Benedictus en het einde van de wereld

Het is 21 mei 2011 en de reguliere media zijn, zoals gewoonlijk, meer dan bereid om aandacht te schenken aan degenen die met de naam 'christen' zwaaien, maar omarmen ketterse, zo niet gekke ideeën (zie artikelen hier en hier Mijn excuses aan die lezers in Europa voor wie de wereld acht uur geleden is geëindigd. Ik had dit eerder moeten verzenden).

Eindigt de wereld vandaag of in 2012? Deze meditatie werd voor het eerst gepubliceerd op 18 december 2008 ...

VOOR de tweede keer in zijn pontificaat heeft paus Benedictus XVI een punt gemaakt door te zeggen dat de komst van Christus als Rechter en het einde van de wereld niet "nabij" zijn, zoals sommigen suggereren; dat bepaalde gebeurtenissen eerst moeten plaatsvinden voordat Hij terugkeert voor het laatste oordeel.

Paulus zelf vertelt ons in zijn Brief aan de Tessalonicenzen dat niemand het moment van de komst van de Heer kan weten en waarschuwt ons voor elk alarm dat de wederkomst van Christus nabij is. —POPE BENEDICT XVI, 14 december 2008, Vaticaanstad

Dus hier zal ik beginnen ...

EINDTIJDEN, NIET HET EINDE VAN DE WERELD

Sinds de hemelvaart is de komst van Christus in heerlijkheid op handen, ook al is het 'niet aan jullie om tijden of seizoenen te kennen die de Vader op eigen gezag heeft vastgesteld'. Deze eschatologische komst kan op elk moment worden bereikt, zelfs als zowel deze als de laatste beproeving die eraan voorafgaat "uitgesteld" zijn. - Katechismus van de Katholieke Kerk, n. 673

In een algemeen gehoor op 12 november 2008 legt de Heilige Vader uit wat deze komst precies "vertraagt":

… Voor de komst van de Heer zal er afval zijn, en iemand die goed wordt omschreven als de "man van wetteloosheid", moet "de zoon des verderfs" worden geopenbaard, die volgens de traditie de antichrist zou gaan noemen. —POPE BENEDICT XVI, Sint-Pietersplein; zijn opmerkingen zijn een herhaling van de waarschuwing van Paulus in 2 Tessalonicenzen 2 over de terugkeer van Christus.

De vroege kerkvaders - stemmen die hielpen de apostolische traditie te onthullen en door te geven, vaak met leerstellingen die rechtstreeks van de apostelen of hun directe opvolgers kwamen - geven ons meer licht over de opeenvolging van gebeurtenissen voorafgaand aan de uiteindelijke terugkeer van Christus. In wezen is het zo:

Dit huidige tijdperk eindigt in een periode van wetteloosheid en afval, culminerend in de "wetteloze" -Antichrist (2 Thess 2: 1-4).
Hij wordt vernietigd door een manifestatie van Christus (2 Thess 2: 8), samen met degenen die het merkteken van het beest accepteerden (een oordeel van de leven; Rev 19: 20-21 Satan wordt dan "duizend jaar" geketend (Op 20: 2) zoals God een heerschappij van vrede vestigt (Jesaja 24: 21-23) onderbroken door de opstanding van de martelaren (Op 20: 4).
Aan het einde van deze periode van vrede wordt Satan voor een korte periode uit de afgrond losgelaten, een laatste ontketening tegen de bruid van Christus door middel van "Gog en Magog", de naties die Satan bedriegt in een laatste opstand (Openbaring 20: 7-10).
Vuur valt uit de hemel om ze te verteren (Openbaring 20: 9); de duivel wordt in de poel van vuur geworpen waar de Antichrist - het Beest - al was geworpen (Op 20: 10) het inluiden van de laatste komst in heerlijkheid van Jezus, de opstanding van de doden en het laatste oordeel (Op 20: 11-15), en de voltooiing van de elementen (1 Pt 3: 10), plaats makend voor een "nieuwe hemelen en een nieuwe aarde" (Openbaring 21: 1-4).

Deze opeenvolging van gebeurtenissen voorafgaand tot de terugkeer van Christus als Rechter is te vinden in de geschriften van verschillende vroege kerkvaders en kerkelijke schrijvers:

... wanneer Zijn Zoon zal komen en de tijd van de wetteloze zal vernietigen en de goddelozen zal veroordelen, en de zon en de maan en de sterren zal veranderen - dan zal Hij inderdaad rusten op de zevende dag ... nadat ik alle dingen rust heb gegeven, zal ik ervoor zorgen het begin van de achtste dag, dat wil zeggen het begin van een andere wereld. -Brief van Barnabas (70-79 AD), geschreven door een apostolische vader uit de tweede eeuw

Daarom zal de Zoon van de allerhoogste en machtigste God ... onrechtvaardigheid hebben vernietigd en Zijn grote oordeel hebben volbracht, en zal de rechtvaardigen tot leven hebben geroepen, die ... duizend jaar onder de mensen verloofd zullen zijn en hen met de meest rechtvaardige zullen regeren. gebod ... Ook de prins der duivels, die de bedenker van al het kwaad is, zal met kettingen worden gebonden en zal worden opgesloten gedurende de duizend jaar van de hemelse heerschappij ... Voor het einde van de duizend jaar zal de duivel opnieuw worden losgelaten en zal hij verzamel alle heidense naties om oorlog te voeren tegen de heilige stad… "Dan zal de laatste toorn van God over de naties komen en hen volkomen vernietigen" en de wereld zal in een grote vuurzee ten onder gaan. —4e-eeuwse kerkschrijver Lactantius, “De goddelijke instituten ', De ante-Nicene Fathers, Deel 7, p. 211

St. Augustinus gaf vier interpretaties van de "duizendjarige" periode. Het meest geciteerde vandaag is dat het verwijst naar de periode sinds de opstanding van Christus tot nu toe. Dat was echter slechts één interpretatie, die waarschijnlijk populair werd gemaakt bij het tegengaan van de ketterij van millenarisme op het moment. In het licht van wat door verschillende kerkvaders is gezegd, is een van de andere interpretaties van Augustinus misschien geschikter:

Degenen die, op basis van deze passage [van Openbaring 20: 1-6], vermoedden dat de eerste opstanding toekomstig en lichamelijk is, zijn onder andere bewogen, in het bijzonder door het aantal van duizend jaar, alsof het was het een goede zaak dat de heiligen tijdens die periode een soort van sabbatsrust zouden genieten, een heilige vrije tijd na het werk van zesduizend jaar sinds de mens werd geschapen ... (en) er zou volgen op de voltooiing van zesduizend jaar, zoals van zes dagen, een soort sabbat van de zevende dag in de daaropvolgende duizend jaar; en dat het voor dit doel is dat de heiligen opstaan, namelijk; om de sabbat te vieren. En deze mening zou niet verwerpelijk zijn, als men zou geloven dat de vreugde van de heiligen op die sabbat zal zijn geestelijk, en als gevolg van de aanwezigheid van God ... -De Civitate Dei [De stad van God], Katholieke Universiteit van Amerika Press, Bk XX, Ch. 7

Deze apostolische traditie wordt verder belicht door goedgekeurde privé-openbaring. De "zevende dag", de "duizend jaar van hemelse heerschappij" werd geprofeteerd door de Heilige Maagd in Fatima toen ze beloofde dat haar Onbevlekt Hart zou zegevieren en dat de wereld een "periode van vrede" zou krijgen. Jezus dicteerde dus aan St. Faustina dat de wereld nu in een belangrijke tijd van genade leeft:

Laat de hele mensheid Mijn ondoorgrondelijke genade erkennen. Het is een teken voor de eindtijd; daarna komt de dag van gerechtigheid. - Dagboek van St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, N. 848

Een van de belangrijkste stromingen op deze website is de leerstelling dat het Lichaam - de Kerk - Christus als Hoofd zal volgen door middel van zijn eigen Passie. In dit verband schreef ik een reeks reflecties genaamd De zevenjarige proef die het bovenstaande denken van de kerkvaders met de catechismus, het boek Openbaring, de goedgekeurde persoonlijke openbaring en de inspiraties die tot mij kwamen door gebed, in verband brengt met de Catechismus, het boek Openbaring.

HOE LAAT IS HET?

Dus waar bevindt deze generatie zich in deze reeks kosmische gebeurtenissen? Jezus droeg ons op om op de tekenen van de tijd te letten, zodat we beter voorbereid zouden zijn op zijn komst. Maar niet alleen Zijn komst: ook voorbereiding op de komst van valse profeten, vervolging, een antichrist en andere beproevingen. Ja, Jezus gebood ons om te waken en te bidden, zodat we trouw zouden kunnen blijven tijdens de "laatste beproeving" die zou komen.

Gebaseerd op wat ik hierboven heb genoemd, maar in het bijzonder op de woorden van paus Johannes Paulus II, Paulus VI, Leo XIII, Pius X en andere pausen die allemaal hebben verwezen naar onze tijd in apocalyptische taal, onze generatie is zeker een kandidaat voor de mogelijke komst van de "wetteloze". Deze conclusie heb ik natuurlijk gedetailleerd beschreven in een aantal artikelen op deze site.

Wat is mijn missie? Gedeeltelijk is het bedoeld om u beter op deze beproevingen voor te bereiden. Mijn uiteindelijke doel is echter om u voor te bereiden, niet op de Antichrist, maar op Jezus Christus! Want de Heer is nabij, en Hij wil graag in je hart komen . Als je je hart wijd openstelt voor Jezus, dan begin je al in het Koninkrijk van God te leven, en het lijden van deze huidige tijd zal niets lijken vergeleken met de heerlijkheid die je nu proeft en die in de eeuwigheid op je wacht.

Er zijn beangstigende dingen geschreven in deze "blogs". En mochten ze je wakker maken en je aan de voeten van Christus drijven, dan is dat een goede zaak. Ik zou je eerder met knikkende knieën in de hemel zien dan te weten dat je in eeuwige vlammen bent gegaan omdat je sliep in zonde. Maar het is nog beter als u in vertrouwen en hoop tot de Heer komt en Zijn oneindige liefde en barmhartigheid voor u erkent. Jezus is niet iemand “daar buiten”, een wrede rechter die zich haast om je te veroordelen, maar Hij is nabij… een Broer en Vriend, die als het ware voor de deur van je hart staan. Als je het opent, zal Hij beginnen zijn goddelijke geheimen aan je te fluisteren, deze wereld en al zijn attributen in hun juiste context plaatsen, en je de wereld die komen zal schenken, in dit leven en het volgende.

Elke christelijke discussie over de laatste dingen, eschatologie genaamd, begint altijd met de gebeurtenis van de opstanding; in dat geval zijn de laatste dingen al begonnen en in zekere zin al aanwezig. —POPE BENEDICT XVI, Algemene audiëntie, 12 november 2008, Vaticaanstad

Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. Maar van die dag of dat uur weet niemand, noch de engelen in de hemel, noch de Zoon, maar alleen de Vader. Wees waakzaam! Wees alert! Je weet niet wanneer de tijd zal komen. (Marcus 13: 31-33)

'De Heer is nabij'. Dit is de reden voor onze vreugde. —POPE BENEDICT XVI, 14 december 2008, Vaticaanstad

GERELATEERDE LEZING: