Hij roept terwijl we sluimeren

CHRISTUS IS OPGEZOND, ALLELUIA!

INDERDAAD Hij is verrezen, alleluia! Ik schrijf u vandaag vanuit San Francisco, VS aan de vooravond en wake van goddelijke barmhartigheid en zaligverklaring van Johannes Paulus II. In het huis waar ik logeer, stromen de geluiden van de gebedsdienst die plaatsvindt in Rome, waar de lichtgevende mysteries worden gebeden, de kamer binnen met de zachtheid van een druppelende bron en de kracht van een waterval. Men kan niet anders dan overweldigd worden door de fruit van de opstanding zo duidelijk als de Universele Kerk bidt met één stem vóór de zaligverklaring van de opvolger van St. Peter. De energie van de Kerk - de kracht van Jezus - aanwezig is, zowel in het zichtbare getuigenis van deze gebeurtenis, als in de aanwezigheid van de gemeenschap van de heiligen. De Heilige Geest zweeft ...

Waar ik logeer, heeft de voorkamer een muur met iconen en beelden: St. Pio, het Heilig Hart, Onze Lieve Vrouw van Fatima en Guadalupe, St. Theresia de Liseux…. ze zijn allemaal bevlekt met olie- of bloedtranen die de afgelopen maanden uit hun ogen zijn gevallen. De geestelijk leider van het echtpaar dat hier woont is Fr. Seraphim Michalenko, de vice-postulator van het heiligverklaringproces van St. Faustina. Aan de voeten van een van de beelden staat een foto van hem die Johannes Paulus II ontmoet. Een tastbare vrede en aanwezigheid van de Gezegende Moeder lijkt de kamer te doordringen ...

En dus is het in het midden van deze twee werelden dat ik je schrijf. Aan de ene kant zie ik tranen van vreugde van de gezichten vallen van degenen die in Rome bidden; aan de andere kant vallen de tranen van verdriet uit de ogen van Onze-Lieve-Vrouw in dit huis. En dus vraag ik nogmaals: "Jezus, wat wil je dat ik tegen je mensen zeg?" En ik voel in mijn hart de woorden,

Vertel mijn kinderen dat ik van ze hou. Dat ik Mercy zelf ben. En Mercy roept Mijn kinderen op om wakker te worden. 

SLUIMEREN

Ik kan niet anders dan aan een andere wake denken, degene waarover Jezus sprak in Mattheüs 25.

Dan zal het koninkrijk des hemels zijn als tien maagden die hun lampen namen en de bruidegom tegemoet gingen ... De dwazen brachten bij het nemen van hun lampen geen olie mee, maar de wijzen brachten olieflessen met hun lampen. Omdat de bruidegom veel vertraging had, werden ze allemaal slaperig en vielen in slaap. (Matt 25: 1, 5)

Zoals paus Benedictus zojuist vanuit Rome bad, wachten we met Maria (op) “het aanbreken van een nieuw tijdperk” en de uiteindelijke komst van haar Zoon, Jezus Christus. We wachten op de komst van de Bruidegom die "lang uitgesteld" is. Het is bijna middernacht en de wereld is donker geworden.

In onze dagen, wanneer in grote delen van de wereld het geloof dreigt uit te sterven als een vlam die geen brandstof meer heeft, is de allerhoogste prioriteit om God aanwezig te maken in deze wereld en mannen en vrouwen de weg naar God te wijzen. Niet zomaar een god, maar de God die op de Sinaï sprak; aan die God wiens gezicht we herkennen in een liefde die 'tot het einde' dringt (vgl. Joh 13:1)- in Jezus Christus, gekruisigd en verrezen. Het echte probleem op dit moment van onze geschiedenis is dat God aan de menselijke horizon verdwijnt, en met het dimmen van het licht dat van God komt, verliest de mensheid de koers, met steeds duidelijkere destructieve gevolgen.-Brief van Zijne Heiligheid Paus Benedictus XVI aan alle bisschoppen van de wereld, 10 maart 2009; Katholiek online

In gebed vroeg ik me af waarom mensen doorgaan met het leven alsof er niets aan de hand is. Zelfs mensen die de Heer volgen, lijken geen problemen te voelen met de toekomst die voor ons ligt. Misschien ga ik overboord met wat ik voel dat naar beneden komt (ineenstorting van de samenleving) ... Dan komen de woorden van de Bijbel: 'ze waren aan het eten en drinken, huwden, enz… toen de grote vloed kwam.'Ik snap het, deze Schrift heeft voor mij een nieuwe betekenis gekregen. Maar waarom lijken sommige mensen die Jezus volgen niets te voelen? Is het dat de rollen van sommige mensen meer 'wachters of profeten' zijn die geroepen zijn om te waarschuwen? De Heer blijft me deze kleine glimpjes geven van wat komen gaat als ik begin te twijfelen. Dus misschien ben ik niet gek ?? —17 april 2011

Gek? Nee. Een dwaas voor Christus? Zeker. Omdat weerstand bieden aan het krachtige tij van het kwaad in de wereld contracultureel is. De status quo confronteren en uitdagen is een "teken van tegenstrijdigheid" worden. De ‘tekenen des tijds’ erkennen en openlijk spreken over de gevaren waarmee we worden geconfronteerd, niet alleen als kerk, maar ook voor de mensheid als geheel, wordt als ‘onevenwichtig’ beschouwd. De waarheid is dat er een groeiende kloof is tussen de realiteit van wat er over de hele wereld gebeurt, en wat vele waarnemen gebeuren. Deze brief kwam een ​​paar dagen geleden van een priester in Ontario, Canada:

We leven zeker in vreemde tijden en men kan gemakkelijk de snelle toename van het secularisme voelen, vooral binnen de kerk met betrekking tot attitudes met betrekking tot de geloofspraktijk, de eucharistie en het sacramentele leven. Velen vullen hun leven met alles behalve God en het is niet zozeer dat ze niet langer in God geloven, maar ze hebben in feite God verdrongen. -NS. C.

Hoe komt het dat zo weinigen de parameters van de morele, spirituele, economische, sociale en politieke crises die hier en komen lijken echt te begrijpen? Is het zo veel wil je het niet zien? Or kan niet zien?

Zoals ik gisteravond zei in mijn eerste toespraak in een plaatselijke kerk hier, beseffen maar weinigen dat we leven in een "tijd van genade, " volgens de openbaring van onze Heer aan St. Faustina. Dat wil zeggen, weinigen beseffen dat deze tijd zal eindigen, en dat we misschien dichter bij 'middernacht' zijn dan velen beseffen. ^[1]cf. De laatste uitspraken

… Ik verleng de tijd van genade ter wille van [zondaars]… Spreek tot de wereld over Mijn genade; laat de hele mensheid Mijn ondoorgrondelijke genade erkennen. Het is een teken voor de eindtijd; daarna komt de dag van gerechtigheid. Laat hen, zolang er nog tijd is, hun toevlucht nemen tot de bron van Mijn genade; laat hen profiteren van het bloed en water dat voor hen stroomde ... -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, Jesus to St. Faustina, n. 1160, 848

"Zolang er nog tijd is ... ", dat wil zeggen, terwijl zielen nog wakker zijn en luisteren. In dat opzicht zijn de woorden van paus Benedictus tijdens de Goede Week op zichzelf een "teken des tijds":

Het is onze slaperigheid voor de aanwezigheid van God die ons ongevoelig maakt voor het kwaad: we horen God niet omdat we niet gestoord willen worden, en dus blijven we onverschillig voor het kwaad."... zo'n instelling leidt tot"a zekere ongevoeligheid van de ziel jegens de macht van het kwaad.'De paus wilde graag benadrukken dat de bestraffing van Christus aan zijn sluimerende apostelen -' blijf wakker en waakzaam '- van toepassing is op de hele geschiedenis van de kerk. Jezus 'boodschap, zei de paus, is een “permanente boodschap voor altijd omdat de slaperigheid van de discipelen geen probleem is van dat ene moment, maar van de hele geschiedenis, 'de slaperigheid' is van ons, van degenen onder ons die niet de volle kracht van het kwaad willen zien en niet wil zijn Passie aangaan​ —POPE BENEDICT XVI, Catholic News Agency, Vaticaanstad, 20 april 2011, Algemene audiëntie

DE HART RAMP

Terwijl stralingsdeeltjes uit Japan blijven vallen; zoals bloedige revoluties blijf door het oosten zwerven; zoals China komt op aan de suprematie van de wereld; als een wereldwijde voedselcrisis blijft escaleren; terwijl ongeëvenaarde stormen en aardbevingen de wereld blijven schudden ... zelfs deze "Tekenen van de tijd" lijken relatief weinig te hebben gewekt. De redenen, zoals uiteengezet door de Heilige Vader hierboven, zijn in wezen omdat harten in slaap zijn gevallen - velen willen gewoon niet zien en kunnen daarom niet zien. Dit is het duidelijkst zichtbaar in harten die een zondig leven blijven leiden.

Schenk hier aandacht aan, dwaze en zinloze mensen die ogen hebben en niet zien, die oren hebben en niet horen ... het hart van dit volk is koppig en opstandig; zij keren zich om en gaan weg ... (Jer 5:21, 23; vgl. Mk 8:18)

Hoewel deze 'slaperigheid' gedurende 'de hele geschiedenis van de kerk' is opgetreden, draagt ​​onze tijd een unieke voorbode met zich mee:

De zonde van de eeuw is het verlies van het gevoel van zonde. —PAUS PIUS XII, Radiotoespraak voor het catechetische congres van de Verenigde Staten in Boston​ 26 oktober 1946: AAS Discorsi e Radiomessaggi, VIII (1946), 288

Zoals een cataract dat zich over het oog opbouwt en alles ‘mistig’ maakt, zo bouwt onberouwvolle zonde zich op over het hart, waardoor de ogen van de ziel niet helder kunnen zien. De gezegende John Henry Newman was een ziel die duidelijk zag en ons een profetisch visioen van onze tijd biedt:

Ik weet dat alle tijden gevaarlijk zijn, en dat serieuze en bezorgde geesten, levend tot eer van God en de behoeften van de mens, geneigd zijn om geen tijden zo gevaarlijk te vinden als de hunne. Te allen tijde valt de vijand van de zielen de Kerk, die hun ware Moeder is, met woede aan, en dreigt en beangstigt tenminste wanneer hij er niet in slaagt kwaad te doen. En altijd hebben hun speciale beproevingen die anderen niet hebben. En tot nu toe zal ik toegeven dat er in bepaalde andere tijden bepaalde specifieke gevaren waren voor christenen, die in deze tijd niet bestaan. Ongetwijfeld, maar toch toegegeven, denk ik nog steeds ... de onze heeft een andere soort duisternis dan alle voorgaande. Het bijzondere gevaar van de tijd die voor ons ligt, is de verspreiding van die plaag van ontrouw, die de apostelen en onze Heer Zelf hebben voorspeld als de ergste ramp van de laatste tijden van de Kerk. En in ieder geval een schaduw, een typisch beeld van de laatste tijd, komt over de wereld​ - Gezegende John Henry Cardinal Newman (1801-1890 n.Chr.), Preek bij opening van St. Bernard's Seminary, 2 oktober 1873, The Infidelity of the Future

Hoe zou een "typisch beeld van de laatste tijd" eruit zien?

… Er zullen angstaanjagende tijden zijn in de laatste dagen. Mensen zullen egocentrisch zijn en liefhebbers van geld, trots, hooghartig, beledigend, ongehoorzaam aan hun ouders, ondankbaar, ongodsdienstig, harteloos, onverbiddelijk, lasterlijk, losbandig, brutaal, haten wat goed is, verraders, roekeloos, verwaand, liefhebbers van plezier in plaats van God lief te hebben, daar zij een voorwendsel van religie maken, maar de kracht ervan ontkennen. (2 Tim. 3: 1-5)

Jezus vatte het als volgt samen:

… Vanwege de toename van kwaaddoen, zal de liefde van velen koud worden. (Matt 24:12)

Dat wil zeggen, er zullen zielen zijn gevallen dood in slaap.

En daardoor komt, zelfs tegen onze wil, de gedachte in ons op dat nu die dagen naderen waarvan Onze Heer profeteerde: "En omdat de ongerechtigheid overvloedig is geworden, zal de naastenliefde van velen koud worden" (Matt. 24:12). -POPE PIUS XI, barmhartige verlosser, Encycliek over eerherstel aan het Heilig Hart, n. 17 

En waar de liefde koud is geworden, waar de waarheid in onze tijd als een uitstervende vlam is uitgedoofd, "staat de toekomst van de wereld op het spel":

Om deze verduistering van de rede te weerstaan ​​en haar vermogen te behouden om het essentiële te zien, om God en de mens te zien, om te zien wat goed en wat waar is, is het gemeenschappelijk belang dat alle mensen van goede wil moet verenigen. De toekomst van de wereld staat op het spel. —POPE BENEDICT XVI, toespraak tot de Romeinse curie, 20 december 2010

Wie liefde wil elimineren, bereidt zich voor om de mens als zodanig te elimineren. —POPE BENEDICT XVI, Encycliek, Deus Caritas Est (God is liefde), zn. 28b

DE AVOND VAN GODDELIJKE GENADE

En zo zijn we aangekomen bij de wake van Goddelijke Barmhartigheid op zondag. Jezus zei dat dit feest van Zijn barmhartigheid voor sommigen "de laatste hoop op redding" zou zijn (zie De laatste hoop op redding). De reden hiervoor is dat onze generatie, in de vorige eeuw gekenmerkt door twee wereldoorlogen en op de rand van een derde, zo verhard is door zonde, dat voor sommigen de enige mogelijke weg en hoop op redding is om een ​​eenvoudig en eerlijk te maken. beroep doen op Gods genade: "Jezus, ik vertrouw op je. " In een commentaar op de woorden die Jezus tot haar had gesproken, geeft St. Faustina ons nu, op dit late uur van de wereld, verbluffende duidelijkheid over de waarschuwingen van paus Benedictus en Jezus 'uitnodiging om vertrouwen in hem:

Alle genade vloeit voort uit barmhartigheid, en het laatste uur overvloed van barmhartigheid voor ons. Laat niemand twijfelen aan de goedheid van God; zelfs als iemands zonden zo duister waren als de nacht, is Gods barmhartigheid sterker dan onze ellende. Eén ding is alleen nodig: dat de zondaar de deur van zijn hart op een kier zet, hoe klein ook, om een ​​straal van Gods barmhartige genade binnen te laten, en dan zal God de rest doen. Maar arm is de ziel die de deur voor Gods genade heeft gesloten, zelfs in het laatste uur. Het waren juist zulke zielen die Jezus in de hof van olijven in dodelijk verdriet stortten; inderdaad, het was uit Zijn Barmhartig Hart dat goddelijke barmhartigheid uitvloeide. -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, Jesus to St. Faustina, n. 1507

Deze zielen die Jezus zo'n verdriet brachten, zijn ook de zielen die in slaap zijn gevallen. Laten we bidden met alle kracht die we kunnen verzamelen, dat ze zullen voelen dat de Meester ze door elkaar schudt, ja, ze wakker maakt als deze tijd van barmhartigheid ten einde loopt:

"Wees niet bang! Open inderdaad de deuren naar Christus wijd open! " Open uw hart, uw leven, uw twijfels, uw moeilijkheden, uw vreugde en uw genegenheid voor zijn reddende kracht, en laat hem uw hart binnenkomen. - GEZEGDE JOHANNES PAULUS II, De viering van het grote jubileum, St. John Latern; woorden tussen citaten uit de eerste toespraak van Johannes Paulus II op 22 oktober 1978

Mogen wij die ernaar streven onze "lampen vol olie" te houden ^[2]cf. Mat 25: 4 vraag, in afwachtend geloof, dat de "oceaan van genaden" die Jezus belooft uit te storten op zondag van de Goddelijke Barmhartigheid inderdaad onze harten zal vullen, ze zal genezen en ons wakker zal houden als de eerste aanvallen van middernacht een sluimerende wereld naderen.

De dreiging van het oordeel betreft ook ons, de Kerk in Europa, Europa en het Westen in het algemeen ... de Heer roept ook tot onze oren ... "Als je geen berouw hebt, zal ik naar je toe komen en je kandelaar van zijn plaats halen." Licht kan ook van ons worden weggenomen en we doen er goed aan deze waarschuwing met de volle ernst in ons hart te laten klinken, terwijl we tot de Heer roepen: "Help ons ons te bekeren!" —Paus Benedictus XVI, Opening preek, Synode van de bisschoppen, 2 oktober 2005, Rome.

Klik hier om Afmelden or Inschrijven bij dit tijdschrift.

Bid met de muziek van Mark! Ga naar:

www.markmallett.com

-------

Klik hieronder om deze pagina in een andere taal te vertalen: