Belle en training voor moed

schone

Zij is mijn paard. Ze is schattig. Ze doet haar best om te behagen, om het goede te doen ... maar Belle is voor zowat alles bang. Dan zijn we met twee.

Weet je, bijna dertig jaar geleden kwam mijn enige zus om bij een auto-ongeluk. Vanaf die dag begon ik bang te worden voor zo ongeveer alles: bang om diegenen te verliezen die ik liefheb, bang om te falen, bang dat ik God niet behaagde, en de lijst gaat maar door. In de loop der jaren is die onderliggende angst zich op zoveel manieren blijven ontvouwen ... bang dat ik mijn echtgenoot zou verliezen, bang dat mijn kinderen gewond zouden kunnen raken, bang dat mijn naasten niet van me houden, bang voor schulden, bang dat ik Ik neem altijd de verkeerde beslissingen ... In mijn bediening ben ik bang geweest om anderen op een dwaalspoor te brengen, bang om de Heer in de steek te laten, en ja, ook bang in tijden van de golvende zwarte wolken die zich snel over de wereld verzamelen.

Ik realiseerde me eigenlijk niet hoe bang ik was tot Belle en ik afgelopen weekend naar een paardenkliniek gingen. De cursus heette 'Training for Courage'. Van alle paarden was Belle een van de meest ongeruste. Of het nu een handgebaar was, het geritsel van een jasje of het terugdeinzen van een krop (stok), Belle zat aan de spelden en naalden. Het was mijn taak om haar te leren dat ze bij mij niet bang hoefde te zijn. Dat ik haar leider zou zijn en in elke situatie voor haar zou zorgen.

Er lag een zeildoek op de grond om paarden te leren om minder gevoelig te zijn voor vreemde voorwerpen om hen heen. Ik heb Belle ernaartoe geleid, maar zij hief haar hoofd op en wilde geen stap meer doen. Ze was verlamd door angst. Ik zei tegen de arts: 'Oké, wat moet ik nu doen? Ze is koppig en beweegt niet. " Hij keek naar Belle en toen weer naar mij en zei: 'Ze is niet koppig, ze is bang. Er is niets eigenwijs aan dat paard. " Iedereen in de arena stopte zijn paarden en draaide zich om en keek toe. Hij pakte toen haar halstertouw en hielp Belle voorzichtig en geduldig stap voor stap over het zeildoek te lopen. Het was prachtig om haar te zien ontspannen, vertrouwen en het schijnbaar onmogelijke te doen.

Niemand wist het, maar ik vocht op dat moment tegen tranen. Omdat de Heer me liet zien dat ik het was precies zoals Belle. Dat ik voor zoveel dingen onnodig bang ben, en toch is Hij mijn leider; Hij zorgt voor me in elke situatie. Nee, de arts liep Belle niet om het zeildoek heen - hij nam haar er dwars doorheen. Zo ook, de Heer zal mijn beproevingen niet wegnemen, maar Hij wil er met mij doorheen wandelen. Hij gaat de Storm die hier is en komt niet wegnemen - maar Hij zal jou en ik er dwars doorheen leiden.

Maar we moeten wel vertrouwen.

VERTROUW ZONDER ANGST

Vertrouwen is een grappig woord omdat men nog steeds de bewegingen kan doorlopen die de schijn van vertrouwen wekken, en toch bang kan zijn. Maar Jezus wil dat we vertrouwen en wees niet bang.

Vrede laat ik met je; mijn vrede geef ik je. Niet zoals de wereld geeft, geef ik je. Laat uw hart niet ontroerd worden, en laat hen ook niet bang zijn. (Johannes 14:27)

Dus hoe kan ik niet bang zijn? Het antwoord is om te nemen stap voor stap. Terwijl ik zag hoe Belle op dat zeildoek stapte, haalde ze diep adem, likte haar lippen en ontspande zich. Dan zou ze nog een stap zetten en hetzelfde doen. Dit duurde vijf minuten totdat ze eindelijk haar laatste stap over het zeildoek zette. Bij elke stap leerde ze dat ze niet alleen was, dat het zeildoek haar niet zou overweldigen, dat ze het kon.

God is trouw en zal u niet boven uw kracht laten beproeven; maar met de beproeving zal hij ook een uitweg bieden, zodat u die misschien kunt verdragen. (1 Kor 10:13)

Maar zie je, zo velen van ons kijken naar onze beproevingen of de grote storm die hier is, en we beginnen erg bang te worden omdat we beginnen te berekenen hoe we er doorheen zullen komen. allen- op eigen kracht. If de economie stort in, wat zal er gebeuren? Zal ik verhongeren? Zal een plaag mij te pakken krijgen? Zal ik gemarteld worden? Zullen ze mijn vingernagels eruit trekken? Leidt paus Franciscus de kerk op een dwaalspoor? Hoe zit het met mijn zieke familieleden? Mijn salaris? Mijn spaargeld? ... en zo maar door totdat iemand in een razernij van angst en ongerustheid terechtkomt. En natuurlijk denken we dat Jezus weer in de boot slaapt. We zeggen tegen onszelf: "Hij heeft me verlaten omdat ik te veel zondig" of welke andere leugen de vijand ook gebruikt die een trigger is om ons achteruit te bewegen, om aan de teugels te trekken waar Christus ons heen leidt.

Er zijn twee dingen die Jezus leerde die niet gescheiden kunnen worden. Een daarvan is om dag voor dag te leven.

“Daarom zeg ik je: maak je geen zorgen over je leven ... Maak je geen zorgen over morgen; morgen zal voor zichzelf zorgen. Voldoende voor een dag is zijn eigen kwaad ... En wie van jullie kan door bezorgd te zijn een uur toevoegen aan zijn levensduur? (Matt 6:25, 34; Lukas 12:25)

Dit is alles wat Jezus van je vraagt: stap voor stap over deze beproeving heen, want het is te veel voor jou om te proberen alles in één keer op te lossen. In een brief aan Luigi Bozzutto schreef St.Pio:

Wees niet bang voor de gevaren die je in de verte ziet ... Heb een vaste algemene intentie, mijn zoon, om God met heel je hart te willen dienen en lief te hebben, en denk verder niet na over de toekomst. Denk er gewoon aan om vandaag goed te doen, en als morgen komt, zal het vandaag gebeld worden, en dan kunt u erover nadenken. —25 november 1917, Padre Pio's spirituele leiding voor elke dag, Gianluigi Pasquale, op. 109

En dit geldt voor die kleine dagelijkse beproevingen die plotseling uw huidige richting doen ontsporen. Nogmaals, stap voor stap. Haal diep adem en doe nog een stap. Maar zoals ik al zei, Jezus wil niet dat je bang bent, stappen onderneemt in angst. En dus zegt Hij ook:

Kom naar mij toe, allen die zwoegen en gebukt gaan, en ik zal je rust geven.

Met andere woorden, kom naar mij allen die onder het juk van angst, angst, twijfel en zorgen staan.

Neem mijn juk op u en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en je zult rust vinden voor jezelf. Want mijn juk is licht en mijn last is licht. (Matt 11: 28-30)

Jezus heeft ons al verteld wat het gemakkelijke juk is: dag voor dag leven, 'eerst het koninkrijk zoeken', de plicht van het moment, en laat de rest aan Hem over. Maar wat Hij wil dat we hebben, is een "zachtmoedig en nederig" hart. Een hart dat niet steeds aan de teugels terugtrekt, steigert en bokt terwijl het schreeuwt: 'Waarom? Waarom? Waarom?! ”… Maar eerder een hart dat stap voor stap doet, een hart dat zegt:“ Oké Heer. Hier sta ik aan de voet van dit zeildoek. Ik had dit niet verwacht en wil het ook niet. Maar ik zal dit doen omdat uw Heilige Wil heeft toegestaan dat het hier is. " En neem dan de volgende juiste stap. Eentje maar. En als je vrede voelt, Zijn vrede, neem dan de volgende stap.

Ziet u, Jezus zal niet noodzakelijk uw beproeving wegnemen, net zoals de storm die nu over onze wereld heerst, niet zal verdwijnen. De storm die Jezus vooral wil kalmeren is niet het uitwendige lijden, maar de storm van angst en golven van angst die echt de meest verlammend Omdat die kleine storm in je hart je van vrede berooft en vreugde wegneemt. En dan wordt je leven een storm rond anderen, soms een grote storm, en behaalt Satan nog een overwinning omdat je een andere christen wordt die net zo angstig, gespannen, dwangmatig en verdeeldheid zaait als ieder ander.

JE BENT NIET ALLEEN

Geloof nooit dat u alleen bent. Dit is een vreselijke leugen die absoluut ongegrond is. Jezus beloofde dat Hij tot het einde der tijden bij ons zou zijn. En zelfs als Hij die belofte niet had gedaan, zouden we nog steeds geloven dat het waar is, aangezien de Schrift ons dat vertelt God is liefde.

Liefde kan je nooit in de steek laten.

Kan een moeder haar baby vergeten, zonder tederheid zijn voor het kind van haar baarmoeder? Zelfs als ze het vergeet, zal ik je nooit vergeten. (Jesaja 49:15)

Hij die liefde is, zal je nooit verlaten. Alleen omdat Hij je naar de voet van een zeildoek heeft geleid, wil nog niet zeggen dat Hij je heeft verlaten. In feite is het vaak juist een teken dat Hij is Met je.

Verdraag uw beproevingen als "discipline"; God behandelt je als zonen. Voor welke "zoon" is er die zijn vader niet tuchtigt? (Heb 12: 7)

Dit betekent echter niet dat Jezus aan u zal verschijnen of dat u zijn aanwezigheid op een verstandige manier zult voelen. De Heer manifesteert zijn voorzienigheid vaak door een ander. Ik heb bijvoorbeeld de afgelopen maand zoveel brieven ontvangen dat het bijna onmogelijk is om ze allemaal te beantwoorden. Er zijn zoveel bemoedigende woorden, woorden van kennis, woorden van troost. De Heer heeft me voorbereid om de volgende stap over het zeildoek te zetten, en dat heeft Hij gedaan door jouw liefde. Ook vroeg mijn geestelijk leidsman me deze week een noveen te bidden tot Onze Lieve Vrouw die de knopen onderdrukte, om de knoop van angst dat heeft me de afgelopen weken vaak verlamd. Ik kan je nu niet zeggen dat deze toewijding krachtig is geweest. Zoveel tranen van genezing terwijl Onze Lieve Vrouw decennia van knopen recht voor mijn ogen losmaakt. (Als je je in de knoop voelt, wat ze ook zijn, raad ik je ten zeerste aan om je te wenden tot een van de grootste vertroostingen van de Heer: zijn moeder en de onze, vooral door deze toewijding.) ^[1]cf. www.theholyrosary.org/maryundoerknots

Als laatste, en ik bedoel echt de laatste, ben ik ook hier bij jou. Ik heb vaak het gevoel gehad dat mijn leven bedoeld is als een klein steenachtig pad voor anderen om op te lopen. Ik heb God zo vaak in de steek gelaten, maar net zo vaak heeft Hij het laten zien ik hoe ik door kan gaan, en deze dingen deel ik met je. Sterker nog, ik houd me weinig in. Als u op zoek bent naar een heilige en nobele heilige, dan is dit de verkeerde plek. Als je op zoek bent naar iemand die bereid is met je mee te lopen, die ook littekens en blauwe plekken heeft, dan heb je een gewillige metgezel gevonden. Omdat ik ondanks alles Jezus zal blijven volgen, door Zijn genade, over en door deze Grote Storm. Broeders en zusters, we gaan hier geen compromissen sluiten over de waarheid. We gaan onze doctrines hier niet afzwakken. We zullen ons katholieke geloof niet toegeven toen Hij alles aan het kruis gaf om het te beveiligen. Door Zijn genade zal deze kleine kudde de Goede Herder volgen waar Hij ons heen leidt… op en over dit zeildoek, deze Grote Storm. Hoe gaan we er doorheen komen?

Stap voor stap. Trouw. Vertrouwend. Liefdevol. ^[2]cf. Bouwen aan het Huis van Vrede

Maar eerst moeten we Hem de stormen van ons hart laten kalmeren ...

Hij bracht de storm tot zwijgen, de golven van de zee werden tot bedaren gebracht. Ze waren blij dat de zee kalm werd, dat God hen naar de haven bracht waar ze naar verlangden. Laten ze de Heer danken voor zijn barmhartigheid ... (Psalm 107: 29-31)