Kunnen we Gods barmhartigheid uitputten?

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 24 september 2017
Zondag van de vijfentwintigste week in gewone tijd

Liturgische teksten hier

Ik ben op de terugweg van de "Flame of Love" -conferentie in Philadelphia. Het was prachtig. Ongeveer 500 mensen pakten een hotelkamer in die vanaf de eerste minuut gevuld was met de Heilige Geest. We vertrekken allemaal met hernieuwde hoop en kracht in de Heer. Ik heb een aantal lange tussenstops op luchthavens op weg terug naar Canada, en daarom neem ik deze tijd om met jullie na te denken over de lezingen van vandaag….

CAN we Gods genade uitputten?

Het lijkt mij - als we bedenken wat de Schrift te zeggen heeft en Christus 'openbaringen van goddelijke barmhartigheid aan de heilige Faustina - het is niet zozeer dat de barmhartigheid ophoudt dat gerechtigheid vult Denk aan een rebelse tiener die voortdurend de regels van het huis overtreedt en steeds meer onrust, schade en gevaar brengt voor het hele gezin, totdat de vader… eindelijk… geen andere keus heeft dan het kind te vragen om te vertrekken. Het is niet dat zijn genade op is, maar dat gerechtigheid het eiste voor het algemeen welzijn van het gezin.

Dit is belangrijk om te begrijpen over onze huidige tijd - een periode, nu, waarin de afwijzing van Christus en het Evangelie de mensheid op een gevaarlijke afgrond heeft gebracht. Desalniettemin bestaat het risico dat we in een schadelijk pessimisme terechtkomen, zo niet fatalisme, dat het risico loopt onze missionaire impuls te verlammen; en dat wij, de broers en zussen, in plaats van de vader, beginnen om bepalen dat het "opstandige kind" het huis uit moet worden geworpen. Maar dat zijn simpelweg niet onze zaken.

Want mijn gedachten zijn niet jouw gedachten, noch zijn jouw wegen mijn wegen, zegt de Heer. (Eerste lezing van vandaag)

Liever ,

De Heer is genadig en barmhartig, langzaam tot toorn en van grote goedheid. De Heer is goed voor iedereen en barmhartig voor al zijn werken. (Psalm van vandaag)

Er is veel ophef geweest over de configuratie van de hemel van gisteravond, waar de sterrenbeelden in een rij stonden volgens Openbaring 12: 1. Velen denken dat dit een ander 'teken des tijds' kan zijn geweest. ^[1]cf. "Apocalyps nu? Another Great Sign Rises in the Heavens ”, Peter Archbold, restantnewpaper.com Toch kwam vanmorgen de zon op, werden baby's geboren, werd er gebeden en de oogst wordt nog steeds binnengehaald.

De daden van barmhartigheid van de Heer zijn niet uitgeput, zijn mededogen is niet opgebruikt; ze worden elke ochtend vernieuwd - groot is uw trouw! (Lam 3: 22-23)

Maar tegelijkertijd wordt pornografie door honderden miljoenen in de gaten gehouden, worden kinderen als slaaf verkocht, worden zelfmoordenaars en seksueel overdraagbare aandoeningen nemen enorm toe, gezinnen vallen uit elkaar, onbehandelbare virussen breken uit, naties bedreigen elkaar met vernietiging en de aarde zucht onder het gewicht van de zonde van de mensheid. Nee, Gods genade raakt niet op, maar tijd is. Omdat gerechtigheid vereist dat God tussenbeide komt voordat de mensheid zichzelf vernietigt.

In het Oude Verbond stuurde ik profeten met bliksemschichten naar Mijn volk. Vandaag stuur Ik je met Mijn genade naar de mensen van de hele wereld. Ik wil de pijnlijke mensheid niet straffen, maar ik wil het genezen door het tegen Mijn Barmhartige Hart te drukken. Ik gebruik straf wanneer ze Mijzelf daartoe dwingen; Mijn hand aarzelt om het zwaard van gerechtigheid vast te pakken. Voor de Dag van Justitie stuur ik de Dag van Barmhartigheid.—Jezus naar St. Faustina, Goddelijk Barmhartigheid in mijn ziel, Dagboek, n. 1588

Onze rol als christenen is dus niet om oordeel af te spreken, maar om Gods barmhartigheid zo ver mogelijk uit te spreiden. In de gelijkenis over het koninkrijk van vandaag openbaart Jezus hoe de Vader bereid is om, zelfs tot de laatste minuut, elke ziel te redden die hun "ja" geeft. Hij staat klaar om zelfs de grootste zondaar te belonen die berouw heeft en zich met vertrouwen tot hem wendt.

O ziel doordrenkt van duisternis, wanhoop niet. Alles is nog niet verloren. Kom en vertrouw op uw God, die liefde en barmhartigheid is ... Laat geen ziel vrezen om tot Mij te naderen, ook al zijn haar zonden als scharlaken ... Ik kan zelfs de grootste zondaar niet straffen als hij een beroep doet op Mijn mededogen, maar op de in tegendeel, ik rechtvaardig hem in Mijn ondoorgrondelijke en ondoorgrondelijke barmhartigheid. —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1486, 699, 1146

De grootste ellende van een ziel ontsteekt Mij niet met toorn; maar eerder wordt Mijn Hart er met grote genade naartoe bewogen. —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1739

Dat is het hart van God op dit uur! Hij verlangt ernaar Zijn genade over deze wereld uit te storten tegen de zondvloed. De vraag is, is dat mijn hart? Werk en bid ik voor de redding van zielen, of wacht ik op gerechtigheid? Evenzo voor degenen die lauw zijn, degenen die wegdrijven in zonde. Veronderstelt u Gods genade, dat u tot het laatste moment kunt wachten om u te bekeren?

Zoek de HEER terwijl hij te vinden is, roep hem terwijl hij nabij is. Laat de schurk zijn weg verlaten, en de goddeloze zijn gedachten; laat hij zich om genade tot de Heer wenden; aan onze God, die edelmoedig is in vergevensgezindheid. (De eerste lezing van vandaag)

Nee, de genade raakt niet op, maar de tijd wel. De "dag des Heren" zal komen als een dief in de nacht, zei St. Paul. ^[2]cf. 1 Thess 5: 2 En volgens de pausen van de vorige eeuw is die dag heel, heel dichtbij.

Er heerst op dit moment een groot onbehagen in de wereld en in de kerk, en dat waar het om gaat is het geloof. Het gebeurt nu zo dat ik voor mezelf de obscure zin van Jezus in het evangelie van Lucas herhaal: 'Als de Mensenzoon terugkeert, zal Hij dan nog steeds geloof vinden op aarde?' ... Ik lees soms de evangelietekst van het einde tijden en ik getuig dat er op dit moment enkele tekenen van dit einde naar voren komen. —POPE PAULUS VI, Het geheim Paul VIJean Guitton, p. 152-153, Referentie (7), p. ix.

In onze dagen is deze zonde zo frequent geworden dat die donkere tijden lijken te zijn gekomen die waren voorzegd door St. Paulus, waarin mensen, verblind door het rechtvaardige oordeel van God, valsheid voor waarheid zouden moeten beschouwen ... (CF. 1 Tim 4: 1). —POPE LEO XIII, Divinum Illud Munus, N. 10

U begrijpt, eerbiedwaardige broeders, wat deze ziekte is - afval van God ... er kan al in de wereld de "Zoon des verderfs" zijn [Antichrist] van over wie de apostel spreekt. — PAUS ST. PIUS X, E Supremi, Encycliek over het herstel van alle dingen in Christus, n. 3, 5; 4 oktober 1903

Het lijkt zeker dat die dagen over ons zijn gekomen waarvan Christus, onze Heer, heeft voorzegd: “U zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen, want natie zal tegen natie opstaan en koninkrijk tegen koninkrijk" (Matt 24: 6-7). —BENEDICT XV, Advertentie Beatissimi Apostolorum, 1 november 1914

En daardoor komt, zelfs tegen onze wil, de gedachte in ons op dat nu die dagen naderen waarvan Onze Heer profeteerde: "En omdat de ongerechtigheid overvloedig is geworden, zal de naastenliefde van velen koud worden" (Matt. 24:12). -POPE PIUS XI, barmhartige verlosser, Encycliek over eerherstel aan het Heilig Hart, n. 17

De Apocalyps spreekt over Gods antagonist, het beest. Dit dier heeft geen naam, maar een nummer. In [de gruwel van de concentratiekampen] annuleren ze gezichten en geschiedenis, veranderen ze de mens in een nummer en reduceren ze hem tot een tandwiel in een enorme machine. De mens is niet meer dan een functie. In onze tijd mogen we niet vergeten dat ze een voorbode waren van de bestemming van een wereld die het risico loopt dezelfde structuur van de concentratiekampen aan te nemen, als de universele wet van de machine wordt aanvaard. De machines die zijn gebouwd, leggen dezelfde wet op. Volgens deze logica moet de mens worden geïnterpreteerd door een computer en dit is alleen mogelijk indien vertaald in cijfers. Het beest is een nummer en verandert in cijfers. God heeft echter een naam en roept bij naam. Hij is een persoon en zoekt de persoon. —Kardinaal Ratzinger, (PAUS BENEDICT XVI) Palermo, 15 maart 2000 (cursivering toegevoegd)

We staan nu voor de laatste confrontatie tussen de kerk en de antichrist, tussen het evangelie en het anti-evangelie, tussen Christus en de antichrist. —Kardinaal Karol Wojtyla (JOHANNES PAULUS II), op het Eucharistisch Congres, Philadelphia, PA voor de tweehonderdste viering van de ondertekening van de Onafhankelijkheidsverklaring; sommige citaten van deze passage omvatten de woorden "Christus en de antichrist" zoals hierboven. Diaken Keith Fournier, een deelnemer, meldt het zoals hierboven; cf. Katholiek online; 13 augustus 1976

Ben je jaloers omdat ik vrijgevig ben? (Evangelie van vandaag)