HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 23 december 2017
Zaterdag van de derde week van de advent
Liturgische teksten hier
Moskou bij zonsopgang ...
Het is nu meer dan ooit van cruciaal belang dat u "wachters van de dageraad" bent, de uitkijkposten die het licht van de dageraad en de nieuwe lente van het Evangelie aankondigen.
waarvan de knoppen al te zien zijn.
—POPE JOHANNES PAULUS II, 18e Wereldjongerendag, 13 april 2003; vaticaan.va
VOOR een paar weken heb ik het gevoel gehad dat ik met mijn lezers een soort gelijkenis zou moeten delen die zich de laatste tijd in mijn familie ontvouwde. Ik doe dat met toestemming van mijn zoon. Toen we allebei de mislezingen van gisteren en van vandaag lazen, wisten we dat het tijd was om dit verhaal te delen op basis van de volgende twee passages:
In die dagen bracht Hanna Samuël met zich mee, samen met een driejarige stier, een efa meel en een vel wijn, en bood hem aan in de tempel van de HEER in Silo. (Eerste lezing van gisteren)
Zie, ik zal u de profeet Elia zenden, voordat de dag van de Heer komt, de grote en verschrikkelijke dag, om het hart van de vaders tot hun kinderen te wenden en het hart van de kinderen tot hun vaders ... (Eerste lezing van vandaag )
Weet je, toen mijn oudste zoon Greg zo'n 19 jaar geleden werd geboren, had ik een overweldigend gevoel dat ik hem naar mijn parochie moest brengen, en voor het altaar, wijd hem toe aan Onze Lieve Vrouw De "zalving" om dit te doen was zo sterk ... en toch, om welke reden dan ook, heb ik deze slepende "goddelijke richtlijn" uitgesteld, uitgesteld en uitgesteld.
Enkele jaren later, rond de leeftijd van twaalf, veranderde er plotseling iets in Greg. Hij trok zich terug uit zijn broers en zijn gezin; zijn speelsheid en humor verdwenen; zijn ongelooflijke begaafdheid in muziek en creativiteit werd begraven ... en de spanningen tussen hem en ik liepen op tot het punt van doorbraken. Toen kwamen we er ongeveer drie jaar later achter dat onze zoon aan pornografie was blootgesteld en dat hij een manier had gevonden om ernaar te kijken zonder dat we het wisten. Hij vertelde hoe hij, de eerste keer dat hij het zag, geschokt was en huilde. En toch, als een touw dat zich om de haak van nieuwsgierigheid wikkelde, merkte hij dat hij werd meegesleurd in de duisternis van de leugen die de pornowereld is. Desalniettemin namen de spanningen toe toen het gevoel van eigenwaarde van onze zoon kelderde en onze relatie verslechterde.
Toen op een dag, ten einde raad, werd ik herinnerd aan die innerlijke en niet aflatende roep: dat ik mijn zoon naar de plaatselijke kerk moest brengen en hem daar aan Onze Lieve Vrouw zou toewijden. Ik dacht: "Beter laat dan nooit." En dus knielden Greg en ik voor de Tabernakel en een standbeeld van Onze-Lieve-Vrouw en daar plaatste ik mijn zoon stevig in de handen van die "Vrouw gekleed in de zon", zij die de "Morgenster" aankondiging van de komst van Dawn. En toen liet ik hem gaan ... Net als de vader van de verloren zoon besloot ik dat mijn eigen woede, frustratie en zorgen geen van beiden goed deden. En daarmee vertrok Greg een jaar of twee later van huis.
Door een reeks situaties en gebeurtenissen in het daaropvolgende jaar merkte Greg dat hij werkloos was en nergens heen kon - dat wil zeggen, behalve een openlijke uitnodiging om lid te worden van een katholiek zendelingen team waar zijn zus ooit in had gezeten. Omdat hij wist dat zijn leven moest veranderen, verkocht Greg zijn auto, pakte een kleine tas en reed op een kleine motorfiets naar huis.
Toen hij bij onze boerderij aankwam, omhelsde ik hem in mijn armen. Nadat hij nog een paar dingen had ingepakt, nam ik hem apart en we praatten. 'Papa,' zei hij, 'ik zie wat ik mama en jou heb aangedaan en wat er in mijn leven moet veranderen. Ik wil echt dicht bij God groeien en de man worden die ik zou moeten zijn. Ik zie nu zoveel dingen in het licht van de waarheid .... " Greg vertelde nog een uur lang wat er in zijn hart omging. De wijsheid die uit zijn mond kwam was opmerkelijk; het berouw, onverwacht en diep ontroerend, was als het zien van de eerste dageraad na een lange, donkere nacht.
Toen hij bij zinnen kwam, dacht hij: '... ik zal opstaan en naar mijn vader gaan' ... zijn vader zag hem en had medelijden, rende naar hem toe, omhelsde hem en kuste hem. En de zoon zei tegen hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u; Ik ben niet langer waardig uw zoon genoemd te worden. ' (Lukas 15: 20-21)
Met tranen in mijn ogen hield ik mijn zoon vast en vertelde hem hoeveel ik van hem hield. 'Ik ken papa. Ik weet dat je van me houdt." En daarmee verzamelde Greg zijn spullen en reed het land in om zich bij zijn nieuwe broers en zussen aan te sluiten om predikanten van het Evangelie te worden. Zoals Petrus, die nog in zijn boot zat toen Christus hem riep ... of zoals Matthew de belastinginner, die nog steeds aan zijn tafel zat ... of zoals Zacheüs, die nog steeds in zijn boom zat ... Jezus nodigde hen uit, en Greg (en ik ) - niet omdat ze perfecte mannen waren - maar omdat ze 'geroepen' waren. Terwijl ik Greg in het avondstof zag verdwijnen, kwamen de woorden in mijn hart op:
… Deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen; hij was verloren en is gevonden. (Lucas 15:24)
Met elke week die voorbijgaat, zijn mijn vrouw en ik volkomen verbaasd over de transformatie die plaatsvindt in het leven van onze zoon. Ik kan er nauwelijks over praten zonder in tranen uit te barsten. Omdat het totaal onverwacht was, totaal onvoorzien… alsof een hand uit de hemel hem opdook. Het licht is in zijn ogen teruggekeerd; zijn humor, begaafdheid en vriendelijkheid raken zijn familie opnieuw. Bovendien is hij getuigen voor ons hoe het volgen van Jezus eruitziet. Hij weet dat hij nog een lange reis voor de boeg heeft, net als de rest van ons, maar hij heeft tenminste de juiste weg gevonden… de weg, de waarheid en het leven. Onlangs vertelde hij me dat hij genade heeft gevonden in de moeilijkste tijden door middel van de rozenkrans, en dus de hulp van Onze Lieve Vrouw. Inderdaad, toen ik vanmorgen mijn kantoor binnenkwam om te beginnen met schrijven, leunde Greg over zijn geopende Bijbel, een rozenkrans in zijn hand, ondergedompeld in gebed.
DE PRODIGALE RETOUREN
De reden dat ik dit allemaal met jullie deel, is dat Gregs verhaal een gelijkenis is van wat er met Rusland gebeurt. In 1917, slechts enkele weken voordat de communistische revolutie uitbrak op het Moskou-plein, verscheen Onze Lieve Vrouw aan drie kinderen met een boodschap:
[Rusland] zal haar dwalingen over de hele wereld verspreiden en oorlogen en vervolgingen van de Kerk veroorzaken. Het goede zal gemarteld worden; de Heilige Vader zal veel te lijden hebben; verschillende naties zullen worden vernietigd... Naar om dit te voorkomen, zal ik komen om de toewijding van Rusland aan mijn Onbevlekt Hart te vragen, en de Communie van herstel op de eerste zaterdagen. Als mijn verzoeken worden ingewilligd, zal Rusland zich bekeren en zal er vrede zijn; als niet, ze zal haar fouten over de hele wereld verspreiden ... —Visionary Sr. Lucia in een brief aan de Heilige Vader, 12 mei 1982; De boodschap van Fatima, vaticaan.va
Maar om welke reden dan ook, de pausen hebben deze "goddelijke richtlijn" uitgesteld, uitgesteld en uitgesteld. Als zodanig heeft Rusland inderdaad haar fouten over de hele wereld verspreid, waardoor onnoemelijke pijn, lijden en vervolging over de hele wereld uitbreken. Maar op 25 maart 1984 op het Sint-Pietersplein vertrouwde paus Johannes Paulus II in spirituele vereniging met de bisschoppen van de wereld alle mannen en vrouwen en alle volken toe aan het Onbevlekt Hart van Maria:
O Moeder van alle mannen en vrouwen en van alle volkeren, u die al hun lijden en hun hoop kent, u die het bewustzijn van een moeder heeft van alle strijd tussen goed en kwaad, tussen licht en duisternis, die de moderne wereld teistert, aanvaardt de roep die wij, bewogen door de Heilige Geest, rechtstreeks tot uw Hart richten. Omarm met de liefde van de Moeder en Dienstmaagd van de Heer deze menselijke wereld van ons, die we u toevertrouwen en toewijden, want we zijn zeer bezorgd over de aardse en eeuwige bestemming van individuen en volkeren. Op een bijzondere manier vertrouwen wij u die individuen en naties toe die in het bijzonder op deze manier moeten worden toevertrouwd en toegewijd. 'We nemen onze toevlucht tot uw bescherming, heilige moeder van God!' Veracht onze smeekbeden niet in onze behoeften "... -De boodschap van Fatima, vaticaan.va
Zonder ons te verdiepen in de controverse die vandaag blijft hangen over de vraag of de "toewijding van Rusland" was zoals Onze Lieve Vrouw had gevraagd, kunnen we op zijn minst zeggen dat het een "onvolmaakte" toewijding was. Zoals degene die ik deed met mijn zoon. Het was laat, en ik maakte het in wanhoop… waarschijnlijk niet met de woorden die ik jaren eerder zou hebben gebruikt. Desalniettemin lijkt de hemel het te hebben geaccepteerd voor wat het was, samen met de Act of Entrustment van Johannes Paulus II, want wat er sindsdien in Rusland is gebeurd, is ronduit opmerkelijk:
Op 13 mei, minder dan twee maanden na de "Act of Entrustment" van Johannes Paulus II, komt een van de grootste menigten in de geschiedenis van Fatima bijeen bij het heiligdom om de rozenkrans voor vrede te bidden. Op dezelfde dag, een explosie bij 
de marinebasis Severomorsk van de Sovjets vernietigt tweederde van alle raketten die zijn opgeslagen voor de noordelijke vloot van de Sovjets. De ontploffing vernietigt ook werkplaatsen die nodig zijn om de raketten te onderhouden, evenals honderden wetenschappers en technici. Westerse militaire experts noemden het de ergste scheepsramp die de Sovjet-marine sinds de Tweede Wereldoorlog heeft geleden.
• December 1984: de Sovjetminister van Defensie, meesterbrein van de invasieplannen voor West-Europa, sterft plotseling en op mysterieuze wijze.
• 10 maart 1985: Sovjet-voorzitter Konstantin Chernenko sterft.
• 11 maart 1985: Sovjet-voorzitter Michail Gorbatsjov gekozen.
• 26 april 1986: ongeval met een kernreactor in Tsjernobyl.
• 12 mei 1988: een explosie verwoestte de enige fabriek die de raketmotoren maakte voor de dodelijke langeafstandsraketten SS 24 van de Sovjets, die elk tien atoombommen vervoeren.
• 9 november 1989: val van de Berlijnse muur.
Nov-dec 1989: vreedzame revoluties in Tsjecho-Slowakije, Roemenië, Bulgarije en Albanië.
• 1990: Oost- en West-Duitsland worden verenigd.
• 25 december 1991: ontbinding van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken [1]referentie voor tijdlijn: "Fatima Consecration - Chronology", ewtn.com
Net zoals mijn zoon een transformatie ondergaat die nog steeds pijnlijk is als God zijn gebrokenheid onthult en geneest, zo zijn er ook nog steeds stoffige hoeken die in Rusland moeten worden weggevaagd uit de wervelwind van decennia van communistisch bewind. Maar net zoals Greg nu aan het worden is een baken van hoop voor degenen om hem heen, zo wordt Rusland ook een lichtstraal van de dageraad naar de westerse wereld, die verre van genade is gevallen:
We zien dat veel van de Euro-Atlantische landen hun wortels verwerpen, inclusief de christelijke waarden die de basis vormen van
Westerse beschaving. Ze ontkennen morele principes en alle traditionele identiteiten: nationaal, cultureel, religieus en zelfs seksueel. Ze voeren beleid uit dat grote gezinnen gelijkstelt aan partners van hetzelfde geslacht, geloof in God met het geloof in Satan... En mensen proberen dit model agressief over de hele wereld te exporteren. Ik ben ervan overtuigd dat dit een directe weg opent naar degradatie en primitivisme, wat resulteert in een diepgaande demografische en morele crisis. Wat anders dan het verlies van het vermogen tot zelfreproductie zou kunnen fungeren als het grootste getuigenis van de morele crisis waarmee een menselijke samenleving wordt geconfronteerd? —President Vladimir Putin, toespraak op de laatste plenaire vergadering van de Valdai International Discussion Club, 19 september 2013; rt.com
In een nieuwsbrief met de titel, Is Rusland gewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria?, Vr. Joseph Iannuzzi merkt verder op:
• In Rusland worden uit noodzaak honderden nieuwe kerken gebouwd, en de kerken die nu in gebruik zijn, zitten meer dan vol met gelovigen.
• De Russische kerken zijn tot de nok toe gevuld met gelovigen, en de kloosters en kloosters zitten vol met nieuwe novicen.
• De regering in Rusland verloochent Christus niet, maar spreekt openlijk en moedigt scholen aan om hun christendom te behouden en de leerlingen hun catechismus te leren.
• De regering en de kerk hebben openlijk verklaard dat ze geen deel zullen uitmaken van de Europese Unie, omdat de EU haar morele waarden en hun christendom heeft verloren, zoals ze dat zelf in het verleden onder de Sovjet-Unie hadden gedaan; zij verlieten hun geloof en verloochenden Christus. Deze keer verklaarden ze dat "niemand ons van ons geloof zal afscheuren en we zullen ons geloof verdedigen tot de dood."
• De Russische regering heeft de "nieuwe wereldorde" openlijk aan de kaak gesteld.
• Rusland verklaarde dat homohuwelijken die de agenda promoten niet welkom zijn en geen processies mogen houden, laat staan homohuwelijken mogen aangaan. Rusland verklaarde dat elke buitenlander die in Rusland wil wonen, zal worden gevraagd: 1) Russisch te leren, 2) christen te worden ... (Let op bene: Terwijl Rusland overwegend orthodox christelijk is - ze hebben alle 7 sacramenten die Rome als geldig erkent) zij
• Ze staan andere christenen toe om openlijk hun geloof te uiten en te praktiseren; er zijn in Moskou verschillende katholieke en anglicaanse kerken.
• In 2015 ondertekenden de Russische minister van Volksgezondheid, Veronika Skvortsova en de Russisch-orthodoxe patriarch Kirill, een overeenkomst die abortus afschaft en ook palliatieve zorg in heel Rusland omvat. Kortom, abortussen zijn niet toegestaan in Rusland.
Rusland vergelijkt met wat er in Europa en de rest van het Westen gebeurt, p. Iannuzzi vraagt: "Wie van de twee moet bekeerd worden?"
Onlangs vroeg ik Gaat de oostelijke poort open? Het is een van de meest hoopgevende dingen die ik ooit heb mogen schrijven. Jarenlang de mysterieuze woorden "Kijk naar het oosten" zijn op mijn hart geweest. Traditioneel kijkt de kerk naar het oosten in afwachting van de dageraad, de 'dag des Heren', de komst van Christus Onze Lieve Vrouw gaf aan dat er een nieuw tijdperk zou komen, een "periode van vrede", na de toewijding van Rusland aan haar Onbevlekt Hart. Opnieuw merken we dat we naar het oosten kijken - beide spiritueel en geografisch- voor de Triomf van het Onbevlekt Hart, die onvermijdelijk leidt tot de Triomf van het Heilig Hart van Jezus.
Wat we in Rusland zien (en wat ik zie in mijn zoon) is voor mij een krachtig getuigenis van hoe niet alleen Jezus, maar onze gezegende Moeder in ons hart en onze huizen kan worden opgenomen, deze kan transformeren. Want wie lijkt een huis beter op te ruimen, opnieuw in te richten en te herstellen dan een moeder? Was Onze Lieve Heer niet de allereerste die Maria Hem liet bemoederen?
[Jezus] wil in de wereld toewijding aan mijn Onbevlekt Hart vestigen. Ik beloof redding aan degenen die het omhelzen, en die zielen zullen door God worden bemind als bloemen die door mij zijn geplaatst om Zijn troon te sieren. -Deze laatste regel met betrekking tot: "bloemen" komt voor in eerdere verslagen van Lucia's verschijningen. Cf. Fatima in Lucia's eigen woorden: Sister Lucia's Memoirs, Louis Kondor, SVD, p, 187, noot, 14.
Jozef, zoon van David, wees niet bang om uw vrouw Maria in huis te nemen. (Lucas 1:20)
Toen Jezus zijn moeder zag en de leerling die hij liefhad, zei hij tegen zijn moeder: "Vrouw, zie, uw zoon." Toen zei hij tegen de discipel: 'Zie, je moeder.' En vanaf dat moment nam de leerling haar bij zich in huis. (Johannes 19: 26-27)
GERELATEERDE LEZING
Hoe Onze Lieve Vrouw me hielp genezen na een ontmoeting met porno: Een wonder van barmhartigheid
Aan de mannen en vrouwen die verslaafd zijn aan porno: The Hunted
Menselijke seksualiteit en vrijheid
Waargebeurde verhalen van Onze-Lieve-Vrouw
Als u de behoeften van onze familie wilt ondersteunen,
klik gewoon op de onderstaande knop en voeg de woorden toe
"Voor het gezin" in het commentaargedeelte.
Zegen u en dank u!
Om met Mark in de De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
