De oude man

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 5 juni 2017
Maandag van de negende week in gewone tijd
Gedenkteken van St. Bonifatius

Liturgische teksten hier

HET de oude Romeinen misten nooit de meest wrede straffen voor criminelen. Geseling en kruisiging behoorden tot hun beruchtste wreedheden. Maar er is nog een ... namelijk het binden van een lijk op de rug van een veroordeelde moordenaar. Op straffe van de dood mocht niemand het verwijderen. En daardoor zou de veroordeelde crimineel uiteindelijk besmet raken en sterven.

Het was waarschijnlijk dit krachtige en beklijvende beeld dat in me opkwam toen St. Paul schreef:

Stel je oude man die behoort tot uw vroegere manier van leven en is verdorven door bedrieglijke lusten, en wordt vernieuwd in de geest van uw geest, en trek de nieuwe natuur aan, geschapen naar de gelijkenis van God in ware gerechtigheid en heiligheid. (Ef 4: 22-24)

Het Griekse woord hier is antropo's, wat letterlijk 'man' betekent. Nieuwere vertalingen lezen 'oude natuur' of 'oude ik'. Ja, Paulus maakte zich grote zorgen dat veel christenen nog steeds rondliepen, vastgebonden aan de "oude man", en nog steeds vergiftigd werden door zijn bedrieglijke verlangens.

We weten dat onze oude man met [Christus] werd gekruisigd, zodat ons zondige lichaam zou worden weggedaan, zodat we niet langer in slavernij van de zonde zouden zijn. Want een dode is vrijgesproken van zonde. (Romeinen 6: 6)

Door ons doopsel hebben het bloed en het water dat uit het hart van Jezus stroomde ons 'vrijgesproken' van de 'misdaad' van Adam en Eva, van "erfzonde". We zijn niet langer gedoemd om geketend te worden aan de oude natuur, maar in plaats daarvan zijn we verzegeld en vervuld met de Heilige Geest.

Dus wie in Christus is, is een nieuwe schepping: de oude dingen zijn voorbijgegaan; zie, er zijn nieuwe dingen gekomen. (2 Korintiërs 5:17)

Dit zijn niet alleen poëtische beelden. Het is een echte en effectieve transformatie die in het hart plaatsvindt.

Ik zal ze een ander hart geven en een nieuwe geest die ik in hen zal leggen. Van hun lichaam zal Ik de harten van steen verwijderen en hun harten van vlees geven, zodat ze wandelen volgens mijn statuten en ervoor zorgen dat ze zich aan mijn verordeningen houden. Zo zullen zij mijn volk zijn, en ik zal hun God zijn. (Ezechiël 11: 19-20)

Maar zie je, we komen niet uit de doopvont als kleine robots die zijn geprogrammeerd om alleen goed te doen. Nee, we zijn geschapen naar Gods beeld, en daarom altijd vrij- vrij om altijd voor vrijheid te kiezen.

Voor vrijheid heeft Christus ons vrijgemaakt; Sta dus vast en onderwerp u niet opnieuw aan het juk van de slavernij. (Gal 5: 1)

Met andere woorden, bind de oude man niet weer op je rug.

Daarom moet ook u van uzelf denken dat u dood bent voor de zonde en leeft voor God in Christus Jezus. Daarom mag de zonde niet over uw sterfelijke lichamen heersen, zodat u hun verlangens kunt gehoorzamen. (Rom 6: 11-12)

In de eerste lezing van vandaag staat Tobit op het punt om een prachtig diner te eten op het Pinksterfeest. Hij vraagt zijn zoon om een “arme man” te gaan zoeken die hij naar zijn tafel kan brengen om zijn feestmaaltijd te delen. Maar zijn zoon keert terug met het nieuws dat een van hun verwanten op de markt werd gewurgd. Tobit sprong van de tafel, droeg de dode man naar huis om na zonsondergang begraven te worden, en keerde toen, zijn handen wassen, terug naar zijn feestmaal.

Dit is een prachtig symbool van hoe wij, die zojuist Pasen en Pinksteren hebben gevierd - de feesten van onze bevrijding uit gevangenschap! - ook moeten reageren wanneer we met de verleiding worden geconfronteerd om tot zonde terug te keren. Tobit brengt de dode niet naar de zijne tafel, noch staat hij toe dat zijn vroegtijdige dood de verplichting om het feest te vieren onderbreekt. Maar hoe vaak vergeten we wie we zijn in Christus Jezus, breng "de oude man" die is gestorven in Christus tot wat is ons rechtmatige banket? Christen, dit betekend niet uw waardigheid! Waarom ga je, nadat je de oude man in de biechtstoel hebt achtergelaten, dit lijk naar huis slepen - vliegen, wormen en zo - om de bitterheid te proeven van die zonde die je dag opnieuw tot slaaf maakt, verdrietig maakt en schipbreuk lijdt, als niet je hele leven?

Net als Tobit moeten jij en ik onze handen van zonde wassen, voor eens en voor altijd, als we echt gelukkig willen zijn en willen leven in de waardigheid en vrijheid die voor ons zijn gekocht door het Bloed van Christus.

Breng dan de aardse delen van u ter dood: immoraliteit, onreinheid, hartstocht, boos verlangen en de hebzucht die afgoderij is. (Kolossenzen 3: 5)

Dus ja, dit betekent dat je moet vechten Genade doet niet alles voor je, het maakt gewoon alles mogelijk voor jou. Maar je moet jezelf nog steeds verloochenen, je vlees weerstaan en tegen verleiding worstelen. Ja, vecht voor jezelf! Vecht voor je koning! Vechten voor leven! Vecht voor je vrijheid! Vecht voor wat rechtmatig van jou is - de vrucht van de Geest, die in je hart is uitgestort!

Maar nu moet je ze allemaal wegdoen: woede, woede, boosaardigheid, laster en obscene taal uit je mond. Houd op met elkaar te liegen, aangezien je het oude zelf met zijn oefeningen hebt verwijderd en het nieuwe zelf hebt aangetrokken, dat wordt vernieuwd, voor kennis, naar het beeld van zijn schepper. (Kol 3: 8-10)

Ja, de "nieuwe man", de "nieuwe vrouw" - dit is Gods geschenk aan jou, het herstel van je ware zelf. Het is het brandende verlangen van de Vader om u te zien worden wie Hij u heeft gemaakt: vrij, heilig en vredig.

Een heilige zijn is dus niets anders dan je ware zelf worden… een zuivere weerspiegeling van het beeld van God.