NU een brief die ik onlangs heb ontvangen:

Ik heb je geschriften 2 jaar gelezen en heb het gevoel dat ze zo op de goede weg zijn. Mijn vrouw krijgt mondelinge uitspraken en zoveel van wat ze opschrijft, loopt parallel met die van jou.

Maar ik moet met jullie delen dat zowel mijn vrouw als ik de afgelopen maanden zo ontmoedigd waren. We hebben het gevoel dat we de strijd en de oorlog verliezen. Kijk rond en zie al het kwaad. Het is alsof Satan op alle gebieden aan het winnen is. We voelen ons zo ineffectief en zo wanhopig. We hebben zin om het op te geven, in een tijd dat de Heer en de Gezegende Moeder ons en onze gebeden het meest nodig hebben !! We hebben het gevoel dat we "een deserteur" worden, zoals er in een van uw geschriften staat. Ik heb bijna 9 jaar elke week gevast, maar in de afgelopen 3 maanden heb ik het maar twee keer kunnen doen.

U spreekt van hoop en de overwinning die komt in de strijd Mark. Heeft u bemoedigende woorden? Hoe lang zullen we moeten verdragen en lijden in deze wereld waarin we leven? 

Lees verder →

Podcast: Spelen in een nieuw venster | Downloaden

HET het lichaam heeft constant een energiebron nodig, zelfs voor eenvoudige taken zoals ademen. Zo heeft ook de ziel essentiële behoeften. Daarom heeft Jezus ons geboden:

Bid altijd. (Lukas 18: 1)

De geest heeft het constante leven van God nodig, net zoals druiven aan de wijnstok moeten hangen, niet slechts één keer per dag of op zondagmorgen gedurende een uur. De druiven moeten "zonder ophouden" aan de wijnstok staan ​​om tot rijpheid te rijpen.

Lees verder →

AS het lichaam heeft voedsel nodig voor energie, zo heeft ook de ziel geestelijk voedsel nodig om de Berg van geloof​ Voedsel is net zo belangrijk voor het lichaam als adem. Maar hoe zit het met de ziel?

GEESTELIJK VOEDSEL

Uit de Catechismus:

Gebed is het leven van het nieuwe hart. -CCC, nr. 2697

Als gebed het leven van het nieuwe hart is, dan is dat de dood van het nieuwe hart geen gebed- net zoals gebrek aan voedsel het lichaam verhongert. Dit verklaart waarom zo velen van ons, katholieken, niet de berg op gaan, niet groeien in heiligheid en deugdzaamheid. We komen elke zondag naar de mis, gooien twee dollar in de mand en vergeten God de rest van de week. De ziel, zonder geestelijke voeding, begint te sterven.

Lees verder →

MISSCHIEN je wordt overweldigd door de overvloed aan spirituele paden waarover je hebt gehoord en gelezen. Is groeien in heiligheid echt zo ingewikkeld?

Tenzij u zich omdraait en als kinderen wordt, zult u het koninkrijk der hemelen niet binnengaan. (Matt18: 3)

Als Jezus ons gebiedt om als kinderen te zijn, dan moet het pad naar de hemel bereikbaar zijn door een kind.  Het moet op de eenvoudigste manieren bereikbaar zijn.

Het is.

Jezus zei dat we in Hem moeten blijven zoals een rank aan de wijnstok blijft, want zonder Hem kunnen we niets doen. Hoe blijft de rank aan de wijnstok?

Lees verder →

WAAROM ben je gefixeerd op de kleine onweerswolken?

Want dat is wat ze zijn ... The Great Deception, de Vals licht, de Valse profeten… Onweerswolken, die voor het menselijk oog enorm lijken. Zo is het ook met uw persoonlijke beproevingen. Ze lijken de Zoon te verdoezelen… maar zijn ze dat echt?

Lees verder →

MISSCHIEN het is omdat ze ongeveer even lang is. Misschien is het omdat haar bevel de hulpelozen zoekt. Wat het ook is, toen ik moeder Paul Marie ontmoette, herinnerde ze me aan moeder Teresa. Haar territorium is inderdaad de 'nieuwe straten van Calcutta'.

Lees verder →

Voor het eerst gepubliceerd op 25 december 2006 ...

DIE handen. Zo klein, zo klein, zo onschadelijk. Het waren Gods handen. Ja, we kunnen naar Gods handen kijken, ze aanraken, voelen… teder, warm, zachtaardig. Ze waren geen gebalde vuist, vastbesloten om gerechtigheid te brengen. Het waren handen open, bereid om iedereen te grijpen die ze vast zou houden. De boodschap was deze: 

Lees verder →

DAAR was zo weinig tijd. Een stal was alles wat Maria en Jozef konden vinden. Wat ging er door Mary's hoofd? Ze wist dat ze de Heiland, de Messias, zou baren ... maar in een kleine schuur? Ze omarmde nogmaals Gods wil, ging de stal binnen en begon een kleine kribbe voor haar Heer te bereiden.

Lees verder →

Vergeving laat ons opnieuw beginnen.

Nederigheid helpt ons om door te gaan.

Liefde brengt ons aan het einde. 

"Peace Dove" door Kerstgeest

AS Kerstmis nadert, de tijd voor gezinnen om samen te zijn nadert. Voor sommigen betekent het ook dat de tijd van spanning nadert.

Lees verder →

DEZE zijn de dagen dat Jezus van ons vraagt totaal en absoluut vertrouwen. Het klinkt misschien als een cliché, maar ik hoor dit met alle ernst in mijn hart. We moeten Jezus volledig en absoluut vertrouwen, omdat de dagen komen dat Hij alles is waarop we zullen moeten leunen.

Lees verder →

Elia in de woestijn, Michael D. O'Brien

Commentaar van de artiest: Elia, de profeet, is uitgeput en op de vlucht voor de koningin, die hem van het leven wil beroven. Hij is ontmoedigd, ervan overtuigd dat zijn missie van God ten einde is gekomen. Hij wil in de woestijn sterven. Het grootste deel van zijn werk gaat beginnen.

KOM VOORT

IN die plaats van stilte voordat ik in slaap viel, hoorde ik wat ik voelde als Onze Lieve Vrouw, zeggende:

Profeten komen naar voren! 

Lees verder →

Onze lieve vrouw van Combermere, Ontario, Canada

Vertel me welke overeenkomst er is

tussen de tempel van God en afgoden.

Jij bent de tempel van de levende God,

precies zoals God heeft gezegd:

Lees verder →

MY ziel is verzand.

Verlangen heeft vluchtte.

Ik waad door een moddervijver, tot mijn middel diep… gebeden, zinkend als lood. 

Ik sjok. Ik stort in.

            Ik val.      

                Vallen.

                    Vallen.  

Lees verder →

GEEN ZONDE, zelfs geen doodzonde, kan ons scheiden van de liefde van God. Maar doodzonde doet scheid ons van Gods "heiligende genade" - die gave van verlossing die van de zijde van Jezus uitgaat. Deze genade is nodig om toegang te krijgen tot het eeuwige leven en ze komt voorbij berouw van zonde.

Lees verder →

De instelling van de eucharistie, JOOS van Wassenhove,
van Galleria Nazionale delle Marche, Urbino
 

FEEST VAN DE ASCENSIE

MIJN HEER JEZUS, op dit Feest ter herdenking van Uw Hemelvaart naar de Hemel… hier bent U, naar mij neerdalend in de allerheiligste Eucharistie.

Lees verder →

NOOIT voordat het was gebeurd. Het waren geen cherubijnen of serafijnen, geen vorstendom of macht, maar een mens - ook goddelijk, maar niettemin menselijk - die opsteeg naar de troon van God, de rechterhand van de Vader.

Lees verder →

Paus Johannes Paulus II met zijn toekomstige huurmoordenaar

HET mate van liefde is niet hoe we onze vrienden behandelen, maar onze vijanden.

DE MANIER VAN ANGST 

Zoals ik schreef in De grote verstrooiinggroeien de vijanden van de kerk, hun fakkels worden verlicht met flikkerende en verwrongen woorden terwijl ze hun opmars naar de hof van Gethsemane beginnen. De verleiding is om te vluchten - conflicten te vermijden, de waarheid niet te spreken, zelfs onze christelijke identiteit te verbergen.

Lees verder →

Ik schrijf u vandaag vanuit de Divine Mercy Shrine in Stockbridge, Massachusetts, VS. Ons gezin neemt een korte pauze, als laatste etappe van ons tournee ontvouwt.

WANNEER de wereld lijkt op je in te storten ... als de verleiding krachtiger lijkt dan je weerstand ... als je meer verward dan duidelijk bent ... als er geen vrede is, gewoon bang zijn ... als je niet kunt bidden ...

Blijf staan.

Blijf staan onder het kruis.

Lees verder →

GEACHTE vrienden,

Ik schrijf je vanmorgen vanaf een parkeerplaats van Wal-Mart. De baby besloot wakker te worden en te spelen, dus aangezien ik niet kan slapen, zal ik dit zeldzame moment nemen om te schrijven.

ZADEN VAN OPSTAND

Zoveel als we bidden, zoveel als we naar de mis gaan, goede werken doen en de Heer zoeken, er blijft in ons nog een zaad van rebellie. Dit zaad ligt in het "vlees", zoals Paulus het noemt, en is tegengesteld aan de "Geest". Terwijl onze eigen geest vaak gewillig is, is het vlees dat niet. Wij willen God dienen, maar het vlees wil zichzelf dienen. We weten wat het juiste is om te doen, maar het vlees wil het tegenovergestelde doen.

En de strijd woedt.

Lees verder →

MISLUKKING​ Als het op het spirituele aankomt, voelen we ons vaak als complete mislukkingen. Maar luister, Christus leed en stierf juist voor mislukkingen. Zonden is falen ... falen om te leven naar het beeld in Wie we zijn geschapen. En dus zijn we in dat opzicht allemaal mislukkelingen, want we hebben allemaal gezondigd.

Denk je dat Christus geschokt is door je mislukkingen? God, wie kent het aantal haren op uw hoofd? Wie heeft de sterren geteld? Wie kent het universum van uw gedachten, dromen en verlangens? God is niet verrast. Hij ziet de gevallen menselijke natuur met perfecte helderheid. Hij ziet zijn beperkingen, zijn gebreken en zijn neigingen zozeer zelfs dat niets minder dan een Verlosser het zou kunnen redden. Ja, Hij ziet ons, gevallen, gewond, zwak en reageert door een Redder te sturen. Dat wil zeggen: Hij ziet dat we onszelf niet kunnen redden.

Lees verder →

Je zult de HEER, je God, liefhebben met heel je hart,
en met heel je ziel en met heel je kracht. (Deut 6: 5) 

IN wonen in de op dit moment, we houden van de Heer met onze ziel - dat zijn de vermogens van onze geest. Door te gehoorzamen aan de plicht van het moment, we houden van de Heer met onze kracht of ons lichaam door te voldoen aan de verplichtingen van onze staat in het leven. Door het gebed van het momentbeginnen we God lief te hebben met heel ons hart.

Lees verder →

HET het huidige moment is de plek waar we naartoe moeten breng onze geest, om ons wezen te focussen. Jezus zei: "zoek eerst het koninkrijk", en in het huidige moment zullen we het vinden (zie Het sacrament van het huidige moment).

Op deze manier begint het proces van transformatie naar heiligheid. Jezus zei: 'de waarheid zal je bevrijden', en dus leven in het verleden of de toekomst is niet in waarheid leven, maar in een illusie - een illusie die ons bindt angst. 

Lees verder →

Van De Passion of the Christ

COMFORT​ Waar in de bijbel staat dat de christen troost moet zoeken? Waar zien we zelfs in de geschiedenis van heiligen en mystici van de katholieke kerk dat troost het doel van de ziel is?

Nu denken de meesten van jullie aan materieel comfort. Dat is zeker een verontrustend punt van de moderne geest. Maar er is iets diepers ...

Lees verder →

St. Jozef met Christuskind, Michael D. O'Brien

SINDS Kerstmis is ook een tijd waarin we elkaar geschenken geven als teken van het eeuwige geven van God. Ik wil een brief met jullie delen die ik gisteren heb ontvangen. Zoals ik onlangs schreef in Os en ezel, God wil dat we dat doen laten gaan van onze trots die vasthoudt aan oude zonden en schuld.

Hier is een krachtig woord dat een broeder ontving dat in dit opzicht de barmhartigheid van de Heer uiteenzet:

Lees verder →

U weet ik, ik weet niet eens waarom er een kerstboom in mijn woonkamer staat. We hebben er elk jaar een gehad - het is precies wat we doen. Maar ik vind het leuk ... de geur van dennen, de gloed van de lichten, de herinneringen aan mama die aan het versieren is ...  

Voorbij een uitgebreide parkeerkraam voor geschenken, wat betekent dat onze kerstboom begon te verschijnen tijdens de mis onlangs….

Lees verder →

FEEST VAN ONZE DAME VAN GUADALUPE

ONZE jongste dochter was toen ongeveer vijf jaar oud. We voelden ons hulpeloos toen haar persoonlijkheid geleidelijk veranderde, haar humeur swingende als de achterpoort. 

Lees verder →

WE kan ook het lijden dat door onze zondigheid wordt veroorzaakt, in gebed veranderen. Alle lijden is tenslotte de vrucht van de val van Adam. Of het nu de mentale pijn is die door de zonde wordt veroorzaakt of de levenslange gevolgen ervan, ook deze kunnen worden verenigd met het lijden van Christus, die niet wil dat wij zondigen, maar die dat wenst ...

… Alle dingen werken ten goede voor degenen die God liefhebben. (Rom 8:28)

Er blijft niets onaangeroerd door het kruis. Al het lijden heeft, indien geduldig verdragen en verenigd met het offer van Christus, de macht om bergen te verzetten. 

"Passie van de Christus"

IK HAD dertig minuten voor mijn ontmoeting met de Arme Clarissen van Altijddurende Aanbidding in het Heiligdom van het Heilig Sacrament in Hanceville, Alabama. Dit zijn de nonnen die zijn opgericht door Moeder Angelica (EWTN) die daar bij hen in het heiligdom woont.

Nadat ik tijd had doorgebracht in gebed voor Jezus in het Heilig Sacrament, dwaalde ik naar buiten om wat avondlucht te krijgen. Ik kwam een ​​levensgroot kruisbeeld tegen dat erg grafisch was en de wonden van Christus afbeeldde zoals ze zouden zijn geweest. Ik knielde voor het kruis… en voelde me plotseling in een diepe plaats van verdriet getrokken worden.

Lees verder →

IK BEN eindelijk terug uit Europa. Ik wilde de foto's van het schrijven met je delen Een dag van genade ... (die u kunt lezen hier).

Heel erg bedankt voor jullie gebeden! (Klik op "Lees meer" om de foto's te zien.)

Lees verder →

AS Ik begin aan het laatste deel van mijn pelgrimstocht naar huis (ik sta hier bij een computerterminal in Duitsland), ik wil je vertellen dat ik elke dag voor jullie allemaal heb gebeden, mijn lezers en degenen die ik beloofde in mijn hart te dragen. Nee… Ik heb de hemel voor je bestormd, u opheffen bij missen en talloze rozenkransen bidden. In veel opzichten heb ik het gevoel dat deze reis ook voor jou was. God doet en spreekt veel in mijn hart. Ik heb veel dingen die in mijn hart opborrelen om je te schrijven!

Ik bid tot God dat u ook deze dag uw hele hart aan Hem zult geven. Wat betekent dit om Hem je hele hart te geven, om "je hart wijd te openen"? Het betekent dat je elk detail van je leven aan God overgeeft, zelfs het kleinste. Onze dag is niet slechts één grote klodder tijd - hij bestaat uit elk moment. Kun je dan niet zien dat om een ​​gezegende dag, een heilige dag, een "goede" dag te hebben, elk moment aan Hem moet worden gewijd (overgegeven)?

Het is alsof we elke dag gaan zitten om een ​​wit kledingstuk te maken. Maar als we elke steek verwaarlozen en deze of die kleur kiezen, zal het geen wit overhemd zijn. Of als het hele shirt wit is, maar één draad die er doorheen loopt is zwart, dan valt het op. Zie dan hoe elk moment telt terwijl we door elk evenement van de dag weven.

Lees verder →

DOOR een reeks goddelijke uitwisseling, ik zou vanavond een concert spelen in een oorlogsvluchtelingenkamp nabij Mostar, Bosnië-Herzegovina. Dit zijn gezinnen die, omdat ze door etnische zuivering uit hun dorpen werden verdreven, niets anders hebben gehad om in te wonen dan kleine tinnen hutjes met gordijnen voor deuren (daarover binnenkort meer).

Zr. Josephine Walsh - een onoverwinnelijke Ierse non die de vluchtelingen heeft geholpen - was mijn contactpersoon. Ik zou haar om 3 uur buiten haar woning ontmoeten. Maar ze kwam niet opdagen. Ik zat daar tot vier uur op de stoep naast mijn gitaar. Ze kwam niet.

Lees verder →

Weg naar St. Pietro "St. Peters Basiliek",  Rome, Italië

IK BEN op weg naar Rome. Binnen een paar dagen zal ik de eer hebben te zingen voor enkele van de beste vrienden van paus Johannes Paulus II… zo niet paus Benedictus zelf. En toch voel ik dat deze pelgrimstocht een dieper doel heeft, een uitgebreide missie ... 

Ik heb nagedacht over alles wat zich hier het afgelopen jaar op schrift heeft ontvouwd ... De bloemblaadjes, De bazuinen van waarschuwing, de uitnodiging voor degenen die in doodzonde zijn, de aanmoediging om angst overwinnen in deze tijden, en ten slotte, de dagvaarding aan "de rots" en toevluchtsoord van Peter in de komende storm.

Lees verder →

HERINNERING AAN DE MARTELAARHEID VAN DE HEILIGEN CYPRISCH EN PAUS CORNELIUS

Van de Office Readings voor vandaag:

De goddelijke voorzienigheid heeft ons nu voorbereid. Gods barmhartige ontwerp heeft ons gewaarschuwd dat de dag van onze eigen strijd, onze eigen strijd, nabij is. Door die gedeelde liefde die ons nauw met elkaar verbindt, doen we er alles aan om onze gemeente aan te sporen, ons onophoudelijk te geven aan vasten, wake en gezamenlijke gebeden. Dit zijn de hemelse wapens die ons de kracht geven om pal te staan ​​en te volharden; het zijn de geestelijke verdedigingen, de door God gegeven wapens die ons beschermen.  —St. Cyprianus, brief aan paus Cornelius; De liturgie van de uren, Deel IV, p. 1407

 De lezingen gaan verder met het verslag van het martelaarschap van St. Cyprianus:

"Er wordt besloten dat Thascius Cyprian door het zwaard zou sterven." Cyprianus antwoordde: "God zij dank!"

Nadat het vonnis was uitgesproken, zei een menigte medechristenen: "Ook wij zouden samen met hem vermoord moeten worden!" Er ontstond opschudding onder de christenen en een grote menigte volgde hem.

Moge een grote menigte christenen deze dag paus Benedictus volgen, met gebeden, vasten en steun voor een man die, met de moed van Cyprianus, niet bang was om de waarheid te spreken. 

Verlaten wezen van Roemenië 

FEEST VAN DE AANNEMING 

Het is moeilijk om de beelden van 1989 te vergeten, toen het brutale bewind van de Roemeense dictator Nicolae Ceaucescu zakte in elkaar. Maar de foto's die mij het meest bijblijven, zijn die van de honderden kinderen en baby's in staatsweeshuizen. 

Opgesloten in metalen kribben, werden de onwillige gevangenen vaak wekenlang achtergelaten zonder ooit door een ziel te worden aangeraakt. Door dit gebrek aan lichaamscontact zouden veel van de kinderen emotieloos worden en zichzelf in hun vuile wiegjes in slaap wiegen. In sommige gevallen stierven baby's gewoonweg aan gebrek aan liefdevolle fysieke genegenheid.

Lees verder →

St. Teresa van Avila

Een brief aan een vriend over het godgewijde leven ...

LIEVE ZUS,

Ik kan dat gevoel begrijpen dat je je leven hebt weggegooid ... dat je nooit bent geweest wat je had moeten zijn ... of dacht dat je zou moeten zijn.

En toch, hoe kunnen we weten dat dit niet binnen Gods plan valt? Dat Hij heeft toegestaan ​​dat onze levens de weg gaan die ze hebben om Hem uiteindelijk veel meer eer te geven?

Hoe geweldig is het dat een vrouw van jouw leeftijd, die normaal gesproken op zoek zou zijn naar het goede leven, de pleziertjes van de babyboomer, de Oprah-droom… haar leven opgeeft om alleen God te zoeken. Oef. Wat een getuigenis. En het kon alleen maar zijn volle effect hebben als hij eraan kwam nu, in het stadium waarin u zich bevindt. 

Lees verder →

VANDAAG, ons gezin stond op die van God beitel.

We werden met z'n negenen naar de Athabasca-gletsjer in Canada gebracht. Het was onwerkelijk omdat we zo diep op ijs stonden als de Eiffeltoren hoog is. Ik zeg "beitel", omdat gletsjers blijkbaar de landschappen van de aarde zijn zoals wij die kennen.

Lees verder →

HET Grote en dringende crisis in de Noord-Amerikaanse kerk is dat er velen zijn die in Jezus Christus geloven, maar weinigen die Hem volgen.

Even the demons believe that and tremble. –Jakobus 2:19

We moeten geïncarneerd ons geloof - leg vlees aan onze woorden! En dit vlees moet zichtbaar zijn. Onze relatie met Christus is persoonlijk, maar niet onze getuige.

You are the light of the world. A city set on a mountain cannot be hidden. –Mat. 5:14

Het christendom is dit: om onze naaste het gezicht van liefde te tonen​ En we moeten beginnen met onze gezinnen - met degenen aan wie het het gemakkelijkst is om 'een ander' gezicht te laten zien.

Deze liefde is geen etherisch gevoel. Het heeft huid. Het heeft botten. Het heeft aanwezigheid. Het is zichtbaar ... Het is geduldig, het is vriendelijk, het is niet jaloers, noch pompeus, noch trots of onbeschoft. Het streeft nooit zijn eigen belangen na, noch is het opvliegend. Het piekert niet over verwonding, noch verheugt het zich in kwaaddoen. Het draagt ​​alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen en verdraagt ​​alle dingen. (1 Kor 13: 4-7)

Kan ik mogelijk het gezicht van Christus voor een ander zijn? Jezus zegt:

Whoever remains in me and I in him will bear much fruit. –Jh 15: 5

Door gebed en bekering zullen we de kracht vinden om lief te hebben. We kunnen vanavond beginnen met afwassen, met een glimlach.

DIT droogte is niet Gods afwijzing, maar slechts een kleine test om te zien of je Hem nog steeds vertrouwt -als je niet perfect bent.

Het is niet de zon die beweegt, maar de aarde. Zo gaan we ook door seizoenen waarin we ontdaan zijn van troost en in de duisternis van winterse beproevingen geworpen worden. Toch is de Zoon niet bewogen; Zijn Liefde en Barmhartigheid branden met een verterend vuur, in afwachting van het juiste moment waarop we klaar zijn om een ​​nieuwe lente van spirituele groei en de zomer van doordrenkte kennis binnen te gaan.

IF Christus is de zon, en zijn stralen zijn barmhartigheid ...

nederigheid is de baan die ons in de zwaartekracht van zijn liefde houdt.