Klaar?


Poolkappen

 

IK HEB genoemd vóór Romeinen 8, dat de natuur beschrijft als "zuchten", in afwachting van de openbaring van de zonen en dochters van God. Het is alsof de natuur parallel loopt aan wat er in de geestelijk rijk.

Tijdens het gebed een paar dagen geleden kwam het smelten van de poolijskappen in me op. Wetenschappers zeggen dat de snelle ineenstorting een lawine-effect zal hebben op andere ecosystemen. Het lijkt mij dat dit een parallel is van dingen die in beweging zijn en nog moeten komen op economisch en sociaal gebied; dat zodra ze beginnen, de dingen zich snel zullen ontvouwen.

De woorden van Gandolf uit In de ban van de Ring komen terug in gedachten:

    'Het is de diepe ademhaling voor de duik.'

In zijn genade vraagt ​​Jezus: "Ben je klaar?"

 

DIT Zondag, het feest van goddelijke barmhartigheid, is een aanzienlijke dag van historische en kosmische proporties waarvan ik geloof dat maar weinigen in de Kerk beseffen. Paus Johannes Paulus II noemde het feest van de goddelijke barmhartigheid de "laatste hoop op redding voor de wereld".

Wie oren heeft, moet horen.

(Aan degene die zich overgeeft aan de biecht en die dag de eucharistie ontvangt, belooft Jezus dat alle zonde en tijdelijke bestraffing zal worden weggevaagd. Maar ik geloof dat God ook veel meer aan de 'open' ziel zal geven.)

Het moet allemaal naar beneden komen


Bruginstorting


LIKE een auto suist langs een snelwegbord, het lijkt erop dat de Heer me korte blikken heeft geworpen in de verschillende structuren van de wereld: economieën, politieke machten, de voedselketen, de morele orde en elementen binnen de kerk. En het woord is altijd hetzelfde:

"De corruptie is zo diep, het moet allemaal naar beneden komen."

Aan Babylons voeten

 

 

IK VOELDE een sterk woord voor de kerk vanmorgen in gebed over televisie:

Gelukkig is inderdaad de man die de raad van de goddelozen niet opvolgt; noch blijft hangen op de weg van zondaars, noch zit in het gezelschap van minachters, maar wiens vreugde de wet van de Heer is en die dag en nacht over zijn wet nadenkt. (Psalm 1)

Christus 'Lichaam - gedoopte gelovigen, gekocht met de prijs van Zijn bloed - verspillen hun geestelijk leven voor de televisie: ze volgen "de raad van de goddelozen" op door middel van zelfhulpshows en zelfbenoemde goeroes; treuzelen "in de weg van zondaars" op sitcoms; en 'in het gezelschap' zitten van talkshows 's avonds laat die zuiverheid en goedheid bespotten en minachten, zo niet religie zelf.

Ik hoor Jezus nogmaals de woorden van de Apocalyps roepen: "Kom uit haar! Kom uit Babylon!'Het is tijd dat het Lichaam van Christus wordt gemaakt keuzes​ Het is niet genoeg om te zeggen dat ik in Jezus geloof… en dan onze geest en zintuigen als heidenen over te geven aan corrupte, zo niet anti-evangelieprogrammering. God heeft ons zoveel meer te geven door gebed: voor degene die dag en nacht over zijn Woord nadenkt.

Omgord daarom de lendenen van uw verstand; sober leven; vestig al uw hoop op het geschenk dat u wordt geschonken wanneer Jezus Christus verschijnt. Geef als gehoorzame zoons en dochters niet toe aan de verlangens die u ooit in uw onwetendheid vormden. Word liever zelf heilig in elk aspect van uw gedrag, naar de gelijkenis van de Heilige die u heeft geroepen (1 Petrus)

Heer Jezus, onze welvaart maakt ons minder menselijk, ons vermaak is een drug geworden, een bron van vervreemding, en de onophoudelijke, vervelende boodschap van onze samenleving is een uitnodiging om te sterven van egoïsme. —POPE BENEDICT XVI, Vierde kruisweg, Goede Vrijdag 2006

 

Weinig aanbod van liefde

GOEDE VRIJDAG. Die dag waarop wij, de vrucht van het kruis, de Trooster trachten te troosten; om de Trooster te troosten; om van de minnaar te houden.

O geliefde Jezus, alles wat ik u te bieden heb is de azijn van zwakheid op de spons van nederigheid. Dat je mijn inspanningen zou ontvangen om je te troosten… en mijn dankbaarheid voor zo'n groot geschenk als je hele leven.

     

HET woord viel in mijn hart als de eerste druppel van de lente van een ijspegel: "Er komt een" Lord of the Flies "-moment aan."

Als je de film hebt gezien De heer van de vliegen, lees dan verder. Als je dat niet hebt gedaan, moet je het huren of het boek lezen voordat je verder gaat (WAARSCHUWING: de taal van de film is rauw, maar echt). Ik geloof oprecht dat het een beeld is van wat er in de wereld gebeurt en wat er gaat komen, en dat Christus dit beeld met een reden weer in het geheugen terugbrengt. Toen ik onlangs naar deze film keek, met in gedachten houdend het 'woord' dat ik van de Heer leek te horen, was ik er versteld van.Lees verder

WAT de heck.

Ik besloot om met onze tourbus over Times Square, New York City te rijden.

Het was 's avonds laat. Onze gezichten keken omhoog naar blok na blok van felle lichten, reclameborden en videoschermen. New Yorkers staarden ons naar boven: zes kinderen met gepleisterde gezichten tegen de ramen. Ze waren net zo geamuseerd als wij verblind waren.

Verblind​ Tijdens de Eucharistische Aanbidding na de Mis vanmorgen dacht ik na over deze heldere lichten die Broadway verlichtten als overdag. En de woorden kwamen bij me op: “Het is een vals licht." Inderdaad, achter elke bol zat de belofte van een ‘ding’: visueel genot, geld, seksuele bevrediging, souvenirs, sterke drank ... dingen. Maar nergens zag ik een belofte van blijvend geluk - innerlijke vrede en vreugde die alleen kunnen komen van het Licht van de wereld.

Het was allemaal aanlokkelijk ... maar misschien op dezelfde manier dat een mot wordt aangetrokken door een insectenverdelger.

IF Christus is de zon, en zijn stralen zijn barmhartigheid ...

nederigheid is de baan die ons in de zwaartekracht van zijn liefde houdt.

Drempel van hoop

 

 

DAAR is tegenwoordig veel gepraat duisternis: "donkere wolken", "donkere schaduwen", "donkere tekens" enz. In het licht van de evangeliën zou dit kunnen worden gezien als een cocon die zich om de mensheid wikkelt. Maar het is maar voor een korte tijd ...

Al snel verdort de cocon ... de verharde eierschaal breekt, de placenta raakt uitgeput. Dan komt het snel: nieuw leven​ De vlinder komt tevoorschijn, het kuiken spreidt zijn vleugels en een nieuw kind komt uit de "smalle en moeilijke" doorgang van het geboortekanaal.

Staan we inderdaad niet op de drempel van Hoop?

 

De meesterschilder

 

 

JEZUS neemt onze kruisen niet weg - Hij helpt ons ze te dragen.

Als we lijden, hebben we zo vaak het gevoel dat God ons in de steek heeft gelaten. Dit is een vreselijke onwaarheid. Jezus beloofde bij ons te blijven "tot het einde van de leeftijd."

 

OLIE VAN LIJDEN

God laat zeker lijden in ons leven toe, met de precisie en zorg van een schilder. Hij laat een vleugje blues toe (smart​ Hij mengt een beetje rood (onrecht​ Hij mengt een beetje grijs (gebrek aan troost) ... en zelfs zwart (tegenslag).

We verwarren de slag van de grove borstelharen met afwijzing, verlating en straf. Maar God gebruikt in zijn mysterieuze plan de oliën van lijden- door onze zonde in de wereld geïntroduceerd - om een ​​meesterwerk te creëren, als we hem dat toelaten.

Maar niet alles is verdriet en pijn! God voegt ook geel toe aan dit canvas (troost), Purper (vrede te brengen.) en groen (genade).

Als Christus Zelf de verlichting ontving van Simon die zijn kruis droeg, de troost van Veronica die zijn gezicht afveegde, de troost van de wenende vrouwen van Jeruzalem, en de aanwezigheid en liefde van zijn moeder en geliefde vriend Johannes, zal Hij, die ons gebiedt neem ons kruis op en volg Hem, ook onderweg niet ook troost toestaan?

Bereid je hart voor!

MET URGENCY Ik schrijf dit vanavond ... we moeten ons hart in orde brengen bij God. We moeten vierkant naar onze zonde kijken en er berouw van hebben - laat het achter, aan de voet van het kruis.

BEKENTENIS… we moeten regelmatig gaan. St. Pio zei elke 8 dagen. Paus Johannes Paulus II zei elke week. Eens per week… kom naar de Vader, stort je hart uit en laat hem woorden van vergeving en genezing spreken. Waarom bang zijn voor zo'n geweldig cadeau?

Ik hoor bezwaren. Maar het is belangrijker dan werk. Belangrijker dan kindervoetbal. Belangrijker dan televisie kijken. Onze ziel is belangrijker dan deze dingen.

We moeten ons hart voorbereiden om een ​​groot Licht te ontvangen door alles in ons hart te verwijderen dat een schaduw zou creëren.

IN ANTWOORD tegen iemand die schreef, eraan twijfelende dat God door het geweld van de natuur kon spreken:

    De schepping behoort God toe, en als zodanig heeft hij het recht zijn aanwezigheid te doen gelden wanneer en hoe hij wil. We weten uit de openbaring van Jezus Christus, en uit de Schrift, dat God niet alleen liefhebbend is, God IS liefde. Daarom is hij barmhartig, geduldig en vergevingsgezind. Maar hij is ook rechtvaardig, en omdat hij onze Vader is, leert de Schrift dat hij ons ook disciplineert.

    Evenmin dwingt God de mensheid om van hem te houden… maar het loon van de zonde is de dood. Met andere woorden, de mensheid oogst wat ze zaait. Als we vernietiging zaaien, is dat wat we oogsten, zowel natuurlijk als geestelijk. Lees verder

GEDURENDE gebed vandaag, kwam er een woord tot me ...

    Het is niet langer het elfde uur. Het is middernacht.

Later rond het middaguur bad een groep vrouwen over p. Kyle Dave en ik. Terwijl ze dat deden, luidde de kerkklok 12 keer.

SMORGENS Mis, de Heer begon tot mij te spreken over "onthechting" ...

Gehechtheid aan dingen, mensen of ideeën weerhoudt ons ervan om als een arend met de Heilige Geest te zweven; het vertroebelt onze ziel, waardoor we de Zoon niet perfect kunnen weerspiegelen; het vervult ons hart met anders-zijn, in plaats van met God.

En daarom wil de Heer dat we ons losmaken van alle buitensporige verlangens, niet om ons van plezier te weerhouden, maar om ons in te schrijven voor de vreugde van de hemel.

Ik begreep ook duidelijker hoe het kruis de enige weg is voor de christen. Er zijn veel troost in het begin van de oprechte christelijke reis - de "huwelijksreis", om zo te zeggen. Maar als iemand vooruitgang wil boeken in het diepere leven in de richting van eenwording met God, vereist het zelfverloochening - een omhelzing van lijden en zelfverloochening (we lijden allemaal, maar wat een verschil als we het toestaan ​​om de eigen wil ter dood te brengen). ).

Heeft Christus dit niet al gezegd?

Unless a grain of what falls to the ground and dies, it remains just a grain of wheat; but if it dies, it produces much fruit. –Johannes 12:24

Tenzij de christen de kruisen van het leven omhelst, zal hij een baby blijven. Maar als hij aan zichzelf sterft, zal hij veel vrucht voortbrengen. Hij zal uitgroeien tot de volledige gestalte van Christus.

NU de eerste avond van de parochiemissie St. Gabriel, LA:

    Paus Johannes Paulus II leek te spreken als de eeuwige optimist - het glas was altijd half vol. Paus Benedictus had, althans als kardinaal, de neiging om het glas halfleeg te zien. Geen van beiden was verkeerd, want beide opvattingen waren geworteld in de werkelijkheid. Samen, het glas is vol.

VANDAAG beste lijn in de tourbus (schrijven vanuit St. Gabriel, Louisiana):

Mama, ik ben mijn kauwgom kwijt!

Waar is het Greg?

In Levi's mond!

JEZUS blijft me naar bijna lege kerken sturen ... maar er is tenminste één verloren schaap aanwezig. Daar ben ik zeker van.

Which of you men, if you had one hundred sheep, and lost one of them, wouldn't leave the ninety-nine in the wilderness, and go after the one that was lost, until he found it? –Lukas 15: 4

AT tijden lijkt God zo ver weg ...

Maar dat is hij niet. Jezus beloofde bij ons te blijven tot het einde van de eeuw. Ik denk eerder dat er tijden zijn dat Hij zo dichtbij komt in Zijn getransfigureerde helderheid, dat iemands ziel loenst totdat ze haar ogen sluit. We denken dus dat we in het duister tasten, maar dat is niet zo. De ziel is verblind door de liefde zelf.

Er zijn ook andere momenten waarop het gevoel van verlatenheid het gevolg is van ongunstige beproevingen. Ook dit is een vorm van Christus 'liefde, want door dit specifieke kruis toe te staan, bereidt Hij ook voor ons een graf voor waaruit we kunnen opstaan.

En wat moet er sterven? Eigen wil.

Wings of Charity Char

MAAR kunnen we echt naar de hemel vliegen met slechts de lift van ons geloof (zie de post van gisteren)?

Nee, we moeten ook vleugels hebben: liefdadigheid, dat is liefde in actie. Geloof en liefde werken samen, en normaal gesproken laat de een zonder de ander ons aan de aarde gebonden, geketend aan de zwaartekracht van onze eigen wil.

Maar liefde is de grootste hiervan. De wind kan een kiezelsteen niet van de grond tillen, en toch kan een jumbo-romp met vleugels naar de hemel stijgen.

En wat als mijn geloof zwak is? Als liefde, uitgedrukt in dienstbaarheid aan de naaste, sterk is, komt de Heilige Geest als een machtige wind, die ons opheft als het geloof dat niet kan.

If I have faith to move mountains, but have not love, I am nothing. –St. Paul, 1 Kor 13

    GELOOF gelooft niet omdat we bewijs hebben; geloof is vertrouwen als we geen bewijs meer hebben. –Regina concert, 13 maart 2006

Troost, warme gevoelens, spirituele ervaringen, visioenen, enz. Zijn allemaal als brandstof om er een op de catwalk te krijgen. Maar dat onzichtbare ding riep geloof is de enige kracht die iemand naar de hemel kan verheffen.

Die glanzende maan


Het zal voor altijd gevestigd zijn als de maan,
en als een getrouwe getuige in de hemel. (Psalm 59:57)

 

LAATSTE 's Nachts terwijl ik naar de maan keek, kwam er een gedachte in me op. De hemellichamen zijn analogieën van een andere realiteit ...

    Maria is de maan die de Zoon, Jezus, weerspiegelt. Hoewel de Zoon de bron van licht is, weerkaatst Maria Hem naar ons terug. En om haar heen zijn talloze sterren-heiligen, die de geschiedenis met haar verlichten.

    Soms lijkt Jezus 'te verdwijnen', achter de horizon van ons lijden. Maar Hij heeft ons niet verlaten: op het moment lijkt Hij te verdwijnen, Jezus komt ons al tegemoet aan een nieuwe horizon​ Als teken van Zijn aanwezigheid en liefde heeft Hij ook Zijn Moeder voor ons verlaten. Ze vervangt niet de levengevende kracht van haar Zoon; maar als een zorgvuldige moeder verlicht ze de duisternis en herinnert ze ons eraan dat Hij het Licht van de wereld is ... en om nooit aan Zijn genade te twijfelen, zelfs niet op onze donkerste momenten.

Nadat ik dit "visuele woord" had ontvangen, vloog de volgende tekst voorbij als een vallende ster:

A great sign appeared in the sky, a woman clothed with the sun, with the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars. –Openbaring 12: 1

JUST liep mijn gebedsruimte binnen en mijn derde zoon Ryan, die net twee was geworden, stond op zijn puntige tenen en probeerde de voeten van een crucifix te kussen. Hij is net twee geworden ... Dus ik tilde hem op en hield hem daar voor de kus. Hij zweeg even, draaide toen zijn hoofd om en kuste de wond aan de zijde van Christus.

Ik begon te beven en werd overweldigd door emoties. Ik realiseerde me dat de Heilige Geest diep in mijn zoon bewoog, die zelfs geen zin kan vormen, om Christus te troosten, die uitkijkt over een gevallen wereld die op het punt staat haar Passie binnen te gaan.

Jezus heb genade. Wij houden van u.

HIS barmhartigheid is altijd Zijn liefde voor ons, juist in onze zwakheid,

ons falen, onze ellende

en zonde.

- Brief van mijn geestelijk leidsman

Het licht van de wereld

 

 

TWEE dagen geleden schreef ik over de regenboog van Noach - een teken van Christus, het licht van de wereld (zie Verbondsteken.) Er is echter een tweede deel, dat enkele jaren geleden bij me opkwam toen ik in Madonna House in Combermere, Ontario was.

Deze regenboog bereikt zijn hoogtepunt en wordt een enkele straal van helder licht die 33 jaar, zo'n 2000 jaar geleden, in de persoon van Jezus Christus duurt. Terwijl het door het kruis gaat, splitst het Licht zich opnieuw in een groot aantal kleuren. Maar deze keer verlicht de regenboog niet de lucht, maar de harten van de mensheid.

Lees verder

NA de Goddelijke Liturgie (Oekraïense Mis) tijdens de vastentijd, gaan we allemaal het gangpad naast de kerkbank binnen, terwijl de priester een gebed opzegt: "Hebben geleden onder de hartstocht, Heer Jezus Christus, Zoon van de levende God, heb medelijden met ons." Dan knielt iedereen en buigt zijn gezicht naar de grond. Dit wordt drie keer gezongen - een prachtige daad van nederigheid en eerbetoon.

Vanmorgen, toen de priester het gebed begon op te zeggen, hoorde ik in mijn hart dat wat ik onmiddellijk voelde, mijn beschermengel was die sprak: "Ik was daar. Ik zag hem lijden. "

Ik boog mijn gezicht en huilde.

Verbondsteken

 

 

GOD verlaat, als teken van zijn verbond met Noach, een rainbow in de lucht.

Maar waarom een ​​regenboog?

Jezus is het licht van de wereld. Licht breekt, wanneer het wordt gebroken, in vele kleuren. God had een verbond gesloten met zijn volk, maar voordat Jezus kwam, was de geestelijke orde nog steeds verbroken -kapot- totdat Christus kwam en alle dingen in Zichzelf verzamelde en ze "één" maakte. Je zou de Cross is het prisma, de plaats van het Licht.

Als we een regenboog zien, moeten we deze herkennen als een teken van Christus, het nieuwe verbond: een boog die de hemel raakt, maar ook de aarde… symboliseert de tweevoudige natuur van Christus, beide goddelijk en menselijk.

In all wisdom and insight, he has made known to us the mystery of his will in accord with his favor that he set forth in him as a plan for the fullness of times, to sum up all things in Christ, in heaven and on earth. -Efeziërs, 1: 8-10

Dicht bos

GEVOEL de sleur van mijn vlees na de communie, ik had het beeld van aan de rand van een zeer dicht en oeroud bos te zijn….

Ik kon me nauwelijks door het donkere struikgewas bewegen en was verstrikt in takken en wijnstokken. Toch drong af en toe een straal Sonlight door het gebladerte en baadde mijn gezicht even in de warmte. Onmiddellijk werd mijn ziel gesterkt, en het verlangen naar vrijheid was overweldigend.

Wat verlang ik ernaar om de open vlaktes te bereiken, de ruige wildernis waar het hart vrij rondloopt en de lucht grenzeloos is!

... toen hoorde ik een gefluister, schijnbaar gedragen op een lichtstraal:

"Blessed are the pure in heart, for they shall see God."

VAAK we gaan de vastentijd binnen met een gevoel van schroom - een angst voor de opoffering om aan onszelf te sterven.

Ik veronderstel dat het zo is hoe het graan aanvoelt als het onder de voor wordt begraven, of de rups zoals het wordt begraven door de cocon, of de forel zoals het is ingekapseld onder het winterijs.

Maar hoe tragisch zou het zijn als het zaad op de voor zou liggen en alleen door de wind zou worden weggeblazen! Of de rups om de cocon te weigeren en nooit met vleugels op te staan! Of de vissen om aan ijskoud water te ontsnappen en te stikken in de sneeuw!

O ziel, omhels dit kruis voor u. Er is een opstanding achter het graf!

ALLE dag voelde ik dat de Heer mij tot gebed wenste. Maar om de een of andere reden liep mijn normale gebedstijd op tot na middernacht. 'Moet ik bidden of naar bed gaan? ... het wordt vroeg in de ochtend. " Ik besloot te bidden.

Mijn ziel werd overspoeld met zoveel vreugde, zoveel vrede. Wat mijn hart zou hebben gemist als ik plaats had gemaakt voor mijn kussen!

Jezus wacht op ons en verlangt ernaar ons te vervullen met onbeschrijfelijke liefde en zegeningen. Als we tijd vrijmaken voor het avondeten, moeten we tijd vrijmaken om te bidden.

Whoever remains in me and I in him will bear much fruit, because without me you can do nothing. –Johannes 15:5

De eerste waarheid

JEZUS zei "de waarheid zal je bevrijden."

De eerste waarheid die ons vrijmaakt, is niet alleen de erkenning van onze zonde, maar ook van die van ons hulpeloosheid​ Iemands armoede erkennen, iemands leegte, is een plaats in het hart scheppen die dan gevuld kan worden met Gods rijkdom en volheid.

Het is in feite bevrijdend om toe te geven dat iemand een slaaf is; genezing om toe te geven dat men gewond is.

We moeten de noodzaak beseffen om onze zwakheden en Gods kracht te accepteren en ze aan de wereld te laten zien. —Catherine Doherty, Personeel brief

JEZUS! Ik hou van je!

Op een dag zal ik aan je voeten met littekens liggen,
en kus ze,
ze zo lang vasthouden
zoals de eeuwigheid het mij zal toelaten.

Echo's van waarschuwing ...

 

 

DAAR was een paar keer de afgelopen week toen ik aan het prediken was, dat ik plotseling overweldigd was. Het gevoel dat ik had was alsof ik Noach was, schreeuwend vanaf de helling van de ark: "Kom binnen! Kom binnen! Treed binnen in de barmhartigheid van God!"

Waarom voel ik me zo? Ik kan het niet uitleggen ... behalve dat ik stormwolken, zwanger en golvend, snel aan de horizon zie bewegen.

NU de lezing van vandaag op de Okotoks Teacher's Faith Days:

“Terwijl ik door Canada heb gereisd, is het duidelijk geworden: wat een school" katholiek "maakt, is niet de naam die aan de zijkant van de school is vastgeschroefd; het is evenmin de religieuze beleidsverklaring van het schooldistrict; evenmin zijn het de spirituele programma's die door het schoolbestuur of de directeur zijn geïnitieerd. Wat maakt scholen echt katholiek --–echt christelijk–– is de geest van Jezus die leeft in de medewerkers en studenten. "

WAAR is de remedie tegen kanker ??

    'Ik heb erin voorzien', zei de Heer. 'Maar de persoon die het vond, was dat wel afgebroken. '

BINNENKOMEN naar het cenakel van de wereld - het winkelcentrum - is naar mijn hart wat cementlaarzen zijn voor een jogger.

Tijd - Versnelt het?

 

 

TIJD-versnelt het? Velen geloven van wel. Dit kwam bij me op tijdens het mediteren:

Een mp3 is een songformaat waarin de muziek is gecomprimeerd, en toch klinkt het nummer hetzelfde en heeft het nog steeds dezelfde lengte. Hoe meer u het echter comprimeert, ook al blijft de lengte hetzelfde, de kwaliteit begint te verslechteren.

Het lijkt er dus op dat de tijd wordt gecomprimeerd, ook al zijn de dagen even lang. En hoe meer ze worden samengedrukt, hoe meer er een verslechtering is van de moraal, de natuur en de burgerlijke orde.

GEZEGEND zijn de armen van geest.

Soms is iemand zo arm dat zwakte alles is wat er te bieden is: “O Jezus, dit is wat ik ben, niets dan zwakte en armoede. Dit is alles wat ik je te geven heb dat echt van mij is. Maar zelfs dit geef ik je. "

En Jezus antwoordt: "Een nederig en verslagen hart zal ik niet afwijzen."
(Psalm 51)

"Dit is degene die ik goedkeur: de nederige en gebroken man die beeft voor mijn woord." (Jesaja 66: 2)

"Op de hoge woon ik, en in heiligheid, en met de verbrijzelden en neerslachtig van geest." (Jesaja 57: 15)

"De Heer luistert naar de behoeftigen en wijst zijn dienstknechten niet af in hun ketenen." (Psalm 69: 34)

WAAROM kunnen we ons niet volledig aan God geven? Waarom maken we van heiligheid niet ons enige streven? Waarom klampen we ons aan dit of dat ding vast, wetende dat we gelukkiger zouden zijn als we het loslaten?

We Dan moet je beantwoord dit. En als we dat doen, moeten we de waarheid voor Hem plaatsen, en laten beginnen ons te bevrijden.

bliksem



FAR van "het stelen van de donder van Christus"

Mary is de bliksem

die de weg verlicht.

bliksem

 

 

FAR van "het stelen van de donder van Christus"

Mary is de bliksem

die de weg verlicht.

IK BEN in de woestijn.

Maar het is net als de woestijn 's nachts, wanneer de maan opkomt boven de duinen,
en een miljard sterren vullen de lucht.
Het is stil en koel ... maar het ijle licht van de hemel,
en de door de maan verlichte menigte van de dagelijkse mis,
maak het brandende zand draaglijk en de enorme leegte
een onzichtbare leegte.

De nieuwe ark

 

 

EEN LEZING uit de goddelijke liturgie is deze week bij mij blijven hangen:

God wachtte geduldig in de dagen van Noach tijdens de bouw van de ark. (1 Petrus 3:20)

Het gevoel is dat we ons in de tijd bevinden waarin de ark wordt voltooid, en binnenkort. Wat is de ark? Toen ik deze vraag stelde, keek ik op naar de icoon van Maria ……… het antwoord leek erop dat haar boezem de ark is, en dat ze een overblijfsel voor zichzelf verzamelt, voor Christus.

En het was Jezus die zei dat hij zou terugkeren “zoals in de dagen van Noach” en “zoals in de dagen van Lot” (Lucas 17:26, 28). Iedereen kijkt naar het weer, aardbevingen, oorlogen, plagen en geweld; maar vergeten we de "morele" tekenen van de tijd waarnaar Christus verwijst? Een lezing van de generatie van Noach en de generatie van Lot - en wat hun overtredingen waren - zou er ongemakkelijk bekend uit moeten zien.

Mannen struikelen af ​​en toe over de waarheid, maar de meesten van hen grijpen weer op en haasten zich alsof er niets is gebeurd. -Winston Churchill