Times Square-parade, door Alexander Chen
WE leven in gevaarlijke tijden. Maar weinigen beseffen dat. Ik heb het niet over de dreiging van terrorisme, klimaatverandering of een nucleaire oorlog, maar over iets subtielers en verraderlijkers. Het is de opmars van een vijand die al terrein heeft gewonnen in veel huizen en harten en die erin slaagt om onheilspellende vernietiging te veroorzaken terwijl het zich over de hele wereld verspreidt:
Geluid.
Ik heb het over spiritueel lawaai. Een geluid dat zo hard is voor de ziel, zo oorverdovend voor het hart, dat als het eenmaal zijn weg naar binnen komt, het de stem van God verduistert, het geweten verdooft en de ogen verblindt voor het zien van de werkelijkheid. Het is een van de gevaarlijkste vijanden van onze tijd, want hoewel oorlog en geweld schade toebrengen aan het lichaam, is lawaai de moordenaar van de ziel. En een ziel die de stem van God heeft afgesloten, riskeert Hem in de eeuwigheid nooit meer te horen.
NOISE
Deze vijand heeft altijd op de loer gelegen, maar misschien nooit meer dan vandaag. De apostel Johannes waarschuwde dat lawaai is de voorbode van de geest van de antichrist:
Houd niet van de wereld of de dingen van de wereld. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want alles wat in de wereld is, sensuele lust, verleiding voor de ogen en een pretentieus leven, is niet van de Vader maar van de wereld. Toch gaat de wereld en zijn verleiding voorbij. Maar wie de wil van God doet, blijft voor altijd. Kinderen, het is het laatste uur; en net zoals je hoorde dat de antichrist zou komen, zo zijn er nu veel antichristen verschenen. (1 Johannes 2: 15-18)
Lust van het vlees, verleiding voor de ogen, een pretentieus leven. Dit zijn de middelen waarmee overheden en machten een explosie van lawaai richten op de nietsvermoedende mensheid.
GELUID VAN LUST
One cannot surf the internet, walk through an airport, or simply buy groceries without being assaulted by the noise of lust. Men, more than women, are susceptible to this because there is a stronger chemical response in men. It is a terrible noise, for it pulls not only the eyes, but one’s very body into its path. To even suggest today that a half-clad woman is immodest or inappropriate will draw bewilderment if not scorn. It has become socially acceptable, and at younger and younger ages, to sexualize and objectivy the body. It is no longer a vessel for transmitting, through modesty and charity, the truth of who the human person truly is, but has become a loudspeaker blaring a distorted message: that fulfillment comes ultimately from sex and sexiness, rather than the Creator. This noise alone, now broadcast through rancid imagery and language in nearly every facet of modern society, is doing more to destroy souls than perhaps any other.
GELUID VAN ENTICEMENT
In the Western nations in particular, the noise of materialism—the enticement of new things—has reached a deafening pitch, yet few are resisting it. Ipads, ipods, ibooks, iphones, ifashions, iretirement plans…. Even the titles themselves reveal something of the potential danger that lurks behind the need for personal comfort, convenience and self-pleasure. It is all about “I”, not my brother in need. The exportation of manufacturing to third world 
landen (die op zichzelf vaak onrecht veroorzaken door erbarmelijke lonen) hebben een tsunami van goedkope goederen teweeggebracht, voorafgegaan door golven van meedogenloze reclame die zichzelf, en niet de buurman, bovenaan de prioriteitenlijst plaatst.
But the noise has taken on a different and more insidious tone in our day. The internet and wireless technology continually serve up a vast array of high definition color, news, gossip, photos, videos, goods, services—all in a split second. It is the perfect concoction of glitz and glamor to keep souls enamored—and often deaf to the hunger and thirst in their own soul for the transcendent, for God.
We cannot deny that the rapid changes occurring in our world also present some disturbing signs of fragmentation and a retreat into individualism. The expanding use of electronic communications has in some cases paradoxically resulted in greater isolation… —POPE BENEDICT XVI, toespraak in St. Joseph's Church, 8 april 2008, Yorkville, New York; Catholic News Agency
GELUID VAN PRETENTIE
St. John warns about the temptation to “pride of life.” This is not limited to simply wanting to be rich or famous. Today, it has taken on a more cunning temptation, once again, through technology. “Social 
networking”, while often serving to connect old friends and family, also feeds into a new individualism. With communication services like Facebook or Twitter, the trend is to put one’s every thought and action out there for the world to see, fostering a growing trend of narcissism (self-absorption). This is really in direct opposition to the rich spiritual heritage of the Saints in which idle chatter and frivolity are to be avoided, as they cultivate a spirit of worldliness and inattention.
BEWARING VAN HET HART
Al dit lawaai mag natuurlijk niet als strikt slecht worden beschouwd. Het menselijk lichaam en seksualiteit zijn geschenken van God, geen schandelijke of smerige hindernis. Materiële dingen zijn niet goed of slecht, ze zijn gewoon ... totdat we ze op het altaar van ons hart plaatsen en er afgoden van maken. En internet kan ook ten goede worden gebruikt.
In het huis van Nazareth en in de bediening van Jezus was er 
always the background noise of the world. Jesus even walked into “the lions den,” eating with tax collectors and prostitutes. But He did so because He always maintained voogdij over het hart. St. Paul schreef:
Conform uzelf niet aan dit tijdperk, maar word getransformeerd door de vernieuwing van uw geest ... (Rom 12: 2)
Voogdij over het hart betekent dat ik niet gefixeerd ben op de dingen van de wereld, op het conformeren aan haar goddeloze wegen, maar op het Koninkrijk, Gods wegen. Het betekent de zin van het leven herontdekken en mijn doelen daarop afstemmen ...
… Laten we onszelf ontdoen van elke last en zonde die aan ons vastklampt en volharden in het rennen van de race die voor ons ligt, terwijl we onze ogen gericht houden op Jezus, de leider en perfecter van het geloof. (Heb 12: 1-2)
In our baptismal vows, we promise to “reject the glamor of evil, and refuse to be mastered by sin.” Custody of the heart means avoiding that first fatal step: being sucked into the glamor of evil, which, if we take the bait, leads to being mastered by it.
… Iedereen die zonde begaat, is een slaaf van de zonde. (Johannes 8:34)
Jesus walked among sinful people, but He kept Hi s heart unstained by continually seeking first the will of the Father. He walked in the truth that women were not objects, but reflections of His own image; in the truth that material things are to be used for the glory of God and the good of others; and by being small, humble, and hidden, meek and gentle of heart, Jesus shunned the worldly power and honor that others would have bestowed on Him.
KEEPING CUSTODY OF THE SENSES
In the traditional Act of Contrition prayed in sacramental Confession, one resolves to ‘sin no more and to avoid the near occasion of sin.’ Custody of the heart means avoiding not just the sin itself, but those well-known traps that would cause me to fall into sin. "Maken geen voorzieningen voor het vlees,” said St. Paul (see De tijger in de kooi.) A good friend of mine says that he hasn’t eaten sweets or had any alcohol in years. “I have an addictive personality,” he said. “If I eat one cookie, I want the whole bag.” Refreshing honesty. A man who avoids even the near occasion of sin—and you can see the freedom in his eyes.
Lust
Many years ago, a married fellow worker was lusting after the women who were walking by. Noting my lack of participation, he snorted, “One can still look at the menu without having to order!” But Jesus said something quite different:
… Iedereen die met lust naar een vrouw kijkt, heeft in zijn hart al overspel met haar gepleegd. (Matt 5:28)
Hoe kan een man in onze pornografische cultuur voorkomen dat hij met zijn ogen in de zonde van overspel vervalt? Het antwoord is om het menu weg te zetten 
all together. For one thing, women aren’t objects, commodities to be owned. They are beautiful reflections of the Divine Creator: their sexuality, expressed as a receptacle of life-giving seed, is an image of the Church, which is a receptacle of the life-giving Word of God. Thus, even immodest dress or a sexualized appearance is a snare; it is the slippery slope that leads to wanting more and more. What is necessary, then, is to keep voogdij over de ogen:
De lamp van het lichaam is het oog. Als uw oog gezond is, zal uw hele lichaam met licht worden gevuld; maar als uw oog slecht is, zal uw hele lichaam in duisternis verkeren. (Matt 6: 22-23)
The eye is “bad” if we allow it to be dazzled by the “glamor of evil”: if we allow it to wander around the room, if we peruse the magazine covers, sidebar internet pictures, or watch movies or shows that are indecent.
Avert your eyes from a comely woman; gaze not upon the beauty of another’s wife——through woman’s beauty many perish, for lust for it burns like fire. (Sirach 9:8)
It is not a matter then of just avoiding pornography, but all forms of indecency. It means—for some men reading this—a complete transformation of the mind as to how women are perceived and even how we perceive ourselves—the exceptions we justify that, in reality, snare us, and drag us into the misery of sin.
Materialisme
Je zou een boek over armoede kunnen schrijven. Maar St. Paul vat het misschien het beste samen:
If we have food and clothing, we shall be content with that. Those who want to be rich are falling into temptation and into a trap and into many foolish and harmful desires, which plunge them into ruin and destruction. (1 Tim 6:8-9)
We verliezen de voogdij over het hart door altijd op zoek te gaan naar iets beters, naar het op één na beste. 
Een van de geboden is om de dingen van mijn naaste niet te begeren. De reden, zo waarschuwde Jezus, is dat men zijn hart niet kan verdelen tussen God en mammon (bezittingen).
Niemand kan twee meesters dienen. Hij zal óf de een haten en de ander liefhebben, óf de een toegewijd zijn en de ander verachten. (Matt 6:24)
De voogdij over het hart houden betekent voor het grootste deel verwerven wat wij genoodzaakt bent in plaats van wat we willen, niet hamsteren maar delen met anderen, vooral de armen.
De overtollige rijkdommen die u oppotte en leed om te rotten terwijl u ze in aalmoezen aan de armen had moeten geven, de overtollige kleding die u bezat en die u liever door motten opgegeten had dan de armen te kleden, en het goud en zilver dat u koos ervoor om leugens te zien in ledigheid in plaats van te besteden aan voedsel voor de armen; al deze dingen, zeg ik, zullen tegen u getuigen op de Dag des Oordeels. —St. Robert Bellarminus, De wijsheid van de heiligen, Jill Haakadels, op. 166
Pretentie
Voogdij over het hart betekent ook waken over onze woorden, hebben voogdij over onze tongen. For the tongue has the power to build-up or tear down, to snare or liberate. So often, we use the tongue out of pride, saying (or typing) this or that in hopes of making ourselves appear more important than we are, or to please others, gaining their approval. Other times, we simply release a wall of words to entertain ourselves by idle chatter.
There is a word in Catholic spirituality called “recollection.” It means simply to remember that I am always in God’s presence, and that He is always my goal and the fulfillment of all my desires. It means recognizing that His will is my food, and that, as His servant, I am called to follow Him in the path of charity. Recollection then, means that I “gather myself up” when I have lost custody of my heart, trusting in His mercy and forgiveness, and once again committing myself to loving and serving Him in het huidige moment met heel mijn hart, ziel, verstand en kracht.
When it comes to social networking, we need to be careful. Is it humble to paste pictures of myself that stroke my vanity? When I “tweet” others, am I saying something that is necessary or not? Am I encouraging gossip or wasting other’s time?
Ik zeg je, op de oordeelsdag zullen mensen rekenschap afleggen voor elk onzorgvuldig woord dat ze spreken. (Matt 12:36)
Beschouw uw hart als een oven. Je mond is de deur. Elke keer dat u de deur opent, laat u warmte naar buiten. Wanneer je de deur sluit en je herinnerd blijft in Gods aanwezigheid, zal het vuur van zijn goddelijke liefde steeds heter worden, zodat je woorden, wanneer het moment daarvoor rijp is, kunnen dienen om de genezing van anderen op te bouwen, te bevrijden en te vergemakkelijken - om warm others with God’s love. At those times, even though we speak, because it is in the voice of Love, it serves to stoke the fires within. Otherwise, our soul, and that of others, grows cold when we keep the door open in meaningless or s inful chatter.
Immoraliteit of enige onzuiverheid of hebzucht mag onder u niet eens ter sprake komen, zoals bij heiligen past, geen obsceniteit of dwaze of suggestieve praat, die niet op zijn plaats is, maar in plaats daarvan dankzegging. (Ef 5: 3-4)
VREEMDELINGEN EN SOJOURNERS
Keeping custody of the heart is foreign sounding and counter-cultural. We live in a world that encourages people to experiment with a multitude of sexual acts and lifestyles, plaster themselves all over YouTube, seek to become a singing or dancing “Idol”, and be “tolerant” of anything and anybody (except practicing Catholics). In refusing this kind of noise, Jesus said that we would look odd in the world’s eyes; that they would persecute, mock, exclude and hate us because the light in believers would convict the darkness in others.
Want iedereen die slechte dingen doet, haat het licht en komt niet naar het licht toe, zodat zijn werken niet aan het licht komen. (Johannes 3:20)
Keeping custody of the heart, then, is not some outdated practice of bygone ages, but the constant, true, and narrow road that leads to Heaven. It’s just that few are willing to take it, to resist the noise so that they can hear the voice of God that leads to eternal life.
Want waar je schat is, daar zal ook je hart zijn ... Enter through the narrow gate; for the gate is wide and the road broad that leads to destruction, and those who enter through it are many. How narrow the gate and constricted the road that leads to life. And those who find it are few. (Matt 6:21; 7:13-14)
De liefde voor wereldse bezittingen is een soort vogelkalk, die de ziel verstrikt en verhindert dat ze naar God vliegt - Augustinus van Hippo, De wijsheid van de heiligen, Jill Haakadels, op. 164
GERELATEERDE LEZING:
Bedankt voor uw steun!
