Het fundamentele probleem

IK HEB ontving een aantal e-mails, sommige van katholieken die niet zeker weten hoe ze hun "evangelische" familieleden moeten beantwoorden, en andere van fundamentalisten die er zeker van zijn dat de katholieke kerk noch bijbels noch christelijk is. Verschillende brieven bevatten lange verklaringen waarom ze voelen dit Schriftgedeelte betekent dit en waarom ze denken dit citaat betekent dat. Na het lezen van deze brieven en gezien de uren die het zou kosten om erop te reageren, dacht ik dat ik in plaats daarvan zou reageren de fundamenteel probleem: wie heeft precies de autoriteit om de Schrift te interpreteren?

 

REALITEIT CONTROLE

Maar voordat ik dat doe, moeten wij als katholieken iets toegeven. Van buitenaf, en in werkelijkheid in veel kerken, lijken we geen volk te zijn dat leeft in het Geloof, brandend van ijver voor Christus en de redding van zielen, zoals vaak wordt gezien in veel evangelische kerken. Als zodanig kan het moeilijk zijn om een ​​fundamentalist te overtuigen van de waarheid van het katholicisme wanneer het geloof van katholieken zo vaak dood lijkt en onze kerk bloedt van schandaal na schandaal. Tijdens de mis worden gebeden vaak gemompeld, muziek is meestal flauw, zo niet oubollig, homilieën zijn vaak ongeïnspireerd, en liturgische misstanden op veel plaatsen hebben de mis van alles wat mystiek is, doen leeglopen. Erger nog, een externe waarnemer zou kunnen betwijfelen of het werkelijk Jezus is in de eucharistie, gebaseerd op de manier waarop katholieken naar de communie gaan alsof ze een filmpasje kregen. De waarheid is: de katholieke kerk is in een crisis. Ze moet opnieuw worden geëvangeliseerd, opnieuw gecatechiseerd en vernieuwd in de kracht van de Heilige Geest. En heel botweg moet ze worden gezuiverd van de afval die als de rook van Satan in haar oude muren is gesijpeld.

Maar dit betekent niet dat ze een valse kerk is. Het is in ieder geval een teken van de gerichte en meedogenloze aanval van de vijand op de bark van Peter.

 

OP Wiens gezag?

De gedachte die door mijn hoofd ging toen ik die e-mails las, was: "Dus, wiens interpretatie van de Bijbel is juist?" Met bijna 60 denominaties in de wereld en meer, allemaal beweren ze dat ze heb het monopolie op de waarheid, wie geloof je (de eerste brief die ik ontving, of de brief van de man daarna?). Ik bedoel, we zouden de hele dag kunnen discussiëren over de vraag of deze bijbelse tekst of die tekst dit of dat betekent. Maar hoe weten we aan het eind van de dag wat de juiste interpretatie is? Gevoelens? Tintelende zalvingen?

Nou, dit is wat de Bijbel te zeggen heeft:

Weet allereerst dat er geen profetie in de Schrift is die een kwestie is van persoonlijke interpretatie, want geen enkele profetie kwam ooit door menselijke wil; maar veeleer mensen die door de Heilige Geest werden bewogen, spraken onder de invloed van God. (2 Petr 1: 20-21)

De Schrift als geheel is een profetisch woord. Geen enkele Schrift is een kwestie van persoonlijke interpretatie. Dus wiens interpretatie ervan is dan correct? Dit antwoord heeft ernstige gevolgen, want Jezus zei: "de waarheid zal je bevrijden." Om vrij te zijn, moet ik de waarheid kennen, zodat ik erin kan leven en erin kan blijven. Als bijvoorbeeld “kerk A” zegt dat echtscheiding is toegestaan, maar “kerk B” zegt van niet, welke kerk leeft dan in vrijheid? Als "kerk A" leert dat je nooit je redding kunt verliezen, maar "kerk B" zegt van wel, welke kerk leidt zielen dan naar vrijheid? Dit zijn echte voorbeelden, met echte en misschien wel eeuwige gevolgen. Toch levert het antwoord op deze vragen een overvloed aan interpretaties op van "bijbelgelovige" christenen die het meestal goed bedoelen, maar elkaar volledig tegenspreken.

Heeft Christus werkelijk een kerk gebouwd, zo willekeurig, zo chaotisch, zo tegenstrijdig?

 

WAT DE BIJBEL IS - EN NIET IS

Fundamentalisten zeggen dat de Bijbel de enige bron van christelijke waarheid is. Toch is er geen Schriftgedeelte om zo'n idee te ondersteunen. De Bijbel doet zeggen:

Alle schriftgedeelten zijn door God geïnspireerd en zijn nuttig om te onderwijzen, te weerleggen, te corrigeren en te trainen in gerechtigheid, zodat iemand die God toebehoort bekwaam kan zijn, toegerust voor elk goed werk. (2 Tim. 3: 16-17)

Toch zegt dit niets over het feit dat het de zon autoriteit of fundament van waarheid, alleen dat het geïnspireerd is en daarom waar is. Bovendien verwijst deze passage specifiek naar het Oude Testament aangezien er nog geen “Nieuwe Testament” was. Dat was pas in de vierde eeuw volledig samengesteld.

De Bijbel doet heb echter iets te zeggen over wat is het fundament van de waarheid:

Je moet weten hoe je je moet gedragen in het huis van God, de kerk van de levende God, de pilaar en het fundament van de waarheid. (1 Tim. 3:15)

De Kerk van de levende God is de pijler en het fundament van de waarheid. Het is dus van de Kerk dat de waarheid naar voren komt, dat wil zeggen, de Woord van God​ "Aha!" zegt de fundamentalist. “Dus het Woord van God is de waarheid." Ja absoluut. Maar het Woord dat aan de kerk werd gegeven, werd gesproken, niet geschreven door Christus. Jezus schreef nooit een enkel woord op (en ook werden Zijn woorden pas jaren later op schrift gesteld). Het Woord van God is de ongeschreven waarheid die Jezus doorgaf aan de apostelen. Een deel van dit Woord is opgeschreven in brieven en evangeliën, maar niet alles. Hoe weten we? Ten eerste vertelt de Schrift ons zelf dat:

Er zijn ook veel andere dingen die Jezus deed, maar als deze afzonderlijk zouden worden beschreven, denk ik niet dat de hele wereld de boeken zou bevatten die zouden worden geschreven. (Johannes 21:25)

We weten zeker dat de openbaring van Jezus zowel in geschreven vorm als mondeling werd gecommuniceerd.

Ik heb je veel te schrijven, maar ik wil niet met pen en inkt schrijven. In plaats daarvan hoop ik je snel te zien, wanneer we persoonlijk kunnen praten. (3 Johannes 13-14)

Dit is wat de katholieke kerk traditie noemt: zowel geschreven als mondelinge waarheid. Het woord "traditie" komt uit het Latijn traditio wat betekent "doorgeven". Mondelinge traditie was een centraal onderdeel van de joodse cultuur en de manier waarop leringen van eeuw tot eeuw werden doorgegeven. Natuurlijk citeert de fundamentalist Marcus 7: 9 of Kol 2: 8 om te zeggen dat de Schrift de traditie veroordeelt, waarbij hij het feit negeert dat Jezus in die passages de talrijke lasten veroordeelde die de Farizeeën op het volk van Israël legden, en niet de God- gegeven traditie van het Oude Testament. Als die passages deze authentieke Traditie zouden veroordelen, zou de Bijbel zichzelf tegenspreken:

Broeders, sta daarom stevig vast en houd vast aan de tradities die u werd onderwezen, hetzij door een mondelinge verklaring, hetzij door een brief van ons. (2 Thess 2:15)

En opnieuw,

Ik prijs u omdat u zich mij in alles herinnert en vasthoudt aan de tradities, net zoals ik ze aan u heb doorgegeven. (1 Kor 11: 2). Merk op dat de protestantse King James- en New American Standard-versies het woord "traditie" gebruiken, terwijl de populaire NIV het woord "teachings" weergeeft, wat een slechte vertaling is van de oorspronkelijke bron, de Latijnse Vulgaat.

De traditie die de kerk bewaakt, wordt de “geloofswaarborg” genoemd: alles wat Christus onderwees en openbaarde aan de apostelen. Ze waren belast met het onderwijzen van deze Traditie en ervoor te zorgen dat deze waarborg getrouw van generatie op generatie werd doorgegeven. Dat deden ze mondeling, en soms per brief of brief.

De Kerk heeft ook gebruiken, die terecht ook tradities worden genoemd, net zoals mensen familietradities hebben. Dit omvat door mensen gemaakte wetten zoals het onthouden van vlees op vrijdag, vasten op Aswoensdag en zelfs het celibaat van de priester - die allemaal kunnen worden gewijzigd of zelfs afgeschaft door de paus, die de macht heeft gekregen om 'te binden en los te maken' ( Matt 16:19). Heilige traditie echter-het geschreven en ongeschreven Woord van God-kan niet veranderd worden. In feite, sinds Christus Zijn Woord 2000 jaar geleden openbaarde, heeft geen paus ooit deze Traditie veranderd, een absoluut bewijs van de kracht van de Heilige Geest en de belofte van Christus 'bescherming om Zijn Kerk te beschermen tegen de poorten van de hel (zie Matt 16:18).

 

APOSTOLISCHE OPVOLGING: BIJBELS?

We komen dus dichter bij het beantwoorden van het fundamentele probleem: wie heeft dan de autoriteit om de Schrift te interpreteren? Het antwoord lijkt zich voor te doen: als de apostelen degenen waren die Christus hoorden prediken, en vervolgens werden beschuldigd van het doorgeven van die leringen, zouden zij degenen zijn die zouden moeten beoordelen of enige andere lering, mondeling of schriftelijk, in feite is. de waarheid. Maar wat zou er gebeuren nadat de apostelen waren gestorven? Hoe zou de waarheid trouw worden doorgegeven aan toekomstige generaties?

We lezen dat de apostelen beschuldigden andere mannen om deze "levende traditie" door te geven. Katholieken noemen deze mannen de "opvolgers" van de apostel. Maar fundamentalisten beweren dat de apostolische opvolging door mannen is uitgevonden. Dat is gewoon niet wat de Bijbel zegt.

Nadat Christus naar de hemel was opgevaren, was er nog steeds een kleine groep discipelen. In de bovenkamer kwamen honderdtwintig van hen samen, inclusief de elf overgebleven apostelen. Hun eerste act was to vervang Judas.

Toen gaven ze hun het lot, en het lot viel op Matthias, en hij werd gerekend tot de elf apostelen. (Handelingen 1:26)

Justus, die niet werd verkozen boven Matthias, was nog steeds een volgeling. Maar Matthias werd "gerekend tot de elf apostelen". Maar waarom? Waarom Judas vervangen als er toch meer dan genoeg volgers waren? Omdat Judas, net als de andere elf, speciaal gezag kreeg van Jezus, een ambt dat geen andere discipelen of gelovigen hadden - inclusief zijn moeder.

Hij werd onder ons gerekend en kreeg een aandeel in deze bediening ... Moge een ander zijn ambt aanvaarden. (Handelingen 1:17, 20); Merk op dat de funderingsstenen van het Nieuwe Jeruzalem in Openbaring 21:14 zijn gegraveerd met de namen van twaalf apostelen, niet elf. Judas was duidelijk niet een van hen, dus daarom moet Matthias de twaalfde overgebleven steen zijn, waarmee het fundament wordt voltooid waarop de rest van de kerk is gebouwd (vgl. Ef. 2:20).

Na de nederdaling van de Heilige Geest werd apostolisch gezag overgedragen door handoplegging (zien 1 Tim 4:14; 5:22; Handelingen 14:23). Het was een vaste praktijk, zoals we vernemen van Petrus 'vierde opvolger die regeerde in de tijd dat de apostel Johannes nog leefde:

Door het platteland en de stad predikten [de apostelen], en zij stelden hun vroegste bekeerlingen aan, die hen door de Geest testten, om de bisschoppen en diakenen van toekomstige gelovigen te zijn. Dit was ook niet nieuw, want over bisschoppen en diakenen was al lang geleden geschreven. ​ ​ [zie 1 Tim. 3: 1, 8; 5:17] Onze apostelen wisten door middel van onze Heer Jezus Christus dat er strijd zou komen om het ambt van bisschop. Om deze reden, na het ontvangen van volmaakte voorkennis, stelden ze degenen aan die al genoemd waren en voegden daarna de verdere bepaling toe dat, indien ze zouden sterven, andere goedgekeurde mannen in hun bediening zouden slagen. —POPE ST. CLEMENT VAN ROME (80 AD), Brief aan de Korinthiërs 42:4–5, 44:1–3

 

EEN OPVOLGING VAN AUTORITEIT

Jezus gaf deze apostelen, en uiteraard hun opvolgers, zijn eigen gezag. 

Voorwaar, ik zeg u: alles wat u op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn, en wat u op aarde ontbindt, zal in de hemel worden ontbonden. (Matt 18:18)

En opnieuw,

Wiens zonden u vergeeft, zijn hen vergeven, en wiens zonden u behoudt, worden behouden. (Johannes 20:22)

Jezus zegt zelfs:

Wie naar je luistert, luistert naar mij. Wie je afwijst, wijst mij af. (Lukas 10:16)

Jezus zegt dat wie naar deze apostelen en hun opvolgers luistert, naar Hem luistert! En we weten dat wat deze mannen ons leren de waarheid is, omdat Jezus beloofde hen te leiden. Hij sprak hen persoonlijk toe tijdens het Laatste Avondmaal en zei:

... wanneer hij komt, de Geest van de waarheid, zal hij u naar alle waarheid leiden. (Johannes 16: 12-13)

Dit charisma van de paus en bisschoppen om de waarheid 'onfeilbaar' te onderwijzen, is vanaf de vroegste tijden altijd begrepen in de kerk:

Het is de taak om de presbyters die in de kerk zijn te gehoorzamen - degenen die, zoals ik heb aangetoond, de opvolging van de apostelen bezitten; zij die, samen met de opvolging van het episcopaat, het onfeilbare charisma van de waarheid hebben ontvangen, overeenkomstig het welbehagen van de Vader. —St. Irenaeus van Lyon (189 n.Chr.), Tegen Heresies, 4: 33: 8 )

Laten we opmerken dat de traditie, de leer en het geloof van de katholieke kerk vanaf het begin, die de Heer gaf, werd gepredikt door de apostelen en werd bewaard door de kerkvaders. Hierop werd de kerk opgericht; en als iemand hiervan afwijkt, hij wordt noch een christen genoemd, noch behoort hij meer te worden genoemd ... —St. Athanasius (360 na Christus), Vier brieven aan Serapion van Thmius 1, 28

 

HET FUNDAMENTELE ANTWOORD

De Bijbel is niet door mensen uitgevonden, noch door engelen overgeleverd in een mooie in leer gebonden uitgave. Door een proces van intens onderscheidingsvermogen, geleid door de Heilige Geest, bepaalden de opvolgers van de apostelen in de vierde eeuw welke van de geschriften van hun tijd de heilige traditie waren - het "Woord van God" - en welke geen geïnspireerde geschriften van de kerk waren. Dus het Evangelie van Thomas, de Handelingen van St. John, de Assumptie van Mozes en verschillende andere boeken zijn nooit uitgekomen. Maar 46 boeken van het Oude Testament, en 27 voor het Nieuwe, bevatten wel de “canon” van de Schrift (hoewel protestanten later enkele boeken lieten vallen). Van de andere werd vastgesteld dat ze niet tot de Deposit of Faith behoorden. Dit werd bevestigd door de bisschoppen op de concilies van Carthago (393, 397, 419 n.Chr.) En Hippo (393 n.Chr.). Het is dan ook ironisch dat fundamentalisten de bijbel gebruiken, die deel uitmaakt van de katholieke traditie, om het katholicisme te weerleggen.

Dit alles wil zeggen dat er gedurende de eerste vier eeuwen van de Kerk geen Bijbel was. Dus waar waren de apostolische leerstellingen en getuigenissen in al die jaren te vinden? De vroege kerkhistoricus, JND Kelly, een protestant, schrijft:

Het meest voor de hand liggende antwoord was dat de apostelen het mondeling aan de kerk hadden toevertrouwd, waar het van generatie op generatie was overgeleverd. - Vroegchristelijke leerstellingen, 37

Het is dus duidelijk dat de opvolgers van de apostelen degenen zijn die de autoriteit hebben gekregen om te bepalen wat door Christus is overhandigd en wat niet, niet op basis van hun eigen persoonlijke oordeel, maar op basis van wat zij hebben. ontvangen.

De paus is geen absolute soeverein, wiens gedachten en verlangens de wet zijn. Integendeel, de bediening van de paus is de garantie voor de gehoorzaamheid aan Christus en zijn woord​ —POPE BENEDICT XVI, Preek van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune

Samen met de paus delen de bisschoppen ook in Christus 'leergezag om “te binden en los te maken” (Matt. 18:18). We noemen deze leerautoriteit het “magisterium”.

… Dit leergezag is niet superieur aan het Woord van God, maar is zijn dienaar. Het leert alleen wat eraan is overhandigd. Op goddelijk bevel en met de hulp van de Heilige Geest luistert het hier toegewijd naar, bewaakt het met toewijding en legt het getrouw uit. Alles wat het voorstelt om te geloven dat het goddelijk geopenbaard is, wordt ontleend aan deze enkele afzetting van geloof. (Catechismus van de katholieke kerk, 86)

Ze alleen hebben de autoriteit om de Bijbel te interpreteren door het filter van de mondelinge Traditie die ze hebben ontvangen via apostolische opvolging. Zij alleen bepalen uiteindelijk of Jezus letterlijk bedoelde dat Hij ons Zijn Lichaam en Bloed aanbood, of slechts een symbool, of dat Hij bedoelde dat we onze zonden aan een priester moesten belijden. Hun onderscheidingsvermogen, geleid door de Heilige Geest, is gebaseerd op de Heilige Traditie die vanaf het begin is doorgegeven.

Het gaat er dus niet om wat u of ik denken dat een passage uit de Schrift zoveel betekent als wat zei Christus tegen ons?  Het antwoord is: we moeten het vragen aan degenen tegen wie Hij het zei. De Schrift is niet een kwestie van persoonlijke interpretatie, maar een deel van de openbaring van wie Jezus is en wat Hij ons leerde en geboden heeft.

Paus Benedictus sprak nadrukkelijk over het gevaar van een zelfzalfde interpretatie toen hij onlangs de oecumenische bijeenkomst in New York toesprak:

Fundamentele christelijke overtuigingen en praktijken worden binnen gemeenschappen soms veranderd door zogenaamde "profetische handelingen" die gebaseerd zijn op een hermeneutische [interpretatiemethode] die niet altijd in overeenstemming is met het gegeven van de Schrift en de traditie. De gemeenschappen geven daarom de poging op om als een verenigd lichaam op te treden, maar kiezen ervoor om te functioneren volgens het idee van “lokale opties”. Ergens in dit proces gaat de behoefte aan ... gemeenschap met de Kerk in elk tijdperk verloren, net op het moment dat de wereld haar koers verliest en een overtuigend gemeenschappelijk getuigenis nodig heeft van de reddende kracht van het evangelie. (vgl. Rom 1: 18-23). —POPE BENEDICT XVI, St. Joseph's Church, New York, 18 april 2008

Misschien kunnen we iets leren van de nederigheid van St. John Henry Newman (1801-1890). Hij is een bekeerling tot de katholieke kerk, die door te onderwijzen over de eindtijd (een onderwerp dat vervuild is met meningen), de juiste interpretatie laat zien:

De mening van een persoon, zelfs als hij het meest geschikt was om er een te vormen, kon nauwelijks autoriteit hebben of op zichzelf de moeite waard zijn; overwegende dat het oordeel en de opvattingen van de vroege kerk aanspraak maken op en onze bijzondere aandacht trekken, omdat voor wat we weten ze gedeeltelijk ontleend kunnen zijn aan tradities van de apostelen, en omdat ze veel consistenter en unaniemer naar voren worden gebracht dan die van welke andere groep dan ook van leraren.  —Advent Sermons on Antichrist, Preek II, '1 John 4: 3'

 

Voor het eerst gepubliceerd op 13 mei 2008.

 

VERDERE LEZING:

Tweet

Klik hier om Afmelden or Inschrijven bij dit tijdschrift.

Bedankt voor al je steun!

www.markmallett.com

-------

Klik hieronder om deze pagina in een andere taal te vertalen: