Under Siege

MY vrouw wendde zich tot mij en zei: 'Je wordt belegerd. Je moet je lezers vragen om voor je te bidden. "

Sommigen van jullie zullen zich herinneren dat onze boerderij in juni 2018 door een storm werd getroffen. We zijn die rotzooi nog steeds aan het opruimen. Maar dit jaar bijna tot op de dag, een nieuwe storm trof ons, dit keer financieel. We hebben de ene na de andere ernstige pech gehad aan onze voertuigen en landbouwmachines. Het is nu anderhalve maand meedogenloos. Het is gemakkelijk om de duivel de schuld te geven, en ik heb de neiging daar niet heen te gaan. Maar het is moeilijk te negeren hoe deze nieuwe storm is proberen mijn geest te breken. 

Dus ik draag deze e-mail op om u te vragen een klein gebed voor ons te zeggen, een gebed ter bescherming tegen deze schijnbaar goddeloze crises. Een wees gegroet Maria, een klein gefluister… dat is alles (want ik weet dat jij ook lijdt). Dit alles is een herinnering aan mijn totale afhankelijkheid van God, maar ook aan mijn behoefte om dicht bij Onze Moeder te blijven.

Toewijding aan Maria is geen spirituele etiquette; het is een vereiste van het christelijk leven ... [vgl. Johannes 19:27] Ze komt tussenbeide, zich ervan bewust dat ze als moeder inderdaad de behoeften van de mensen aan de Zoon moet presenteren, vooral de zwaksten en meest benadeelden. —POPE FRANCIS, Feest van Maria, Moeder van God; 1 januari 2018; Catholic News Agency

De verleiding bij dit alles is om te stoppen met bidden, vreselijk actief te worden, heen en weer te rennen en toe te geven aan woede. Ik moest 'rennen' als een noodzaak, maar ook om te vechten om het gebed als onderdeel van mijn dagelijkse routine te houden en mijn kalmte te bewaren temidden van meedogenloze crises. En dus, misschien is dit briefje van vandaag ook een duwtje voor jou om de verleiding te weerstaan ​​om het gebed op te geven; te denken dat andere zaken belangrijker zijn. Er is niets belangrijker dan God, dan de hemel in uw vizier te houden dan "Eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid zoeken." Hoe meer u in de verleiding komt om te stoppen met bidden, hoe meer u moet bidden. Het betekent dat de vijand je als een echte bedreiging ziet; het betekent dat hij ziet hoe jouw groei in de Heer zijn kwaadaardige koninkrijk begint binnen te dringen. Mooi zo. Dat is het plan van de Heer: dat het Koninkrijk van Christus over de hele aarde regeert totdat Zijn wil is gedaan "op aarde zoals het in de hemel is." ^[1]cf. De komende nieuwe en goddelijke heiligheid Het begint met gebed, dat het Koninkrijk der hemelen in ons hart en ons midden trekt, en daarom roept Onze Lieve Vrouw ons herhaaldelijk op om bid, bid, bid. 

Voor degenen die met het Vaticaan de vermeende verschijningen in Medjugorje blijven onderscheiden, is hier de laatste maandelijkse boodschap, die ook mijn laatste schrijven over Christus 'barmhartigheid als onze toevlucht bevestigt (zie The Great Refuge en Safe Harbor):

Beste kinderen! Mijn oproep voor jou is gebed. Moge het gebed een vreugde voor u zijn en een krans die u aan God bindt. Mijn lieve kinderen, er zullen beproevingen komen en je zult niet sterk zijn, en de zonde zal heersen, maar als je de mijne bent, zul je winnen, omdat je toevlucht het Hart van mijn Zoon Jezus zal zijn. Keer daarom terug naar het gebed, lieve kinderen, totdat het gebed overdag en 's nachts leven voor jullie wordt. Bedankt dat je aan mijn oproep gehoor hebt gegeven. —25 juli 2019 Bericht aan Marija

En net vandaag aan Mirjana:

Lieve kinderen, de liefde van mijn Zoon is groot. Als u de grootheid van Zijn liefde zou kunnen kennen, zou u nooit stoppen Hem te aanbidden en te danken. Hij leeft altijd bij u in de eucharistie, want de eucharistie is zijn hart, de eucharistie is het hart van het geloof. Hij heeft je nooit in de steek gelaten: zelfs als je probeerde bij Hem weg te komen, deed Hij dat nooit. Daarom is mijn moederhart blij als het ziet hoe vol liefde je naar Hem terugkeert, als het ziet dat je naar Hem terugkeert via het pad van verzoening, liefde en hoop. Mijn moederhart weet dat als je het pad van het geloof bewandelt, je als knoppen zou zijn, en door gebed en vasten zou je als fruit zijn, als bloemen, apostelen van mijn liefde, je zou de drager van licht en licht zijn met liefde en wijsheid overal om je heen. Mijn kinderen, als moeder bid ik dat jullie: bid, denk en contempleer. Alles wat u overkomt, mooi, pijnlijk en vreugdevol, alles wat u geestelijk doet groeien, laat mijn Zoon in u groeien. Mijn kinderen, geef u over aan Hem. Geloof Hem en vertrouw op zijn liefde. Moge Hij u leiden. Moge de eucharistie de plaats zijn waar u uw ziel zult voeden en vervolgens liefde en waarheid zult verspreiden. Wees getuige van mijn zoon. Dank je. - 2 augustus, 2019

We moeten echt nadenken over die troostende woorden en ze vervolgens toepassen. Dit Schriftgedeelte is de laatste tijd in mijn onderbewustzijn aanwezig geweest ...

Weest daders van het woord en niet alleen hoorders, terwijl u uzelf voor de gek houdt. Want als iemand een toehoorder van het woord is en geen doener, is hij als een man die in de spiegel naar zijn eigen gezicht kijkt. Hij ziet zichzelf, gaat dan weg en vergeet prompt hoe hij eruit zag. Maar degene die in de volmaakte wet van vrijheid tuurt en volhardt, en geen toehoorder is die vergeet, maar een doener die handelt, zo iemand zal gezegend worden in wat hij doet. (Jakobus 6: 22-25)

Dat is een oproep tot authenticiteit. We zijn echt authentiek als we volharden in ons geloof, vooral als alles donker en moeilijk is, in tegenstelling tot gemakkelijk en troostend. 

Ik bid dat u een rustige zomer zult hebben en een fijne tijd met uw gezin. Ik sta te popelen om weer te schrijven, maar waarschijnlijk nog niet, want het koele en natte weer weerhield ons van hooien tot nu toe (grappig hoe de media berichten over hittegolven, maar niet wat er hier op de Canadese prairies gebeurt. is gekomen). 

Heel erg bedankt dat je dat gebed vandaag voor ons hebt gefluisterd ... als God het wil, zal ik je binnenkort schrijven. Je bent geliefd. Ik laat u achter met een Schriftgedeelte dat ik gisteravond willekeurig laat opende. Daarbinnen ligt de kern van hoe te ‘handelen’ te midden van zware stormen:

Wees stil voor de Heer;
wacht op hem.
Laat je niet provoceren door de welvarende,
noch door kwaadwillende intriganten.
 
Onthoud boosheid; toorn verlaten;
laat je niet provoceren; het brengt alleen maar schade toe. 
(Psalm 37: 7-8)