SINDS Met de lancering van de dagelijkse Now Word Mass-reflecties is het lezerspubliek van deze blog enorm gestegen, met wekelijks 50-60 abonnees. Ik bereik nu elke maand tienduizenden met het evangelie, en een aantal van hen priesters, die deze website als homiletisch hulpmiddel gebruiken.

Lees verder →

WANNEER je bent overweldigd door je zondigheid, er zijn maar negen woorden die je moet onthouden:

Jezus, gedenk mij wanneer u in uw koninkrijk komt. (Lucas 23:42)

Lees verder →

 
Geboorte / dood, Michael D. O'Brien

BINNEN slechts een week na zijn verheffing tot de zetel van Petrus, heeft paus Franciscus I de Kerk al zijn eerste encycliek gegeven: de leer van de christelijke eenvoud. Er is geen document, geen verklaring, geen publicatie - alleen de krachtige getuigenis van een authentiek leven van christelijke armoede.

Met bijna elke dag die voorbijgaat, zien we de draad van kardinaal Jorge Bergoglio's leven-voor-paus zich blijven weven in de bekleding van Peters stoel. Ja, die eerste paus was maar een visser, een arme, eenvoudige visser (de eerste draden waren slechts een visnet). Toen Peter de trappen van de Bovenkamer afdaalde (en aan zijn beklimming van de hemelse trappen begon), ging hij niet vergezeld van een veiligheidsdetail, ook al was de dreiging tegen de pasgeboren Kerk reëel. Hij liep tussen de armen, de zieken en de kreupelen: "Zilver en goud heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik je: in de naam van Jezus Christus de Nazoreeër staat op en loopt."  ^[1]cf. Handelingen 3:6 Zo ook heeft paus Franciscus de bus gereden, tussen de menigten gelopen, zijn kogelvrije schild laten zakken en ons de liefde van Christus laten "proeven en zien". Hij belde zelfs persoonlijk om zijn bezorging van de krant in Argentinië te annuleren. ^[2]www.catholicnewsagency.com

Lees verder →

Audiëntie bij paus Benedictus XVI - De paus mijn muziek presenteren

Acht jaar geleden, in 2005, kwam mijn vrouw de kamer binnen stormen met schokkend nieuws: "Kardinaal Ratzinger is zojuist tot paus gekozen!" Tegenwoordig is het nieuws niet minder schokkend dat, na enkele eeuwen, onze tijd zal zien dat de eerste paus zijn ambt neerlegt. Mijn mailbox vanmorgen heeft vragen van 'wat betekent dit in het kader van de “eindtijden”?', Tot 'komt er nu een'zwarte paus“? ', Enz. In plaats van op dit moment uit te werken of te speculeren, is de eerste gedachte die in me opkomt de onverwachte ontmoeting die ik had met paus Benedictus in oktober 2006, en de manier waarop het zich allemaal ontvouwde…. Uit een brief aan mijn lezers op 24 oktober 2006:

GEACHTE vrienden,

Ik schrijf je vanavond vanuit mijn hotel op een steenworp afstand van het Sint-Pietersplein. Dit zijn dagen vol genade geweest. Natuurlijk vragen velen van jullie zich af of ik de paus heb ontmoet ... 

De reden voor mijn reis hier was om te zingen tijdens een concert op 22 oktober ter ere van het 25-jarig jubileum van de Johannes Paulus II-stichting, evenals de 28e verjaardag van de installatie van wijlen paus als paus op 22 oktober 1978. 

EEN CONCERT VOOR PAUS JOHANNES PAULUS II

Toen we in de loop van twee dagen verschillende keren repeteerden voor het evenement dat volgende week landelijk in Polen zal worden uitgezonden, begon ik me niet op mijn plaats te voelen. Ik werd omringd door enkele van de grootste talenten in Polen, geweldige zangers en muzikanten. Op een gegeven moment ging ik naar buiten om wat frisse lucht te halen en langs een oude Romeinse muur te lopen. Ik begon te pijnigen: 'Waarom ben ik hier, Heer? Ik pas niet tussen deze reuzen! " Ik kan je niet vertellen hoe ik het weet, maar ik voelde het Johannes Paulus II antwoord in mijn hart: 'Dat is waarom jij zijn hier, omdat jij zijn zo klein."

Lees verder →

Jezus ontmoet Veronica, door Michael D. O'Brien

IT was een luidruchtig hotel. Ik at een waardeloze afhaalmaaltijd en keek naar een of andere waardeloze televisie. Dus ik zette het uit, zette het eten buiten mijn deur en ging op mijn bed zitten. Ik begon te denken aan een moeder met een gebroken hart met wie ik bad na mijn concert de avond ervoor ...

Lees verder →

HEMEL schatkisten staan ​​wijd open. God schenkt enorme genaden over iedereen die er in deze dagen van verandering om zal vragen. Met betrekking tot zijn barmhartigheid, klaagde Jezus ooit over St. Faustina,

De vlammen van genade branden Mij - roepend om opgebruikt te worden; Ik wil ze blijven uitgieten op zielen; zielen willen gewoon niet in Mijn goedheid geloven. —Goddelijke barmhartigheid in mijn ziel, dagboek van St. Faustina, n. 177

De vraag is dan hoe je deze genaden kunt ontvangen? Hoewel God ze op zeer wonderbaarlijke of bovennatuurlijke manieren kan uitstorten, zoals in de sacramenten, geloof ik dat ze dat wel zijn. permanent beschikbaar voor ons via de gewoon loop van ons dagelijks leven. Om preciezer te zijn, ze zijn te vinden in het huidige moment.

Lees verder →

De redder, door Michael D. O'Brien

DAAR zijn vele soorten "liefde" in onze wereld, maar niet allemaal zegevieren. Het is alleen die liefde die zichzelf geeft, of liever, sterft aan zichzelf dat het zaad van verlossing draagt.

Voorwaar, voorwaar, ik zeg u, tenzij een tarwekorrel op de grond valt en sterft, blijft het slechts een tarwekorrel; maar als het sterft, brengt het veel vrucht voort. Wie zijn leven liefheeft, verliest het, en wie zijn leven in deze wereld haat, zal het voor eeuwig leven bewaren. (Johannes 12: 24-26)

Wat ik hier zeg, is niet gemakkelijk - naar eigen wil sterven is niet gemakkelijk. Loslaten in een bepaalde situatie is moeilijk. Het is pijnlijk om onze dierbaren destructieve paden te zien inslaan. Een situatie de andere kant op moeten laten gaan waarvan we denken dat die moet gaan, is een dood op zich. Alleen door Jezus kunnen we de kracht vinden om dit lijden te dragen, de kracht om te geven en de kracht om te vergeven.

Liefhebben met een liefde die zegeviert.

Lees verder →

Zie, ik sta aan de deur en klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, dan zal ik zijn huis binnengaan en met hem dineren, en hij met mij. (Openbaring 3:20)

 
JEZUS richtte deze woorden niet tot heidenen, maar tot de kerk in Laodicea. Ja, wij, de gedoopten, moeten ons hart voor Jezus openen. En als we dat doen, kunnen we verwachten dat er twee dingen zullen gebeuren.

Lees verder →

ZIJN voel je de vermoeidheid van de strijd? Zoals mijn geestelijk leidsman vaak zegt (die ook een diocesane priester is): "Iedereen die vandaag probeert heilig te zijn, gaat door het vuur."

Ja, dat is te allen tijde waar in alle periodes van de christelijke kerk. Maar er is iets anders aan onze tijd. Het is alsof de ingewanden van de hel zijn leeggemaakt, en de tegenstander verstoort niet alleen de naties, maar vooral en onverbiddelijk elke ziel die aan God is toegewijd. Laten we eerlijk en duidelijk zijn, broeders en zusters: de geest van antichrist is overal vandaag, als rook zelfs tot in de scheuren in de kerk gesijpeld. Maar waar Satan sterk is, is God altijd sterker!

Dit is de geest van de antichrist die, zoals je hebt gehoord, zal komen, maar in feite al in de wereld is. U behoort God toe, kinderen, en u hebt ze overwonnen, want degene die in u is, is groter dan degene die in de wereld is. (1 Johannes 4: 3-4)

Vanmorgen in gebed kwamen de volgende gedachten bij me op:

Schep moed, kind. Opnieuw beginnen is opnieuw ondergedompeld worden in Mijn Heilig Hart, een levende vlam die al je zonden verteert en dat wat niet van Mij is. Blijf in Mij, opdat Ik je kan zuiveren en vernieuwen. Want het verlaten van de vlammen van liefde is het binnengaan in de kou van het vlees waar elke wandaad en elk kwaad denkbaar is. Is het niet eenvoudig, kind? En toch is het ook heel moeilijk, omdat het je volle aandacht opeist; het vereist dat je je slechte neigingen en neigingen weerstaat. Het vereist een strijd - een strijd! En dus moet je bereid zijn de weg van het kruis binnen te gaan ... anders word je meegesleurd langs de brede en gemakkelijke weg.

Lees verder →

HET hart is een fijn afgestemd instrument. Het is ook delicaat. De "smalle en ruwe" weg van het Evangelie, en alle hobbels die we onderweg tegenkomen, kunnen het hart uit de ijking brengen. Verleidingen, beproevingen, lijden… ze kunnen het hart zo schudden dat we onze focus en richting verliezen. Het begrijpen en herkennen van deze aangeboren zwakte van de ziel is het halve werk: als je weet dat je hart opnieuw moet worden gekalibreerd, ben je halverwege. Maar veel, zo niet de meeste belijdende christenen, realiseren zich niet eens dat hun hart niet synchroon loopt. Net zoals een pacemaker het fysieke hart opnieuw kan kalibreren, zo moeten we ook een spirituele pacemaker toepassen op ons eigen hart, want ieder mens heeft tot op zekere hoogte "hartproblemen" tijdens het wandelen in deze wereld.

Lees verder →