Het Meer van Galilea bij zonsopgang (foto door Mark Mallett)
Doorgaan met het verkrijgen van grip is het idee dat er veel wegen naar de hemel zijn en dat we er uiteindelijk allemaal zullen komen. Helaas nemen zelfs veel “christenen” dit misleidende ethos over. Wat meer dan ooit nodig is, is een gedurfde, liefdadige en krachtige verkondiging van het evangelie en de naam van Jezus Dit zijn vooral de plicht en het voorrecht Our Lady's Little Rabble Wie is er nog meer?
Voor het eerst gepubliceerd op 15 maart 2019.
DAAR zijn geen woorden die adequaat kunnen beschrijven hoe het is om in de letterlijke voetstappen van Jezus te wandelen. Het is alsof mijn reis naar het Heilige Land een mythisch rijk betrad waar ik mijn hele leven over had gelezen ... en toen, plotseling, daar was ik. Behalve, Jezus is geen mythe.
Verschillende momenten raakten me diep, zoals opstaan voor zonsopgang en bidden in stilte en eenzaamheid aan het Meer van Galilea.
Hij stond heel vroeg voor zonsopgang op, vertrok en vertrok naar een verlaten plek, waar hij bad. (Marcus 1:35)
Een ander las het evangelie van Lucas in de synagoge waar Jezus het voor het eerst verkondigde:
De Geest van de Heer rust op mij, omdat hij mij heeft gezalfd om de armen blijde tijding te brengen. Hij heeft mij gezonden om gevangenen vrijheid te verkondigen en blinden herstel van het gezichtsvermogen, om de onderdrukten vrij te laten gaan, en om een voor de Heer aanvaardbaar jaar uit te roepen. (Lukas 4: 18-19)
Dat was een beslissend moment. Ik had er een enorm gevoel van vrijmoedigheid van binnen opwellen. De nu woord wat bij mij opkwam, is dat de kerk (weer) met moed moet opstaan om het onvervalste evangelie te prediken zonder angst of compromis, zowel in het seizoen als daarbuiten.
WAAR IS HET ALLEMAAL VOOR?
Dat bracht me bij een ander, veel minder opbouwend, maar niet minder mobiliserend moment. In zijn preek verklaarde een priester die in Jeruzalem woont: “We hoeven de moslims, joden of anderen niet te bekeren. Bekeer u en laat God hen bekeren. " Ik zat daar eerst een beetje stomverbaasd. Toen overspoelden de woorden van St. Paul mijn gedachten:
Maar hoe kunnen ze een beroep doen op hem in wie ze niet hebben geloofd? En hoe kunnen ze in hem geloven van wie ze niet hebben gehoord? En hoe kunnen ze horen zonder dat iemand predikt? En hoe kunnen mensen prediken tenzij ze worden gestuurd? Zoals er staat: "Hoe mooi zijn de voeten van degenen die [het] goede nieuws brengen!" (Rom 10: 14-15)
Ik bedacht me, Als we ongelovigen niet hoeven te “bekeren”, waarom leed en stierf Jezus dan? Waarom bewandelde Jezus deze landen anders dan de verlorenen tot bekering te roepen? Waarom bestaat de Kerk anders dan de missie van Jezus voort te zetten: de armen blijde tijding brengen en de vrijheid verkondigen aan gevangenen? Ja, ik vond dat moment ongelooflijk mobiliserend. “Nee Jezus, je stierf niet voor niets! U bent niet gekomen om ons te kalmeren, maar om ons te redden van onze zonde! Heer, ik zal uw missie niet in mij laten sterven. Ik zal niet toestaan dat een valse vrede de ware vrede vervangt die u kwam brengen! "
De Bijbel zegt dat het zo is "Door genade bent u gered door geloof." [1]Eph 2: 8 Maar…
… Geloof komt van wat wordt gehoord, en wat wordt gehoord, komt door het woord van Christus. (Romeinen 10:17)
Moslims, joden, hindoes, boeddhisten en allerlei soorten niet-gelovigen hebben dat nodig horen het evangelie van Christus, zodat ook zij de kans krijgen om de gave van geloof te ontvangen. Maar er groeit een politiek correct het idee dat we simpelweg geroepen zijn om "in vrede te leven" en "tolerantie", en het idee dat andere religies even geldige paden zijn naar dezelfde God. Maar dit is op zijn best misleidend. Jezus Christus heeft geopenbaard dat Hij is "De weg en de waarheid en het leven" en dat "Niemand komt tot de Vader behalve door" Hem. [2]John 14: 6 St. Paul schreef dat we dat inderdaad zouden moeten doen "Streef naar vrede met iedereen" maar dan voegt hij er meteen aan toe: "Zorg ervoor dat niemand de genade van God wordt ontnomen." [3]Heb 12: 14-15 Vrede maakt dialoog mogelijk; maar dialoog Dan moet je leiden tot de verkondiging van het goede nieuws.
De Kerk respecteert en waardeert deze niet-christelijke religies omdat ze de levende uitdrukking zijn van de ziel van grote groepen mensen. Ze dragen de echo van duizenden jaren zoeken naar God in zich, een zoektocht die onvolledig is, maar vaak met grote oprechtheid en gerechtigheid van hart wordt gemaakt. Ze hebben een indrukwekkend
patrimonium van diep religieuze teksten. Ze hebben generaties mensen geleerd hoe ze moeten bidden. Ze zijn allemaal doordrenkt met ontelbare "zaden van het Woord" en kunnen een echte "voorbereiding op het evangelie" vormen, ... [Maar] noch respect en achting voor deze religies, noch de complexiteit van de gestelde vragen is een uitnodiging aan de Kerk om te onthouden van deze niet-christenen de verkondiging van Jezus Christus. Integendeel, de Kerk is van mening dat deze menigten het recht hebben om de rijkdom van het mysterie van Christus te kennen - rijkdom waarin we geloven dat de hele mensheid, in onvermoede volheid, alles kan vinden waar ze naar op zoek is over God, de mens. en zijn bestemming, leven en dood, en waarheid. —POPE ST. PAULUS VI, Evangelii Nuntiandi, zn. 53; vaticaan.va
Of, beste vriend, is 'de vrede van God die alle begrip te boven gaat' (Fil. 4: 7) alleen voor ons, christenen, gereserveerd? Is de geweldige genezing die vandaan komt wetende en gehoor die wordt vergeven in Biecht, bedoeld voor slechts enkelen? Is het troostende en geestelijk voedende Brood des Levens, of de kracht van de Heilige Geest om te bevrijden en te transformeren, of de levengevende geboden en leringen van Christus iets dat we voor onszelf houden om niet ‘beledigend’ te zijn? Zie je hoe egoïstisch dit soort denken uiteindelijk is? Anderen hebben een rechts om het Evangelie te horen sinds Christus "Wil dat iedereen wordt gered en tot kennis van de waarheid komt." [4]1 Timothy 2: 4
Ze hebben allemaal het recht om het evangelie te ontvangen. Christenen hebben de plicht om het evangelie te verkondigen zonder iemand uit te sluiten. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium15
STEL VOOR, NIET OPGELEGD
Men moet zorgvuldig onderscheid maken tussen indrukwekkend en voorstellen het evangelie van Jezus Christus - tussen "bekering" tegen "Evangelisatie." In zijn Leerstellige opmerking over enkele apsecten van evangelisatie, verduidelijkte de Congregatie van de Geloofsleer dat de term 'bekeren' niet langer simpelweg verwijst naar 'zendingsactiviteit'.
Meer recent… heeft de term een negatieve connotatie gekregen, waarmee het de bevordering van een religie betekent door middel van middelen en motieven die in strijd zijn met de geest van het evangelie; dat wil zeggen, die de vrijheid en waardigheid van de menselijke persoon niet waarborgen. —Cf. voetnoot n. 49
Bijvoorbeeld, proselitisme zou verwijzen naar het imperialisme dat wordt beoefend door bepaalde naties en zelfs sommige kerkmensen die het evangelie oplegden aan andere culturen en 
volkeren. Maar Jezus dwong nooit; Hij was alleen uitgenodigd.
De Heer bekeert niet; Hij geeft liefde. En deze liefde zoekt jou en wacht op jou, jij die op dit moment niet gelooft of ver weg bent. —POPE FRANCIS, Angelus, Sint-Pietersplein, 6 januari 2014; Onafhankelijk katholiek nieuws
De kerk houdt zich niet bezig met proselitisme. In plaats daarvan groeit ze door "attractie" ... —POPE BENEDICT XVI, Homilie voor de opening van de vijfde algemene conferentie van de Latijns-Amerikaanse en Caribische bisschoppen, 13 mei 2007; vaticaan.va
Het zou beslist een vergissing zijn om iets aan het geweten van onze broeders op te leggen. Maar om hun geweten de waarheid van het evangelie en de zaligheid in Jezus Christus voor te stellen, met volledige duidelijkheid en met een totaal respect voor de vrije opties die het biedt ... verre van een aanval op religieuze vrijheid is, is die vrijheid volledig respecteren ... Waarom zou alleen onwaarheid en dwaling, vernedering en pornografie hebben het recht om voor mensen te worden gezet en helaas vaak aan hen opgelegd door de destructieve propaganda van de massamedia…? De respectvolle presentatie van Christus en Zijn koninkrijk is meer dan het recht van de evangelieprediker; het is zijn plicht. —POPE ST. PAULUS VI, Evangelii Nuntiandi, zn. 80; vaticaan.va
De keerzijde van de medaille is een soort religieus onverschilligheid dat ervoor zorgt dat "vrede" en "co-existentie" op zichzelf eindigen. Hoewel in vrede leven nuttig en wenselijk is, is het niet altijd mogelijk voor de christen wiens plicht het is om het pad naar eeuwige redding bekend te maken. Zoals Jezus zei, 'Denk niet dat ik gekomen ben om vrede op aarde te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. " [5]Matt 10: 34
Anders zijn we heel wat martelaren een verontschuldiging verschuldigd.
… Het is niet voldoende dat het christelijke volk aanwezig is en georganiseerd is in een bepaald land, noch is het voldoende om een apostolaat uit te voeren als goed voorbeeld. Hiervoor zijn ze georganiseerd, hiervoor zijn ze aanwezig: om Christus aan hun niet-christelijke medeburgers aan te kondigen door woord en voorbeeld, en hen te helpen om Christus ten volle te ontvangen. —Tweede Vaticaans Concilie, Ad gentes, zn. 15; vaticaan.va
HET WOORD MOET ZIJN GESPROKEN
U hebt waarschijnlijk de pakkende zin gehoord die aan Sint Franciscus wordt toegeschreven: "Predik te allen tijde het Evangelie en gebruik, indien nodig, woorden." In feite is er geen gedocumenteerd bewijs dat St. Franciscus ooit zoiets heeft gezegd. Er is echter voldoende bewijs dat deze woorden zijn gebruikt om zichzelf te verontschuldigen de naam en boodschap van Jezus Christus te prediken. Zeker, bijna iedereen zal het omhelzen 
onze vriendelijkheid en service, ons vrijwilligerswerk en sociale rechtvaardigheid. Deze zijn nodig en maken ons in feite geloofwaardige getuigen van het evangelie. Maar als we het daarbij laten, als we blozen als we 'de reden voor onze hoop' delen,[6]1 Peter 3: 15 dan ontnemen we anderen de levensveranderende boodschap die we bezitten - en brengen we onze eigen redding in gevaar.
... de beste getuige zal op de lange termijn ondoeltreffend blijken te zijn als het niet wordt uitgelegd, gerechtvaardigd ... en expliciet gemaakt door een duidelijke en ondubbelzinnige verkondiging van de Heer Jezus. Het goede nieuws dat vroeg of laat door de getuigenis van het leven wordt verkondigd, moet door het woord des levens worden verkondigd. Er is geen echte evangelisatie als de naam, de leer, het leven, de beloften, het koninkrijk en het mysterie van Jezus van Nazareth, de Zoon van God, niet worden verkondigd. —POPE ST. PAULUS VI, Evangelii Nuntiandi, zn. 22; vaticaan.va
Wie zich in deze ongelovige en zondige generatie voor mij en voor mijn woorden schaamt, de Mensenzoon zal zich schamen als hij in de heerlijkheid van zijn Vader komt met de heilige engelen. (Marcus 8:38)
Mijn reis naar het Heilige Land deed me dieper beseffen dat Jezus niet naar deze aarde kwam om ons een schouderklopje te geven, maar om ons terug te roepen. Dit was niet alleen zijn missie, maar ook de richtlijn die aan ons, zijn kerk, was gegeven:
Ga de hele wereld in en verkondig het evangelie aan elk schepsel. Wie gelooft en zich laat dopen, zal worden gered; wie niet gelooft, zal worden veroordeeld. (Marcus 15: 15-16)
Aan de hele wereld! Aan de hele schepping! Tot aan de uiteinden van de aarde! —POPE ST. PAULUS VI, Evangelii Nuntiandi, zn. 50; vaticaan.va
Dit is een opdracht voor elke gedoopte christen - niet alleen geestelijken, religieuzen of een handvol lekenpredikers. Het is 'de essentiële missie van de kerk'. [7]Evangelii Nuntiandi, zn. 14; Vaticaan.va We zijn allemaal verantwoordelijk om het licht en de waarheid van Christus te brengen in welke situatie we ons ook bevinden. Als dit ons ongemakkelijk maakt of een oorzaak is van angst en schaamte of als we niet weten wat we moeten doen ... dan zouden we de Heilige Geest moeten smeken die St. Paulus VI noemt "de belangrijkste vertegenwoordiger van evangelisatie".[8]Evangelii Nuntiandi, zn. 75; vaticaan.va om ons moed en wijsheid te geven. Zonder de Heilige Geest waren zelfs de apostelen machteloos en bang. Maar na Pinksteren gingen ze niet alleen naar de uiteinden van de aarde, maar gaven daarbij hun leven.
Jezus nam niet ons vlees aan en wandelde onder ons om ons een groepsomhelzing te geven, maar om ons te redden van het verdriet van de zonde en om nieuwe horizonten van vreugde, vrede en eeuwig leven te openen. Zult u een van de weinige stemmen in de wereld zijn die dit goede nieuws met u deelt?
Ik zou graag willen dat wij allemaal, na deze dagen van genade, de moed hebben -de moed- wandelen in de tegenwoordigheid van de Heer, met het kruis van de Heer: de kerk bouwen op het bloed van de Heer, dat aan het kruis wordt vergoten, en de ene heerlijkheid belijden, de gekruisigde Christus. Op deze manier zal de kerk voorwaarts gaan. —POPE FRANCIS, eerste preek, nieuws.va
Het Nu-woord is dat een volletijdbediening
gaat door met uw steun.
Zegen u, en bedankt.
Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
