Een vrouw en een draak

IT is een van de meest opmerkelijke voortdurende wonderen in de moderne tijd, en de meerderheid van de katholieken is zich daar waarschijnlijk niet van bewust. Hoofdstuk zes in mijn boek, De laatste confrontatie, gaat over het ongelooflijke wonder van het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, en hoe het verband houdt met hoofdstuk 12 in het boek Openbaring. Vanwege wijdverbreide mythes die als feiten zijn geaccepteerd, is mijn originele versie echter herzien om de geverifieerd wetenschappelijke realiteiten rond de tilma waarop het beeld blijft als in een onverklaarbaar fenomeen. Het wonder van de tilma behoeft geen verfraaiing; het staat op zichzelf als een geweldig 'teken van de tijd'.

Ik heb hieronder Hoofdstuk Zes gepubliceerd voor degenen die mijn boek al hebben. De derde druk is nu beschikbaar voor degenen die extra exemplaren willen bestellen, waaronder de onderstaande informatie en eventuele typografische correcties.

Let op: de voetnoten hieronder zijn anders genummerd dan het gedrukte exemplaar.

 

 

HOOFDSTUK ZES: EEN VROUW EN EEN DRAAK

Een groot teken verscheen aan de hemel, een vrouw gekleed in de zon, met de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Ze was zwanger en jammerde hardop van de pijn terwijl ze haar best deed om te bevallen. Toen verscheen er weer een teken in de lucht; het was een enorme rode draak, met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen waren zeven diademen. Zijn staart veegde een derde van de sterren aan de hemel weg en slingerde ze naar de aarde. (Openbaring 12: 1-4)

 

HET BEGINT

Ze waren een van de bloedigste culturen op aarde. Geschat wordt dat de Azteekse Indianen, in wat tegenwoordig bekend staat als Mexico, samen met de rest van Mezzo-Amerika elk jaar maar liefst 250,000 levens hebben geofferd. ^[1]Woodrow Borah, mogelijk de leidende autoriteit op het gebied van de demografie van Mexico ten tijde van de verovering, heeft het geschatte aantal geofferde personen in centraal Mexico in de vijftiende eeuw herzien tot 250,000 per jaar. ​http://www.sancta.org/patr-unb.html De bloedige rituelen omvatten soms het verwijderen van het hart van het slachtoffer terwijl hij nog leefde. Ze aanbaden de slangengod Quetzalcoatl van wie ze geloofden dat deze uiteindelijk alle andere godslasten onbruikbaar zou maken. Zoals u zult zien, was dit geloof cruciaal bij de uiteindelijke bekering van die volkeren.

Het was temidden van dit met bloed doordrenkte cultuur van de dood, in 1531 na Christus, dat "de vrouw" daar aan een gewone burger verscheen in wat het begin markeert van een geweldige confrontatie met de slang. Hoe en wanneer ze verscheen, is wat haar verschijning het meest significant maakt ...

Het was in de vroege ochtend toen Onze Lieve Vrouw voor het eerst naar St. Juan Diego kwam terwijl hij over het platteland liep. Ze verzocht om de bouw van een kerk op de heuvel waar de verschijningen plaatsvonden. St. Juan benaderde de bisschop met haar verzoek, maar werd gevraagd om terug te keren naar de Maagd en om een ​​wonderbaarlijk teken te vragen als bewijs van haar uiterlijk. Dus zij droeg St. Juan op bloemen te verzamelen van de heuvel van Tepeyac en ze naar de bisschop te brengen. Ook al was het winter en de grond was ruw terrein, hij vond er bloemen van alle soorten die daar bloeiden, waaronder Castiliaanse rozen, die inheems waren in het vaderland van de bisschop in Spanje, maar niet in Tepeyac. St. Juan verzamelde de bloemen in zijn tilma. ^[2]tilma of "mantel" De Heilige Maagd herschikte ze en stuurde hem toen op weg. Toen hij de tilma voor de bisschop ontvouwde, vielen de bloemen op de grond en plotseling verscheen er een wonderbaarlijk beeld van Onze-Lieve-Vrouw op het kleed.

 

ONZE DAME VAN GUADALUPE: EEN LEVEND BEELD

Het eigenlijke wonder was zo overweldigend dat de bisschop het nooit betwistte. Eeuwenlang bleef het het enige onbetwiste wonder van de kerk (hoewel in 1666 een onderzoek voornamelijk werd uitgevoerd voor historische referentie). Het is belangrijk om even stil te staan ​​bij de aard van deze wonderbaarlijke gebeurtenis, want het onderstreept de grote betekenis van deze verschijning.

Deze stof is een van de meest uitzonderlijke lopend wonderen in moderne tijden. Wat ik hieronder ga uitleggen, is wetenschappelijk geverifieerd en is verbazingwekkend genoeg bekend bij relatief weinigen in de kerk. Het feit dat technologie in onze tijd pas nu in staat is om enkele van de wonderbaarlijke elementen van tilma te ontdekken, is ook veelbetekenend, zoals ik zal uitleggen.

In augustus 1954 ontdekte Dr. Rafael Torija Lavoignet dat haar ogen de Purkinje-Sanson-wet lieten zien. Dat wil zeggen, ze bevatten drie spiegelreflecties van hetzelfde beeld op het binnenste en buitenste hoornvlies en het buitenste lensoppervlak - kenmerken behorende tot een menselijk oog. Dit werd in 1974-75 opnieuw bevestigd door Dr. Enrique Graue. In 1985 werden haarachtige afbeeldingen van bloedvaten ontdekt in de bovenste oogleden (die volgens sommige geruchten geen bloed circuleerden).

Misschien wel het meest opmerkelijk was de ontdekking, door middel van digitale technologie, van menselijke figuren bij haar leerlingen die geen enkele kunstenaar ooit had kunnen schilderen, vooral niet op zulke ruwe vezels. Dezelfde scène wordt in elk oog weerspiegeld en onthult wat het moment lijkt te zijn waarop het beeld op de tilma verscheen.

Het is mogelijk om een ​​zittende indiaan te onderscheiden, die naar de hemel kijkt; het profiel van een kalende, oudere man met een witte baard, vergelijkbaar met het portret van bisschop Zumárraga, geschilderd door Miguel Cabrera, om het wonder uit te beelden; en een jongere man, naar alle waarschijnlijkheid tolk Juan González. Ook aanwezig is een indiaan, waarschijnlijk Juan Diego, met opvallende trekken, met een baard en snor, die zijn eigen tilma voor de bisschop ontvouwt; een vrouw met een donkere huidskleur, mogelijk een negerslaaf die in dienst van de bisschop was; en een man met Spaanse trekken die peinzend toekijkt en met zijn hand over zijn baard streelt​ —Zenit.Org, 14 januari 2001

De figuren bevinden zich precies waar ze in beide ogen zouden moeten zijn, met vervorming in de afbeeldingen die overeenkomt met de kromming van een menselijk hoornvlies. Het is alsof Onze-Lieve-Vrouw haar foto heeft laten maken met de tilma die fungeert als een fotografische plaat, haar ogen de scène van wat er gebeurde op het moment dat het beeld voor de bisschop verscheen.

Verdere digitale verbeteringen hebben een afbeelding gevonden, onafhankelijk van de andere, in de centrum van haar ogen. Het is dat van een indiaan familie bestaande uit een vrouw, een man en meerdere kinderen. Ik zal de betekenis hiervan later bespreken.

De tilma is gemaakt van ayat, een grove stof geweven van verschillende plantaardige vezels. Ric hard Kuhn, een Nobelprijswinnaar in de scheikunde, heeft ontdekt dat het originele beeld geen natuurlijke, dierlijke of minerale kleurstoffen bevat. Aangezien er in 1531 geen synthetische kleurstoffen waren, is de bron van de pigmenten onverklaarbaar. Zenit News Agency meldt dat de Amerikanen Philip Callahan en Jody B. Smith in 1979 het beeld bestudeerden met behulp van infraroodstralen en tot hun verbazing ontdekten dat er geen spoor van verf of penseelstreken was en dat de stof niet was behandeld met elke vorm van techniek. Er zit geen dikte in de pigmentatie, dus er is niet het gebruikelijke aspect dat we gewend zijn te zien in bijvoorbeeld een olieverfschilderij waar kleuren in elkaar “smelten”. De andere vezels zijn ook zichtbaar door delen van het beeld; dat wil zeggen, de gaten in de stof zijn zichtbaar door de pigmentatie en geven het gevoel dat het beeld "zweeft", hoewel het inderdaad de stof raakt.

Toen een Peruaanse milieusysteemingenieur deze feiten presenteerde op een pauselijke conferentie in Rome, vroeg hij:

[Hoe] is het mogelijk om dit beeld en zijn consistentie in de tijd te verklaren zonder kleuren, op een stof die niet is behandeld? [Hoe] is het mogelijk dat, ondanks het feit dat er geen verf is, de kleuren hun helderheid en schittering behouden? —José Aste Tonsmann, Mexicaans Centrum voor Guadalupan Studies; Rome, 14 januari 2001; Zenit.org

Bovendien, wanneer rekening wordt gehouden met het feit dat er geen ondertekening, maatvoering of overlak is en dat het weefsel van de stof zelf wordt gebruikt om het portret diepte te geven, is er geen uitleg van het portret mogelijk door infraroodtechnieken. . Het is opmerkelijk dat er in meer dan vier eeuwen geen vervaging of barsten is opgetreden van de oorspronkelijke figuur op enig deel van de ayate tilma, dat, aangezien het niet op maat is gemaakt, eeuwen geleden zou zijn verslechterd.​ —Dr. Philip C. Callahan, Maria van Amerika, door Christopher Rengers, OFM Cap., New York, St. Pauls, Alba House, 1989, p. 92f.

Inderdaad, de tilma lijkt enigszins onverwoestbaar te zijn. Ayate-doek heeft een normale levensduur van niet meer dan 20-50 jaar. In 1787 maakte Dr. Jose Ignacio Bartolache twee kopieën van de afbeelding, in een poging het origineel zo nauwkeurig mogelijk na te bootsen. Hij plaatste twee van deze exemplaren in Tepeyac; één in een gebouw genaamd El Pocito, en de andere in het heiligdom van St. Maria van Guadalupe. Geen van beide duurde zelfs maar tien jaar, wat de verbazingwekkende onvergankelijkheid van het oorspronkelijke beeld onderstreepte: het is meer dan 470 jaar geleden dat Onze Lieve Vrouw verscheen op de tilma van St. Juan​ In het jaar 1795 werd per ongeluk salpeterzuur gemorst op de rechterbovenkant van de tilma, waardoor die vezels zouden moeten zijn opgelost. Er blijft echter een louter bruinachtige vlek op de stof achter die volgens sommigen in de loop van de tijd lichter wordt (hoewel de kerk dat niet heeft gedaan). Bij een beruchte gelegenheid in 1921 verborg een man een krachtige bom in een bloemstuk en plaatste het aan de voeten van de tilma. De explosie vernietigde delen van het hoofdaltaar, maar de tilma, die schade had moeten oplopen, bleef volledig intact. ^[3]Zie www.truthsoftheimage.org, een nauwkeurige website geproduceerd door de Knights of Columbus

Hoewel deze technologische ontdekkingen meer spreken tot de moderne mens, is de beelden op de tilma is wat sprak tot de Mezzo-Amerikaanse volkeren.

De Maya's geloofden dat de goden zichzelf opofferden voor mensen, en daarom moet de mens nu bloed aanbieden door middel van offers om de goden in leven te houden. Op de tilma draagt ​​de Maagd een gebruikelijke Indiase band die aangeeft dat ze zwanger is. De zwart gekleurde band is exclusief aan Onze Lieve Vrouw van Guadalupe omdat zwart de kleur is die wordt gebruikt om Quetzalcoatl, hun god van de schepping, te vertegenwoordigen. De zwarte strik is in vier lussen gebonden als een bloem met vier bloembladen die voor de inheemse bevolking de woonplaats van God en het ontstaan ​​van de schepping zou hebben gesymboliseerd. Ze zouden dus hebben begrepen dat deze vrouw - zwanger van een 'god' - groter was dan Quetzalcoatl. Haar zacht gebogen hoofd toonde echter aan dat Degene die ze droeg groter was dan zij. Zo 'evangeliseerde' het beeld de Indiase volkeren die gingen begrijpen dat Jezus - niet Quetzalcoatl - de God was die alle anderen onbruikbaar maakt. St. Juan en de Spaanse missionarissen konden dan uitleggen dat Zijn Bloedige Offer het enige was dat nodig was ...

 

BIJBELSE BEELDEN

Laten we weer terugkeren naar Openbaring 12:

Een groot teken verscheen aan de hemel, een vrouw gekleed in de zon, met de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren.

Toen St. Juan Onze Lieve Vrouw voor het eerst op Tepeyac zag, gaf hij deze beschrijving:

… Haar kleding straalde als de zon, alsof het golven van licht uitzond, en de steen, de steile rots waarop ze stond, leek stralen te verspreiden. —Nican Mopohua, Don Antonio Valeriano (ca. 1520-1605 n.Chr.), N. 17-18

De afbeelding lijkt deze scène af te beelden, terwijl lichtstralen zich rondom de tilma uitstrekken.

Ze straalde van de perfectie van haar schoonheid en haar gelaat was even vreugdevol als lieflijk ... (Esther D: 5)

Er is ontdekt dat de sterren op de mantel van OLVrouw geplaatst zijn precies zoals ze zouden zijn verschenen in de lucht in Mexico op 12 december 1531 om 10:40 uur, met de oostelijke hemel boven haar hoofd en de noordelijke hemel rechts van haar (alsof ze op de evenaar stond). Het sterrenbeeld Leeuw (Latijn voor 'leeuw') zou op het hoogste punt in zijn zenit hebben gestaan, wat betekent dat de baarmoeder en de bloem met vier bloembladen - het centrum van de schepping, de woonplaats van God - direct boven de plaats van de verschijning is gelegen, dat is vandaag de kathedraal in Mexico-Stad waar de tilma nu hangt. Niet toevallig laten sterrenkaarten diezelfde dag zien dat er die avond een halve maan aan de hemel stond. Dr. Robert Sungenis, die de relatie tussen de tilma en de sterrenbeelden in die tijd bestudeerde, concludeerde:

Aangezien het aantal en de plaatsing van de sterren op de tilma het resultaat kunnen zijn van niemand minder dan een goddelijke hand, zijn de materialen die zijn gebruikt om de afbeelding te maken letterlijk niet van deze wereld.  -Nieuwe ontdekkingen van de sterrenbeelden op de Tilma van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, Catholic Apologetics International, 26 juli 2006

Interpoleren van de "kaart" van sterren op haar mantel, opmerkelijk genoeg, de Corona Borealis (Boreal Crown) constellatie is gelokaliseerd precies boven het hoofd van de Maagd​ Onze Lieve Vrouw wordt letterlijk gekroond met sterren volgens het patroon op de tilma.

Toen verscheen er weer een teken in de lucht; het was een enorme rode draak, met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen waren zeven diademen. Zijn staart veegde een derde van de sterren aan de hemel weg en slingerde ze naar de aarde. Toen stond de draak voor de vrouw die op het punt stond te baren, om haar kind te verslinden bij de bevalling. (Openbaring 12: 3-4)

De sterrenbeelden onthullen meer in het bijzonder de aanwezigheid van een confrontatie met het kwaad:

Draco, de draak, Scorpios, de stekende schorpioen en Hydra de slang, gaan respectievelijk naar het noorden, het zuiden en het westen en vormen een driehoek, of misschien een schijndrie-eenheid, die de vrouw van alle kanten omringen, behalve naar de hemel. Dit stelt voor dat Onze Lieve Vrouw in een voortdurende strijd met Satan is, zoals beschreven in Openbaring 12: 1-14, en misschien samenvalt met de draak, het beest en de valse profeet (vgl. Opb 13: 1-18). In feite bevindt Hydra's staart, die op de afbeelding vorkvormig lijkt, zich net onder Maagd, alsof hij wacht om het Kind te verslinden van wie ze zal bevallen ... —Dr. Robert Sungenis, -Nieuwe ontdekkingen van de sterrenbeelden op de Tilma van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, Catholic Apologetics International, 26 juli 2006

 

DE NAAM

Onze Lieve Vrouw openbaarde zich ook aan de zieke oom van St. Juan en genas hem onmiddellijk. Ze noemde zichzelf "Santa Maria Tecoatlaxopeuh": De perfecte Maagd, Heilige Maria van Guadalupe​ "Guadalupe" is echter Spaans / Arabisch. Het Azteekse Nahuatl-woord “jaslaxopeuh, 'Dat wordt uitgesproken als quatlasupe, klinkt opmerkelijk veel als het Spaanse woord'Guadalupe​ De bisschop, die de Nahuatl-taal niet kende, nam aan dat de oom 'Guadalupe' bedoelde en dat de naam 'bleef hangen'.
Het woord coa betekent slang; TLA, dat het einde van het zelfstandig naamwoord is, kan worden geïnterpreteerd als "de"; terwijl xopeuh middelen om te verpletteren of uit te roeien. Dus sommigen suggereren dat Onze Lieve Vrouw zichzelf misschien degene heeft genoemd 'die de slang verplettert', ^[4]http://www.sancta.org/nameguad.html; cf. Gen 3: 15 hoewel dat een latere westerse interpretatie is. Als alternatief betekent het woord Guadalupe, ontleend aan de Arabieren, Wadi al Lub, of rivierkanaal - "dat wat leidt het water​ Zo wordt Onze Lieve Vrouw ook gezien als degene die naar het water leidt… de “levende wateren” van Christus (Jh 7:38). Door op de wassende maan te staan, die een Maya-symbool is van de "god van de nacht", wordt aangetoond dat de gezegende moeder, en dus de God die ze draagt, machtiger is dan de god van de duisternis. ^[5]De symboliek van het beeld, 1999 Office of Respect Life, bisdom Austin

Door al deze rijke symboliek hebben de verschijningen en tilma bijgedragen aan de bekering van ongeveer 7-9 miljoen inheemsen binnen een decennium, waardoor er een einde kwam aan mensenoffers. ^[6]Tragisch genoeg heeft Mexico-Stad er ten tijde van deze publicatie voor gekozen om mensenoffers te herstellen door abortus daar in 2008 legaal te maken. Hoewel veel commentatoren de gebeurtenissen en cultuur van de dood die heersten ten tijde van deze verschijning beschouwen als de reden voor de verschijning van onze moeder daar, geloof ik dat er een veel grotere en grotere dood is. eschatologisch betekenis die verder gaat dan de Azteekse cultuur. Het heeft te maken met een slang die begint te glijden in de hoge, culturele grassen van de westerse wereld ...

 

DE DRAAK VERSCHIJNT: SOFIE

Satan manifesteert zich zelden. In plaats daarvan verbergt hij zich, net als de Indonesische Komodovaraan, in afwachting van zijn prooi, en slaat ze vervolgens met zijn dodelijke gif. Wanneer de prooi is overwonnen door zijn gif, keert de Komodo terug om het af te maken. Evenzo, pas wanneer samenlevingen volledig zijn bezweken voor Satans giftige leugens en misleidingen, steekt hij uiteindelijk zijn hoofd op, wat is dood​ Op dat moment weten we dat de slang zich heeft geopenbaard om zijn prooi "af te maken":

Hij was vanaf het begin een moordenaar ... hij is een leugenaar en de vader van leugens. (Johannes 8:44)

Satan plant zijn leugen, en de vrucht ervan is de dood. Op maatschappelijk niveau wordt het een cultuur die in oorlog is met zichzelf en anderen.

Door de afgunst van de duivel kwam de dood in de wereld: en zij volgen hem die aan zijn zijde staat. (Wis 2: 24-25; Douay-Rheims)

In het 16e-eeuwse Europa, kort nadat Onze Lieve Vrouw van Guadalupe verscheen, begon de rode draak zijn ultieme leugen opnieuw in de menselijke geest te introduceren: dat ook wij "als goden kunnen zijn" (Gen 3: 4-5).

Toen verscheen er weer een teken in de lucht; het was een enorme rode draak ...

De voorgaande eeuwen hadden de grond voorbereid voor deze leugen toen schisma in de kerk haar gezag ondermijnde en misbruik van macht haar betrouwbaarheid aantastte. Satans doel - om het voorwerp van aanbidding te worden in plaats van God ^[7]Revelation 13: 15- begint subtiel omdat het op dat moment vreemd zou zijn om niet in God te geloven.

De filosofie van deïsme werd geïntroduceerd door de Engelse denker Edward Herbert (1582-1648) waarin het geloof van een opperwezen intact werd gehouden, maar zonder doctrines, zonder kerken en zonder openbare openbaring:

God was de Allerhoogste die het universum ontwierp en het vervolgens aan zijn eigen wetten overliet. —Fr. Frank Chacon en Jim Burnham, Beginning Apologetics 4, p. 12

De vrucht van dit denken is onmiddellijk vanzelfsprekend: vooruitgang wordt de nieuwe vorm van menselijke hoop, met ‘rede’ en ‘vrijheid’ als leidende sterren, en wetenschappelijke observatie als fundament. ^[8]Paus Benedictus XVI, Spe salvi, zn. 17, 20 Paus Benedictus XVI wijst vanaf het begin op het bedrog.

Deze programmatische visie heeft het traject van de moderne tijd bepaald… Francis Bacon (1561-1626) en degenen die volgden in de intellectuele stroming van de moderniteit die hij inspireerde, hadden het bij het verkeerde eind om te geloven dat de mens zou worden verlost door middel van wetenschap. Zo'n verwachting vraagt ​​te veel van de wetenschap; dit soort hoop is bedrieglijk. De wetenschap kan er in hoge mate toe bijdragen de wereld en de mensheid menselijker te maken. Maar het kan ook de mensheid en de wereld vernietigen, tenzij het wordt gestuurd door krachten die erbuiten liggen. —Encyclische brief, Spe salvi, N. 25

En zo evolueerde en muteerde dit nieuwe wereldbeeld, steeds verder reikend tot de activiteiten van de mens. Hoewel er een nobele zoektocht naar de waarheid was, begonnen filosofen de theologie af te doen als een bijgelovige mythe. Toonaangevende denkers begonnen de wereld om hen heen uitsluitend te evalueren op basis van wat ze konden meten en empirisch valideren (empirie​ God en geloof kunnen niet worden gemeten, en werden dus genegeerd. Tegelijkertijd echter, verlangend om op zijn minst enkele banden met het idee van het goddelijke te behouden, introduceerde de Vader van Lies het oude idee van het goddelijke opnieuw. pantheïsme: het geloof dat God en de schepping één zijn. Dit concept komt voort uit het hindoeïsme (het is interessant dat een van de belangrijkste hindoegoden Shiva is die verschijnt met een wassende maan op zijn hoofd. Zijn naam betekent "vernietiger of transformator".)

Op een dag kwam het woord “sofisterij” uit het niets bij me op. Ik zocht het op in het woordenboek en ontdekte dat alle bovenstaande filosofieën, en andere die tijdens deze periode in de geschiedenis zijn geïntroduceerd, precies onder deze titel vallen:

sofisterij: een opzettelijk ongeldig argument dat vindingrijkheid toont in het redeneren in de hoop iemand te misleiden.

Hiermee bedoel ik dat goede filosofie werd geïnjecteerd met sofisterij - menselijke "wijsheid", die van God afleidt in plaats van naar Hem. Deze satanische drogredenering bereikte uiteindelijk een kritische massa in wat 'De Verlichting' wordt genoemd. Het was een intellectuele beweging die in Frankrijk begon en in de 18e eeuw door heel Europa trok en de samenleving en uiteindelijk de moderne wereld radicaal veranderde.

De Verlichting was een veelomvattende, goed georganiseerde en briljant geleide beweging om het christendom uit de moderne samenleving te verwijderen. Het begon met deïsme als religieus credo, maar verwierp uiteindelijk alle transcendente ideeën over God. Het werd uiteindelijk een religie van ‘menselijke vooruitgang’ en de ‘Godin van de rede’. ​Vr. Frank Chacon en Jim Burnham, Apologetiek beginnen Deel 4: Hoe Atheïsten en New Agers te beantwoorden, p.16

Deze scheiding tussen geloof en rede bracht nieuwe "ismen" voort. Van belang:

sciëntisme: voorstanders weigeren iets te accepteren dat niet kan worden waargenomen, gemeten of geëxperimenteerd.
Rationalisme: de overtuiging dat de enige waarheden die we met zekerheid kunnen weten, alleen door de rede worden verkregen.
Materialisme: de overtuiging dat de enige realiteit het materiële universum is.
Evolutionisme: het geloof dat de evolutieketen volledig verklaard kan worden door willekeurige biologische processen, met uitsluiting van de behoefte aan God of God als oorzaak.
Utilitarisme: de ideologie dat acties gerechtvaardigd zijn als ze nuttig zijn of een voordeel voor de meerderheid.
Psychologisme: de neiging om gebeurtenissen subjectief te interpreteren, of om de relevantie van psychologische factoren te overdrijven. ^[9]Sigmund Freud was de vader van deze intellectuele / psychologische revolutie, die ook freudianisme zou kunnen worden genoemd. Het was bekend dat hij zei: "Religie is niets anders dan een obsessief-compulsieve neurose." (Karl Stern, The Third Revolution, p.119)
Atheïsme: de theorie of overtuiging dat God niet bestaat.

Deze opvattingen culmineerden in de Franse Revolutie (1789-1799). De scheiding tussen geloof en rede liep over in een scheiding tussen kerk en Land​ "De Verklaring van de Rechten van de Mens" werd opgesteld als een inleiding op de Franse grondwet. Het katholicisme was niet langer de staatsgodsdienst; ^[10]De Verklaring van Rechten vermeldt in de preambule dat ze is opgesteld in aanwezigheid en onder auspiciën van de Allerhoogste, maar van de drie artikelen die door de geestelijkheid werden voorgesteld en die het respect voor religie en openbare eredienst garandeerden, werden er twee afgewezen nadat toespraken van de protestantse, Rabaut Saint-Etienne en Mirabeau, en het enige artikel met betrekking tot religie was als volgt verwoord: "Niemand mag worden gestoord om zijn mening, zelfs geen religieuze, op voorwaarde dat hun manifestatie de openbare orde die door de wet is ingesteld niet verstoort. . " —Catholic Online, Katholieke Encyclopedie, http://www.catholic.org/encyclopedia/view.php?id=4874 rechten van de mens werd het nieuwe credo, dat het toneel vormde voor de machten die er zijn - niet Gods natuurlijke en morele wet, en de inherente onvervreemdbare rechten die daaruit voortkomen - om te bepalen die deze rechten ontvangt, of wie niet​ De trillingen van de voorgaande twee eeuwen maakten plaats voor deze geestelijke aardbeving, die een tsunami van morele verandering veroorzaakte, aangezien het nu de staat zou zijn, niet de kerk, die de toekomst van de mensheid zou leiden - of haar zou laten mislukken ...

 

Hoofdstuk zeven gaat verder met uit te leggen hoe Onze Lieve Vrouw bleef verschijnen, net zoals de draak deed op ongeveer dezelfde tijd gedurende de volgende vier eeuwen, waardoor “de grootste historische confrontatie” werd gecreëerd die de mens heeft meegemaakt. Vervolgens beschrijven de volgende hoofdstukken hoe we nu, in de woorden van de zalige Johannes Paulus II, 'geconfronteerd worden met de laatste confrontatie tussen de kerk en de antikerk, het evangelie en het anti-evangelie'. Als u het boek wilt bestellen, is het beschikbaar op :

www.thefinalconfrontation.com

 

Klik hieronder om deze pagina in een andere taal te vertalen: