EEN zou de recente vijf geschriften kunnen samenvatten, van De tijger in de kooi naar Het rotsachtige hart, in de simpele zin: kleed u in Christus. Of zoals St. Paul het uitdrukte:
… Doe de Heer Jezus Christus aan en zorg niet voor de verlangens van het vlees. (Rom 13:14)
Ik wil die geschriften samenvatten, om je een eenvoudig beeld en visie te geven van wat Jezus van jou en mij vraagt. Voor velen zijn de brieven die ik ontvang die weerspiegelen wat ik heb geschreven Het rotsachtige hart... dat we heilig willen zijn, maar treuren dat we zo tekortschieten in heiligheid. Het is vaak omdat we ernaar streven een vlinder te zijn vaardigheden de cocon binnengaan ...
DE CATERPILLAR EN DE VLINDER
De rups is niet het mooiste wezen. Het glijdt over de grond totdat het uiteindelijk een cocon weeft. Binnen dit zijden "graf" is er een metamorfose- een verandering van het ene wezen in een heel ander wezen, een vlinder.
Als we ons laten dopen, geeft God ons letterlijk een nieuwe natuur door de kracht van de Heilige Geest. Onze gevallen natuur, vernietigd door de erfzonde, wordt verwijderd, en we krijgen een nieuwe natuur gemaakt naar Zijn beeld. Nu, sommigen vergelijken dit met een vlinder, waarbij de gedoopte ziel als een rups uit het water van de doop tevoorschijn komt in een nieuw schepsel. Als dit het geval is, waarom voel ik me dan allesbehalve nieuw, vaak worstelend met oude gewoonten en zonden zoals mijn glibberige oude zelf? Ik vlieg niet maar val.
Een betere vergelijking kan zijn dat het Sacrament van
De doop is de geboorte van de rups. Want in de staat van de erfzonde zijn we werkelijk dood voor Christus, voor eeuwig gescheiden. Maar in Jezus hebben we de hoop op nieuw leven. Hij is de eerstgeborene van de schepping, de hoofd van de Moedervlinder, die Zijn lichaam is, de Kerk. Ik ben "wedergeboren" door haar Sacramenten. Ik maak deel uit van de "larven" die uit de doopvont tevoorschijn komen. Ik kom nog niet tevoorschijn als vlinder, maar eerder als een rups die de volledige genetische code bevat om er een te worden. Bij de doop wordt nu door genade het volledige potentieel gegeven om te worden wie ik werkelijk ben bedoeld te zijn: een ziel, volledig vrij, volledig in staat om niet alleen naar God te vliegen, maar ook boven de wereld en haar vleselijke passies uit te stijgen met de vleugels van de Geest.
DE AANKLAGER
Hierin ligt het punt van aanval van Satan op Gods kinderen. Hij beschuldigt ons ervan niet "perfect" te zijn, niet "heilig". Je zou een vlinder moeten zijn, maar je bent slechts een made! 'snauwt hij. Je ziet hoe zijn woorden altijd op het eerste gezicht waar lijken, maar ze zijn niet de volledige realiteit. Ja, we moeten vlinders zijn, maar in onze zwakheid zijn we echt als maden die tot nu toe niet kunnen vliegen. Maar God weet dit, daarom heeft Hij de Heilige Geest gezonden om het werk dat in Christus is begonnen af te maken:
Ik ben er zeker van dat degene die een goed werk in jou is begonnen, het zal afmaken tot de dag van Christus Jezus. (Fil.1: 6)
Zelfs St. Paul gaf toe dat hij nog "in aanbouw" was:
Broeders, ik van mijn kant beschouw mezelf niet als bezit genomen. Slechts één ding: vergeten wat erachter ligt, maar me inspannen naar wat voor ons ligt, ga ik door met mijn streven naar het doel, de prijs van Gods opwaartse roeping, in Christus Jezus. (Fil.3: 13-14)
Dus waarom geloven we de aanklager als zelfs het geïnspireerde Woord van God niet spreekt over "onmiddellijke heiligheid" maar over een transformatieproces, een proces dat uiteindelijk niet voltooid is tot de hemel?
Wij allemaal, starend met een ongesluierd gezicht naar de heerlijkheid van de Heer, worden omgevormd tot hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, als van de Heer die de Geest is. (2 Kor 3:18)
Ons doel als gelovigen is om als de modelvlinder te worden - de Heilige Maagd Maria: om gewoon de cocon van binnen te gaan Gods wil waar transformatie zal plaatsvinden door Gods kracht, niet de onze. Daar komen we met al het stof en vuil van onze zondige glibberigheid, in het vertrouwen dat Hij alle dingen ten goede kan laten werken.
BINNEN DE COCOON: EENZAAMHEID EN SERVICE
In de natuur vindt de rups vaak een eenzame plek om zijn cocon te bouwen. Dit is symbolisch voor de noodzaak om de eenzaamheid van binnen te gaan gebed. Jezus sprak over deze cocon:
Als je bidt, ga dan naar je binnenkamer, sluit de deur en bid in het geheim tot je Vader. En je Vader die in het geheim ziet, zal je terugbetalen. (Mat 6: 6)
'Als je bidt', als je de geheime kamer van je hart binnengaat, zal God je meer en meer de genaden en kracht geven om het innerlijke zelf dat in de doop is verwekt, te transformeren. Als je echter excuses verzint om deze cocon te vermijden, dat je geen tijd hebt of dat het te droog is of dat gebed alleen voor "heilige" mensen is, dan zal de metamorfase nog ver weg zijn… of ooit. Want de moeder vlinder leert ons:
Gebed zorgt voor de genade die we nodig hebben ... -Catechismus van de katholieke kerk2010
Gebrek aan gebed betekent een gebrek aan de genaden die u nodig heeft.
Gebed is het leven van het nieuwe hart. -Catechismus van de katholieke kerk2697
Geen gebed betekent simpelweg dat je nieuwe hart sterft, niet het leven put dat het nodig heeft voor transformatie. Wat moet ik nog meer zeggen? Beslissen voor gebed is beslissen voor God, of liever, een relatie met Hem die alleen jou kan veranderen:
... gebed is de levende relatie van de kinderen van God met hun Vader ... -CCC, nr. 2565
(Ik ben opgegroeid tot de meest hyper- en verstrooid persoon die je je kunt voorstellen. Als gebed mogelijk is voor mij, is het ook mogelijk voor iemand.)
De cocon is niet alleen een plaats van gemeenschap in het hart, maar ook een plaats in het Koninkrijk. En Jezus vertelde ons precies waar die plek moet zijn:
… Degene die zichzelf vernedert, zal verhoogd worden…. In plaats daarvan zal een ieder die onder u groot wil zijn, uw dienaar zijn;
wie de eerste onder jullie wil zijn, zal de slaaf van allen zijn (Lucas 14:11; Marcus 10: 43-44)
Door nederige dienstbaarheid, de nederige rups
illar zal worden verheven tot een prachtige vlinder. Zoals ik schreef in de Het rotsachtige hart, we hebben het hart van een dienaar nodig om vrucht te dragen.
Wie in mij blijft en ik in hem, zal veel vrucht dragen, want zonder mij kun je niets doen ...
Als je mijn geboden onderhoudt, blijf je in mijn liefde, net zoals ik de geboden van mijn Vader heb onderhouden en in zijn liefde blijf.
(jh 15: 5, 10)
Wie kan niet van de tafel opstaan en als eerste aan de gerechten beginnen? Wie kan niet van de bank komen en het gazon van de oudere weduwe maaien of het trottoir van een oudere weduwe scheppen? Wie kan er niet ongevraagd een luier verschonen of de vuilnis buiten zetten? Of zitten en luisteren naar iemand die zijn hart uitblaast? Dit is wat Jezus bedoelt om een dienstknecht te zijn: de wil van God doen, elke dag uitgedrukt in de eenvoudige plicht van het moment. Zijn juk is licht en Zijn last is licht. Maar vaak vechten we tijdens het dienen met onze luiheid, egoïsme of verleiding. Dit maakt deel uit van de cocon - de duisternis van de cocon. Maar het betekent niet dat je niet in Hem groeit. Het betekent simpelweg dat je nog steeds een Redder nodig hebt, je hebt Zijn genade nodig, je hebt de genade van de cocon nodig.
DOE HET GEWOON
Als je deze cocon van gebed en dienstbetoon, contemplatie en actie betreedt, zal er iets ongelooflijks gebeuren. Het leven van Jezus, die geestelijke "genetische code" die bij de doop in je hart is geschreven, zal zich beginnen te ontvouwen. Je zult echt de vleugels van de Geest beginnen te laten groeien (dat wil zeggen, de vrijheid om boven de ketenen van zonde te vliegen); de ogen van de Zoon (dat wil zeggen, wijsheid); en de kleuren van de Vader (dat is deugd en heiligheid). Maar dit kost tijd, beste broer. Het duurt geduld, Lieve zus. De cocon is een plaats van duisternis; van wachten; van het opgeven van het oude om het nieuwe aan te nemen. Het is de plaats van strijd, van besluit, van opnieuw beginnen. Het is de plaats van geloof en overgave waar we soms het gevoel hebben dat God ons in de steek heeft gelaten omdat we naar onze mening vleugelloos en blind zijn.
Maar Hij antwoordt:
Mijn kind, dat is wat JIJ ziet. En toch ben je hier in de cocon, je hebt ervoor gekozen opnieuw te beginnen en bij Mij te blijven. Oordeel niet over uzelf, want u kunt de vleugels niet zien groeien, uit het zicht geperst. Je ogen worden bedekt door de film van duisternis en beproeving en zelfs door Mijn eigen hand, zodat je niet trots zult worden op de schoonheid die van binnen groeit. Oordeel niet, want Ik ben de Schepper, en ik weet wanneer mijn kinderen klaar zijn om te vliegen ... je hoeft alleen maar te vertrouwen als een klein kind en vol te houden dat je in Mij gekleed mag zijn.
Want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God. Wanneer Christus uw leven verschijnt, zult u ook met Hem in heerlijkheid verschijnen. Breng dus de aardse delen van u ter dood: immoraliteit, onreinheid, hartstocht, boos verlangen en de hebzucht die afgoderij is ... woede, woede, boosaardigheid, laster en obscene taal uit uw mond. Houd op met elkaar te liegen, aangezien je het oude zelf met zijn oefeningen hebt weggenomen en het nieuwe zelf hebt aangetrokken, dat wordt vernieuwd, voor kennis, naar het beeld van zijn schepper. Doe dan, als Gods uitverkorenen, heilig en geliefden, oprechte mededogen, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld aan, elkaar verdragen en elkaar vergeven, als iemand een klacht tegen de ander heeft; zoals de Heer u heeft vergeven, moet u dat ook doen. En boven al deze bekleedden ze liefde, dat wil zeggen, de band van volmaaktheid. (Kol 3: 3-14)
GERELATEERDE LEZING:
Als je keer op keer faalt, begin dan opnieuw en opnieuw: Opnieuw beginnen
Hoop voor de wanhopige ziel: Een woord
Hoop voor de ziel in doodzonde: Aan degenen in doodzonde
