Eerste verloren liefde

ACHT jaren geleden had ik een krachtige ervaring vóór het Heilig Sacrament ^[1]cf. Over Mark waar ik voelde dat de Heer me vroeg om mijn muziekbediening op de tweede plaats te zetten en te gaan 'kijken' en 'spreken' over de dingen die Hij me zou laten zien. Onder de geestelijke leiding van heilige, getrouwe mannen gaf ik mijn "fiat" aan de Heer. Het was me vanaf het allereerste begin duidelijk dat ik niet met mijn eigen stem mocht spreken, maar met de stem van de gevestigde autoriteit van Christus op aarde: het leergezag van de Kerk. Want tot de twaalf apostelen zei Jezus:

Wie naar jou luistert, luistert naar mij. (Lukas 10:16)

En de belangrijkste profetische stem in de kerk is die van het ambt van Peter, de paus. ^[2]cf. Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 1581; cf. Matt 16:18; Joh 21

De reden dat ik dit noem, is omdat, rekening houdend met alles waartoe ik geïnspireerd ben om te schrijven, alles wat er in de wereld gebeurt, alles wat er nu in mijn hart is (en dat alles onderwerp ik me aan het onderscheid en oordeel van de Kerk) ik geloof dat het pontificaat van paus Franciscus een belangrijke wegwijzer op dit moment in de tijd.

In maart 2011 schreef ik De zeven zegels van revolutie uit te leggen hoe we lijken te zijn op de drempel om getuige te zijn van deze zegels ^[3]cf. Openbaring 6: 1-17, 8: 1 definitief geopend in onze tijd. Er is geen theoloog voor nodig om te erkennen dat de inhoud van de zegels dagelijks in onze krantenkoppen verschijnt: het gemompel van een derde wereldoorlog, ^[4]globalresearch.ca economische ineenstorting en hyperinflatie, ^[5]cf. 2014 en de opkomst van het beest het einde van het antibioticumtijdperk en dus plagen ^[6]vgl. sciencedirect.com​ het begin van hongersnood door de schade aan onze voedselvoorziening door vergiftiging, grillig weer, de uitroeiing van honingbijen, enz. ^[7]cf. wnd. com; ijsagenow.info; cf. Sneeuw in Caïro Het is moeilijk niet om dat te zien de tijd van de zegels kan op ons zijn.

Maar vaardigheden de zegels worden geopend in het boek Openbaring; Jezus dicteert zeven brieven aan "de zeven gemeenten". In deze brieven neemt de Heer de taak op zich - niet de heidenen - maar de Christelijk kerken vanwege hun compromissen, zelfgenoegzaamheid, tolerantie voor het kwaad, deelname aan immoraliteit, lauwheid en hypocrisie. Misschien kan het het beste worden samengevat in de woorden van de brief aan de kerk in Efeze:

Ik ken uw werken, uw arbeid en uw volharding, en dat u de goddelozen niet kunt tolereren; u hebt degenen getest die zichzelf apostelen noemen, maar dat niet zijn, en ontdekt dat zij bedriegers zijn. Bovendien heb je uithoudingsvermogen en heb je geleden voor mijn naam, en je bent niet moe geworden. Toch neem ik je dit kwalijk: je hebt de liefde verloren die je in het begin had​ Realiseer je hoe ver je bent gevallen. Bekeer u en doe de werken die u eerst deed. Anders zal ik naar je toe komen en je kandelaar van zijn plaats halen, tenzij je berouw hebt. (Openbaring 2: 1-5)

Hier richt Jezus zich tot getrouwe christenen! Ze hebben een goed idee van wat goed en fout is. Ze herkennen gemakkelijk pastors die werelds zijn. Ze zijn zowel van binnen als van buiten de kerk vervolgd. Maar… zij hebben verloren de liefde die ze eerst hadden.

Dit is in wezen wat paus Franciscus nu tegen de kerk zegt ...

 

ZEVEN LETTERS, ZEVEN WOES

In Deel I van Franciscus en de komende passie van de kerk, onderzochten we de intocht van Christus in Jeruzalem en hoe deze tot dusver parallel loopt met de ontvangst van de Heilige Vader. Begrijp goed dat de vergelijking niet zozeer Jezus met paus Franciscus is, maar Jezus en de profetische leiding van de kerk.

Nadat Jezus de stad was binnengegaan, reinigde hij de tempel en daarna ging verder met dicteren aan de discipelen zeven weeën gericht aan de Farizeeën en Schriftgeleerden (zie Matt 23: 1-36). De zeven brieven in Openbaring waren eveneens gericht aan de "zeven sterren", dat wil zeggen de leiders van de kerken; en net als de zeven weeën spreken de zeven letters in wezen over dezelfde geestelijke blindheid.

Jezus klaagt dan over Jeruzalem; in Openbaring huilt Johannes omdat er niemand waardig is om de zegels te openen.

En dan wat?

Jezus begint zijn toespraak over de tekenen van Zijn komst en sluiting van het tijdperk. Evenzo is Johannes getuige van de opening van de zeven zegels, de zware weeën die leiden tot het einde van het tijdperk en de geboorte van een nieuw tijdperk. ^[8]cf. Lieve Heilige Vader ... Hij komt!

 

EERSTE LIEFDE VERLOREN

Toen Jezus Jeruzalem binnenkwam, beefde de hele stad. Evenzo blijft paus Franciscus het christendom opschudden. Maar het meest onverwachte doelwit van de kritiek van de Heilige Vader was gericht op het 'conservatieve' element in de Kerk, degenen die over het algemeen 'kan de goddelozen niet tolereren; [die] degenen die zichzelf apostelen noemen, op de proef hebben gesteld maar dat niet zijn, en ontdekt hebben dat ze bedriegers zijn. Bovendien [degenen die] volharding hebben en hebben geleden voor [Christus 'naam, en niet moe zijn geworden. " Met andere woorden, degenen die de slachting van de ongeborenen niet kunnen tolereren, degenen die het traditionele huwelijk, de waardigheid van de menselijke persoon verdedigen, en dat gaat vaak ten koste van vriendschappen, familie en zelfs banen. Zij zijn degenen die hebben volgehouden door levenloze liturgieën, zwakke homilieën en slechte theologie; degenen die naar Onze Lieve Vrouw hebben geluisterd, hebben doorgezet door het lijden en gehoorzaam gebleven aan het leergezag. 

En toch, kunnen we niet horen dat de woorden van Jezus opnieuw tot ons worden gezegd door de Heilige Vader?

… Je hebt de liefde verloren die je in het begin had. (Openbaring 2: 4)

Wat is onze eerste liefde, of liever, wat zou het moeten zijn? Onze liefde om Jezus bekend te maken onder de naties, tegen elke prijs. Dat was het vuur dat Pinksteren aanstak; dat was het vuur dat de apostelen naar hun martelaarsdood leidde; dat was het vuur dat zich verspreidde over Europa en Azië en daarbuiten, koningen bekeerde, naties transformeerde en heiligen baarde. Zoals Paulus VI zei:

Er is geen echte evangelisatie als de naam, de leer, het leven, de beloften, het koninkrijk en het mysterie van Jezus van Nazareth, de Zoon van God, niet worden verkondigd ... —POPE PAULUS VI, Evangelisatie in de moderne wereld, N. 22

Waar is het evangeliserende hart van de kerk? We zien het hier en daar, in deze zeldzame beweging of die persoon. Maar kunnen we als geheel zeggen dat we hebben gereageerd op het dringende verzoek van Johannes Paulus II toen hij profetisch verkondigde:

God opent voor de Kerk de horizon van een mensheid die beter voorbereid is op het zaaien van het Evangelie. Ik voel dat het moment is gekomen om te binden allen van de energie van de Kerk voor een nieuwe evangelisatie en voor de missie aan naties​ Geen enkele gelovige in Christus, geen enkele instelling van de Kerk kan deze hoogste plicht vermijden: Christus aan alle mensen verkondigen. -Redemptoris Missio, n. 3

Spreken we ooit de naam van Jezus tegen onze vrienden en buren? Leiden we ooit anderen naar de waarheden van het evangelie? Delen we ooit het leven en de leringen van Jezus? Brengen we ooit de hoop en beloften over die komen met een leven dat wordt geleefd en toegewijd aan Christus en zijn koninkrijk? Of maken we gewoon ruzie over morele kwesties?

Ook ik heb mijn ziel moeten onderzoeken op deze vragen. Omdat dat in grote lijnen ontbreekt aan het werk van de kerk van vandaag. We zijn experts geworden in het handhaven van de status quo in onze parochies! ​Roer niet in de pot! Geloof is privé! Houd alles netjes en opgeruimd! " Werkelijk? Terwijl de wereld verder afdaalt snel in morele duisternis, is dit niet het moment om onze kandelaar onder de korenmaat vandaan te halen? Om het zout van de aarde te zijn? Om geen vrede te brengen, maar het zwaard van liefde en waarheid?

Ga tegen de stroom in, tegen deze beschaving die ons zoveel schade berokkent. Begrijpen? Ga tegen de stroom in: en dat betekent lawaai maken ... ik wil een zooitje ... ik wil problemen in de bisdommen! Ik wil zien dat de kerk dichter bij de mensen komt. Ik wil af van klerikalisme, het alledaagse, dit onszelf afsluiten in onszelf, in onze parochies, scholen of structuren. Omdat deze eruit moeten! ... Ga voorwaarts en blijf trouw aan de waarden van schoonheid, goedheid en waarheid. -PAUS FRANCISCUS, philly. com, 27 juli 2013; Vaticaan Insider, 28 augustus 2013

Een kerk die niet uitgaat om te prediken, wordt gewoon een burgerlijke of humanitaire groep, zei hij. Het is een kerk die haar heeft verloren eerste liefde.

 

TERUG NAAR HET BEGIN

Natuurlijk zouden we niets dan lovende woorden moeten hebben voor degenen die vrijwilligerswerk doen in katholieke zwangerschapscentra en voor abortusklinieken, of die politici en het democratische proces betrekken die vechten voor het traditionele huwelijk, respect voor de menselijke waardigheid en een rechtvaardiger en beschaafder samenleving. . Maar wat paus Franciscus nu tegen de Kerk zegt, en soms in de meest botte bewoordingen, is dat we de kerygma, de "eerste verkondiging" van het evangelie, onze eerste liefde.

En dus begint hij met het roepen van christenen, net als Johannes Paulus II, om hun hart wijd open te stellen voor Jezus:

Ik nodig alle christenen, overal, op dit moment, uit voor een hernieuwde persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus ... -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 3

Is dit niet precies wat Jezus zei in een van de zeven brieven, opnieuw gericht aan? Christenen:

Zie, ik sta aan de deur en klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, dan zal ik zijn huis binnengaan en met hem dineren, en hij met mij. (Openbaring 3:20)

We kunnen niet geven wat we niet hebben. Andere redenen die we nodig hebben om bij onszelf te beginnen, zegt Francis, zijn omdat er "christenen zijn wier leven lijkt op de vastentijd zonder Pasen". ^[9]Evangelii Gaudium, n. 6 en vanwege wereldsgezindheid.

Geestelijke wereldsgezindheid, die schuilgaat achter de schijn van vroomheid en zelfs liefde voor de Kerk, bestaat erin niet de heerlijkheid van de Heer te zoeken, maar menselijke glorie en persoonlijk welzijn. Daarvoor berispte de Heer de Farizeeën: “Hoe kunt u geloven, die de eer van één ontvangt een ander en zoek niet de glorie die van de enige God komt? " (Jn 5: 44). Het is een subtiele manier om iemands 'eigen belangen te zoeken, niet die van Jezus Christus' (Phil 2: 21). -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, N. 93

Zo herinnert hij ons eraan dat evangelisatie 'de eerste taak van de kerk' is, ^[10]Evangelii Gaudium, n. 15 en dat we 'niet passief en rustig kunnen wachten in onze kerkgebouwen'. ^[11]Evangelii Gaudium, n. 15 Of zoals paus Benedictus zei: "We kunnen niet rustig accepteren dat de rest van de mensheid weer terugvalt in het heidendom." ^[12]Kardinaal Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), De nieuwe evangelisatie, bouwen aan de beschaving van liefde​ Toespraak voor catechisten en godsdienstleraren, 12 december 2000

… We worden allemaal gevraagd om zijn oproep te gehoorzamen om uit onze eigen comfortzone te gaan om alle "periferieën" te bereiken die het licht van het Evangelie nodig hebben. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 20

Dit betekent dat de kerk Dan moet je schakelen, zegt hij, naar een 'pastorale bediening in missionaire stijl' ^[13]Evangelii Gaudium, n. 35 dat is niet…

... geobsedeerd door de onsamenhangende overdracht van een groot aantal doctrines die met aandrang moeten worden opgelegd. Wanneer we een pastoraal doel en een missionaire stijl aannemen die eigenlijk iedereen zou bereiken zonder uitzondering of uitsluiting, moet de boodschap zich concentreren op de essentie, op wat het mooiste, het meest grootse, het meest aansprekende en tegelijkertijd het meest noodzakelijk is. De boodschap wordt vereenvoudigd, maar verliest niets van zijn diepgang en waarheid, en wordt daardoor des te krachtiger en overtuigender. — Evangelii Gaudium, n. 35

Dit is de kerygma die volgens paus Franciscus ontbreekt en dringend hersteld moet worden:

… De eerste proclamatie moet keer op keer weerklinken: “Jezus Christus heeft u lief; hij heeft zijn leven gegeven om je te redden; en nu leeft hij elke dag aan je zijde om je te verlichten, te versterken en te bevrijden. " Deze eerste proclamatie wordt 'eerste' genoemd, niet omdat ze in het begin bestaat en dan kan worden vergeten of vervangen door andere, belangrijkere dingen. Het is de eerste in kwalitatieve zin omdat het de belangrijkste proclamatie is, de proclamatie die we keer op keer op verschillende manieren moeten horen, de proclamatie die we op de een of andere manier moeten aankondigen tijdens het catechese proces, op elk niveau en op elk moment. -Evangelii Gaudium, n. 164

 

DE PAUS OVERBOORD WERPEN

Maar veel katholieken zijn tegenwoordig van streek omdat de Heilige Vader niet zozeer de nadruk legt op de cultuuroorlog, of omdat hij contact heeft opgenomen met atheïsten en homo's, de armen en rechtelozen, de gescheiden en opnieuw getrouwde mensen. Katholiek. Maar hij heeft dat gedaan "terwijl hij niets verloor" van de "diepte en waarheid" van onze katholieke traditie, die hij keer op keer heeft bevestigd. Dan moet je worden in zijn geheel bewaard. ^[14]cf. Deel I In werkelijkheid beginnen sommigen verschrikkelijk veel te klinken als de Farizeeën die wilden dat de wet beklemtoond werd; die het katholicisme hebben gedestilleerd tot een "verzameling verboden" ^[15]BENEDICTUS XVI; cf. Objectief oordeel en ingestudeerde apologetiek; die het schandalig vinden dat de paus zich naar de periferieën reikt op een manier die de waardigheid van zijn ambt heeft aangetast (zoals het wassen van de voeten van een moslimvrouw!). Het verbaast me hoe snel sommige katholieken bereid zijn om de Heilige Vader overboord te gooien met de bark van Petrus.

Als we niet oppassen, zal Jezus over ons huilen zoals Hij over Jeruzalem deed.

Laten we de Heer vragen dat ... [we geen] pure wettische, huichelaars zijn, zoals de schriftgeleerden en farizeeën ... Laten we niet corrupt zijn ... noch lauw zijn ... maar zoals Jezus zijn, met die ijver om mensen te zoeken, mensen te genezen, lief te hebben mensen. —POPE FRANCIS, ncregister.com, 14 januari 2014

Dat wil niet zeggen dat er niet alleen maar kritiek is op de manier waarop de Heilige Vader sommige dingen heeft geformuleerd, vooral in zijn kant-en-klare opmerkingen. Sommige hiervan heb ik in behandeld Francis verkeerd begrijpen.

Maar we kunnen de onderliggende profetische boodschap niet missen. De zeven gemeenten aan wie Jezus zijn brieven richtte zijn niet langer christelijke naties. De Heer kwam en verwijderde hun kandelaar omdat ze geen acht sloegen op het profetische woord. Christus heeft ons ook profeten gestuurd, zoals St. Faustina, de zalige Johannes Paulus II, Benedictus XVI en natuurlijk de Heilige Maagd Maria. Ze zeggen allemaal ongeveer hetzelfde als paus Franciscus, en dat is de noodzaak om zich te bekeren, opnieuw op Gods genade te vertrouwen en de boodschap aan iedereen om ons heen te verspreiden. Luisteren we, of reageren we zoals de Farizeeën en Schriftgeleerden, onze talenten in de grond begraven, doof voor authentieke 'persoonlijke' en 'openbare' openbaring en weigeren we te luisteren naar degenen die onze comfortzone uitdagen?

O Jeruzalem, Jeruzalem, doodt de profeten en stenigt degenen die naar jullie zijn gestuurd. (Matt 23:37)

Vraag ik, omdat de definitieve opening van de zegels steeds dichter bij deze hardvochtige generatie komt, terwijl we zelfgenoegzaam en kalm laten onze buren dalen af ​​in het heidendom - gedeeltelijk omdat we ze alles hebben verteld over de rechten van het ongeboren en traditionele huwelijk, maar ze niet in aanraking hebben gebracht met de liefde en barmhartigheid van Jezus.

... de dreiging van het oordeel betreft ook ons, de Kerk in Europa, Europa en het Westen in het algemeen ... de Heer roept ook de woorden tot onze oren die hij in het boek Openbaring tot de Kerk van Efeze richt: geen berouw hebben, ik zal naar je toe komen en je kandelaar van zijn plaats halen. " Het licht kan ook van ons worden weggenomen en we doen er goed aan deze waarschuwing met de volle ernst in ons hart te laten klinken, terwijl we tot de Heer roepen: 'Help ons ons te bekeren! Geef ons allemaal de genade van ware vernieuwing! Laat uw licht in ons midden niet uitblazen! Versterk ons ​​geloof, onze hoop en onze liefde, zodat we goede vruchten kunnen dragen! " —BENEDICTUS XVI, Homilie openen, Synode van bisschoppen, 2 oktober 2005, Rome.

Wie naar je luistert, luistert naar mij. Degene die u afwijst, verwerpt mij ... Want het is tijd dat het oordeel begint bij het huisgezin van God. (Lukas 10:16, 1 Pt 4:17)

 

GERELATEERDE LEZING

• Het oog van de storm

• Openbaring verlichting

• Na de verlichting

• Waarschuwingen in de wind