EEN LEZING uit de goddelijke liturgie is deze week bij mij blijven hangen:
God wachtte geduldig in de dagen van Noach tijdens de bouw van de ark. (1 Petrus 3:20)
Het gevoel is dat we ons in de tijd bevinden waarin de ark wordt voltooid, en binnenkort. Wat is de ark? Toen ik deze vraag stelde, keek ik op naar de icoon van Maria ……… het antwoord leek erop dat haar boezem de ark is, en dat ze een overblijfsel voor zichzelf verzamelt, voor Christus.
En het was Jezus die zei dat hij zou terugkeren “zoals in de dagen van Noach” en “zoals in de dagen van Lot” (Lucas 17:26, 28). Iedereen kijkt naar het weer, aardbevingen, oorlogen, plagen en geweld; maar vergeten we de "morele" tekenen van de tijd waarnaar Christus verwijst? Een lezing van de generatie van Noach en de generatie van Lot - en wat hun overtredingen waren - zou er ongemakkelijk bekend uit moeten zien.
Mannen struikelen af en toe over de waarheid, maar de meesten van hen grijpen weer op en haasten zich alsof er niets is gebeurd. -Winston Churchill
