IN EEN GRIP VAN ANGST
IT het lijkt alsof de wereld in angst is gegrepen.
Zet het avondnieuws aan en het kan zenuwslopend zijn: oorlog in het Midden-Oosten, vreemde virussen die grote populaties bedreigen, dreigend terrorisme, schietpartijen op scholen, schietpartijen op kantoor, bizarre misdaden, en ga zo maar door. Voor christenen wordt de lijst nog groter naarmate rechtbanken en regeringen de vrijheid van religieuze overtuiging blijven uitroeien en zelfs verdedigers van het geloof vervolgen. Dan is er de groeiende "tolerantie" -beweging die tolerant is ten opzichte van iedereen behalve natuurlijk orthodoxe christenen.
En in onze eigen parochies kan men de kilte van wantrouwen voelen, aangezien parochianen op hun hoede zijn voor hun priesters en priesters op hun hoede zijn voor hun parochianen. Hoe vaak verlaten we onze parochies zonder een woord tegen iemand te zeggen? Dit moet niet zo zijn!
ECHTE VEILIGHEID
Het is verleidelijk om het hek hoger te willen bouwen, een beveiligingssysteem te kopen en je met je eigen zaken te bemoeien.
Maar dit kan niet wees onze houding als christenen. Paus Johannes Paulus II smeekt christenen om in feite “het zout van de aarde en het licht van de wereld.“De kerk van vandaag lijkt echter meer op de kerk van de bovenkamer: de volgelingen van Christus ineengedoken in angst, onzeker, wachtend tot het dak erin valt.
De allereerste woorden van zijn pontificaat waren: "Wees niet bang!" Het waren, geloof ik, profetische woorden die met het uur belangrijker worden. Hij herhaalde ze nogmaals op Wereldjongerendagen in Denver (15 augustus 1993) met een krachtige aansporing:
“Wees niet bang om de straat op te gaan en openbare plaatsen te bezoeken, zoals de eerste apostelen, die Christus predikten en het goede nieuws van redding op de pleinen van steden, dorpen en steden. Dit is geen tijd om je voor het Evangelie te schamen (vgl. Rom 1:16). Het is de tijd om het vanaf de daken te prediken Wees niet bang om uit comfortabele en routinematige levenswijzen te breken om de uitdaging aan te gaan om Christus bekend te maken in de moderne "metropool".… Het evangelie mag niet verborgen blijven vanwege angst of onverschilligheid. " (vgl. Mt.10: 27).
Dit is geen tijd om je te schamen voor het Evangelie. En toch leven wij christenen zo vaak in de angst om geïdentificeerd te worden als "een van zijn volgelingen", zo erg zelfs dat we bereid zijn Hem te verloochenen door ons stilzwijgen, of erger nog, door ons te laten meeslepen door de wereld. rationalisaties en valse waarden.
DE WORTEL ERVAN
Waarom zijn we zo bang?
Het antwoord is simpel: omdat we de liefde van God nog niet diep hebben ontmoet. Als we vervuld zijn met de liefde en kennis van God, kunnen we samen met de psalmist David verkondigen: "De Heer is mijn licht en mijn redding, voor wie zal ik vrezen?”De apostel Johannes schrijft:
Volmaakte liefde verdrijft angst ... iemand die bang is, is nog niet volmaakt in liefde. " (1 Johannes 4:18)
Liefde is het tegengif voor angst.
Als we onszelf volledig aan God geven, onszelf leegmaken van onze eigen wil en egoïsme, vervult God ons met Zichzelf. Plots beginnen we anderen te zien, zelfs onze vijanden, zoals Christus ze ziet: schepselen die naar Gods beeld zijn gemaakt en die handelen uit wond, onwetendheid en rebellie. Maar degene die liefde heeft geïncarneerd, is niet bang voor zulke mensen, maar wordt bewogen met medelijden en mededogen voor hen.
Eerlijk gezegd kan niemand liefhebben zoals Christus zonder de genade van Christus. Hoe kunnen we dan onze naaste liefhebben zoals Christus dat doet?
DE RUIMTE VAN ANGST - EN MACHT
Als we 2000 jaar geleden teruggaan naar de bovenkamer, vinden we het antwoord. De apostelen waren met Maria bijeengekomen, biddend, bevend, zich afvragend wat hun lot zou zijn. Toen plotseling de Heilige Geest kwam en:
Aldus omgevormd, veranderden ze van angstige mannen in moedige getuigen, klaar om de taak uit te voeren die hen door Christus was toevertrouwd. (Paus Johannes Paulus II, 1 juli 1995, Slowakije).
Het is de komst van de Heilige Geest, als een tong van vuur, die onze angst wegbrandt. Het kan in een oogwenk gebeuren, zoals met Pinksteren, of vaker, in de loop van de tijd als we langzaam ons hart aan God geven om getransformeerd te worden. Maar het is de Heilige Geest die ons verandert. Zelfs de dood zelf kan iemand wiens hart door de levende God in vuur en vlam is gezet, niet doen rammelen!
En dit is waarom: als bijna een epiloog op zijn eerste woorden: "Wees niet bang!“, Heeft de paus ons dit jaar geroepen om de“ ketting ”weer op te pakken die ons met God verbindt (Rosarium Virginis-Mariae, nr. 36), dat is de Rozenkrans Wie kan er beter de Heilige Geest in ons leven brengen dan zijn echtgenote, Maria, de moeder van Jezus? Wie kan Jezus effectiever in de schoot van ons hart vormen dan de heilige vereniging van Maria en de Geest? Wie kan de angst beter in ons hart verpletteren dan zij die Satan onder haar hiel zal verpletteren? (Gen 3:15). In feite spoort de paus ons niet alleen aan om dit gebed in grote verwachting op te nemen, maar het zonder angst te bidden, waar we ook zijn:
“Schaam je niet om het alleen op te zeggen, op weg naar school, de universiteit of het werk, op straat of in het openbaar vervoer; reciteer het onder elkaar, in groepen, bewegingen en verenigingen, en aarzel niet om het thuis te bidden. " (11 maart 2003 - Vaticaanse informatiedienst)
Deze woorden, en de preek in Denver, zijn wat ik 'vechtwoorden' noem. We zijn geroepen om niet alleen Jezus te volgen, maar om Jezus moedig te volgen zonder angst. Dit zijn woorden die ik vaak aan de binnenkant van mijn cd's schrijf tijdens het signeren: Volg Jezus zonder angst (FJWF). We moeten de wereld confronteren in een geest van liefde en nederigheid, niet ervoor wegrennen.
Maar eerst moeten we Hem kennen die we volgen, of zoals de paus onlangs zei, er moet zijn:
… Een persoonlijke relatie van de gelovigen met Christus. (27 maart 2003, Vaticaanse informatiedienst).
Er moet een diepe ontmoeting zijn met de liefde van God, een proces van bekering, berouw en het volgen van de wil van God. Hoe kunnen we anders aan anderen geven wat we zelf niet bezitten? Het is een vreugdevol, ongelooflijk, bovennatuurlijk avontuur. Het omvat lijden, opoffering en vernedering als we de corruptie en zwakte in ons hart onder ogen zien. Maar we oogsten vreugde, vrede, genezing en zegeningen die verder gaan dan woorden naarmate we meer en meer verenigd worden met de Vader, Zoon en Heilige Geest ... kortom, we worden meer als Liefde.
VOORUIT ZONDER ANGST
Broeders en zusters, de gevechtslinies worden getrokken! Jezus roept ons uit de duisternis, uit de vreselijke angst die de liefde verlamt en de wereld tot een vreselijk koude en hopeloze plek maakt. Het wordt tijd dat we Jezus zonder angst volgen en de lege en valse waarden van deze huidige generatie verwerpen; tijd dat we het leven verdedigden, de armen en weerlozen, en stonden voor wat rechtvaardig en waar is. Het kan inderdaad ten koste gaan van ons leven, maar waarschijnlijker is het martelaarschap van ons ego, onze 'reputatie' bij anderen en onze comfortzone.
Gezegend bent u wanneer mensen u haten, en wanneer ze u uitsluiten en beledigen… Verheug u en spring op die dag van vreugde! Zie, uw beloning zal groot zijn in de hemel.
Toch is er één ding waar we bang voor moeten zijn, zegt Paulus: "wee mij als ik het Evangelie niet predik!”(1 Kor 9:16). Jezus zei: "wie mij verloochent vóór anderen, zal worden verloochend voor de engelen van God”(Lucas 12: 9). En we houden onszelf voor de gek als we denken dat we onberouwvol kunnen blijven en volharden in ernstige zonde: "omdat je lauw bent ... Ik zal je uit mijn mond spugen”(Openbaring 3:16). Het enige waar we bang voor hoeven te zijn, is Christus te verloochenen. Ik heb het niet over de persoon die probeert Jezus te volgen en te getuigen, maar soms faalt, struikelt en zondigt. Jezus kwam voor zondaars. Degene die bang zou moeten zijn, is degene die denkt dat het eenvoudigweg opwarmen van een bank op zondag zichzelf kan verontschuldigen om de rest van de week als een heiden te leven. Jezus kan alleen redden berouwvol zondaars.
De paus volgde zijn openingstoespraak in die eerste toespraak hiermee: "Zet de poorten wijd open voor Jezus Christus De poorten van ons harten Want als liefde gratis binnenkomt, zal angst de achterdeur binnendringen.
“Christendom is geen mening. … Het is Christus! Hij is een Persoon, Hij leeft!… Alleen Jezus kent uw hart en uw diepste verlangens. … De mensheid heeft een doorslaggevende behoefte aan het getuigenis van moedige en vrije jonge mensen die tegen de stroom in durven te gaan en krachtig en enthousiast hun geloof in God, Heer en Heiland verkondigen. (…) Geef in deze tijd bedreigd door geweld, haat en oorlog, getuigenis dat alleen Hij ware vrede kan schenken aan de harten van mensen, aan gezinnen en aan de volkeren van de aarde. " —JOHN PAULUS II, Boodschap voor 18e WJD op Palmzondag, 11 maart 2003, Vaticaanse informatiedienst
Volg Jezus zonder angst!
