Judas duikt in een kom, kunstenaar onbekend
pauselijke hartkloppingen maken plaats voor angstige vragen, samenzweringen en angst dat de bark van Peter op rotsachtige scholen afstevent. De angsten hebben de neiging om te draaien rond waarom de paus enkele administratieve posities gaf aan "liberalen" of hen een sleutelrol liet spelen in de recente Synode over het gezin.
Maar misschien is de vraag die men ook zou kunnen stellen, waarom Jezus Judas aanstelde als een van de twaalf apostelen? Ik bedoel, onze Heer had honderden volgelingen, en soms duizenden - de menigten die naar Hem luisterden, predikten; dan waren er de 72 die Hij op zending stuurde; en nogmaals, de twaalf mannen die Hij koos om de fundamenten van de kerk te vormen.
Jezus stond Judas niet alleen toe in de binnenste cirkel, maar Judas werd blijkbaar in een belangrijke curiale positie geplaatst: penningmeester.
... hij was een dief en hield de geldzak vast en stal de bijdragen. (Johannes 12: 6)
Onze Heer, die de harten van de Farizeeën las, had beslist het hart van Judas kunnen lezen. Hij wist zeker dat deze man niet op dezelfde pagina stond ... ja, zeker wist Hij het. En toch lezen we dat Judas zelfs een plaats bij Jezus kreeg tijdens het Laatste Avondmaal.
Terwijl ze aan tafel zaten te eten, zei Jezus: "Voorwaar, ik zeg u, een van u zal mij verraden, iemand die met mij eet." Ze begonnen bedroefd te worden en de een na de ander tegen hem te zeggen: "Ben ik het?" Hij zei tegen hen: "Het is een van de twaalf, iemand die met mij brood in de schaal doopt." (Marcus 14: 18-20)
Christus, het vlekkeloze Lam, doopte Zijn hand in dezelfde schaal 
als degene van wie hij wist dat hij hem zou verraden. Bovendien liet Jezus zich door Judas op de wang kussen - een treurige, maar voorspelbare daad.
Waarom stond Onze Heer toe dat Judas zulke machtsposities bekleedde in Zijn “curie” en zo dicht bij Hem was? Zou het kunnen dat Jezus Judas alle gelegenheid wilde geven om zich te bekeren? Of was het om ons te laten zien dat liefde niet het perfecte kiest? Of dat wanneer een ziel volkomen verloren lijkt, die nog steeds "alle dingen hoopt"? [1]cf. 1 Kor 13:7 Als alternatief stond Jezus toe dat de apostelen werden gezeefd, om de loyalen van de ontrouw te scheiden, zodat de afvallige zijn ware aard zou laten zien?
U bent het die mij heeft bijgestaan in mijn beproevingen; en ik verleen u een koninkrijk, zoals mijn Vader mij er een heeft verleend, opdat u aan mijn tafel in mijn koninkrijk mag eten en drinken; en u zult op tronen zitten om de twaalf stammen van Israël te oordelen. Simon, Simon, zie, Satan heeft geëist jullie allemaal te zeven als tarwe ... (Lucas 22: 28-31)
PAUS FRANCIS EN DE PROGRESSIEVEN
2000 jaar later zien we dat de Plaatsvervanger van Christus blijkbaar zijn hand in dezelfde schaal doopt als "ketters". Waarom stond paus Franciscus toe dat bepaalde "progressieve" kardinalen presentaties op de synode leidden? Waarom nodigde hij 'liberalen' uit om hem bij te staan tijdens de introductie van zijn encycliek over het milieu? En hoe zit het met deze vermeende 'maffia' die probeerde Francis verkozen te krijgen omdat, zoals ze beweerden, 
"Bergoglio was hun man"?
Zou het kunnen dat toen paus Franciscus zei dat hij wilde dat de synode een "luisterende synode" zou zijn, hij dat bedoelde voor elke opvolger van de apostelen, niet alleen voor de meest aangename? Zou het kunnen dat de paus het vermogen heeft om zelfs degenen lief te hebben die Christus opnieuw zouden kunnen verraden? Is het mogelijk dat de Heilige Vader verlangt dat “allen gered worden”, en zo elke zondaar in zijn aanwezigheid verwelkomt, net zoals Christus deed, in de hoop dat zijn eigen gebaar van barmhartigheid en vriendelijkheid harten zal bekeren?
We weten niet precies wat de antwoorden zijn. Maar laten we ons ook afvragen: zou de paus een linkse houding kunnen hebben? Kon hij modernistische sympathieën koesteren? Zou hij genade te ver voeren, voorbij de dunne rode lijn, in dwaling? [2]De dunne lijn tussen barmhartigheid en ketterij: Deel I, Part II, & Deel III
Broeders en zusters, geen van deze vragen doet er echt toe in de huidige context, waar sommigen beweren dat paus Franciscus geen geldige paus is. Waarom?
Omdat toen paus Leo X aflaten verkocht om geld in te zamelen ... hij bezat nog steeds de sleutels van het Koninkrijk.
Toen paus Stefanus VI uit haat het lijk van zijn voorganger door de straten van de stad sleepte ... hij bezat nog steeds de sleutels van het Koninkrijk.
. Paus Alexander VI benoemde familieleden aan de macht terwijl hij maar liefst tien kinderen verwekte ... hij bezat nog steeds de sleutels van het Koninkrijk.
Toen paus Benedictus IX samenzweerde om zijn pausdom te verkopen ... hij hield nog steeds vast 
de sleutels van het Koninkrijk.
Toen paus Clemens V hoge belastingen oplegde en openlijk land gaf aan supporters en familieleden ... hij bezat nog steeds de sleutels van het Koninkrijk.
Toen paus Sergius III de dood van antipaus Christopher beval (en vervolgens het pausdom zelf nam) alleen om, naar verluidt, een kind te verwekken dat paus Johannes XI zou worden ... hij bezat nog steeds de sleutels van het Koninkrijk.
Toen Petrus Christus drie keer verloochende ... hij erfde nog steeds de sleutels van het Koninkrijk.
Dat wil zeggen:
Pausen hebben fouten gemaakt en maken fouten en dat is geen verrassing. Onfeilbaarheid is voorbehouden exathedra ["Vanuit de zetel" van Petrus, dat wil zeggen, dogma-verkondigingen gebaseerd op de heilige traditie]. Geen enkele paus in de geschiedenis van de kerk heeft ooit gemaakt exathedra fouten. —Rev. Joseph Iannuzzi, theoloog, in een persoonlijke brief
Ondanks hun slechte oordeel, schandalig gedrag, zondigheid en hypocrisie, geen paus heeft in 2000 jaar de leerstellingen van de kerk veranderd. Dat, mijn vriend, is het beste argument dat we hebben dat Jezus Christus echt de show leidt; dat het woord van het Woord goed is.
MAAR WAT ALS…?
Hoe zit het met deze zogenaamde "maffia" van kardinalen die kardinaal Bergoglio (paus Franciscus) als paus wilden laten kiezen omdat hij hun modernistische / communistische agenda's zou pushen? Het maakt niet uit wat ze zijn 
bedoeld (als de bewering waar is). Als de Heilige Geest een man als Petrus, die in het openbaar de Heer verloochende, kan nemen en zijn hart kan veranderen - of het hart van een moorddadige Saul - dan kan Hij het hart veranderen van elke man die gekozen is voor de zetel van Petrus. Laten we de bekeringen van Mattheüs of Zacheüs niet vergeten die aan de zijde van de Heer werden geroepen terwijl ze zich nog midden in zondig gedrag bevonden. Bovendien, wanneer de opvolger van Petrus de sleutels van het Koninkrijk bezit, wordt Hij door de Heilige Geest beschermd tegen leerfouten ex cathedra-ondanks zijn persoonlijke fouten en zonden. Want zoals Jezus tegen Simon Petrus zei:
Simon, Simon, zie, Satan heeft geëist jullie allemaal te zeven als tarwe, maar ik heb gebeden dat je eigen geloof niet zou falen; en als je eenmaal bent teruggekeerd, moet je je broeders versterken. (Lukas 22: 31-32)
Een lezer stuurde me deze vraag:
Als de paus iets bevestigt waarvan wij denken dat het verkeerd is - dwz communie voor gescheiden en hertrouwd - wat is dan de juiste handelwijze? ... moeten we de paus van Christus volgen of moeten we luisteren naar Jezus 'exacte woorden over het huwelijk? Als dat gebeurt, is er eigenlijk maar één antwoord mogelijk - en dat is dat de paus op de een of andere manier niet canoniek is gekozen.
Allereerst zijn we dat altijd het volgen van de woorden van Christus, of het nu gaat over huwelijk, echtscheiding, hel, enz. Zoals zowel paus Franciscus als Benedictus XVI hebben bevestigd:
De paus is geen absolute soeverein, wiens gedachten en verlangens de wet zijn. Integendeel, de bediening van de paus is de garantie voor de gehoorzaamheid aan Christus en zijn woord. —POPE BENEDICT XVI, Preek van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune
Toch is er altijd de vraag hoe om de woorden van Christus te interpreteren. En zoals Benedictus zojuist bevestigde, werd deze interpretatie toevertrouwd aan de apostelen die, nadat ze aan de voeten van de Heer waren gezeten, het "depot van het geloof" kregen. [3]cf. Het fundamentele probleem en De zich ontvouwende pracht van waarheid Dus wenden we ons tot hen, en tot hun opvolgers, om "vast te houden aan de tradities die u werd geleerd, hetzij door een mondelinge verklaring of door een brief" [4]2 Thess 2: 15 Geen bisschop of paus is een "absolute soeverein" die de autoriteit heeft om deze Heilige Traditie te veranderen.
Maar de vraag hier is er een van pastorale betekenis: wat gebeurt er als 
de paus machtigt om ter communie te gaan aan iemand die in een "objectieve staat" van doodzonde verkeert door, zonder nietigverklaring, een tweede huwelijk aan te gaan? Als dit theologisch niet mogelijk is (en dit is natuurlijk wat er in de Synode over het gezin is besproken), is er dan een geval van een eerste paus die de geloofswaarborg daadwerkelijk verandert? En als dat zo is - concludeert mijn lezer - dan had hij überhaupt geen paus kunnen zijn.
Misschien kunnen we kijken naar een schriftuurlijke verwijzing naar wanneer een paus handelde in strijd met de heilige Openbaring.
En toen Cephas [Peter] naar Antiochië kwam, verzette ik hem in zijn gezicht omdat hij duidelijk ongelijk had. Want totdat er enkele mensen uit Jakobus kwamen, at hij met de heidenen; maar toen ze kwamen, begon hij zich terug te trekken en scheidde zich af, omdat hij bang was voor de besnedenen. En de rest van de Joden handelden [ook] huichelachtig samen met hem, met als resultaat dat zelfs Barnabas werd meegesleept door hun huichelarij. Maar toen ik zag dat ze niet op de goede weg waren in overeenstemming met de waarheid van het evangelie, zei ik voor iedereen tegen Cefas: "Als u, hoewel een Jood, leeft als een heiden en niet als een Jood, hoe kun je de heidenen dwingen om als joden te leven? " (Gal 2: 11-14)
Het is niet dat Petrus de leer betreffende besnijdenis of toegestaan voedsel veranderde, maar hij was gewoon 'niet op de goede weg in overeenstemming met de waarheid van het evangelie'. Hij handelde hypocriet en daarom schandalig.
Wie wel en niet de heilige eucharistie kan ontvangen, is een kwestie van kerkelijke discipline (bijvoorbeeld wanneer een kind de eerste communie kan ontvangen). Het is ook een gewetenskwestie van de ontvanger wie 
moet het avondmaal benaderen met een "geïnformeerd geweten" en in een "staat van genade". Want zoals St. Paul zei,
Daarom zal iedereen die het brood eet of de beker van de Heer onwaardig drinkt, verantwoording moeten afleggen voor het lichaam en bloed van de Heer. Een persoon moet zichzelf onderzoeken en dus het brood eten en de beker drinken. Voor iedereen die eet en drinkt zonder het lichaam te onderscheiden, eet en drinkt een oordeel over zichzelf. (1 Kor 11: 27-29)
Een geïnformeerd geweten is een geweten dat is onderzocht in het licht van de morele leringen van de kerk. Zo'n zelfonderzoek zou iemand ertoe moeten brengen af te zien van de eucharistie als hij in doodzonde verkeert, anders zou - zoals Judas - zijn handen in de eucharistische "schotel" met Christus dompelen, een oordeel over zichzelf brengen.
Kardinaal Francis Arinze van Nigeria zei:
Er bestaat zoiets als objectief kwaad en objectief goed. Christus zei dat hij die [van zijn vrouw scheidt] en met een ander trouwt, Christus één woord voor die handeling heeft, 'overspel'. Dat is niet mijn woord. Het is het woord van Christus zelf, die nederig en zachtmoedig van hart is, die eeuwige waarheid is. Dus hij weet wat hij zegt. —LifeSiteNews.com, 26 oktober 2015
Daarom delen de situatie waarmee St. Paulus werd geconfronteerd, en ons huidige scenario, vergelijkbare gronden, zodat het geven van de heilige eucharistie aan iemand die zich in een objectieve staat van "overspel" bevindt ...
"... zou de gelovigen 'in dwaling en verwarring brengen met betrekking tot de leer van de Kerk over de onontbindbaarheid van het huwelijk', '' —Kardinaal Raymond Burke, Ibid.
Inderdaad, Petrus liet zowel de Joden als de heidenen hun hoofd krabben, om nog maar te zwijgen van de verwarring die ontstond bij bisschop Barnabas. Zo, 
broeders en zusters, een dergelijk scenario zou paus Franciscus daarom niet tot een "antipaus" maken. Het kan eerder een "Petrus en Paulus" -moment teweegbrengen waarop de Heilige Vader zou kunnen worden geroepen om zijn pad opnieuw te onderzoeken ...
Het komt mij echter voor dat paus Franciscus zich terdege bewust is van deze verleiding, nadat hij deze zelf tijdens de eerste synodale sessies aan de kaak heeft gesteld:
De verleiding tot een vernietigende neiging tot goedheid, die in naam van een bedrieglijke genade de wonden bindt zonder ze eerst te genezen en te behandelen; dat de symptomen behandelt en niet de oorzaken en de wortels. Het is de verleiding van de "weldoeners", van de angstigen, en ook van de zogenaamde "progressieven en liberalen". —POPE FRANCIS, slotrede tijdens de eerste zittingen van de synode over het gezin; Catholic News Agency, 18 oktober 2014
EEN GEEST VAN OPSCHORTING ... OF VERTROUWEN?
Waar het op neerkomt is dit: vertrouwt u erop dat Jezus Christus Zijn kudde zal blijven leiden, zelfs wanneer bisschoppen zwak zijn, zelfs wanneer geestelijken ontrouw zijn, zelfs wanneer pausen onvoorspelbaar zijn; zelfs als bisschoppen schandalig zijn, zelfs als geestelijken zelfgenoegzaam zijn, zelfs als pausen huichelaars zijn?
Jezus zal het doen. Dat is zijn belofte.
... jij bent Petrus, en op deze rots zal ik mijn kerk bouwen, en de poorten van de onderwereld zullen niet meer zegevieren. (Matt 16:18)
En dat niet alleen. Als de bisschop van Rome geldig wordt gekozen, zal - ondanks zijn zwakheden of sterke punten - de Heilige Geest hem aan het roer blijven gebruiken om de bark van Petrus langs de scholen van ketterij naar de veilige haven van de waarheid te zeilen.
2000 jaar is ons beste argument.
... "Meester, wie is degene die u zal verraden?" Toen Petrus hem zag, zei hij tegen Jezus: "Heer, hoe zit het met hem?" Jezus zei tegen hem: 'Wat als ik wil dat hij blijft totdat ik kom? Wat maakt u zich zorgen over u? Volg me." (Johannes 21: 21-22)
Bedankt voor je liefde, gebeden en steun!
GERELATEERDE LEZING OVER PAUS FRANCIS
De deuren van barmhartigheid wijd openen
Die paus Franciscus! ... een kort verhaal
Franciscus en de komende passie van de kerk
Franciscus en de komende passie van de kerk
De dunne lijn tussen barmhartigheid en ketterij: Deel I, Part II, & Deel III
Het schandaal van barmhartigheid
voetnoten
| ↑1 | cf. 1 Kor 13:7 |
|---|---|
| ↑2 | De dunne lijn tussen barmhartigheid en ketterij: Deel I, Part II, & Deel III |
| ↑3 | cf. Het fundamentele probleem en De zich ontvouwende pracht van waarheid |
| ↑4 | 2 Thess 2: 15 |