AT een tijd waarin de "religieuzen" in de wereld bommen om hun lichaam binden en zichzelf opblazen; wanneer raketten worden gelanceerd in naam van bijbelse landrechten; wanneer schriftuurlijke citaten uit hun verband worden gehaald om eigenbelang te ondersteunen - die van paus Benedictus encycliek op liefde staat als een buitengewoon helder baken in de donkere haven van de aarde.

This is how all will know that you are my disciples, if you have love for one another.
(John 13: 35)

Verlamd


 

AS Ik liep vanmorgen door het gangpad naar de communie, ik had het gevoel dat het kruis dat ik droeg van beton was.

Toen ik terugliep naar de bank, werd mijn oog getrokken naar een icoon van de verlamde man die in zijn draagbaar naar Jezus werd neergelaten. Dat voelde ik meteen Ik was de verlamde man.

De mannen die de verlamde door het plafond naar de tegenwoordigheid van Christus lieten zakken, deden dat door hard te werken, geloof en volharding. Maar het waren alleen de verlamde - die niets anders deed dan naar Jezus staren in hulpeloosheid en hoop - tegen wie Christus zei:

“Uw zonden zijn vergeven…. sta op, pak je matje op en ga naar huis. "

Gandolf ... de profeet?


 

 

IK WAS langs de tv terwijl mijn kinderen naar "Return of the King" keken - deel III van The Lord of the Rings- toen plotseling de woorden van Gandolf rechtstreeks van het scherm in mijn hart sprongen:

Er zijn dingen in beweging die niet ongedaan kunnen worden gemaakt.

Ik stopte in mijn tracks om te luisteren, mijn geest brandde in mij:

... Het is de diepe ademhaling voor de duik ...... Dit zal het einde zijn van Gondar zoals we die kennen ...... We komen er eindelijk aan, de grote strijd van onze tijd ...

Toen beklom een ​​hobbit de wachttoren om het waarschuwingsvuur aan te steken - het signaal om de volkeren van Midden-aarde te waarschuwen om zich voor te bereiden op de strijd.

God heeft ons ook ‘hobbits’ gezonden - kleine kinderen aan wie zijn moeder is verschenen en heeft hen opgedragen het vuur van de waarheid in brand te steken, zodat het licht in de duisternis mag schijnen ... Lourdes, Fatima en meer recentelijk Medjugorje komen in me op (de laatste in afwachting van officiële goedkeuring van de Kerk).

Maar één 'hobbit' was alleen een kind in de geest, en zijn leven en woorden hebben een groot licht over de hele aarde geworpen, zelfs in de donkere schaduwen:

We staan ​​nu voor de grootste historische confrontatie die de mensheid heeft doorgemaakt. Ik denk niet dat brede kringen van de Amerikaanse samenleving of brede kringen van de christelijke gemeenschap dit ten volle beseffen. We staan ​​nu voor de laatste confrontatie tussen de kerk en de antikerk, van het evangelie en het anti-evangelie. Deze confrontatie ligt binnen de plannen van de goddelijke voorzienigheid. Het is een beproeving die de hele Kerk. ​ ​ moet opnemen.  —Kardinaal Karol Wotyla die twee jaar later paus Johannes Paulus II werd; herdrukt op 9 november 1978, uitgave van The Wall Street Journal

    'WE moet elke onvolkomenheid leren zien als gewoon meer brandstof om te offeren. ' (Fragment uit een brief van Michael D. Obrien)

NU een liedje dat ik nooit heb afgemaakt ...

Brood en wijn, op mijn tong
Liefde wordt, Gods enige Zoon

Een opmerkelijke realiteit: de eucharistie is de fysieke vorm van zuiver Liefde.

Divisies beginnen


 

 

EEN GEWELDIGE verdeeldheid vindt tegenwoordig in de wereld plaats. Mensen moeten partij kiezen. Het is in de eerste plaats een divisie van moreel en sociaal waarden, van evangelie principes versus modern vermoedens.

En het is precies wat Christus zei dat er met gezinnen en naties zou gebeuren als ze met zijn aanwezigheid worden geconfronteerd:

Denk je dat ik ben gekomen om vrede op aarde te vestigen? Nee, ik zeg je, maar eerder verdeeldheid. Vanaf nu wordt een huishouden van vijf verdeeld, drie tegen twee en twee tegen drie ... (Luke 12: 51-52)

WAT de wereld heeft vandaag niet meer programma's nodig, maar heiligen.

Elk uur telt

I voel alsof elk uur nu telt. Dat ik geroepen ben tot een radicale bekering. Het is een mysterieus iets, en toch ongelooflijk vreugdevol. Christus bereidt ons voor op iets ... iets buitengewoon.

Yes, repentance is more than penitence. It is not remorse. It is not just admitting our mistakes. It is not self-condemnation: "What a fool I've been!" Who of us has not recited such a dismal litany? No, repentance is a moral and spiritual revolution. To repent is one of the hardest things in the world, yet it is basic to all spiritual progress. It demands the breaking down of pride, self-assurance, and the innermost citadel of self-will.(Catherine de Hueck Doherty, Kus van Christus)

De Bunker

NA Bekentenis vandaag, het beeld van een slagveld kwam in me op.

De vijand vuurt raketten en kogels op ons af en bombardeert ons met misleidingen, verleidingen en beschuldigingen. Vaak merken we dat we gewond, bloedend en gehandicapt zijn, ineengedoken in de loopgraven.

Maar Christus trekt ons naar de Bunker van de Belijdenis, en dan ... laat de bom van zijn genade exploderen in het spirituele rijk, de verworvenheden van de vijand vernietigen, onze terreur terugwinnen en ons opnieuw uitrusten met die spirituele wapenrusting die ons in staat stelt om ons opnieuw bezig te houden. die "overheden en machten", door geloof en de Heilige Geest.

We zijn in oorlog. Het is wijsheid, geen lafheid, om de Bunker te bezoeken.

ELKE moment hier,

Moet een gelijkenis zijn van de eeuwige.

HET woorden van Elizabeth Anne Seton blijf in mijn hoofd klinken:

Be above the vain fears of nature and efforts of your enemy. You are children of eternity. Your immortal crown awaits you, and the best of Fathers waits there to reward your duty and love. You may indeed sow here in tears, but you may be sure there to reap in joy. (Van een conferentie tot haar spirituele dochters)

VERBRUIK…

Ons leven is als een vallende ster. De vraag - de spirituele vraag - is in welke baan deze ster zal komen.

Als we worden verteerd door de dingen van deze aarde: geld, veiligheid, macht, bezittingen, voedsel, seks, pornografie… dan zijn we als die meteoor die opbrandt in de atmosfeer van de aarde. Als we door God worden verteerd, zijn we als een meteoor gericht op de zon.

En hier is het verschil.

De eerste meteoor, verteerd door de verleidingen van de wereld, valt uiteindelijk in het niets uiteen. De tweede meteoor, zoals deze wordt verteerd door Jezus de zoon, valt niet uiteen. Het barst eerder in vlammen uit, lost op in en wordt één met de Zoon.

De eerste sterft en wordt koud, donker en levenloos. De laatste leeft en wordt warmte, licht en vuur. De eerste lijkt oogverblindend voor de ogen van de wereld (even) ... totdat het stof wordt, verdwijnt in de duisternis. Dit laatste is verborgen en onopgemerkt, totdat het de verterende stralen van de Zoon bereikt, voor altijd opgenomen in Zijn laaiend licht en liefde.

En dus is er eigenlijk maar één vraag in het leven die ertoe doet: Wat verbruikt mij?

What profit would there be for one to gain the whole world and forfeit his life? (Mat 16:26)

VANAVONDnogmaals, ik voel de urgentie om alle afleidingen en ondeugden waaraan ik me nog vastklamp te ontwortelen. Er zijn daar overvloedige genaden om het te doen… genaden, geloof ik, voor iedereen die er eerlijk om vraagt.

Er is geen tijd te verliezen. We moeten beginnen nu ter voorbereiding op wat komen gaat "als een dief in de nacht". En wat gaat er komen?

Laat hem die ogen heeft, zien​ wie heeft oren, luisteren.

 

 

HET Heer ziet de verlangens van ons hart. Hij ziet ons verlangen om goed te zijn.

En dus, ondanks onze mislukkingen en zelfs de zonde, rent Hij om ons te omhelzen… net zoals de Vader rende om de verloren zoon te omhelzen, die bedekt was met de schaamte van zijn rebellie.

Daarom kondigde Gabriël aan Maria aan: "Wees niet bang!"; kondigde de glorieuze menigte aan de herders aan: "Wees niet bang!"; de twee engelen moedigden de vrouwen bij het graf aan: "Wees niet bang!"; en tegen zijn discipelen na Zijn opstanding herhaalde Jezus: "Wees niet bang."

VREUGDE.

Het grootste geschenk vanmorgen is van hem Aanwezigheid.

GEDURENDE gebed de afgelopen week, ben ik zo afgeleid in mijn gedachten dat ik nauwelijks een zin kan bidden zonder weg te dwalen.

Vanavond, terwijl ik mediteerde voor de lege kribbe in de kerk, riep ik de Heer om hulp en genade. Zo snel als een vallende ster kwamen de woorden bij me op:

"Zalig zijn de armen van geest".

Tolerantie en verantwoordelijkheid

 

 

RESPECT voor diversiteit en volkeren is wat het christelijk geloof leert, Nee, eisen​ Dit betekent echter niet "tolerantie" voor zonde. '

… [Onze] roeping is om de hele wereld van het kwaad te verlossen en het in God te veranderen: door gebed, boete, naastenliefde en vooral door barmhartigheid. - Thomas Merton, Niemand is een eiland

Het is naastenliefde om niet alleen de naakten te kleden, de zieken te troosten en de gevangene te bezoeken, maar ook om iemands broer te helpen niet om te beginnen naakt, ziek of gevangen te worden. Daarom is het ook de missie van de Kerk om dat wat kwaad is te definiëren, zodat het goede kan worden gekozen.

Vrijheid houdt niet in dat we doen wat we willen, maar dat we het recht hebben om te doen wat we behoren te doen.  —POPE JOHANNES PAULUS II

 

 

DRUIVEN zal het meest groeien, niet in het koele vocht, maar op de hitte van de dag. Hetzelfde geldt voor het geloof wanneer de zon van beproevingen erop neerdaalt.

Opwaarts springen

 

 

WANNEER Ik ben een tijdje vrij geweest van beproevingen en verleidingen, ik geef toe dat ik dacht dat dit een teken was van groeien in heiligheid… eindelijk wandelen in de passen van Christus!

… Totdat de Vader zachtjes mijn voeten op de grond liet zakken beproeving​ En opnieuw besefte ik dat ik in mijn eentje alleen maar kleine stapjes zette, struikelend en mijn evenwicht verloor.

God zet me niet neer omdat Hij niet langer van me houdt, noch om me in de steek te laten. In plaats daarvan erken ik dat de grootste stappen in het spirituele leven worden gemaakt, niet naar voren springen, maar omhoog, terug in Zijn armen.

Vrede

 

VREDE is een gave van de Heilige Geest,
afhankelijk van noch het plezier, noch het lijden van het vlees. Het is een vrucht,
geboren in de diepten van de geest, zoals een diamant wordt geboren

in
            de
          
                   diepten

       of

de

 aarde…

ver onder zon of regen.

Tolerantie?

 

 

HET onverdraagzaamheid van "tolerantie!"

 

Het is merkwaardig hoe degenen die christenen beschuldigen
haat en onverdraagzaamheid

zijn vaak het meest giftig in
toon en intentie. 

Het is het meest voor de hand liggende - en gemakkelijk over het hoofd gezien
hypocrisie van onze tijd.