Een buitengewone dag

 

 

IT is een buitengewone dag in Canada. Tegenwoordig is dit land het derde land ter wereld dat het homohuwelijk heeft gelegaliseerd. Dat wil zeggen, de definitie van het huwelijk tussen een man en een vrouw met uitsluiting van alle anderen, bestaat niet langer. Het huwelijk is nu tussen twee personen.

Het is buitengewoon, omdat de regering van Canada in wezen een levensstijlkeuze sanctioneert en beschermt die de meerderheid van de Canadezen en landen over de hele wereld als immoreel beschouwt. Het is voor veel mensen een afwijzing van geschiedenis, ervaring, norm, natuurwet, biologie, logica en Gods plannen.

Het is buitengewoon omdat het de onderneming is van een sociaal experiment met onbekende gevolgen, dat plotseling tussen de verkiezingen door aan de kiezers wordt opgedrongen, waardoor er verdeeldheid ontstaat.

Het is buitengewoon, omdat veel mensen nooit zouden hebben geloofd dat hun geliefde Canada de vrijheid van meningsuiting en gedachte de rug zou toekeren.

Het is buitengewoon omdat het het begin markeert van een officiële vervolging van de Canadese kerk - een vervolging die zich al heeft gemanifesteerd in verschillende rechtszaken die de rechten van individuen om hun geweten te volgen door bedreigingen en boetes hebben beknot - waardoor de Overheden van de regering om de godsdienstvrijheid te beschermen. Ooit de afgunst van de vrije wereld, is Canada nu een gevaarlijke plek voor joden, moslims, morele atheïsten en christenen die in hun geloof durven te volharden. Het is nu "het land van de vrijen, zolang u het ermee eens bent", het begin van "gedachtenmisdaad". Een wrede ironie voor zoveel immigranten die hun onderdrukkende thuisland zijn ontvlucht in de hoop in een vrij Canada te leven.

Het is buitengewoon omdat de dagelijkse mislezingen voor vandaag toevallig uit Genesis 19: 15-29 komen: de vernietiging van Sodom en Gomorra.

Maar het is ook buitengewoon, omdat de zon vanmorgen op een zeer glorieuze manier opkwam, de dichte mist doordringt met gouden licht, de duisternis verspreidde en de lucht vulde met goddelijk parfum. De zoon stond op. En hoop en barmhartigheid, en Gods hand werd opnieuw in vrede uitgestrekt naar de schepping, zonder voorbehoud.

Het is tijd voor serieus gebed, vasten, reflectie en besluitvorming. Veel christenen zullen in de verleiding komen om de hof van Getsemane te ontvluchten - om weg te lopen van hun geweten en de komende vervolging. In plaats daarvan rennen naar de pseudo-veiligheid van moreel relativisme binnen de witgekalkte muren van de Kerk van Tolerantie. Heeft Jezus ons niet gezegd te bidden dat we de test zouden doorstaan? Het is tijd om te bidden dat we de kracht zullen hebben om bij Jezus te blijven. Om de waarheid in liefde te spreken. Om degenen lief te hebben die ons zullen haten. Om te bidden voor degenen die ons zullen vervloeken.

O Canada ... we huilen om u op deze buitengewone dag.

 

Print Friendly, PDF & Email
Geplaatst in SPIRITUALITEIT.