JUST als wij vinden dat God de handdoek in de ring moet gooien, gooit Hij er nog een paar eeuwen bij. Dit is de reden waarom voorspellingen zo specifiek als “deze oktober' moeten met voorzichtigheid en voorzichtigheid worden beschouwd. Maar we weten ook dat de Heer een plan heeft dat in vervulling gaat, een plan dat werkelijkheid wordt culminerend in deze tijd, volgens niet alleen talrijke zieners, maar feitelijk ook de vroege kerkvaders.
Een apostolische tijdlijn
In navolging van de schriftuurlijke stelregel dat ‘één dag is als duizend jaar en duizend jaar als één dag’[1]2 huisdier 3: 8 de kerkvaders hebben de geschiedenis opgedeeld in de vierduizend jaar vanaf Adam tot de geboorte van Christus, en vervolgens in de tweeduizend jaar die volgen. Voor hen leek deze tijdlijn op de zes dagen van de schepping, die gevolgd zou worden door een “zevende dag” van rust:
… alsof het passend zou zijn dat de heiligen gedurende die periode dus zouden genieten van een soort sabbatsrust, een heilige vrije tijd na de inspanningen van zesduizend jaar sinds de schepping van de mens… (en) er zou moeten volgen op de voltooiing van zes duizend jaar, vanaf zes dagen, een soort zevendedagssabbat in de daaropvolgende duizend jaar… En deze mening zou niet verwerpelijk zijn, als men zou geloven dat de vreugden van de heiligen op die sabbat geestelijk zullen zijn, en voortvloeiend uit de aanwezigheid van God… —St. Augustinus van Hippo (354-430 na Christus; kerkdokter), De Civitate Dei, Bk. XX, Ch. 7, Katholieke Universiteit van Amerika Press
Dus als we de simpele rekensom maken, leidt zesduizend jaar ons naar het Grote Jubileum dat paus Johannes Paulus II in 2000 na Christus vierde, en brengt ons in wezen naar de avond van de “zesde dag” in de apostolische tijdlijn. Volgens de Heilige Traditie gaan we dus ‘de drempel van de hoop over’ De komende sabbatsrust or “Dag van de Heer" en wat mystici heb een “tijdperk van vrede.” Dit is bevestigd in de kerkelijk goedgekeurd geschriften van Dienaar van God Luisa Piccarreta wiens kernboodschap de vervulling van het “Onze Vader” is – Uw koninkrijk kome, uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel – in deze tijden.
In de schepping was Mijn ideaal om het Koninkrijk van Mijn Wil te vormen in de ziel van Mijn schepsel. Mijn voornaamste doel was om van ieder mens het beeld van de Goddelijke Drie-eenheid te maken door de vervulling van Mijn Wil in hem. Maar doordat de mens zich terugtrok uit Mijn Wil, verloor ik Mijn Koninkrijk in hem, en gedurende 6000 lange jaren heb ik moeten strijden. - uit Luisa's dagboeken, Vol. XIV, 6 november 1922; Heiligen in de goddelijke wil door fr. Sergio Pellegrini, met goedkeuring van de aartsbisschop van Trani, Giovan Battista Pichierri
Er is weer die tijdlijn van 6000 jaar of zes dagen, waarna Jezus en De Schrift belooft, niet het einde van de wereld, maar a vernieuwing:
Mijn geliefde dochter, ik wil je de opdracht van Mijn Voorzienigheid laten weten. Elke tweeduizend jaar heb ik de wereld vernieuwd. In de eerste tweeduizend jaar vernieuwde ik het met de zondvloed; in de tweede tweeduizend vernieuwde Ik het met Mijn komst op aarde toen Ik Mijn Mensheid manifesteerde, waaruit, als uit vele kloven, mijn Goddelijkheid voortscheen. De goeden en de Heiligen van de volgende tweeduizend jaar hebben geleefd van de vruchten van Mijn Mensheid en hebben druppelsgewijs genoten van Mijn Goddelijkheid. Nu zijn we rond de derde tweeduizend jaar, en er zal een derde vernieuwing plaatsvinden. Dit is de reden voor de algemene verwarring: het is niets anders dan de voorbereiding van de derde verlenging… [2]Jezus vervolgt, “Als Ik bij de tweede vernieuwing manifesteerde wat Mijn Mensheid deed en leed, en heel weinig van wat Mijn Goddelijkheid functioneerde, zal Ik nu, bij deze derde vernieuwing, nadat de aarde zal zijn gezuiverd en een groot deel van de huidige generatie vernietigd zal zijn, wees nog genereuzer met schepselen, en Ik zal de vernieuwing tot stand brengen door te manifesteren wat Mijn Goddelijkheid in mijn Mensheid heeft gedaan; hoe Mijn Goddelijke Wil samenwerkte met Mijn menselijke wil; hoe alles in mij met elkaar verbonden bleef; hoe Ik alles deed en opnieuw deed, en hoe zelfs elke gedachte van elk schepsel door Mij opnieuw werd gedaan en bezegeld met Mijn Goddelijke Wil.” —Jezus aan Luisa, 29 januari 1919, deel 12
De algemene tijdlijn is de hele tijd voor onze ogen geweest.
We staan op de drempel van een nieuwe geboorte. Maar nieuwe geboorten worden altijd voorafgegaan door weeën, en dat is wat we nu ervaren, maar voor hoe lang weet niemand. Wat zeker is, is dat we zijn de generatie(s) waar de kerkvaders over spraken, degenen die zouden overgaan van de zesde in de zevende dag die het Koninkrijk van de Goddelijke Wil inluidt...
De Schrift zegt: 'En God rustte op de zevende dag van al Zijn werken' ... En in zes dagen werden de geschapen dingen voltooid; het is daarom duidelijk dat ze zullen eindigen op het zesde duizend jaar ... Maar wanneer de Antichrist alle dingen in deze wereld zal hebben verwoest, zal hij drie jaar en zes maanden regeren en in de tempel te Jeruzalem zitten; en dan zal de Heer uit de hemel komen in de wolken… deze man en degenen die hem volgen zenden naar de poel van vuur; maar voor de rechtvaardigen de tijden van het koninkrijk binnen te brengen, dat wil zeggen, de rust, de heilige zevende dag ... Deze zullen plaatsvinden in de tijden van het koninkrijk, dat wil zeggen op de zevende dag ... de ware sabbat van de rechtvaardigen ... Degenen die Johannes, de discipel van de Heer, hebben gezien, [vertellen ons] dat ze van hem hoorden hoe de Heer onderwees en sprak over deze tijden ... —St. Irenaeus van Lyon, kerkvader (140–202 n.Chr.); tegen ketterijen, Irenaeus van Lyon, V.33.3.4, De kerkvaders, CIMA Publishing Co .; (St. Irenaeus was een leerling van St. Polycarpus, die de apostel Johannes kende en leerde en later door Johannes tot bisschop van Smyrna werd gewijd.)
…gevolgd door de “achtste” en eeuwige dag:
En God maakte in zes dagen de werken Zijner handen, en maakte een einde op de zevende dag, en rustte daarop, en heiligde die. Let op, mijn kinderen, wat de betekenis is van deze uitdrukking: “Hij eindigde in zes dagen.” Dit houdt in dat de Heer alle dingen in zesduizend jaar zal voltooien, want ‘één dag is bij Hem duizend jaar.’ En Hijzelf getuigt door te zeggen: “Zie, vandaag zal het zijn als duizend jaar.” Daarom, mijn kinderen, zullen alle dingen binnen zes dagen, dat wil zeggen over zesduizend jaar, voltooid zijn. “En Hij rustte op de zevende dag.” Dit betekent: wanneer Zijn Zoon, die [opnieuw] komt, de tijd van de goddeloze mens zal vernietigen, en de goddelozen zal oordelen, en de zon, de maan en de sterren zal veranderen, dan zal Hij werkelijk rusten op de zevende dag. Bovendien zegt Hij… wanneer ik alle dingen rust geef, zal ik een begin maken van de achtste dag, dat wil zeggen een begin van een andere wereld. -Brief van Barnabas (70-79 n.Chr.), Ch. 15, geschreven door een apostolische vader uit de tweede eeuw
Gerelateerd lezen
Millenarisme - Wat het is en niet
Steun Marks volletijdbediening:
Met Nihil Obstat
Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
Nu op Telegram. Klik:
Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:
Volg Mark's geschriften hier:
Luister naar het volgende:
voetnoten
| ↑1 | 2 huisdier 3: 8 |
|---|---|
| ↑2 | Jezus vervolgt, “Als Ik bij de tweede vernieuwing manifesteerde wat Mijn Mensheid deed en leed, en heel weinig van wat Mijn Goddelijkheid functioneerde, zal Ik nu, bij deze derde vernieuwing, nadat de aarde zal zijn gezuiverd en een groot deel van de huidige generatie vernietigd zal zijn, wees nog genereuzer met schepselen, en Ik zal de vernieuwing tot stand brengen door te manifesteren wat Mijn Goddelijkheid in mijn Mensheid heeft gedaan; hoe Mijn Goddelijke Wil samenwerkte met Mijn menselijke wil; hoe alles in mij met elkaar verbonden bleef; hoe Ik alles deed en opnieuw deed, en hoe zelfs elke gedachte van elk schepsel door Mij opnieuw werd gedaan en bezegeld met Mijn Goddelijke Wil.” |