Dag 15: Een nieuw Pinksteren

JE HEBT het gehaald! Het einde van onze retraite - maar niet het einde van Gods gaven, en nooit het einde van zijn liefde. In feite is vandaag heel bijzonder omdat de Heer een nieuwe uitstorting van de Heilige Geest aan u te schenken. Onze-Lieve-Vrouw heeft voor je gebeden en ook naar dit moment uitgekeken, terwijl ze zich bij je voegt in de bovenkamer van je hart om te bidden voor een "nieuw Pinksteren" in je ziel.

Dus laten we onze laatste dag beginnen: In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

Hemelse Vader, ik dank u voor deze retraite en alle genaden die u mij royaal hebt geschonken, zowel gevoelde als ongeziene. Ik dank u voor uw oneindige liefde, die tot uiting komt in de gave van uw Zoon, Jezus Christus, mijn Heiland, die dezelfde is gisteren, vandaag en voor altijd. Ik dank u voor uw barmhartigheid en vergeving, uw trouw en liefde.

Ik smeek nu, Abba Vader, een nieuwe uitstorting van de Heilige Geest. Vul mijn hart met een nieuwe liefde, een nieuwe dorst en een nieuwe honger naar uw Woord. Zet me in vuur en vlam zodat niet meer ik, maar Christus in mij leeft. Rust mij vandaag uit om voor de mensen om mij heen een getuige te zijn van uw barmhartige liefde. Ik vraag het deze hemelse Vader, in de naam van uw Zoon, Jezus Christus. Amen.

St. Paulus schreef: "Ik verlang dan dat de mannen overal bidden, heilige handen opheffend..." (1 Tim. 2:8). Aangezien we lichaam, ziel en geest zijn, heeft het christendom ons lang geleerd ons lichaam te gebruiken in gebed om ons te helpen open te staan ​​voor de aanwezigheid van God. Dus waar je ook bent, terwijl je dit lied bidt, hef je handen op aan de handen die genezen...

Hef onze handen op

Hef onze handen op naar de handen die genezen
Hef onze handen op naar de handen die redden
Hef onze handen op naar de handen die liefhebben
Hef onze handen op naar de handen die werden genageld
En zingen…

Lof, we heffen onze handen op
Alle lof, U bent de Heer van dit land
Lof, O, we heffen onze handen op naar U, Heer
Aan U Heer

(Herhaal hierboven x 2)

Aan U Heer,
Aan U Heer,

Hef onze handen op naar de handen die genezen
Hef onze handen op naar de handen die redden
Hef onze handen op naar de handen die liefhebben
Hef onze handen op naar de handen die werden genageld
En zingen…

Lof, we heffen onze handen op
Alle lof, U bent de Heer van dit land
Lof, O, we heffen onze handen op naar U, Heer
Aan U Heer
Aan U Heer,
Aan U Heer,

Jezus Christus
Jezus Christus
Jezus Christus
Jezus Christus

—Mark Mallett (met Natalia MacMaster), uit Laat de Heer weten, 2005 ©

Vraag en je zal ontvangen

Iedereen die vraagt, krijgt; en wie zoekt, vindt; en voor degene die klopt, zal de deur worden geopend. Welke vader onder jullie zou zijn zoon een slang geven als hij om een ​​vis vraagt? Of hem een ​​schorpioen geven als hij om een ​​ei vraagt? Als u dan, die slecht bent, weet hoe u uw kinderen goede gaven moet geven, hoeveel te meer zal de Vader in de hemel dan de Heilige Geest geven aan hen die Hem erom vragen? (Lucas 11:10-13)

Op conferenties vraag ik de toehoorders graag waar de volgende Schriftteksten naar verwijzen:

Terwijl ze baden, schudde de plaats waar ze bijeen waren, en ze werden allemaal vervuld met de Heilige Geest en bleven het woord van God met vrijmoedigheid spreken. (Handelingen 4: 31)

Onvermijdelijk gaan vele handen omhoog en het antwoord is altijd hetzelfde: "Pinksteren." Maar dat is het niet. Pinksteren was twee hoofdstukken eerder. Hier zijn de apostelen bijeen en vervuld met de Heilige Geest weer.

De sacramenten van het doopsel en het vormsel wijden ons in in het christelijk geloof, in het lichaam van Christus. Maar ze zijn slechts een eerste "voorschot" van genaden die de Vader je moet geven.

In Hem bent u ook, die het woord van de waarheid hebt gehoord, het evangelie van uw redding, en in Hem hebt geloofd, verzegeld met de beloofde Heilige Geest, die het eerste deel is van onze erfenis op weg naar verlossing als Gods bezit, tot lof van zijn heerlijkheid. (Ef 1:13-14)

Terwijl hij nog kardinaal en prefect van de Congregatie van de Geloofsleer was, had paus Benedictus XVI het idee gecorrigeerd dat de uitstorting van de Heilige Geest en de charisma's dingen uit een vervlogen tijdperk zijn:

Wat het Nieuwe Testament ons vertelt over de charisma's - die werden gezien als zichtbare tekenen van de komst van de Geest - is niet zomaar oude geschiedenis, over en uit, maar wordt weer extreem actueel. -Vernieuwing en de krachten van de duisternis, door Leo Cardinal Suenens (Ann Arbor: Servant Books, 1983)

Door de ervaring van de “charismatische vernieuwing”, verwelkomd door vier pausen, hebben we geleerd dat God zijn Geest opnieuw kan en zal uitstorten in wat een “vervulling”, “uitstorting” of “doop in de Heilige Geest” wordt genoemd. Zoals een priester zei: "Ik weet niet hoe het werkt, ik weet alleen dat we het nodig hebben!"

Waaruit bestaat de doop met de Geest en hoe werkt het? In de doop met de Geest is er een geheime, mysterieuze beweging van God die Zijn manier is om aanwezig te worden, op een manier die voor iedereen anders is, omdat alleen Hij ons van binnen kent en hoe we naar onze unieke persoonlijkheid moeten handelen ... theologen zoeken naar een verklaring en verantwoordelijke mensen voor gematigdheid, maar eenvoudige zielen raken met hun handen de kracht van Christus aan in de doop met de Geest (1 Kor 12: 1-24). —Fr. Raneiro Cantalamessa, OFMCap, (pauselijke huisprediker sinds 1980); Doop in de Geest,www.catholicarismatic.us

Dit is natuurlijk niets nieuws en maakt deel uit van de traditie en geschiedenis van de kerk.

… Deze genade van Pinksteren, bekend als de doop in de Heilige Geest, behoort niet tot een bepaalde beweging maar tot de hele Kerk. In feite is het eigenlijk niets nieuws, maar het maakt deel uit van Gods ontwerp voor Zijn volk vanaf dat eerste Pinksteren in Jeruzalem en door de geschiedenis van de Kerk heen. Inderdaad, deze genade van Pinksteren is in het leven en de praktijk van de Kerk gezien, volgens de geschriften van de Kerkvaders, als normatief voor het christelijk leven en als een integraal onderdeel van de volheid van de christelijke inwijding.​ - Eerwaarde Sam G. Jacobs, bisschop van Alexandrië; De vlam aanwakkeren, p. 7, door McDonnell en Montague

Mijn persoonlijke ervaring

Ik herinner me de zomer van mijn 5e klas. Mijn ouders gaven mijn broers en mijn zus en mij een 'Life in the Spirit Seminar'. Het was een prachtig programma ter voorbereiding op het ontvangen van een nieuwe uitstorting van de Heilige Geest. Aan het einde van de vorming legden mijn ouders ons de handen op ons hoofd en baden om de komst van de Heilige Geest. Er was geen vuurwerk, niets bijzonders om van te spreken. We beëindigden ons gebed en gingen naar buiten om te spelen.

Maar iets deed gebeuren. Toen ik die herfst weer naar school ging, was er een nieuwe honger in mij naar de Eucharistie en het Woord van God. Ik begon om XNUMX uur naar de dagelijkse mis te gaan. In mijn vorige klas stond ik bekend als een grappenmaker, maar er veranderde iets in mij; Ik was stiller, gevoeliger voor goed en fout. Ik wilde een trouwe christen zijn en begon na te denken over het priesterschap.

Later, toen ik begin twintig was, organiseerde mijn muziekbedieningsteam een ​​Life in the Spirit-seminar voor een groep van 80 tieners. De avond dat we voor hen baden, bewoog de Geest krachtig. Tot op de dag van vandaag waren er tieners die nog steeds in de bediening zijn.

Een van de gebedsleiders kwam tegen het einde van de avond naar me toe en vroeg of ik wilde dat ze ook voor mij zouden bidden. Ik zei: "Waarom niet!" Op het moment dat ze begonnen te bidden, lag ik plotseling op mijn rug "rustend in de Geest", mijn lichaam in een kruisvormige positie. De kracht van de Heilige Geest stroomde als elektriciteit door mijn aderen. Na enkele minuten stond ik op en mijn vingers en lippen tintelden.

Voorafgaand aan die dag had ik nog nooit in mijn leven een lof- en aanbiddingslied geschreven, maar daarna stroomde de muziek uit me - inclusief alle liedjes waarmee je tijdens deze retraite hebt gebeden.

De Geest verwelkomen

Deze tijd is voor jullie een prachtige voorbereiding geweest om een ​​nieuwe uitstorting van de Heilige Geest te ontvangen.

…Hzijn barmhartigheid is ons voorgegaan. Het is ons voorgegaan zodat we genezen kunnen worden, en het volgt ons zodat, eenmaal genezen, ons het leven gegeven kan worden... -Catechismus van de katholieke kerk (CCC), geb. 2001

…het leven van de Geest.

Als we samen waren, zouden ik en andere leiders u de handen opleggen en bidden voor deze nieuwe "zalving" of zegen.[1]Opmerking: de Schrift bevestigt dat de leken "handen opleggen" voor genezing of zegen (vgl. Markus 16:18, Handelingen 9:10-17, Handelingen 13:1-3) in tegenstelling tot het sacramentele teken waarbij dit gebaar een kerkelijke functie verleent (dwz vormsel, wijding, het sacrament van de zieken, enz.). De Catechismus van de katholieke kerk maakt dit onderscheid: “De sacramentalieën zijn ingesteld voor de heiliging van bepaalde bedieningen van de Kerk, bepaalde levensstaten, een grote verscheidenheid aan omstandigheden in het christelijk leven en het gebruik van vele dingen die de mens helpen... Ze omvatten altijd een gebed, vaak vergezeld van door een specifiek teken, zoals handoplegging, het kruisteken of het sprenkelen van wijwater (dat herinnert aan de doop)... Sacramentaliën zijn afgeleid van het dooppriesterschap: elke gedoopte is geroepen om een ​​"zegen" te zijn en te zegenen. Vandaar dat leken bepaalde zegeningen kunnen presideren; hoe meer een zegen betrekking heeft op het kerkelijk en sacramenteel leven, des te meer is de toediening ervan voorbehouden aan het gewijde ambt (bisschoppen, priesters of diakenen)... Sacramentaliën verlenen niet de genade van de Heilige Geest zoals de sacramenten dat doen, maar door het gebed van de Kerk bereiden ze ons voor op het ontvangen van de genade en stellen ze ons in staat eraan mee te werken” (KKK, 1668-1670). De Doctrinaire Commissie (2015) voor de Katholieke Charismatische Vernieuwing, die wordt onderschreven door het Vaticaan, bevestigt de handoplegging in haar document en de juiste onderscheidingen. 

Vandaar de 'zegening' van de leken, voor zover die niet te verwarren is met de zegening van het gewijde ambt, dat in persona Christi, is toegestaan. In deze context is het zowel een menselijk gebaar van kinderlijke liefde als het gebruik van menselijke handen om voor te bidden en een kanaal van zegen te zijn, niet om een ​​sacrament te verlenen.
Zoals St. Paulus tegen Timoteüs zei:

Ik herinner je eraan om de gave van God die je hebt gekregen door de oplegging van mijn handen in vuur en vlam te zetten. (2 Tim 1:6; zie voetnoot 1.)

Maar God wordt niet beperkt door onze afstand of dit formaat. U bent zijn zoon of zijn dochter en Hij hoort uw gebeden waar u ook bent. Tot nu toe heeft God veel zielen genezen door deze retraite. Waarom zou Hij nu stoppen met het uitstorten van Zijn liefde?

Deze aanroeping voor een “nieuw Pinksteren” in uw hart vormt in feite de kern van het gebed van de Kerk voor de komst van het Koninkrijk van de Goddelijke Wil.

Goddelijke Geest, vernieuw uw wonderen in deze tijd als in een nieuw Pinksteren, en sta toe dat uw Kerk, volhardend en volhardend met één hart en verstand samen met Maria, de Moeder van Jezus, en geleid door de gezegende Petrus, de regering kan versterken van de Goddelijke Verlosser, de regering van waarheid en gerechtigheid, de regering van liefde en vrede. Amen. —POPE JOHN XXIII, bij de oproeping van het Tweede Vaticaans Concilie, Humanae Salutis, 25 december 1961

Sta open voor Christus, verwelkom de Geest, zodat in elke gemeenschap een nieuw Pinksteren kan plaatsvinden! Een nieuwe mensheid, een vreugdevolle, zal uit uw midden opstaan; je zult opnieuw de reddende kracht van de Heer ervaren​ —POPE JOHN PAUL II, in Latijns-Amerika, 1992

Dus nu gaan we bidden dat de Heilige Geest op je neerdaalt zoals in a nieuw Pinksteren. Ik zeg "wij" omdat ik mij verenig met "in de Goddelijke Wil" in de bovenkamer van je hart, samen met de Gezegende Moeder. Zij was daar met de eerste apostelen op Pinksteren en zij is nu hier bij u. Inderdaad…

Maria is de Bruidegom van de Heilige Geest... Er is geen uitstorting van de Heilige Geest behalve in gemeenschap met het voorbede van Maria, Moeder van de Kerk. —Fr. Robert. J. Fox, redacteur van Immaculate Heart Messenger, Fatima en het nieuwe Pinksteren


Zorg ervoor dat je op een rustige plek bent en ongestoord kunt zijn terwijl we bidden voor deze nieuwe genade in je leven[…] In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

Dierbare Heilige Moeder, ik vraag nu uw voorspraak, zoals u eens deed in de cenakel, om te bidden dat de Heilige Geest opnieuw in mijn leven mag komen. Leg uw zachte handen op mij en roep uw Goddelijke Echtgenoot aan.

O, kom Heilige Geest en vervul mij nu. Vul alle lege plekken waar wonden zijn achtergelaten, zodat ze een bron van genezing en wijsheid kunnen worden. Laat de genadegave ontvlammen die ik in mijn doopsel en vormsel heb ontvangen. Zet mijn hart in vuur en vlam met de Vlam van Liefde. Ik verwelkom alle gaven, charisma's en genaden die de Vader wil geven. Ik wens al die genaden te ontvangen die anderen hebben geweigerd. Ik open mijn hart om U te ontvangen als in een "nieuw Pinksteren". O, kom Goddelijke Geest, en vernieuw mijn hart... en vernieuw het aanschijn van de aarde.

Blijf met uitgestrekte handen alles ontvangen wat de Vader je te geven heeft terwijl je zingt...

Lees na deze tijd van gebed, wanneer u er klaar voor bent, de afsluitende gedachten hieronder...

Uitgaan...

We begonnen deze retraite met de analogie van de verlamde die door een rieten dak naar de voeten van Jezus wordt neergelaten. En nu zegt de Heer tegen je: "Sta op, pak je matras op en ga naar huis" (Marcus 2:11). Dat wil zeggen, ga naar huis en laat anderen zien en horen wat de Heer voor jou heeft gedaan.

De Heer Jezus Christus, geneesheer van onze ziel en ons lichaam, die de zonden van de verlamde vergaf en hem zijn lichamelijke gezondheid herstelde, heeft gewild dat zijn kerk, in de kracht van de Heilige Geest, zijn werk van genezing en redding voortzet, zelfs onder haar eigen leden. —CCC, zn. 1421

Hoe de wereld getuigen nodig heeft van de kracht, liefde en barmhartigheid van God! Vervuld met de Heilige Geest, je bent het "licht van de wereld".[2]Matt 5: 14 Hoewel het misschien moeilijk en misschien zelfs niet nodig is om de leringen in deze retraite uit te leggen, kun je dat wel doen laat anderen de vrucht "proeven en zien".. Laat ze de veranderingen in jou ervaren. Als ze vragen wat er anders is, kun je ze wijzen op deze retraite, en wie weet nemen ze het ook.

Geniet de komende dagen in stilte van alles wat de Heer je heeft gegeven. Ga door met je dialoog met God terwijl je je gebedstijden opschrijft. Ja, doe vandaag nog een toezegging dagelijks gebed. Vergeet niet om je dagen te beginnen met dankzegging, niet mopperend. Als je merkt dat je terugvalt in oude patronen, wees dan genadig voor jezelf en begin opnieuw. Laat je transformeren door de vernieuwing van je geest. Laat de duivel nooit meer tegen je liegen over Gods liefde voor jou. Je bent mijn broer, je bent mijn zus, en ik zal ook geen enkele vorm van zelfkastijding tolereren!

Tot slot heb ik dit lied voor je geschreven, zodat je zou weten dat God je nooit heeft verlaten, dat heeft Hij gedaan altijd ben er geweest, zelfs in je donkerste momenten, en Hij zal je nooit verlaten.

Je bent geliefd.

Zien zien

Kan een moeder haar baby of het kind in haar baarmoeder vergeten?
Zelfs al zou ze het vergeten, ik zal jou nooit.

In mijn handpalmen heb ik je naam geschreven
Ik heb je haren geteld, en ik heb je zorgen geteld
Ik heb toch je tranen opgevangen

Kijk, kijk, je bent nooit ver van Mij geweest
Ik draag je in mijn hart
Ik beloof dat we niet uit elkaar zullen zijn

Als je door woeste wateren gaat,
ik zal bij u zijn
Als je door het vuur loopt, ook al ben je misschien moe
Ik beloof dat ik altijd eerlijk zal zijn

Kijk, kijk, je bent nooit ver van Mij geweest
Ik draag je in mijn hart
Ik beloof dat we niet uit elkaar zullen zijn

Ik heb je bij naam genoemd
Jij bent van mij
Ik zal het je keer op keer vertellen, en keer op keer...

Kijk, kijk, je bent nooit ver van Mij geweest
Ik draag je in mijn hart
Ik beloof dat we niet uit elkaar zullen zijn

Kijk, kijk, je bent nooit ver van Mij geweest
Ik draag je in mijn hart
Ik beloof dat we niet uit elkaar zullen zijn

Ik zie het, je bent nooit ver van mij geweest
Ik draag je in mijn hart
Ik beloof dat we niet uit elkaar zullen zijn

—Mark Mallett met Kathleen (Dunn) Leblanc, uit Kwetsbaar, 2013©

 

Steun Marks volletijdbediening:

 

Met Nihil Obstat

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Nu op Telegram. Klik:

Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:


Volg Mark's geschriften hier:

Luister naar het volgende:


 

 
Print Friendly, PDF & Email

voetnoten

voetnoten
1 Opmerking: de Schrift bevestigt dat de leken "handen opleggen" voor genezing of zegen (vgl. Markus 16:18, Handelingen 9:10-17, Handelingen 13:1-3) in tegenstelling tot het sacramentele teken waarbij dit gebaar een kerkelijke functie verleent (dwz vormsel, wijding, het sacrament van de zieken, enz.). De Catechismus van de katholieke kerk maakt dit onderscheid: “De sacramentalieën zijn ingesteld voor de heiliging van bepaalde bedieningen van de Kerk, bepaalde levensstaten, een grote verscheidenheid aan omstandigheden in het christelijk leven en het gebruik van vele dingen die de mens helpen... Ze omvatten altijd een gebed, vaak vergezeld van door een specifiek teken, zoals handoplegging, het kruisteken of het sprenkelen van wijwater (dat herinnert aan de doop)... Sacramentaliën zijn afgeleid van het dooppriesterschap: elke gedoopte is geroepen om een ​​"zegen" te zijn en te zegenen. Vandaar dat leken bepaalde zegeningen kunnen presideren; hoe meer een zegen betrekking heeft op het kerkelijk en sacramenteel leven, des te meer is de toediening ervan voorbehouden aan het gewijde ambt (bisschoppen, priesters of diakenen)... Sacramentaliën verlenen niet de genade van de Heilige Geest zoals de sacramenten dat doen, maar door het gebed van de Kerk bereiden ze ons voor op het ontvangen van de genade en stellen ze ons in staat eraan mee te werken” (KKK, 1668-1670). De Doctrinaire Commissie (2015) voor de Katholieke Charismatische Vernieuwing, die wordt onderschreven door het Vaticaan, bevestigt de handoplegging in haar document en de juiste onderscheidingen. 

Vandaar de 'zegening' van de leken, voor zover die niet te verwarren is met de zegening van het gewijde ambt, dat in persona Christi, is toegestaan. In deze context is het zowel een menselijk gebaar van kinderlijke liefde als het gebruik van menselijke handen om voor te bidden en een kanaal van zegen te zijn, niet om een ​​sacrament te verlenen.

2 Matt 5: 14
Geplaatst in HOME, GENEZENDE RETRAITE.