Tegenwoordig wordt vaak gezegd dat de huidige eeuw smacht naar authenticiteit.
Vooral met betrekking tot jongeren wordt gezegd dat:
ze hebben een afschuw van het kunstmatige of valse
en dat ze vooral zoeken naar waarheid en eerlijkheid.
Deze "tekenen des tijds" zouden ons waakzaam moeten maken.
Ofwel stilzwijgend of hardop - maar altijd met kracht - wordt ons gevraagd:
Geloof je echt wat je verkondigt?
Leef je wat je gelooft?
Predikt u echt wat u leeft?
Het getuigenis van het leven is meer dan ooit een essentiële voorwaarde geworden
voor echte doeltreffendheid in de prediking.
Juist hierdoor zijn we tot op zekere hoogte
verantwoordelijk voor de voortgang van het evangelie dat wij verkondigen.

—POPE ST. PAULUS VI, Evangelii nuntiandi, N. 76

 

VANDAAG, er wordt zoveel modder gegooid naar de hiërarchie met betrekking tot de staat van de kerk. Om zeker te zijn, dragen ze een grote verantwoordelijkheid en verantwoordelijkheid voor hun kudden, en velen van ons zijn gefrustreerd door hun overweldigende stilte, zo niet samenwerking, in het licht hiervan goddeloze wereldwijde revolutie onder de vlag van de “Geweldige reset ”. Maar dit is niet de eerste keer in de heilsgeschiedenis dat de kudde allesbehalve is geweest verlaten - deze keer, aan de wolven van "vooruitstrevendheid"En"politieke correctheid”. Het is echter juist in zulke tijden dat God naar de leken kijkt, om in hen op te staan heiligen die worden als stralende sterren in de donkerste nachten. Als mensen tegenwoordig de geestelijkheid willen afranselen, antwoord ik: "Wel, God kijkt naar u en mij. Dus laten we ermee aan de slag gaan!”Lees verder →