Kerk op een afgrond - Deel II

De Zwarte Madonna van Częstochowa – ontheiligd

 

Als je in een tijd leeft waarin niemand je goede raad zal geven,
noch enig mens geeft u het goede voorbeeld,
wanneer je zult zien dat deugd wordt gestraft en ondeugd wordt beloond...
houd stand en blijf stevig bij God op straffe van het leven...
— Sint Thomas More,
onthoofd in 1535 voor het verdedigen van het huwelijk
Het leven van Thomas More: een biografie door William Roper

 

 

EEN van de grootste gaven die Jezus zijn kerk naliet, was de genade van onfeilbaarheid. Als Jezus zei: "Je zult de waarheid kennen en de waarheid zal je vrijmaken" (Johannes 8:32), dan is het absoluut noodzakelijk dat elke generatie zonder enige twijfel weet wat de waarheid is. Anders zou men een leugen voor de waarheid kunnen houden en in slavernij kunnen vervallen. Voor…

… Iedereen die zonde begaat, is een slaaf van de zonde. (Johannes 8:34)

Vandaar dat onze spirituele vrijheid is intrinsiek om de waarheid te kennen, daarom beloofde Jezus, "Wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u naar alle waarheid leiden." [1]John 16: 13 Ondanks de tekortkomingen van de individuele leden van het katholieke geloof gedurende twee millennia en zelfs de morele mislukkingen van de opvolgers van Petrus, onthult onze Heilige Traditie dat de leringen van Christus nauwkeurig zijn bewaard gedurende meer dan 2000 jaar. Het is een van de zekerste tekenen van Christus' voorzienige hand op zijn bruid.

 

Een nieuwe afgrond

Toch waren er tijden in onze geschiedenis dat de waarheid op een afgrond leek te wankelen - toen zelfs een meerderheid van de bisschoppen in de richting van dwaling bewoog (zoals de Ariaanse ketterij). Vandaag staan ​​we weer aan de rand van een andere gevaarlijke klif waar niet slechts één doctrine op het spel staat, maar de fundamenten van de Waarheid.[2]Hoewel de waarheid tot het einde der tijden onfeilbaar bewaard zal blijven, betekent dat niet dat ze overal bekend en toegepast zal blijven. De traditie vertelt ons in feite dat het in de laatste tijd door vrijwel een overblijfsel bewaard zal blijven; vgl. De komende toevluchtsoorden en eenzaamheid Het is een gevaar dat paus Franciscus terecht identificeerde in een toespraak op de synode over het gezin:

De verleiding tot een vernietigende neiging tot goedheid, die in naam van een bedrieglijke genade de wonden bindt zonder ze eerst te genezen en te behandelen; dat de symptomen behandelt en niet de oorzaken en de wortels. Het is de verleiding van de "weldoeners", van de angstigen, en ook van de zogenaamde "progressieven en liberalen". 

Hij ging verder, waarschuwend voor de...

De verleiding om van het kruis af te komen, om de mensen te behagen, en daar niet te blijven, om de wil van de Vader te vervullen; te buigen voor een wereldse geest in plaats van hem te zuiveren en te buigen voor de Geest van God.—Cf. De vijf correcties

Dat was de synode die de apostolische exhortatie produceerde de vreugde, die er ironisch genoeg van werd beschuldigd juist die geest van progressivisme te hebben bevorderd die het sacrament van het huwelijk wil seculariseren en de menselijke seksualiteit wil relativeren (zie De anti-barmhartigheid). Of men het nu wel of niet eens is met de theologen die geloven dat dit document fouten bevat, men moet toegeven dat er sinds die synode een aardverschuiving van moreel relativisme heeft plaatsgevonden, met name in de hiërarchie. 

Vandaag hebben we hele bisschoppenconferenties die proberen heterodoxe leringen te promoten,[3]bijv. Duitse bisschoppen, vgl. katholiekenieuwsagentschap.com priesters die "Pride Masses" leidden,[4]cf. hier, hier, hier en hier en, in werkelijkheid, een paus die steeds onduidelijker is geworden over enkele van de ernstigste morele kwesties van onze tijd. Dit is iets waar katholieken niet aan gewend zijn, vooral niet na de theologisch nauwkeurige pontificaten van Johannes Paulus II en Benedictus XVI.

 

Hij zei wat?

In zijn biografie over Francis schreef journalist Austen Ivereigh:  

[Francis] vertelde een katholieke homo-activist, een voormalig professor theologie genaamd Marcelo Márquez, dat hij voorstander was van homorechten en van wettelijke erkenning van burgerlijke verbintenissen, waartoe ook homoparen toegang hebben. Maar hij was absoluut gekant tegen elke poging om het huwelijk opnieuw wettelijk te definiëren. 'Hij wilde het huwelijk verdedigen, maar zonder iemands waardigheid te schaden of iemands uitsluiting te versterken', zegt een naaste medewerker van de kardinaal. 'Hij was voorstander van de grootst mogelijke legale integratie van homo's en hun mensenrechten uitgedrukt in de wet, maar zou nooit de uniciteit van het huwelijk in gevaar brengen als zijnde tussen een man en een vrouw voor het welzijn van kinderen'. -De grote hervormer, 2015; (Blz.312)

Zoals ik al opmerkte Het lichaam, breken, de paus leek dit standpunt duidelijk in te nemen. Hoewel er veel in Ivereigh's relaas van Franciscus is dat lovenswaardig is, is er ook veel dat verbijsterend is, aangezien het leergezag al heeft bevestigd dat "wettelijke erkenning van homoseksuele verbintenissen bepaalde fundamentele morele waarden zou verdoezelen en een devaluatie van de instelling van het huwelijk zou veroorzaken".[5]Overwegingen met betrekking tot voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan vakbonden tussen homoseksuele personen​ n. 5, 6, 10 Niettemin is het dit vacuüm van duidelijkheid dat wordt opgevuld door 'progressieven en liberalen', zoals de controversiële Fr. Jacobus Martin[6]zie Trent Horn's kritiek op Fr. De posities van James Martin hier wie vertelde de wereld:

Het is niet simpelweg dat [Franciscus] [burgerlijke vakbonden] tolereert, hij steunt het... misschien heeft hij in zekere zin, zoals we in de kerk zeggen, zijn eigen doctrine ontwikkeld... We moeten rekening houden met het feit dat het hoofd van de kerk nu zei dat hij vindt dat burgerlijke vakbonden in orde zijn. En dat kunnen we niet afwijzen... Bisschoppen en andere mensen kunnen dat niet zo gemakkelijk afwijzen als ze zouden willen. Dit is in zekere zin een soort leer die hij ons geeft. —Vr. James Martin, CNN.com

Als fr. Martin had het mis, het Vaticaan deed weinig om de lucht te klaren.[7]cf. Het lichaam, breken Hierdoor worstelden de gelovigen niet zozeer met de waarheid (want de authentieke leerstellingen van de katholieke kerk blijven duidelijk), maar met een nieuwe golf van schijnbaar door de paus gesteund liberalisme dat de waarheid overschaduwt en door onze kerkbanken raast.

In 2005 schreef ik over deze komende morele tsunami die nu hier is (vgl. Vervolging! ... en de morele tsunami) gevolgd door een gevaarlijke tweede golf (vgl. Spirituele Tsunami). Wat dit zo'n pijnlijke beproeving maakt, is dat dit bedrog momentum vindt binnen de hiërarchie zelf...[8]cf. Wanneer de sterren vallen

Vóór de wederkomst van Christus moet de Kerk een laatste beproeving doorstaan ​​die het geloof van veel gelovigen zal doen wankelen ...   -CCC, nr. 675

 
De anti-barmhartigheid

Franciscus heeft er vanaf het begin van zijn pausschap op aangedrongen dat de kerk uit haar hurken komt, achter gesloten deuren vandaan komt en de hand reikt naar de periferieën van de samenleving. 

… We worden allemaal gevraagd om Zijn oproep te gehoorzamen om uit onze eigen comfortzone te gaan om alle "periferieën" te bereiken die het licht van het Evangelie nodig hebben. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudiumn. 20

Uit deze aansporing kwam zijn thema van de "kunst van het begeleiden" naar voren[9]n. 169, Evangelium Gaudium waarbij "geestelijke begeleiding anderen steeds dichter bij God moet brengen, in wie wij de ware vrijheid bereiken".[10]n. 170, Evangelium Gaudium Amen dat. Er is niets nieuws in die woorden; Jezus bracht tijd door met zielen, Hij ging in dialoog, Hij beantwoordde de vragen van hen die dorstten naar waarheid, en Hij raakte en genas de sociale verschoppelingen. Jezus at inderdaad met „belastinginners en prostituees”[11]vgl. Matt 21:32, Matt 9:10

Maar Onze Lieve Heer stal niet en sliep niet met hen. 

Hierin ligt de gevaarlijke spitsvondigheid die wordt gebruikt door sommige bisschoppen die de begeleiding tot een vorm van begeleiding hebben gemaakt donker kunst: het is de nieuwigheid dat de Kerk gastvrij, open, en begeleidend - maar zonder roept iedereen die haar deuren binnengaat op om zich af te keren van de zonde om gered te worden. Inderdaad, Christus' eigen proclamatie "Bekeert u en geloof in het evangelie"[12]Mark 1: 15 is vaak overgenomen door "Wees welkom en blijf zoals je bent!"  

Vorige week benadrukte de Heilige Vader in Lissabon herhaaldelijk een "welkomstboodschap":

Op een van de meest iconische momenten van Wereldjongerendagen riep paus Franciscus de honderdduizenden die zich voor hem verzamelden op om tegen hem te schreeuwen dat de katholieke kerk er voor is “todos, todos, todos” - iedereen, iedereen, iedereen. "De Heer is duidelijk", benadrukte de paus zondag. "Zieken, ouderen, jong, oud, lelijk, mooi, goed en slecht." - 7 augustus 2023, ABC News

Nogmaals, niets nieuws. De Kerk bestaat als het “sacrament van het heil”:[13]CCC, zn. 849; N. 845: “Om al zijn kinderen, verstrooid en op een dwaalspoor gebracht door de zonde, te herenigen, wilde de Vader de hele mensheid bijeenroepen in de Kerk van zijn Zoon. De Kerk is de plaats waar de mensheid haar eenheid en verlossing moet herontdekken. De Kerk is “de wereld verzoend”. Zij is die bark die "in het volle zeil van het kruis van de Heer, door de adem van de Heilige Geest, veilig in deze wereld navigeert." Volgens een ander beeld dat de kerkvaders dierbaar is, wordt ze voorgesteld door de ark van Noach, die als enige redt van de vloed. Haar doopvont is gevuld met wijwater voor de verloren; Haar biechtstoelen worden geopend voor de zondaar; Haar leringen zijn bekend gemaakt voor de vermoeid; Haar Heilige Voedsel wordt aangeboden voor de zwak.

Ja, de kerk staat open voor iedereen — maar de hemel staat alleen open voor de berouwvolle

Niet iedereen die tegen mij zegt: 'Heer, Heer', zal het koninkrijk der hemelen binnengaan, maar alleen degene die de wil doet van mijn Vader in de hemel. (Matteüs 7:21)

Zo verwelkomt de Kerk iedereen die worstelt met lust om ze te bevrijden. Ze verwelkomt iedereen die gebroken is om ze te herstellen. Ze verwelkomt iedereen die disfunctioneert om dat te doen herschik ze - alles volgens Gods Woord. 

... inderdaad [Christus'] doel was niet alleen om de wereld in haar wereldsheid te bevestigen en haar metgezel te zijn, en haar volledig onveranderd te laten. —POPE BENEDICT XVI, Freiburg im Breisgau, Duitsland, 25 september 2011; www.chiesa.com

Bekering moet op de doop volgen om gered te worden; heiligheid moet op bekering volgen om in de hemel te worden toegelaten - zelfs als daarvoor de zuivering van nodig is Vagevuur.

Bekeer u en laat u dopen, een ieder van u, in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen... Bekeer u daarom en bekeer u, zodat uw zonden kunnen worden weggevaagd. (Handelingen 2:38, 3:19)  

Om ervoor te zorgen dat zijn missie vruchtbaar zou zijn in de zielen van individuen, verklaarde Jezus dat de Kerk de naties moet leren "alles te onderhouden wat Ik jullie ook heb geboden".[14]Matt 28: 20 Vandaar,

… de Kerk … niet minder dan haar goddelijke Stichter, is voorbestemd om een ​​“teken van tegenspraak” te zijn. …Het zou voor haar nooit juist kunnen zijn om wettig te verklaren wat in feite onwettig is, aangezien dat van nature altijd in strijd is met het ware welzijn van de mens.  —POPE PAULUS VI, Humanae Vitae, N. 18

 

De rand van de klif

Op de terugvlucht uit Lissabon vroeg een verslaggever aan de paus:

Heilige Vader, in Lissabon vertelde u ons dat er in de Kerk plaats is voor “iedereen, iedereen, iedereen”. De kerk staat open voor iedereen, maar tegelijkertijd heeft niet iedereen dezelfde rechten en kansen, in die zin dat bijvoorbeeld vrouwen en homoseksuelen niet alle sacramenten kunnen ontvangen. Heilige Vader, hoe verklaart u deze inconsistentie tussen een “open Kerk” en “een Kerk die niet voor iedereen gelijk is?”

Franciscus antwoordde:

Je stelde me een vraag vanuit twee verschillende invalshoeken. De kerk staat open voor iedereen, dan zijn er regels die het leven binnen de kerk regelen. En iemand die binnen is, is [dus] in overeenstemming met de regels... Wat u zegt is een zeer simplistische manier van spreken: “Men kan de sacramenten niet ontvangen”. Dat betekent niet dat de kerk gesloten is. Ieder mens ontmoet God op zijn of haar eigen manier, binnen de Kerk, en de Kerk is moeder en gids (voor) ieder op zijn of haar eigen weg. Daarom zeg ik niet graag: laat iedereen maar komen, maar dan jij, doe dit, en jij, doe dat… Iedereen. Daarna zoekt elke persoon in gebed, in innerlijke dialoog en in pastorale dialoog met pastoraal werkers de weg om verder te gaan. Om deze reden, om de vraag te stellen: “Hoe zit het met homoseksuelen?” Nee: iedereen… Een van de belangrijke dingen in het werk van de bediening is om mensen stap voor stap te begeleiden op hun weg naar volwassenheid…. De kerk is een moeder; ze accepteert iedereen, en elke persoon baant zijn of haar eigen weg binnen de kerk, zonder zich druk te maken, en dat is heel belangrijk. - Persconferentie tijdens de vlucht, Augustus 6, 2023

In plaats van te proberen de woorden van de paus te ontleden en wat hij bedoelt met "regels", wat hij bedoelt met het zoeken naar de weg voorwaarts zonder poespas, enz. - laten we gewoon herhalen wat de Kerk 2000 jaar lang heeft geloofd en onderwezen. Iemand begeleiden "stap na stap op hun weg naar volwassenheid" betekent niet dat ze in zonde worden bevestigd, maar alleen zeggen dat "God liefheeft zoals je bent". De eerste stap naar christelijke volwassenheid is de zonde afwijzen. En dit is ook geen subjectief proces. "Het geweten is geen onafhankelijk en exclusief vermogen om te beslissen wat goed en wat kwaad is", leerde Johannes Paulus II.[15]Dominum en Vivificantemn. 443 Het is ook niet onderhandelen met God zoals Augustinus eens deed: "Geef mij kuisheid en onthouding, maar nu nog niet!"

Een dergelijk begrip betekent nooit het compromitteren en vervalsen van de standaard van goed en kwaad om deze aan bepaalde omstandigheden aan te passen. Het is heel menselijk voor de zondaar om zijn zwakheid te erkennen en om genade voor de zijne te vragen tekortkomingen; wat onaanvaardbaar is, is de houding van iemand die zijn eigen zwakheid tot criterium van de waarheid over het goede maakt, zodat hij zich gerechtvaardigd kan voelen, zonder zelfs maar de behoefte te hebben zijn toevlucht te nemen tot God en zijn barmhartigheid. —POPE ST. JOHANNES PAULUS II, Veritatis Pracht, zn. 104; vaticaan.va

In de gelijkenis van het grote feest heet de koning 'iedereen' welkom om binnen te komen. 

Ga daarom de hoofdwegen op en nodig iedereen die je tegenkomt uit voor het feestmaal. 

Maar er is een voorwaarde om aan tafel te blijven: bekering.[16]In feite is de voorwaarde werkelijk heiligheid in de context van het eeuwige banket.

Toen de koning binnenkwam om de gasten te ontmoeten, zag hij daar een man die geen bruiloftskleed droeg. Hij zei tegen hem: 'Mijn vriend, hoe komt het dat je hier binnen bent gekomen zonder bruiloftskleed?' (Mat 22:9, 11-12)

Daarom weten we dat we op een afgrond staan ​​wanneer de nieuw aangestelde prefect om toezicht te houden op het hoogste leerstellige ambt in de Kerk niet alleen openlijk spreekt over de mogelijkheid om homoseksuele verbintenissen te zegenen, maar van het idee dat de betekenis leer kan veranderen (zie De laatste staande).[17]cf. Nationaal Katholiek Register6 juli 2023 Dit is verrassend, afkomstig van de man die belast is met het handhaven van de leer van het Geloof. Zoals zijn voorganger zei:

... als het enige ondeelbare leergezag van de Kerk dragen de paus en de bisschoppen in eendracht met hem de zwaarste verantwoordelijkheid dat er geen dubbelzinnig teken of onduidelijke leerstelling van hen komt, waardoor de gelovigen in de war raken of hen in slaap sussen in een vals gevoel van veiligheid. —Kardinaal Gerhard Müller, voormalig prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer; Eerste dingenApril 20, 2018

Kardinaal Raymond Burke waarschuwt eveneens voor deze roekeloze taal die bepaalde woorden een nieuwe betekenis geeft zonder verwijzing naar de Heilige Traditie.

De afgelopen jaren zijn bepaalde woorden, bijvoorbeeld 'pastoraal', 'barmhartigheid', 'luisteren', 'onderscheidingsvermogen', 'begeleiding' en 'integratie' op een soort magische manier op de Kerk toegepast. is, zonder duidelijke definitie, maar als de slogans van een ideologie die vervangt wat voor ons onvervangbaar is: de constante leer en discipline van de Kerk... Het perspectief van het eeuwige leven wordt overschaduwd ten gunste van een soort populaire kijk op de Kerk waarin iedereen zou moeten zich 'thuis' voelen, ook al is hun dagelijks leven openlijk in tegenspraak met de waarheid en liefde van Christus. —10 augustus 2023; lifesitenews.com

Bisschoppen, waarschuwde hij, zijn dat wel de apostolische traditie verraden.

Kardinaal Müller ging zelfs zo ver te zeggen dat als de “Synode over de synodaliteit” slaagt, dit “het einde van de Kerk” zal zijn.

De basis van de kerk is het woord van God als een openbaring … niet onze vreemde reflecties. … Deze [agenda] is een systeem van zelfopenbaring. Deze bezetting van de katholieke kerk is een vijandige overname van de kerk van Jezus Christus. —Kardinaal Gerhard Müller, 7 oktober 2022; Nationaal Katholiek Register

Dit is Het uur van Judas en degenen onder ons die denken dat we staan, moeten oppassen dat we niet vallen.[18]cf. 1 Kor 10:12 Het bedrog is nu zo krachtig, zo wijdverspreid, dat katholieke instellingen, universiteiten, basisscholen en zelfs preekstoelen tot afvalligheid zijn vervallen. En St. Paul vertelt ons wat er daarna komt als rebellie bijna universeel wordt (vgl. 2 Thessalonicenzen 2:3-4), zoals herhaald door St. John Henry Newman:

Satan kan de meer alarmerende wapens van bedrog gebruiken
- hij kan zich verbergen -
hij kan proberen ons in kleine dingen te verleiden,
en zo de kerk in beweging te brengen,
niet allemaal tegelijk, maar beetje bij beetje
vanuit haar ware positie.
…Het is zijn beleid om ons op te splitsen en te verdelen, om ons te verjagen
geleidelijk uit onze rots van kracht.
En als er vervolging komt, zal het misschien dan zijn;
dan, misschien, als we ons allemaal zijn
in alle delen van het christendom zo verdeeld,
en zo gereduceerd, zo vol schisma, zo dicht bij ketterij.
Wanneer we onszelf op de wereld hebben geworpen en
er voor bescherming van afhangen,
en hebben onze onafhankelijkheid en onze kracht opgegeven,
dan zal [Antichrist] woedend op ons losbarsten
voor zover God het hem toestaat.  

Preek IV: de vervolging van de antichrist

 
Gerelateerd lezen

Politieke correctheid en de grote afval

Compromis: The Great Apostasy

 

Steun Marks volletijdbediening:

 

Met Nihil Obstat

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Nu op Telegram. Klik:

Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:


Volg Mark's geschriften hier:

Luister naar het volgende:


 

 
Print Friendly, PDF & Email

voetnoten

voetnoten
1 John 16: 13
2 Hoewel de waarheid tot het einde der tijden onfeilbaar bewaard zal blijven, betekent dat niet dat ze overal bekend en toegepast zal blijven. De traditie vertelt ons in feite dat het in de laatste tijd door vrijwel een overblijfsel bewaard zal blijven; vgl. De komende toevluchtsoorden en eenzaamheid
3 bijv. Duitse bisschoppen, vgl. katholiekenieuwsagentschap.com
4 cf. hier, hier, hier en hier
5 Overwegingen met betrekking tot voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan vakbonden tussen homoseksuele personen​ n. 5, 6, 10
6 zie Trent Horn's kritiek op Fr. De posities van James Martin hier
7 cf. Het lichaam, breken
8 cf. Wanneer de sterren vallen
9 n. 169, Evangelium Gaudium
10 n. 170, Evangelium Gaudium
11 vgl. Matt 21:32, Matt 9:10
12 Mark 1: 15
13 CCC, zn. 849; N. 845: “Om al zijn kinderen, verstrooid en op een dwaalspoor gebracht door de zonde, te herenigen, wilde de Vader de hele mensheid bijeenroepen in de Kerk van zijn Zoon. De Kerk is de plaats waar de mensheid haar eenheid en verlossing moet herontdekken. De Kerk is “de wereld verzoend”. Zij is die bark die "in het volle zeil van het kruis van de Heer, door de adem van de Heilige Geest, veilig in deze wereld navigeert." Volgens een ander beeld dat de kerkvaders dierbaar is, wordt ze voorgesteld door de ark van Noach, die als enige redt van de vloed.
14 Matt 28: 20
15 Dominum en Vivificantemn. 443
16 In feite is de voorwaarde werkelijk heiligheid in de context van het eeuwige banket.
17 cf. Nationaal Katholiek Register6 juli 2023
18 cf. 1 Kor 10:12
Geplaatst in HOME, GELOOF EN MORAAL.