Een gemeenschapscrisis

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 9 mei 2017
Dinsdag van de vierde week van Pasen

Liturgische teksten hier

EEN van de meest fascinerende aspecten van de vroege kerk is dat ze zich na Pinksteren onmiddellijk, bijna instinctief, vormden gemeenschap. Ze verkochten alles wat ze hadden en hielden het gemeen, zodat in ieders behoeften werd voorzien. En toch zien we nergens een expliciet gebod van Jezus om als zodanig te doen. Het was zo radicaal, zo tegengesteld aan het denken van die tijd, dat deze vroege gemeenschappen de wereld om hen heen transformeerden.

De hand van de Heer was met hen en een groot aantal mensen die geloofden, keerden zich tot de Heer… ze stuurden Barnabas om naar Antiochië te gaan. Toen hij arriveerde en de genade van God zag, was hij verheugd en moedigde hij hen allemaal aan om met een vast hart trouw aan de Heer te blijven. (Eerste lezing van vandaag)

De hand van de Heer was met hen omdat ze de leer van Jezus leefden authentiek- een leerstelling dat, hoewel het hen niet expliciet de opdracht gaf om gemeenschappen te vormen, het dat wel impliciet deed - zo niet door zijn eigen voorbeeld door de twaalf apostelen om hem heen te verzamelen.

Als ik daarom, de meester en de leraar, je voeten heb gewassen, zou je elkaars voeten moeten wassen ... want degene die het minst is onder jullie is degene die de grootste is ... Ik geef je een nieuw gebod: heb lief een ander. Zoals ik van je heb gehouden, zo moet je ook van elkaar houden. Dit is hoe iedereen zal weten dat u mijn discipelen bent, als u liefde voor elkaar hebt. (Johannes 13:14; Lucas 9:48; Johannes 13: 34-35)

Jezus verricht geen wonderen en tekenen en vraagt zich af naar het kenmerk van discipelschap (althans niet primair), maar lief te hebben, die in het centrum van eenheid is. Dus of het nu gaat om de gemeenschap van religieuze ordes, de gemeenschap van het gezin of de gemeenschap van man en vrouw, liefde die dient is wat het verandert, waardoor het het licht van Christus in de wereld wordt.

… Het was in Antiochië dat de discipelen voor het eerst christenen werden genoemd. (Eerste lezing)

Dat komt omdat ze daar "andere christussen" in de wereld werden.

De werken die ik in de naam van mijn Vader doe, getuigen van mij ... De Vader en ik zijn één. (Evangelie van vandaag)

Mensen luisteren gewilliger naar getuigen dan naar leraren, en als mensen naar leraren luisteren, is dat omdat ze getuigen zijn. —POPE PAULUS VI, Evangelisatie in de moderne wereld, n. 41

Als de wereld vandaag in een geloofscrisis verkeert, is dat niet vanwege een gebrek aan 24-uurs christelijke radio- en televisiestations; als de wereld Christus niet kan vinden, is dat niet vanwege een gebrek aan kerken en tabernakels; als de wereld niet in het evangelie gelooft, is het niet vanwege een gebrek aan bijbels en spiritueel boeken. Het is eerder omdat ze die gemeenschappen van liefde en dienstbaarheid niet meer kunnen vinden, die plaatsen waar “twee of drie bijeenkomen” in Zijn naam… in de naam van Liefde.

Dit is de manier waarop we kunnen weten dat we in eendracht met hem zijn: wie beweert in hem te blijven, moet leven zoals hij leefde. (1 Johannes 2: 5-6)

GERELATEERDE LEZING

Het sacrament van de gemeenschap

Gemeenschap… een ontmoeting met Jezus

De gemeenschap moet kerkelijk zijn

Tenzij de Heer de gemeenschap opbouwt