Er is voor alles een vastgestelde tijd,
en een tijd voor alles onder de hemelen.
Een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven;
een tijd om te planten en een tijd om de plant te ontwortelen.
Een tijd om te doden en een tijd om te genezen;
een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen.
Een tijd om te huilen en een tijd om te lachen;
een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen...
Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten;
een tijd van oorlog en een tijd van vrede.

(De eerste lezing van vandaag)

 

IT lijkt misschien dat de auteur van Prediker zegt dat afbreken, doden, oorlog, dood en rouw gewoon onvermijdelijke, zo niet "benoemde" momenten in de geschiedenis zijn. Wat in dit beroemde bijbelse gedicht wordt beschreven, is eerder de toestand van de gevallen mens en de onvermijdelijkheid van oogsten wat gezaaid is. 

Laat je niet voor de gek houden; God laat niet met zich spotten, want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten. (Galaten 6: 7)Lees verder →