de wijsheid en bescherming van de Kerk. Volgens de geest van Christus, dat is de geest van de Kerk, is geen van deze alternatieve benaderingen - algehele afwijzing enerzijds en onwetende aanvaarding anderzijds - gezond. In plaats daarvan zou de authentieke christelijke benadering van profetische genaden altijd de dubbele apostolische aansporingen moeten volgen, in de woorden van St. Paulus: “Doof de Geest niet uit; veracht profetie niet 'en' Test elke geest; behouden wat goed is ” (1 Thess 5: 19-21). —Dr. Mark Miravalle, Privé-openbaring: onderscheid maken met de kerk, blz. 3-4
DE KRACHT VAN DE HEILIGE GEEST
Ik denk dat de grootste reden voor de overdreven angst voor vermeende verschijningen is dat critici hun eigen profetische rol in de kerk niet begrijpen:
De gelovigen, die door de doop in Christus worden ingelijfd en in het volk van God worden geïntegreerd, worden op hun specifieke manier deelgenoot gemaakt van het priesterlijke, profetische en koninklijke ambt van Christus. -Catechismus van de katholieke kerk, 897
Ik heb veel katholieken in dat profetische ambt horen opereren zonder dat ze het zelfs maar wisten. Het betekent niet noodzakelijk dat ze de toekomst voorspelden, maar dat ze op een bepaald moment het 'nu-woord' van God spraken.
Op dit punt moet in gedachten worden gehouden dat profetie in bijbelse zin niet bedoeld is om de toekomst te voorspellen, maar om de wil van God voor het heden uit te leggen, en daarom het juiste pad voor de toekomst te tonen. —Kardinaal Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), "Boodschap van Fatima", Theologisch commentaar, www.vatican.va
Hier zit een grote kracht in: de kracht van de Heilige Geest In feite is het in het gebruik van deze gewone profetische rol waar ik de krachtigste genaden over zielen heb zien komen.
Het is niet alleen door de sacramenten en bedieningen van de Kerk dat de Heilige Geest het volk heiligt, leidt en verrijkt met zijn deugden. Door zijn gaven toe te kennen zoals hij wil (vgl. 1 Kor. 12:11), deelt hij ook speciale genaden uit onder de gelovigen van elke rang. Door deze gaven maakt hij hen geschikt en gereed om verschillende taken en ambten op zich te nemen voor de vernieuwing en opbouw van de Kerk, zoals er staat geschreven: 'de manifestatie van de Geest wordt aan een ieder gegeven met het oog op winst' (1 Kor. 12: 7) ). Of deze charisma's nu heel opmerkelijk zijn of eenvoudiger en wijdverbreid, ze moeten met dankzegging en troost worden ontvangen, aangezien ze passend en nuttig zijn voor de behoeften van de kerk. —Tweede Vaticaans Concilie, lumen gentium, 12
Een van de redenen waarom de kerk in sommige gebieden zo bloedarm is, vooral in het Westen, is dat we niet met deze gaven en charisma's werken. In veel kerken hebben we geen idee wat ze überhaupt zijn. Het volk van God wordt dus niet opgebouwd door de kracht van de Geest die werkt in de gaven van profetie, prediking, onderwijs, genezing, enz. (Rom. 12: 6-8). Het is een tragedie en de vruchten zijn overal. Als de meerderheid van de kerkgangers allereerst de charisma's van de Heilige Geest begreep; en ten tweede, waren volgzaam aan deze gaven, waardoor ze door zichzelf heen konden vloeien in woord en daad, zouden ze lang niet zo bang of kritisch zijn over meer buitengewone verschijnselen, zoals verschijningen.
Als het gaat om goedgekeurde privé-openbaring, zei paus Benedictus XVI:
… Ze helpen ons de tekenen van de tijd te begrijpen en er juist in geloof op te reageren. - "Boodschap van Fatima", Theologisch commentaar, www.vatican.va
Doet echter een openbaring Slechts bevatten kracht en gratie wanneer het is goedgekeurd door de plaatselijke gewoonte? Volgens de ervaring van de kerk hangt het hiervan niet af. In feite kan het decennia later zijn, en lang nadat het woord is uitgesproken of het visioen is overgebracht, dat er een uitspraak komt. De uitspraak zelf is eenvoudig te zeggen dat de gelovigen vrij kunnen zijn om in de openbaring te geloven, en dat deze verenigbaar is met het katholieke geloof. Als we proberen te wachten op een officiële uitspraak, is de relevante en urgente boodschap vaak al lang verdwenen. En gezien het grote aantal privé-onthullingen vandaag, zullen sommigen nooit het voordeel hebben van een officieel onderzoek. De voorzichtige benadering is tweeledig:
- Leef en wandel in de apostolische traditie, de weg.
- Onderscheid de Wegwijzers die u passeert, dat wil zeggen de persoonlijke onthullingen die u of een andere bron ontvangt. Test alles, bewaar het goede. Als ze je op een andere weg brengen, gooi ze dan weg.
AH ... IK WAS OK TOT JE "MEDJUGORJE" ZEI ...
In elk tijdperk heeft de kerk het charisma van profetie ontvangen, dat moet worden onderzocht maar niet veracht. -Kardinaal Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), Boodschap van Fatima, Theologisch commentaar, www.vatican.va
Raad eens welke moderne verschijning priesters verbood om pelgrimstochten naar de verschijningsplaats te maken? Fatima Het werd pas in 1930 goedgekeurd, ongeveer 13 jaar nadat de verschijningen waren gestopt. Tot dan toe was het plaatselijke geestelijken verboden om daar aan evenementen deel te nemen. Veel van de goedgekeurde verschijningen in de geschiedenis van de kerk werden fel tegengewerkt door plaatselijke kerkelijke autoriteiten, waaronder Lourdes (en herinner je je St. Pio?). God staat dit soort negatieve reacties toe, om welke reden dan ook, binnen Zijn goddelijke voorzienigheid.
Medjugorje is in dit opzicht niet anders. Het is omgeven door controverse, zoals elk vermeend mystiek fenomeen ooit is geweest. Maar het komt er op neer: het Vaticaan heeft het gemaakt geen definitieve beslissing over Medjugorje. In een zeldzame beweging was het gezag over de verschijningen verwijderd van de plaatselijke bisschop, en liegt nu direct in handen van het Vaticaan. Ik begrijp niet waarom zoveel anders goedbedoelende katholieken deze huidige situatie niet kunnen begrijpen. Ze geloven sneller dat een Londense tabloid dan de gemakkelijk verkrijgbare verklaringen van kerkelijke autoriteiten. En al te vaak respecteren ze de vrijheid en waardigheid van degenen die het fenomeen willen blijven onderscheiden.
Nu is de Heer de Geest, en waar de Geest van de Heer is, is vrijheid. (2 Kor 3:17)
Men kan instemming met persoonlijke openbaring weigeren zonder directe schade toe te brengen aan het katholieke geloof, zolang hij dit maar 'bescheiden, niet zonder reden en zonder minachting' doet. —PAUS BENEDICTUS XIV, Heroïsche deugd, vol. III, p. 397; Privé-openbaring: onderscheid maken met de kerk, P. 38
In noodzakelijke dingen eenheid, in onbesliste dingen vrijheid, en in alle dingen naastenliefde. —St. Augustinus
Dus hier zijn ze, officiële verklaringen rechtstreeks uit de bron:
Het bovennatuurlijke karakter is niet vastgesteld; dat waren de woorden die werden gebruikt door de voormalige conferentie van bisschoppen van Joegoslavië in Zadar in 1991 ... Er is niet gezegd dat het bovennatuurlijke karakter substantieel is gevestigd. Bovendien is niet ontkend of buiten beschouwing gelaten dat de verschijnselen van bovennatuurlijke aard kunnen zijn. Het lijdt geen twijfel dat het leergezag van de Kerk geen definitieve verklaring aflegt terwijl de buitengewone verschijnselen plaatsvinden in de vorm van verschijningen of andere middelen. —Kardinaal Schonborn, aartsbisschop van Wenen, en hoofdauteur van de Catechismus van de katholieke kerk Medjugorje Gebetsakion, # 50
Je kunt niet zeggen dat mensen daar niet heen kunnen gaan totdat is bewezen dat het niet waar is. Dit is niet gezegd, dus iedereen kan gaan als ze willen. Als katholieke gelovigen ergens heen gaan, hebben ze recht op geestelijke zorg, dus de kerk verbiedt priesters niet om door leken georganiseerde reizen naar Medjugorje in Bosnië-Herzegovina te begeleiden. —Dr. Navarro Valls, woordvoerder van de Heilige Stoel, Catholic News Service, 21 augustus 1996
"...constat de niet bovennatuurlijk van de verschijningen of openbaringen in Medjugorje, ”moet worden beschouwd als de uitdrukking van de persoonlijke overtuiging van de bisschop van Mostar die hij het recht heeft uit te drukken als gewone van de plaats, maar die zijn persoonlijke mening is en blijft. - Congregatie voor de Geloofsleer vanaf toen secretaris, aartsbisschop Tarcisio Bertone, 26 mei 1998
Het punt is helemaal niet om te zeggen dat Medjugorje waar of onwaar is. Ik ben niet bekwaam op dit gebied. Het is eenvoudig om te zeggen dat er naar verluidt een verschijning plaatsvindt die ongelooflijke vruchten afwerpt in termen van bekeringen en roepingen. De centrale boodschap is geheel in overeenstemming met Fatima, Lourdes en Rue de Bac. En het belangrijkste is dat het Vaticaan verschillende keren tussenbeide is gekomen om de deuren open te houden voor voortdurende onderscheiding van deze verschijning, terwijl het voldoende kansen heeft gehad om het allemaal te sluiten.
Wat betreft deze website, totdat het Vaticaan over deze verschijning beslist, zal ik aandachtig luisteren naar wat er vanuit Medjugorje en andere vermeende privé onthullingen wordt gezegd, alles testen en behouden wat goed is.
Dat is tenslotte wat de goddelijk geïnspireerde Openbare Openbaring van de Heilige Schrift ons gebiedt te doen.
Wees niet bang! —Paus Johannes Paulus II
VERDERE LEZING:
