Dag 8: De diepste wonden

WE zijn nu halverwege onze retraite. God is nog niet klaar, er is meer werk aan de winkel. De Goddelijke Chirurg begint de diepste plekken van onze verwonding te bereiken, niet om ons lastig te vallen en te storen, maar om ons te genezen. Het kan pijnlijk zijn om deze herinneringen onder ogen te zien. Dit is het moment van volharding; dit is het moment van wandelen door geloof en niet door te zien, vertrouwend op het proces dat de Heilige Geest in je hart is begonnen. Naast je staat de Gezegende Moeder en je broeders en zusters, de Heiligen, die allemaal voor je pleiten. Ze zijn nu dichter bij je dan in dit leven, omdat ze volledig verenigd zijn met de heilige Drie-eenheid in de eeuwigheid, die in je woont krachtens je doopsel.

Toch kunt u zich alleen voelen, zelfs in de steek gelaten terwijl u worstelt om vragen te beantwoorden of om de Heer tot u te horen spreken. Maar zoals de psalmist zegt: “Waar kan ik heen voor uw Geest? Waar kan ik vluchten voor uw aanwezigheid?^[1]Psalm 139: 7 Jezus beloofde: "Ik ben altijd bij je, tot het einde der tijden."^[2]Matt 28: 20

Laten we daarom, daar we omringd zijn door zo'n grote wolk van getuigen, ons ontdoen van elke last en zonde die aan ons kleeft en volharden in het lopen van de wedloop die voor ons ligt, terwijl we onze ogen gericht houden op Jezus, de leider en volmaker van de wereld. vertrouwen. Omwille van de vreugde die voor Hem lag, heeft Hij het kruis verdragen, de schande ervan verachtend, en heeft Hij plaatsgenomen aan de rechterkant van de troon van God. (Heb 12″1-2)

Omwille van de vreugde die God voor u in petto heeft, is het noodzakelijk om onze zondigheid en wonden naar het kruis te brengen. En dus, nodig de Heilige Geest opnieuw uit om te komen en je te versterken op dit moment, en om te volharden:

Kom Heilige Geest en vul mijn kwetsbare hart. Ik vertrouw op Uw liefde voor mij. Ik vertrouw op Uw aanwezigheid en hulp in mijn zwakheid. Ik open mijn hart voor U. Ik draag mijn pijn aan U over. Ik geef mezelf aan U over omdat ik mezelf niet kan herstellen. Onthul mij mijn diepste wonden, vooral die in mijn familie, opdat er vrede en verzoening moge zijn. Herstel de vreugde van Uw redding en vernieuw een vaste geest in mij. Kom Heilige Geest, was en bevrijd mij van ongezonde banden en bevrijd mij als uw nieuwe schepping.

Heer Jezus, ik kom voor de voet van Uw Kruis en verenig mijn wonden met de Uwe, want "door Uw wonden zijn wij genezen." Ik dank u voor uw doorboorde Heilig Hart, dat nu overloopt van liefde, genade en genezing voor mij en mijn gezin. Ik open mijn hart om deze genezing te ontvangen. Jezus, ik vertrouw op U. 

Bid nu vanuit het hart met het volgende lied...

Fix Mijn Ogen

Richt mijn ogen op U, richt mijn ogen op U
Richt mijn ogen op U (herhalen)
Ik hou van jou

Leid mij naar Uw Hart, perfectioneer mijn geloof in U
Toon mij de manier
De weg naar je hart, ik stel mijn vertrouwen in jou
Ik richt de ogen op U

Richt mijn ogen op U, richt mijn ogen op U
Vestig mijn ogen op U
Ik hou van jou

Leid mij naar Uw Hart, perfectioneer mijn geloof in U
Toon mij de manier
De weg naar je hart, ik stel mijn vertrouwen in jou
Ik richt de ogen op U

Richt mijn ogen op U, richt mijn ogen op U
Richt mijn ogen op U (herhalen)
Ik hou van jou Ik hou van jou

—Mark Mallett, van Bevrijd mij van mij, 1999 ©

Familie en onze diepste wonden

Het is via de familie en vooral onze ouders dat we leren om een ​​band met anderen te krijgen, te vertrouwen, in vertrouwen te groeien en bovenal onze relatie met God te vormen.

Maar als de band met onze ouders wordt belemmerd of zelfs afwezig is, kan dat niet alleen ons beeld van onszelf aantasten, maar ook dat van de hemelse Vader. Het is echt verbazingwekkend - en ontnuchterend - hoeveel invloed ouders hebben op hun kinderen, in voor- en tegenspoed. De vader-moeder-kindrelatie moet immers een zichtbare weerspiegeling zijn van de heilige drie-eenheid.

Zelfs in de baarmoeder kan afwijzing worden waargenomen door onze kinderlijke geest. Als een moeder het leven dat in haar groeit afwijst, en vooral als dat doorgaat na de geboorte; als ze geestelijk of lichamelijk niet aanwezig kon zijn; als ze niet reageerde op onze kreten om honger, liefde of om ons te troosten toen we het onrecht van onze broers en zussen voelden, kan deze verbroken band iemand onzeker maken, op zoek naar de liefde, acceptatie en veiligheid die eerst van onze moeders.

Hetzelfde met een afwezige vader, of twee werkende ouders. Deze belemmering van onze band met hen kan ons later in het leven met twijfels over Gods liefde en aanwezigheid voor ons achterlaten en een onvermogen creëren om een ​​band met Hem te krijgen. Soms zoeken we die onvoorwaardelijke liefde ergens anders. In een onderzoek in Denemarken valt op dat degenen die homoseksuele neigingen vormden vaak uit gezinnen kwamen met onstabiele of afwezige ouders.^[3]Studie resultaten:

• Mannen die homoseksueel trouwen, zijn waarschijnlijker opgevoed in een gezin met onstabiele ouderlijke relaties - met name afwezige of onbekende vaders of gescheiden ouders.

• De percentages van homohuwelijken waren verhoogd onder vrouwen die tijdens de adolescentie moedersterfte hadden meegemaakt, vrouwen met een korte duur van het ouderlijk huwelijk en vrouwen die langdurig zonder moeder samenwoonden met hun vader.

• Mannen en vrouwen met "onbekende vaders" huwden significant minder vaak met een persoon van het andere geslacht dan hun leeftijdsgenoten met bekende vaders.

• Mannen die ouderlijk overlijden tijdens de kindertijd of adolescentie hadden, hadden significant lagere heteroseksuele huwelijkscijfers dan leeftijdsgenoten van wie de ouders allebei nog leefden op hun 18e verjaardag. 

• Hoe korter de duur van het ouderlijk huwelijk, hoe groter de kans op een homohuwelijk.

• Mannen van wie de ouders scheidden vóór hun 6e verjaardag, hadden 39% meer kans om homoseksueel te trouwen dan leeftijdsgenoten uit intacte ouderhuwelijken.

Referentie: "Correlaties van heteroseksuele en homoseksuele huwelijken uit kinderjaren: een nationale cohortstudie van twee miljoen Denen,”Door Morten Frisch en Anders Hviid; Archieven van seksueel gedrag, 13 oktober 2006. Om de volledige bevindingen te bekijken, ga naar: http://www.narth.com/docs/influencing.html

Als we er later in ons leven niet in zijn geslaagd om in onze jeugd gezonde emotionele banden te smeden, kunnen we ons afsluiten, ons hart sluiten, een muur bouwen en voorkomen dat iemand binnenkomt. We kunnen onszelf geloften doen als: "Ik zal nooit meer iemand binnenlaten", "Ik zal mezelf nooit kwetsbaar laten zijn", "Niemand zal me ooit nog pijn doen", enz. En natuurlijk zullen deze ook op God van toepassing zijn. Of we kunnen proberen de leegte in ons hart of ons onvermogen om een ​​band op te bouwen of ons waardig te voelen, te verzachten door ze te behandelen met materiële dingen, alcohol, drugs, lege ontmoetingen of medeafhankelijke relaties. Met andere woorden, "op zoek naar liefde op alle verkeerde plaatsen." Of we zullen proberen een doel en betekenis te vinden door middel van prestaties, status, succes, rijkdom, enz. - die valse identiteit waar we het gisteren over hadden.

De Vader

Maar hoe houdt God de Vader van ons?

De Heer is barmhartig en genadig, langzaam tot toorn en rijk aan barmhartigheid. Hij zal niet altijd fouten vinden; noch voor altijd volharden in zijn toorn. Hij behandelt ons niet naar onze fouten... Zo ver als het oosten verwijderd is van het westen, zo ver verwijdert hij onze zonden van ons... Hij weet waaruit we gemaakt zijn; hij herinnert zich dat we stof zijn. (vgl. Psalm 103: 8-14)

Is dit jouw beeld van God? Zo niet, dan worstelen we misschien met een 'vaderwond'.

Als onze vaders emotioneel afstandelijk waren, geen mededogen hadden of weinig tijd met ons doorbrachten, dan kunnen we dit vaak op God projecteren, waardoor we het gevoel hebben dat alles in het leven van ons afhangt. Of als ze veeleisend en hardvochtig waren, snel boos en kritisch waren en niets minder dan perfectie verwachtten, dan kunnen we opgroeien met het gevoel dat God de Vader fouten en zwakheden niet vergeeft, en bereid is om ons te behandelen naar onze fouten - een God eerder gevreesd dan geliefd te zijn. We kunnen een minderwaardigheidscomplex ontwikkelen, geen zelfvertrouwen hebben, bang zijn om risico's te nemen. Of als niets wat je deed ooit goed genoeg was voor je ouders, of als ze meer gunst betoonden aan een broer of zus, of als ze je gaven en inspanningen zelfs bespotten of belachelijk maakten, dan kunnen we opgroeien met een diepe onzekerheid, ons lelijk en ongewenst voelen en moeite hebben om het goed te maken. nieuwe banden en vriendschappen.

Nogmaals, dit soort wonden kunnen overlopen in projecties op God. Het Sacrament van Verzoening is geen nieuw begin, maar een ontlastklep om goddelijke straf af te leiden - totdat we opnieuw zondigen. Maar die mentaliteit komt niet overeen met Psalm 103, toch?

God is de beste van alle vaders. Hij is een perfecte vader. Hij houdt onvoorwaardelijk van je, zoals je bent.

Laat me niet in de steek en laat me niet in de steek; O God, mijn hulp! Hoewel vader en moeder mij in de steek laten, zal de Heer mij aannemen. (Psalm 27:9-10)

Van pijn naar genezing

Ik herinner me dat ik jaren geleden tijdens een parochiemissie, toen ik met mensen aan het bidden was voor genezing, een vrouw van achter in de dertig naar me toe kwam. Met pijn in haar gezicht zei ze dat haar vader haar had misbruikt toen ze een klein meisje was en dat ze diep boos was en hem niet kon vergeven. Meteen kreeg ik een beeld in me op. Ik zei tegen haar: 'Stel je een jongetje voor dat in een wieg slaapt. Zie de kleine krulletjes in zijn haar, zijn kleine gebalde vuisten terwijl hij zo vredig slaapt. Dat was je vader... maar op een dag deed iemand die baby ook pijn, en hij herhaalde hetzelfde tegen jou. Kun je hem vergeven?” Zij barstte in tranen uit, toen barstte ik in tranen uit. We omhelsden elkaar en ze liet tientallen jaren pijn los terwijl ik haar door gebeden om vergeving leidde.

Dit is niet om de beslissingen die onze ouders hebben genomen te verzachten of om te doen alsof ze niet verantwoordelijk zijn voor hun beslissingen. Zij zijn. Maar zoals al gezegd: "Mensen pijn doen, mensen pijn doen." Als ouders voeden we vaak de manier waarop we werden opgevoed. In feite kan de disfunctie generatiegebonden zijn. Exorcist Mgr. Stephen Rossetti schrijft:

Het is waar dat de doop de persoon reinigt van de smet van de erfzonde. Het vernietigt echter niet alle effecten. Zo blijven lijden en dood in onze wereld vanwege de erfzonde, ondanks de kracht van de doop. Anderen leren dat we niet schuldig zijn aan de zonden van vorige generaties. Dit is waar. Maar de gevolgen van hun zonden kunnen ons beïnvloeden en zullen dat ook doen. Als mijn ouders bijvoorbeeld allebei drugsverslaafden waren, ben ik niet verantwoordelijk voor hun zonden. Maar de negatieve effecten van opgroeien in een drugsverslaafd huishouden zouden mij zeker raken. - "Exorcist Diary # 233: Generational Curses?", 27 maart 2023; katholicexorcisme.org

Dus hier is het goede nieuws: Jezus kan genezen allen van deze wonden. Het gaat er niet om iemand te vinden die de schuld geeft van onze tekortkomingen, zoals onze ouders, noch om slachtoffer te zijn. Het is gewoon erkennen hoe verwaarlozing, een gebrek aan onvoorwaardelijke liefde, ons onveilig voelen, bekritiseerd, onopgemerkt, etc. ons en ons vermogen om emotioneel volwassen te worden en een gezonde band te hebben, heeft gekwetst. Dit zijn wonden die moeten worden geheeld als we ze niet onder ogen hebben gezien. Ze kunnen u op dit moment beïnvloeden in termen van uw huwelijk en gezinsleven en uw vermogen om lief te hebben en een band met uw eigen partner of kinderen op te bouwen, of om gezonde relaties aan te gaan en te behouden.

Maar we kunnen ook anderen hebben gekwetst, inclusief onze eigen kinderen, echtgenoot, enz. Waar we dat hebben gedaan, moeten we misschien ook om vergeving vragen.

Daarom, als je je geschenk naar het altaar brengt en je herinnert je dat je broer iets tegen je heeft, laat dan je geschenk daar bij het altaar achter, ga eerst en verzoen je met je broer, en kom dan je geschenk aanbieden. (Mat 5:21-23)

Het is misschien niet altijd verstandig of zelfs niet mogelijk om vergeving van een ander te vragen, vooral als je het contact bent kwijtgeraakt of ze zijn overleden. Zeg gewoon tegen de Heilige Geest dat het je spijt voor de schade die je hebt aangericht en geef, indien mogelijk, een kans op verzoening, en doe boete (boete) door te biechten.

Cruciaal in deze Healing Retreat is dat je alles meeneemt deze wonden van je hart in het licht zodat Jezus ze kan reinigen in Zijn Kostbaarste Bloed.

Als wij in het licht wandelen zoals Hij in het licht is, dan hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Zijn Zoon Jezus reinigt ons van alle zonde. (1 Johannes 5:7)

Jezus is gekomen “om blijde tijdingen te brengen aan de armen... om vrijheid te verkondigen aan gevangenen
en herstel van het gezichtsvermogen voor de blinden, om de onderdrukten vrij te laten gaan... om hun een krans te geven in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, de mantel van lof in plaats van een zwakke geest..." (Lucas 4:18, Jesaja 61:3). Gelooft u Hem? Wil je dit?

Dan in je dagboek...

• Schrijf de goede herinneringen aan je jeugd op, wat die ook mogen zijn. Dank God voor deze dierbare herinneringen en momenten.
• Vraag de Heilige Geest om je alle herinneringen te onthullen die genezing nodig hebben. Breng je ouders en je hele familie voor Jezus en vergeef elk van hen voor de manier waarop ze je pijn hebben gedaan, je in de steek hebben gelaten of niet van je hebben gehouden zoals nodig was.
• Vraag Jezus om je te vergeven voor elke manier waarop je je ouders en familie niet hebt liefgehad, gerespecteerd of gediend zoals je had moeten doen. Vraag de Heer om hen te zegenen en aan te raken en om licht en genezing tussen jullie te brengen.
• Bekeer u van alle geloften die u hebt gedaan, zoals "Ik zal nooit iemand dichtbij genoeg laten om me pijn te doen" of "Niemand zal van me houden" of "Ik wil dood" of "Ik zal nooit genezen worden", enz. Vraag de Heilige Geest om je hart te bevrijden om lief te hebben en geliefd te worden.

Tot slot, stel je voor dat je met je hele familie voor het kruis van de gekruisigde Christus staat, en vraag Jezus om genade over elk lid te laten stromen en je stamboom te genezen terwijl je bidt met dit lied...

Laat barmhartigheid stromen

Als je hier staat, ben je mijn zoon, mijn enige zoon
Ze hebben je in dit bos genageld
Ik zou je vasthouden als ik kon... 

Maar Barmhartigheid moet stromen, ik moet loslaten
Je liefde moet stromen, het moet zo zijn

Ik houd je vast, levenloos en stil
De wil van de vader
Maar deze handen - O, ik weet dat ze dat weer zullen doen
Wanneer U bent opgestaan

En Barmhartigheid zal stromen, ik moet loslaten
Je liefde zal stromen, het moet zo zijn

Hier sta ik, mijn Jezus, strek Uw hand uit...
Laat Mercy stromen, help me los te laten
Uw liefde moet stromen, ik heb u nodig Heer
Laat Mercy stromen, help me los te laten
Ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer

—Mark Mallett, Door haar ogen, 2004©

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Nu op Telegram. Klik:

Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:

Volg Mark's geschriften hier:

Luister naar het volgende: