Over het homohuwelijk

DE HARDE WAARHEID - DEEL II

WAAROM? Waarom zou de katholieke kerk tegen liefde zijn?

Dat is de vraag die veel mensen stellen als het gaat om het verbod van de kerk op het homohuwelijk. Twee mensen willen trouwen omdat ze van elkaar houden. Waarom niet?

De Kerk heeft in twee korte documenten duidelijk geantwoord, gebruikmakend van logica en deugdelijke reden die geworteld is in de natuurwet, de Heilige Schrift en de Traditie: Overwegingen met betrekking tot voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan vakbonden tussen homoseksuele personen en Brief aan de bisschoppen van de katholieke kerk over de pastorale zorg voor homoseksuelen.

De kerk heeft net zo duidelijk en vastberaden geantwoord als zij stelt dat overspel moreel verkeerd is, net als samenwonen vóór het huwelijk, stelen of roddelen. Maar paus Benedictus (die beide documenten had ondertekend) bracht een belangrijk punt naar voren dat lijkt te zijn vergeten:

Zo vaak wordt het tegenculturele getuigenis van de kerk in de huidige samenleving verkeerd begrepen als iets achterlijks en negatiefs. Daarom is het belangrijk om de nadruk te leggen op het goede nieuws, de levengevende en levensverbeterende boodschap van het evangelie (Cf. Jn 10: 10) Ook al is het noodzakelijk om ons krachtig uit te spreken tegen het kwaad dat ons bedreigt, we moeten het idee corrigeren dat het katholicisme slechts "een verzameling verboden" is. -Adres voor Ierse bisschoppen VATICAANSTAD, OKT. 29, 2006

MOEDER EN LERAAR

We kunnen de rol van de Kerk als 'moeder en leraar' alleen begrijpen in de context van de missie van Christus: Hij kwam om ons te redden van onze zonden Jezus kwam om ons te bevrijden van de slavernij en slavernij die de waardigheid en het potentieel vernietigen van ieder mens die naar Gods beeld is geschapen.

Jezus houdt inderdaad van elke homoseksuele man en vrouw op de planeet. Hij houdt van elke "hetero" persoon. Hij houdt van elke overspeler, hoereerder, dief en roddel. Maar tot iedereen verkondigt Hij: "Bekeert u, want het koninkrijk der hemelen is nabij" (Mat 4:17) "Bekeer u" van kwaaddoen om "het koninkrijk des hemels" te ontvangen. Twee kanten aan de Muntstuk van de waarheid.

Tegen de overspelige vrouw die op heterdaad betrapt werd, zei Jezus, toen hij zag hoe de menigte met rode gezichten hun stenen liet vallen en wegliep, "Ik veroordeel u ook niet ...". Dat is,

God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om de wereld te veroordelen, maar om de wereld door Hem te redden. (Johannes 3:17)

Of misschien zoals paus Franciscus het uitdrukte: "Wie ben ik om te oordelen?" Nee, Jezus luidt het tijdperk van barmhartigheid in. Maar barmhartigheid probeert ook te bevrijden, dus spreekt de waarheid. Dus Christus zegt tegen haar: "Ga heen en zondig niet meer."

"... wie niet gelooft, is al veroordeeld."

Hij houdt van ons en daarom wil Hij ons bevrijden en genezen van de illusie en gevolgen van zonde.

… Inderdaad, zijn doel was niet alleen om de wereld in haar wereldsgezindheid te bevestigen en haar metgezel te zijn, haar volledig onveranderd te laten. —POPE BENEDICT XVI, Freiburg im Breisgau, Duitsland, 25 september 2011; www.chiesa.com

Dus als de kerk de grenzen van de wet en de grenzen voor menselijke activiteit verkondigt, beperkt ze onze vrijheid niet. In plaats daarvan blijft ze wijzen op de vangrails en wegwijzers die ons veilig naar toe leiden waar vrijheid.

Vrijheid is niet het vermogen om te doen wat we willen, wanneer we maar willen. Vrijheid is veeleer het vermogen om op verantwoorde wijze de waarheid van onze relatie met God en met elkaar te leven. —PAUS JOHN PAUL II, St. Louis, 1999

Het is vanwege de liefde van de Kerk voor de persoon die worstelt met hun seksuele geaardheid dat ze duidelijk spreekt over het morele gevaar van het doorzetten van acties die in strijd zijn met de natuurlijke morele wet. Ze roept de persoon op om het leven van Christus binnen te gaan, die de "waarheid is die ons vrijmaakt". Ze wijst de weg die Christus ons ons heeft gegeven, dat wil zeggen: gehoorzaamheid naar Gods plannen - een smalle weg die leidt naar de zaligheid van het eeuwige leven. En als een moeder waarschuwt ze dat het “loon van de zonde de dood is”, maar vergeet niet het laatste deel van die Schrift met vreugde te juichen:

… Maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer. " (Romeinen 6:23)

DE WAARHEID IN LIEFDE

En dus moeten we duidelijk zijn, de waarheid in liefde spreken: de kerk zegt niet alleen dat het woord "huwelijk" alleen terecht kan behoren tot heteroseksuele stellen; ze zegt dat vereniging van elke sorteren tussen homoseksuele personen is "objectief ongeordend".

Burgerlijke wetten zijn structurerende principes van het leven van de mens in de samenleving, ten goede of ten kwade. Ze "spelen een zeer belangrijke en soms doorslaggevende rol bij het beïnvloeden van denk- en gedragspatronen". Levensstijlen en de onderliggende vooronderstellingen die deze tot uitdrukking brengen, bepalen niet alleen extern het leven van de samenleving, maar hebben ook de neiging om de perceptie en evaluatie van gedragsvormen door de jongere generatie te wijzigen. Wettelijke erkenning van homoseksuele verbintenissen zou bepaalde morele basiswaarden verdoezelen en een devaluatie van de instelling van het huwelijk veroorzaken. -Overwegingen met betrekking tot voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan vakbonden tussen homoseksuele personen; 6.

Het is geen koud, onbarmhartig gebod, maar een echo van Christus 'woorden: "Bekeert u, want het koninkrijk der hemelen is nabij." De Kerk erkent de strijd, maar verzwakt de remedie niet:

… Mannen en vrouwen met homoseksuele neigingen “moeten met respect, mededogen en gevoeligheid worden aanvaard. Elk teken van onrechtvaardige discriminatie in hun opzicht moet worden vermeden. " Ze zijn, net als andere christenen, geroepen om de deugd van kuisheid te leven. De homoseksuele neiging is echter "objectief ongeordend" en homoseksuele praktijken zijn "zonden die ernstig in strijd zijn met kuisheid". —Idem. 4

Dat geldt ook voor overspel, hoererij, stelen en roddelen over ernstige zonden. De getrouwde man die verliefd wordt op de vrouw van zijn buurvrouw omdat het 'gewoon zo goed lijkt', kan ook zijn neigingen niet volgen, hoe sterk ze ook zijn. Want zijn (en haar) daden zouden in strijd zijn met de wet van liefde die hen bij hun eerste geloften had gebonden. Liefde is hier geen romantisch gevoel, maar het geschenk van het zelf aan de ander "tot het einde".

Christus verlangt ernaar ons te bevrijden van objectief ongeordende neigingen - of het nu homoseksuele of heteroseksuele neigingen zijn.

KUST IS VOOR IEDEREEN

De kerk roept niet alleen alleenstaande personen, geestelijken, religieuzen of mensen met homoseksuele neigingen tot kuisheid op. Alle man en vrouw worden geroepen om kuisheid te beleven, zelfs echtparen. Hoe komt dat, vraagt u zich misschien af !?

Het antwoord ligt weer in de ware aard van liefde, en dat is ook zo geven, niet alleen ontvangen. Zoals ik schreef in Een intiem getuigenis, maakt geboortebeperking geen deel uit van Gods plan voor huwelijksliefde om een aantal redenen - doeleinden die cruciaal zijn voor een gezond huwelijk. Dus als iemand gaat trouwen, is het niet ineens een ‘gratis voor iedereen’ als het om seks gaat. Een echtgenoot moet wel respecteer het natuurlijke ritme van het lichaam van zijn vrouw, dat elke maand ‘seizoenen’ doorloopt, evenals haar ‘emotionele seizoenen’. Net zoals de velden of fruitbomen in de winter ‘rusten’, zijn er ook periodes waarin het lichaam van een vrouw een cyclus van verjonging doormaakt. Er zijn ook seizoenen waarin ze vruchtbaar is, en het paar, hoewel het open blijft staan voor het leven, kan zich op deze momenten ook onthouden om hun gezin dienovereenkomstig te plannen in een geest van liefde en vrijgevigheid jegens kinderen en het leven. ^[1]cf. Humanae Vitae, n. 16 Tijdens die gelegenheden van kuisheid in het huwelijk cultiveren een man en een vrouw een dieper wederzijds respect en liefde voor elkaar die op de ziel gericht zijn in tegenstelling tot de obsessief genitale cultuur waarin we nu leven.

De kerk is de eerste die de toepassing van menselijke intelligentie prijst en prijst voor een activiteit waarbij een rationeel schepsel als de mens zo nauw verbonden is met zijn Schepper. Maar ze bevestigt dat dit moet gebeuren binnen de grenzen van de orde van de werkelijkheid die door God is vastgesteld. —POPE PAULUS VI, Humanae Vitae, N. 16

De visie van de Kerk op seks is dus heel anders dan de ietwat utilitaire en kortstondige kijk op de wereld. De katholieke visie houdt rekening met de geheel persoon, spiritueel en fysiek; het erkent de schoonheid en de ware kracht van seks in zowel zijn voortplantings- als verenigingsdimensies; en ten slotte is het een visie die seks integreert in het grotere goed van allen, waarbij wordt opgemerkt dat al het kwaad dat in de slaapkamer plaatsvindt, in feite een impact heeft op de grotere samenleving. Dat wil zeggen, de objectivering van het lichaam dat alleen als een "product" wordt gezien toepassingen, beïnvloedt de manier waarop we ons verhouden tot en omgaan met anderen op andere niveaus, spiritueel en psychologisch. Tegenwoordig hebben decennia van zogenaamd "feminisme" duidelijk weinig gedaan om het respect en de waardigheid van elke vrouw te verkrijgen. Onze pornografische cultuur heeft eerder zowel mannen als vrouwen zo vernederd dat de inwoners van het heidense Rome zouden blozen. Paus Paulus VI waarschuwde in feite dat een contraceptieve mentaliteit ontrouw en algemene vernedering van de menselijke seksualiteit zou veroorzaken. Hij zei, heel profetisch, dat als geboortebeperking werd omarmd ...

... hoe gemakkelijk zou deze handelwijze de weg wijd kunnen openen voor echtelijke ontrouw en een algemene verlaging van morele normen. Er is niet veel ervaring voor nodig om volledig te zijn zich bewust van de menselijke zwakheid en te begrijpen dat mensen - en vooral de jongeren, die zo aan verleiding worden blootgesteld - prikkels nodig hebben om de morele wet na te leven, en het is een slechte zaak om het hen gemakkelijk te maken die wet te overtreden. Een ander effect dat reden tot ongerustheid geeft, is dat een man die gewend raakt aan het gebruik van anticonceptiemethoden, de eerbied die aan een vrouw verschuldigd is, kan vergeten, en, haar fysieke en emotionele evenwicht te negeren, haar terugbrengt tot slechts een instrument om zijn eigen verlangens, haar niet langer beschouwen als zijn partner die hij met zorg en genegenheid zou moeten omringen. —POPE PAULUS VI, Humanae Vitae, N. 17

Een dergelijk moreel standpunt wordt tegenwoordig echter steeds meer als onverdraagzaam en onverdraagzaam beschouwd, zelfs als het in zachtheid en liefde wordt uitgesproken.

Er is te veel luidruchtig protest tegen de stem van de kerk, en dit wordt versterkt door moderne communicatiemiddelen. Maar het verbaast de Kerk niet dat zij, niet minder dan haar goddelijke Stichter, voorbestemd is om een "teken van tegenstrijdigheid" te zijn. (…) Het zou nooit goed kunnen zijn als zij datgene wat in feite onwettig is, geoorloofd verklaart, aangezien dat van nature altijd in strijd is met het ware welzijn van de mens. —POPE PAULUS VI, Humanae Vitae, N. 18

EPILOOG

Op het moment dat dit voor het eerst werd geschreven (december 2006), had het Canadese establishment, dat het Westen blijft leiden in sociale experimenten, de gelegenheid om haar beslissing om het huwelijk in het voorgaande jaar opnieuw te definiëren, terug te draaien. De nieuwe "wet" blijft echter ongewijzigd. Jammer inderdaad, want het heeft te maken met de toekomst van de samenleving, waarvan Johannes Paulus II zei dat 'door het gezin gaat'. En voor degene die ogen heeft om te zien en oren om te horen, heeft het er ook mee te maken vrijheid van meningsuiting, en de toekomst van het christendom in Canada en andere landen die de natuurlijke morele wet verlaten (zie Vervolging! … Morele Tsunami.)

De waarschuwing en aansporing van paus Benedictus aan Canada zou kunnen worden gericht aan elk land dat begint aan een roekeloos experiment met de fundamenten van de toekomst ...

Canada heeft een welverdiende reputatie voor een genereuze en praktische toewijding aan gerechtigheid en vrede ... Tegelijkertijd zijn echter bepaalde waarden die losstaan van hun morele wortels en de volledige betekenis die in Christus gevonden wordt, op de meest verontrustende manier geëvolueerd. In de naam van 'tolerantie' Uw land heeft de dwaasheid van de herdefiniëring van echtgenoot moeten doorstaan, en in naam van 'keuzevrijheid' wordt het geconfronteerd met de dagelijkse vernietiging van ongeboren kinderen. Wanneer het goddelijke plan van de Schepper wordt genegeerd, gaat de waarheid van de menselijke natuur verloren.

Valse tweedelingen zijn niet onbekend binnen de christelijke gemeenschap zelf. Ze zijn vooral schadelijk wanneer christelijke burgerlijke leiders de eenheid van het geloof opofferen en het uiteenvallen van de rede en de principes van de natuurlijke ethiek goedkeuren door toe te geven aan kortstondige maatschappelijke trends en de onechte eisen van opiniepeilingen. Democratie slaagt alleen in de mate dat ze is gebaseerd op waarheid en een juist begrip van de menselijke persoon ... In uw discussies met politici en maatschappelijke leiders moedig ik u aan om aan te tonen dat ons christelijk geloof verre van een belemmering is voor dialoog, maar een brug is , juist omdat het rede en cultuur samenbrengt. —PAUS BENEDICTUS XVI, Adres voor bisschoppen uit Ontario, Canada, "Ad Limina" -bezoek, 8 september, Vaticaanstad