CHARISMATISCH?

Charismatisch? Deel I

geplaatst op by

 

Van een lezer:

U noemt de charismatische vernieuwing (in uw schrijven De kerstapocalyps) in een positief daglicht. Ik snap het niet. Ik doe mijn uiterste best om een ​​kerk bij te wonen die heel traditioneel is - waar mensen zich netjes kleden, stil blijven voor de Tabernakel, waar we worden gecatechiseerd volgens de traditie vanaf de kansel, enz.

Ik blijf ver weg van charismatische kerken. Ik zie dat gewoon niet als katholicisme. Er is vaak een filmscherm op het altaar met delen van de mis erop ("Liturgie", enz.). Vrouwen zijn op het altaar. Iedereen is heel nonchalant gekleed (spijkerbroek, gympen, korte broek, enz.). Iedereen steekt zijn hand op, roept, klapt - geen stilte. Er zijn geen knielende of andere eerbiedige gebaren. Het lijkt mij dat er veel hiervan geleerd is van de Pinksterdenominatie. Niemand denkt dat de ‘details’ van de traditie er toe doen. Ik voel daar geen vrede. Wat is er met de traditie gebeurd? Om het zwijgen op te leggen (zoals niet klappen!) Uit respect voor de Tabernakel ??? Te bescheiden kleden?

En ik heb nog nooit iemand gezien die een ECHTE gave van tongen had. Ze zeggen dat je onzin tegen ze moet zeggen…! Ik heb het jaren geleden geprobeerd, en ik zei NIETS! Kan dat soort dingen niet ELKE geest oproepen? Het lijkt erop dat het 'charismania' moet worden genoemd. De "tongen" waarin mensen spreken, zijn gewoon gekwetter! Na Pinksteren begrepen de mensen de prediking. Het lijkt alsof elke geest in dit spul kan kruipen. Waarom zou iemand handen willen krijgen die niet toegewijd zijn ??? Soms ben ik me bewust van bepaalde ernstige zonden waar mensen in zijn, en toch liggen ze daar op het altaar in hun spijkerbroek anderen de handen op te leggen. Worden die geesten niet doorgegeven? Ik snap het niet!

Ik zou veel liever een Tridentijnse mis bijwonen waar Jezus in het middelpunt van alles staat. Geen amusement - alleen aanbidding.

 

Geachte lezer,

U brengt enkele belangrijke punten naar voren die het waard zijn om te bespreken. Is de charismatische vernieuwing van God? Is het een protestantse uitvinding, of zelfs een duivelse? Zijn dit "gaven van de Geest" of goddeloze "genaden"?

Lees verder →

Charismatisch? Deel II

geplaatst op by
 

 

DAAR is misschien geen beweging in de kerk die zo algemeen aanvaard is - en gemakkelijk verworpen - als de 'charismatische vernieuwing'. Grenzen werden doorbroken, comfortzones werden verplaatst en de status quo werd verbroken. Net als Pinksteren is het allesbehalve een nette en opgeruimde beweging geweest, mooi passend in onze vooropgezette kaders over hoe de Geest onder ons zou moeten bewegen. Niets is misschien ook zo polariserend geweest… net als toen. Toen de Joden hoorden en zagen dat de apostelen de bovenkamer uitkwamen, in tongen spraken en vrijmoedig het evangelie verkondigden ...

Ze waren allemaal stomverbaasd en verbijsterd en zeiden tegen elkaar: "Wat betekent dit?" Maar anderen zeiden spottend: 'Ze hebben te veel nieuwe wijn gedronken. (Handelingen 2: 12-13)

Dat is ook de verdeling in mijn brievenzak ...

De charismatische beweging is een hoop gebrabbel, ONZIN! De Bijbel spreekt over de gave van tongen. Dit verwees naar het vermogen om te communiceren in de gesproken talen van die tijd! Het betekende niet idioot gebrabbel ... Ik wil er niets mee te maken hebben. —TS

Het doet me verdriet om deze dame op deze manier te zien spreken over de beweging die me terugbracht naar de kerk ... - MG

Lees verder →

Charismatisch? Deel III

geplaatst op by


Venster van de Heilige Geest, St. Peter's Basiliek, Vaticaanstad

 

NU die brief in Deel I:

Ik doe mijn uiterste best om een ​​kerk bij te wonen die heel traditioneel is - waar mensen zich netjes kleden, stil blijven voor de Tabernakel, waar we worden gecatechiseerd volgens de traditie vanaf de kansel, enz.

Ik blijf ver weg van charismatische kerken. Ik zie dat gewoon niet als katholicisme. Er is vaak een filmscherm op het altaar met delen van de mis erop ("Liturgie", enz.). Vrouwen zijn op het altaar. Iedereen is heel nonchalant gekleed (spijkerbroek, gympen, korte broek, enz.). Iedereen steekt zijn hand op, roept, klapt - geen stilte. Er zijn geen knielende of andere eerbiedige gebaren. Het lijkt mij dat er veel hiervan geleerd is van de Pinksterdenominatie. Niemand denkt dat de ‘details’ van de traditie er toe doen. Ik voel daar geen vrede. Wat is er met de traditie gebeurd? Om het zwijgen op te leggen (zoals niet klappen!) Uit respect voor de Tabernakel ??? Te bescheiden kleden?

 

I was zeven jaar oud toen mijn ouders een charismatische gebedsbijeenkomst bijwoonden in onze parochie. Daar hadden ze een ontmoeting met Jezus die hen diepgaand veranderde. Onze pastoor was een goede herder van de beweging die zelf de “doop in de Geest​ Hij liet de gebedsgroep groeien in zijn charisma's, waardoor hij veel meer bekeringen en genaden bracht aan de katholieke gemeenschap. De groep was oecumenisch en toch trouw aan de leer van de katholieke kerk. Mijn vader beschreef het als een "werkelijk prachtige ervaring".

Achteraf gezien was het een soort model van wat de pausen vanaf het allereerste begin van de Vernieuwing wilden zien: een integratie van de beweging met de hele Kerk, in trouw aan het leergezag.

 

Lees verder →

Charismatisch? Deel IV

geplaatst op by
 

 

I is al eerder gevraagd of ik een 'charismatisch' ben. En mijn antwoord is: "Ik ben Katholiek​ Dat wil zeggen, ik wil zijn geheel Katholiek, om in het centrum van het geloof te leven, het hart van onze moeder, de Kerk. En dus streef ik ernaar om “charismatisch”, “mariaans”, “contemplatief”, “actief”, “sacramenteel” en “apostolisch” te zijn. Dat komt omdat al het bovenstaande niet tot deze of gene groep, of deze of gene beweging behoort, maar tot de GEHELE lichaam van Christus. Hoewel apostolaten kunnen variëren in de focus van hun specifieke charisma, moet iemands hart, iemands apostolaat, om volledig te leven, volledig 'gezond' zijn, openstaan ​​voor de GEHELE schatkamer van genade die de Vader aan de Kerk heeft geschonken.

Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die ons in Christus heeft gezegend met alle geestelijke zegeningen in de hemelen ... (Ef 1: 3)

Lees verder →

Charismatisch? Deel V

geplaatst op by

 

 

AS we kijken vandaag naar de charismatische vernieuwing, we zien een grote afname in het aantal, en degenen die overblijven zijn meestal grijs en met wit haar. Waar ging de Charismatische Vernieuwing dan over als het aan de oppervlakte lijkt te bruisen? Zoals een lezer schreef in reactie op deze serie:

Op een gegeven moment verdween de charismatische beweging als vuurwerk dat de nachtelijke hemel verlichtte en dan weer terugviel in het donker. Ik was enigszins verbaasd dat een beweging van de Almachtige God zou afnemen en uiteindelijk zou verdwijnen.

Het antwoord op deze vraag is misschien wel het belangrijkste aspect van deze serie, want het helpt ons niet alleen te begrijpen waar we vandaan komen, maar ook wat de toekomst voor de kerk in petto heeft ...

 

Lees verder →

Charismatisch? Deel VI

geplaatst op by

pinksteren3_FotorPinksteren, artiest onbekend

  

PINKSTEREN is niet slechts een enkele gebeurtenis, maar een genade die de Kerk keer op keer kan ervaren. In de afgelopen eeuw hebben de pausen echter niet alleen gebeden voor een vernieuwing in de Heilige Geest, maar ook voor een “nieuwe Pinksteren". Wanneer men alle tekenen van de tijd beschouwt die dit gebed vergezeld hebben - sleutel onder hen de voortdurende aanwezigheid van de Gezegende Moeder die zich met haar kinderen op aarde verzamelt door middel van voortdurende verschijningen, alsof ze weer in de 'bovenkamer' was met de apostelen ... de woorden van de catechismus krijgen een nieuw gevoel van directheid:

… In de "eindtijd" zal de Geest van de Heer de harten van de mensen vernieuwen en een nieuwe wet in hen graveren. Hij zal de verstrooide en verdeelde volkeren verzamelen en met elkaar verzoenen; hij zal de eerste schepping transformeren, en God zal daar in vrede met mensen wonen. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 715

Deze keer dat de Geest komt om “het aangezicht van de aarde te vernieuwen” is de periode, na de dood van de Antichrist, waarin de kerkvader in de Apocalyps van Johannes wees als de "duizend jaar”Tijdperk waarin Satan wordt geketend in de afgrond.Lees verder →

Charismatisch! Deel VII

geplaatst op by

 

HET punt van deze hele serie over de charismatische gaven en beweging is om de lezer aan te moedigen niet bang te zijn voor de buitengewoon in God! Wees niet bang om “uw hart wijd open te stellen” voor de gave van de Heilige Geest die de Heer in onze tijd op een bijzondere en krachtige manier wil uitstorten. Terwijl ik de brieven lees die naar mij zijn gestuurd, is het duidelijk dat de charismatische vernieuwing niet zonder zijn verdriet en mislukkingen, zijn menselijke tekortkomingen en zwakheden is geweest. En toch is dit precies wat er gebeurde in de vroege Kerk na Pinksteren. De heiligen Petrus en Paulus besteedden veel aandacht aan het corrigeren van de verschillende kerken, het matigen van de charisma's en het keer op keer heroriënteren van de ontluikende gemeenschappen op de mondelinge en schriftelijke traditie die hun werd overgedragen. Wat de apostelen niet deden, is de vaak dramatische ervaringen van gelovigen ontkennen, de charisma's proberen te onderdrukken of de ijver van bloeiende gemeenschappen het zwijgen opleggen. Ze zeiden eerder:

Doof de Geest niet ... streef liefde na, maar streef gretig naar de geestelijke gaven, vooral om te profeteren ... laat vooral uw liefde voor elkaar intens zijn ... (1 Thess. 5:19; 1 Kor 14: 1; 1 Petr. 4: 8)

Ik wil het laatste deel van deze serie wijden aan het delen van mijn eigen ervaringen en reflecties sinds ik de charismatische beweging voor het eerst heb meegemaakt in 1975. In plaats van hier mijn hele getuigenis te geven, zal ik het beperken tot die ervaringen die je 'charismatisch' zou kunnen noemen.

 

Lees verder →

Het verdedigen van Vaticanum II en de Vernieuwing

geplaatst op by

 

Mogelijk zien we die aanvallen
tegen de Paus en de Kerk
kom niet alleen van buitenaf;
veeleer het lijden van de Kerk
komen van binnenuit de Kerk,
van de zonde die in de Kerk bestaat.
Dit was altijd algemeen bekend,
maar vandaag zien we het in werkelijk angstaanjagende vorm:
de grootste vervolging van de Kerk
komt niet van externe vijanden,
maar is geboren uit zonde binnen de Kerk.
—PAUS BENEDICTUS XVI,
interview tijdens de vlucht naar Lissabon,
Portugal, 12 mei 2010

 

MET Door de ineenstorting van het leiderschap in de Katholieke Kerk en een progressieve agenda die uit Rome opkomt, ontvluchten steeds meer katholieken hun parochies om “traditionele” missen en toevluchtsoorden van orthodoxie op te zoeken.Lees verder →