OVER GOEDHEID EN KEUZES
DAAR is iets anders dat gezegd moet worden over de schepping van man en vrouw die "in het begin" werd bepaald. En als we dit niet begrijpen, als we dit niet begrijpen, dan riskeert elke discussie over moraliteit, over goede of verkeerde keuzes, over het volgen van Gods plannen, de discussie over menselijke seksualiteit in een onvruchtbare lijst van verboden te werpen. En ik ben er zeker van dat dit alleen maar zou dienen om de kloof te verdiepen tussen de mooie en rijke leringen van de Kerk over seksualiteit, en degenen die zich door haar vervreemd voelen.
De waarheid is dat we niet alleen allemaal naar Gods beeld zijn geschapen, maar ook:
God keek naar alles wat hij had gemaakt en vond het erg goed. (Gen 1:31)
WIJ ZIJN GOED, MAAR GEVALLEN
We zijn gemaakt naar Gods beeld en daarom gemaakt naar het beeld van Hij die de Goedheid zelf is. Zoals de psalmist schreef:
Je vormde mijn diepste wezen; je breit me in de baarmoeder van mijn moeder. Ik prijs je, want ik ben wonderbaarlijk gemaakt. (Psalm 139: 13-14)
De Heilige Maagd Maria keek naar de perfecte weerspiegeling van zichzelf toen ze Christus in haar armen hield, omdat haar hele leven in perfecte harmonie was met haar Schepper. God wil deze harmonie ook voor ons.
Nu hebben we allemaal, in verschillende mate, het vermogen om te doen wat elk ander schepsel in de schepping doet: eten, slapen, jagen, verzamelen, enz. Maar omdat we naar Gods beeld zijn gemaakt, we hebben ook het vermogen om lief te hebben En daarom zou het geen verrassing moeten zijn om een paar te vinden dat buiten het huwelijk leeft en die ook goede ouders zijn. Of twee samenwonende homoseksuelen die erg gul zijn. Of een echtgenoot die verslaafd is aan pornografie en een eerlijke werker is. Of een atheïst die een onzelfzuchtige dienaar is in een weeshuis, enz. Evolutionisten hebben vaak nagelaten om, afgezien van speculatie en het beperkte veld van de wetenschap, te verklaren waarom we goed willen zijn, of zelfs wat liefde is. Het antwoord van de Kerk is dat we zijn geschapen naar het beeld van Hem die zowel Goed is als Liefde zelf, en dus: er is een natuurlijke wet in ons die ons naar deze doelen leidt. [1]cf. Menselijke seksualiteit en vrijheidDeel I Net zoals de zwaartekracht de aarde in een baan om de zon houdt, is het juist deze goedheid - de "zwaartekracht" van liefde - die de mensheid in harmonie houdt met God en de hele schepping.
Die harmonie met God, elkaar en de hele schepping werd echter verbroken met de val van Adam en Eva. En daardoor zien we nog een ander principe aan het werk: het vermogen om verkeerd te doen, om gedreven te worden om zelfzuchtige doeleinden te dienen. Juist in deze innerlijke strijd tussen het verlangen om goed te doen en de drang om kwaad te doen, kwam Jezus binnen om 'ons te redden'. En dat wat ons bevrijdt, is waarheid.
Zonder waarheid degenereert de naastenliefde
in sentimentaliteit. Liefde wordt een lege huls, die op een willekeurige manier gevuld kan worden. In een cultuur zonder waarheid is dit het fatale risico waarmee liefde wordt geconfronteerd. Het valt ten prooi aan contingente subjectieve emoties en meningen, het woord "liefde" wordt misbruikt en vervormd, tot het punt waarop het het tegenovergestelde gaat betekenen. —PAUS BENEDICTUS XVI, Caritas in Veritate, n. 3
Pornografie is het icoon van een "beschaving van liefde" zonder waarheid. Het is het verlangen om lief te hebben, bemind te worden en een relatie te hebben - maar zonder de waarheid van onze seksualiteit en de intrinsieke betekenis ervan. Zo ook kunnen andere seksuele uitdrukkingsvormen, terwijl ze ernaar streven 'goed' te zijn, ook een verdraaiing van de waarheid zijn. Waartoe we geroepen zijn, is datgene wat in "wanorde" is, in "orde" brengen. En de barmhartigheid en genade van onze Heer zijn er om ons te helpen.
Dit wil zeggen dat we het goede in anderen moeten erkennen en koesteren. Maar we kunnen het goede dat we zien, mededogen ook niet laten veranderen in 'sentimentaliteit' waar dat wat immoreel is gewoon onder het tapijt wordt geveegd. De zending van de Heer is ook die van de kerk: deelnemen aan het heil van anderen. Dit kan niet worden bereikt door zelfbedrog, maar alleen in waarheid.
MORELE ABSOLUTEN OPNIEUW ONTDEKKEN
En dat is waar zedelijkheid komt binnen. Moraal, dat wil zeggen wetten of regels, helpen ons geweten te verlichten en onze daden te sturen in overeenstemming met het algemeen welzijn. Maar waarom is er in onze tijd het idee dat onze seksualiteit een ‘gratis voor iedereen’ is die volledig los moet staan van elke vorm van moraliteit?
Zijn er, net als al onze andere lichaamsfuncties, wetten die onze seksualiteit beheersen en deze ordenen in de richting van gezondheid en geluk? We weten bijvoorbeeld dat als we te veel water drinken, hyponatriëmie kan optreden en u zelfs kan doden. Als u te veel eet, kan zwaarlijvigheid u doden. Als u zelfs te snel ademt, kan hyperventilatie u veroorzaken 
instorten. U ziet dus dat we zelfs onze inname van goederen als water, voedsel en lucht moeten regelen. Waarom denken we dan dat het onjuist beheersen van onze seksuele lust niet ook ernstige gevolgen heeft? De feiten vertellen een ander verhaal. Seksueel overdraagbare aandoeningen zijn epidemisch geworden, het aantal echtscheidingen stijgt enorm, pornografie vernietigt huwelijken en mensenhandel is in bijna elk deel van de wereld explosief toegenomen. Zou het kunnen dat onze seksualiteit ook grenzen heeft die haar in evenwicht houden met onze spirituele, emotionele en fysieke gezondheid? Bovendien, wat en wie bepaalt die grenzen?
Moraal is er om het menselijk gedrag naar het eigen welzijn en het algemeen welzijn te leiden. Maar ze zijn niet willekeurig afgeleid, zoals we hebben besproken in Deel I Ze vloeien voort uit de natuurwet die 'de waardigheid van de persoon uitdrukt en de basis bepaalt voor zijn fundamentele rechten en plichten'. [2]cf. Catechismus van de katholieke kerk, N. 1956
Maar het grote gevaar in onze tijd is de scheiding van ethiek en moraal van de natuurwet. Dit gevaar wordt verder verdoezeld wanneer ‘rechten’ worden gewaarborgd uitsluitend door 'populaire stem'. De geschiedenis bevestigt dat zelfs
de meerderheid van de bevolking kan iets dat in strijd is met 'goedheid' beginnen te omarmen als 'moreel'. Zoek niet verder dan de afgelopen eeuw. Slavernij was gerechtvaardigd; dat gold ook voor het beperken van het stemrecht van vrouwen; en natuurlijk werd het nazisme democratisch geïmplementeerd door het volk. Dit alles wil zeggen dat er niets zo wispelturig is als de mening van de meerderheid.
Dit is het sinistere resultaat van een relativisme dat ongehinderd heerst: het ‘recht’ houdt op dat te zijn, omdat het niet langer stevig gefundeerd is op de onschendbare waardigheid van de persoon, maar onderworpen wordt aan de wil van de sterkere partij. Op deze manier beweegt de democratie, die in tegenspraak is met haar eigen principes, effectief in de richting van een vorm van totalitarisme. —POPE JOHANNES PAULUS II, Evangelium Vitae, "The Gospel of Life", zn. 18, 20
Dit zijn vreemde tijden waarin een zelfverklaarde "homo-atheïst" de katholieke kerk in Ierland in twijfel trekt, niet vanwege haar leringen, maar vanwege "de filosofische puinhoop die religieuze conservatieven voor hun zaak maken". Hij gaat verder met de volgende vragen:
Zien deze christenen niet dat de morele basis van hun geloof niet kan worden gezocht in de rekenkunde van de opiniepeilers? … Kan een overwicht van de publieke opinie de polariteit tussen deugd en ondeugd omkeren? Zou het even bij Mozes zijn opgekomen (laat staan God) dat hij zich maar beter aan de Moloch-aanbidding kon wijden, want dat is wat de meeste Israëlieten wilden doen? Het moet beslist impliciet zijn in de bewering van een van de grote wereldgodsdiensten dat op het gebied van moraliteit een meerderheid het bij het verkeerde eind kan hebben ... —Mattheüs Parris, The Spectator, 30 mei 2015
Parris heeft volkomen gelijk. Het feit dat de morele grondslagen van de moderne samenleving verschuiven met nauwelijks een gevecht, is omdat waarheid en rede zijn overschaduwd door zwakke kerkmensen die de waarheid hebben gecompromitteerd uit angst of zelfwinst.
… We hebben kennis nodig, we hebben waarheid nodig, want zonder deze kunnen we niet standhouden, kunnen we niet vooruit. Geloof zonder waarheid redt niet, het biedt geen vaste grondslag. Het blijft een mooi verhaal, de projectie van ons diepe verlangen naar geluk, iets bekwaams
om ons zo tevreden te stellen dat we bereid zijn onszelf voor de gek te houden. -PAUS FRANCISCUS, Lumen Fidei, Encycliek, n. 24
Deze serie over menselijke seksualiteit en vrijheid is bedoeld om ons allemaal uit te dagen om ons af te vragen of we onszelf eigenlijk voor de gek houden, als we onszelf ervan hebben overtuigd dat de 'vrijheid' die we uitdrukken via onze seksualiteit in de media, in muziek, in de manier waarop we ons kleden, in onze gesprekken en in onze slaapkamers, is eerder tot slaaf maken zowel onszelf als anderen? De enige manier om deze vraag te beantwoorden, is door de waarheid te ‘ontwaken’ over wie we zijn en de fundamenten van moraliteit te herontdekken. Zoals paus Benedictus waarschuwde:
Alleen als er een dergelijke consensus is over de essentie, kunnen grondwetten en wetgeving functioneren. Deze fundamentele consensus, afgeleid van het christelijk erfgoed, loopt gevaar ... In werkelijkheid maakt dit de rede blind voor wat essentieel is. Om deze verduistering van de rede te weerstaan en haar vermogen te behouden om het essentiële te zien, God en de mens te zien, te zien wat goed en wat waar is, is het gemeenschappelijk belang dat alle mensen van goede wil moet verenigen. De toekomst van de wereld staat op het spel. —POPE BENEDICT XVI, toespraak tot de Romeinse curie, 20 december 2010
Ja! We moeten de waarheid over onze goedheid wakker schudden. Christenen moeten voorbij het debat gaan en de wereld in naast de verlorenen, bloedende mensen en zelfs degenen die ons afwijzen, 
en laat ze ons hun goedheid zien nadenken. Op deze manier kunnen we door liefde een gemeenschappelijke basis voor de waarheidszaden vinden. Misschien vinden we de mogelijkheid om bij anderen de "herinnering" wakker te schudden van wie we zijn: zonen en dochters gemaakt naar het beeld van God. Want zoals paus Franciscus zei, we lijden aan "een enorm geheugenverlies in onze hedendaagse wereld":
De kwestie van de waarheid is echt een kwestie van herinnering, diepe herinnering, want het behandelt iets dat voorafgaat aan onszelf en kan erin slagen ons te verenigen op een manier die ons kleingeestige en beperkte individuele bewustzijn overstijgt. Het is een vraag naar de oorsprong van alles wat is, in wiens licht we een glimp kunnen opvangen van het doel en dus de betekenis van ons gemeenschappelijke pad. -PAUS FRANCISCUS, Lumen Fidei, Encycliek, 25
MENSELIJKE REDEN EN MORALITEIT
"Wij moet God meer gehoorzamen dan mensen. "
Dat was de reactie van Petrus en de apostelen op de leiders van hun volk toen ze het bevel kregen met hun leringen te stoppen. [3]cf. Handelingen 5:29 Het zou ook het antwoord moeten zijn van onze rechtbanken, wetgevers en wetgevers van vandaag. Voor de natuurwet die we hebben besproken in Deel I is geen uitvinding van de mens, noch de kerk. Het is, nogmaals, "niets anders dan het licht van begrip dat door God in ons is geplaatst". [4]cf. Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 1955 Sommigen zullen natuurlijk antwoorden dat ze niet in God geloven en daarom niet gebonden zijn aan de natuurwet. De "morele code" die in de schepping zelf is geschreven, overstijgt echter alle religies en kan alleen door de menselijke rede worden waargenomen.
Neem bijvoorbeeld een babyjongen. Hij heeft geen idee waarom hij dat "ding" daar beneden heeft. Het slaat helemaal nergens op. Wanneer hij echter de leeftijd van de rede bereikt, leert hij dat dat 'ding' 
blijft nergens op slaan afgezien van de vrouwelijke genitaliën Zo kan een jonge vrouw ook redeneren dat haar seksualiteit geen zin heeft, afgezien van het mannelijke geslacht. Ze zijn een complementair Dit kan alleen door de menselijke rede worden begrepen. Ik bedoel, als een eenjarige zichzelf kan leren een ronde speelgoedpen in een rond gat te steken, wordt het idee dat seksueel expliciet onderwijs in klaslokalen "essentieel" is een beetje een farce, waarbij een andere agenda wordt onthuld ...
Dat gezegd hebbende, onze menselijke rede is verduisterd door de zonde. En daardoor worden de waarheden van onze menselijke seksualiteit vaak verdoezeld.
De voorschriften van de natuurwet worden niet door iedereen duidelijk en onmiddellijk opgemerkt. In de huidige situatie heeft de zondige mens genade en openbaring nodig, zodat morele en religieuze waarheden bekend kunnen worden "door iedereen met gemak, met vaste zekerheid en zonder vermenging van fouten". -Catechismus van de Katholieke Kerk (CCC), n. 1960
Dat is gedeeltelijk de rol van de kerk. Christus heeft haar de missie toevertrouwd om 'alles te leren' wat onze Heer onderwees. Dit omvat niet alleen het evangelie van het geloof, maar ook het morele evangelie. Want als Jezus zei dat de waarheid ons zal bevrijden, [5]cf. Johannes 8:32 het lijkt absoluut noodzakelijk dat we precies weten welke waarheden ons bevrijden en welke waarheden ons tot slaaf maken. Zo kreeg de kerk de opdracht om zowel 'geloof als moraal' te onderwijzen. Ze doet dit onfeilbaar door de Heilige Geest, die "de levende herinnering van de Kerk" is, [6]cf. CCC, n. 1099 krachtens de belofte van Christus:
… Wanneer hij komt, de Geest van de waarheid, zal hij u naar alle waarheid leiden. (Johannes 16:13)
Nogmaals, waarom wijs ik hierop in een discussie over menselijke seksualiteit? Want wat heeft het voor zin om te bespreken wat in feite moreel 'goed' of 'fout' is vanuit het perspectief van de kerk, tenzij we het begrijpen wat is het referentiepunt van de kerk? Zoals aartsbisschop Salvatore Cordileone van San Francisco zei:
Als de cultuur die natuurlijke waarheden niet langer kan bevatten, dan verdampt het fundament van onze lering en zal niets wat we te bieden hebben logisch zijn. -Cruxnow.com, 3 Juni 2015
DE STEM VAN DE KERK VANDAAG
Het referentiepunt van de kerk is de natuurwet en de openbaring van God door Jezus Christus. Ze sluiten elkaar niet uit, maar vormen een eenheid van waarheid uit één gemeenschappelijke bron: de Schepper.
De natuurwet, het zeer goede werk van de Schepper, voorziet het solide fundament waarop de mens de structuur van morele regels kan bouwen om zijn keuzes te leiden. Het biedt ook de onmisbare morele basis voor het opbouwen van de menselijke gemeenschap. Ten slotte verschaft het de noodzakelijke basis voor het burgerlijk recht waarmee het verbonden is, hetzij door een reflectie die conclusies trekt uit zijn principes, hetzij door toevoegingen van positieve en juridische aard. -CCC, n. 1959
De rol van de kerk is dan niet in concurrentie met de staat. Het is eerder een onfeilbaar moreel leidend licht voor de staat in zijn functie om het algemeen welzijn van de samenleving te voorzien, te organiseren en te besturen. Ik zeg graag dat de kerk de 'moeder van geluk' is. 
Want de kern van haar missie is om mannen en vrouwen in de "glorieuze vrijheid van de kinderen van God" te brengen. [7] Rome 8: 21 omdat "Christus ons voor vrijheid heeft bevrijd." [8]Gal 5: 1
De Heer houdt zich niet alleen bezig met ons geestelijk welzijn, maar ook met ons lichaam (want ziel en lichaam vormen één natuur), en daarom strekt de moederlijke zorg van de Kerk zich ook uit tot onze seksualiteit. Of je zou kunnen zeggen, haar wijsheid strekt zich uit tot de ‘slaapkamer’, want ‘er is niets verborgen behalve dat het zichtbaar moet worden gemaakt; niets is geheim behalve aan het licht komen. " [9]Mark 4: 22 Dat wil zeggen wat er in de slaapkamer gebeurt is een zorg van de kerk omdat al onze daden invloed hebben op de manier waarop we omgaan met en omgaan met anderen op andere niveaus, geestelijk en psychologisch, buiten van de slaapkamer. Authentieke "seksuele vrijheid" maakt dus ook deel uit van Gods ontwerp voor ons geluk, en dat geluk is intrinsiek verbonden naar de waarheid.
De kerk is [daarom] van plan haar stem te blijven verheffen ter verdediging van de mensheid, zelfs wanneer het beleid van staten en de meerderheid van de publieke opinie in de tegenovergestelde richting beweegt. De waarheid put inderdaad kracht uit zichzelf en niet uit de hoeveelheid instemming die ze oproept. —POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 20 maart 2006
In deel III, een discussie over seks in de context van onze inherente waardigheid.
GERELATEERDE LEZING
Bedankt voor het steunen van deze volletijddienst.
