In de dagen van Lot

Lot vlucht uit Sodom, Benjamin West, 1810

HET golven van verwarring, rampspoed en onzekerheid beuken op de deuren van elke natie op aarde. Terwijl de voedsel- en brandstofprijzen stijgen en de wereldeconomie als een anker in de zeebodem zakt, wordt er veel over gesproken toevluchtsoorden- veilige havens om de naderende storm te doorstaan. Maar er is een gevaar waarmee sommige christenen tegenwoordig worden geconfronteerd, en dat is te vervallen in een zelfbehoudende geest die steeds meer overheerst. Overlevingswebsites, advertenties voor noodpakketten, stroomgeneratoren, voedselkokers en gouden en zilveren aanbiedingen… de angst en paranoia van vandaag is voelbaar als onveiligheidspaddestoelen. Maar God roept Zijn volk tot een andere geest dan die van de wereld. Een geest van absoluut vertrouwen.

Jezus geeft Zijn toehoorders een seintje over hoe de wereld eruit zou zien als er onvermijdelijk kastijdingen zouden komen:  ^[1]zien Het laatste oordeel

Zoals het was in de dagen van Noach, zo zal het zijn in de dagen van de Mensenzoon ... Evenzo, zoals het was in de dagen van Lot: ze waren aan het eten, drinken, kopen, verkopen, planten, bouwen; op de dag dat Lot Sodom verliet, regenden vuur en zwavel uit de lucht om ze allemaal te vernietigen. Zo zal het zijn op de dag dat de Mensenzoon wordt geopenbaard. (Lukas 17: 26-35)

In juni 1988 keurde kardinaal Ratzinger (paus Benedictus XVI) een boodschap van de Heilige Moeder die aan zr. Agnes Sasagawa van Japan was overgebracht, goed als "betrouwbaar en geloofwaardig". In navolging van de waarschuwing van Christus, zei de boodschap:

... als mensen zich niet bekeren en zichzelf niet verbeteren, zal de Vader de hele mensheid een vreselijke straf opleggen. Het zal een grotere straf zijn dan de zondvloed, zoals men nog nooit eerder zal zien. Vuur zal uit de lucht vallen en een groot deel van de mensheid wegvagen, zowel de goede als de slechte, waarbij noch priesters noch gelovigen worden gespaard. De overlevenden zullen zichzelf zo verlaten voelen dat ze jaloers zullen zijn op de doden. De enige armen die voor jou overblijven, zijn de rozenkrans en het teken dat Mijn Zoon heeft achtergelaten. Zeg elke dag de gebeden van de rozenkrans. Bid met de rozenkrans voor de paus, de bisschoppen en priesters.- Goedgekeurde boodschap van de Heilige Maagd Maria aan zr. Agnes Sasagawa, Akita, Japan; EWTN online bibliotheek

Zonder een gezonde relatie met God zou iemand die woorden gemakkelijk kunnen lezen en doodsbang zijn. En toch, als we zorgvuldig naar de evangelietekst hierboven kijken, spreekt Jezus niet alleen over de geestelijke toestand van de mensheid, maar vertelt hij ons ook over de gezindheden die Zijn volk zou moeten hebben in die komende dagen - namelijk dezelfde als die van Noach en Lot.

IN DE DAGEN VAN LOT

Lot woonde in Sodom - een stad die bekend stond om zijn immoraliteit en minachting voor de armen. ^[2]cf. voetnoot in Nieuwe Amerikaanse Bijbel op Genesis 18:20 Hij was niet verwachtte een straf toen twee engelen hem begroetten bij de stadspoort. Zo ook, zegt St. Paul, zullen velen niet de kastijdingen verwachten die plotseling zullen komen:

Want u weet zelf heel goed dat de dag van de Heer 's nachts zal komen als een dief. Als mensen zeggen: "Vrede en zekerheid", dan komt er een plotselinge ramp over hen, zoals weeën bij een zwangere vrouw, en ze zullen niet ontsnappen. (1 Thess 5: 2-3)

Lot nam de twee engelachtige boodschappers bij zich in huis. En terwijl het verhaal zich ontvouwt, zien we hoe Gods voorzienigheid Lot van moment tot moment beschermt - niet zijn huis, zijn bezittingen of carrière - maar zijn ziel.

Plotseling zwermden de stadsmensen veeleisend naar het huis van Lot om "intimiteiten" te hebben met de twee engelen (die als mannen verschenen). Eindelijk waren de perversies van die generatie ver genoeg gegaan. De beker van goddelijke gerechtigheid was vol en liep over ...

De verontwaardiging tegen Sodom en Gomorra is zo groot, en hun zonde zo ernstig ... (Gen 18:20)

Goddelijke gerechtigheid stond op het punt te vallen, want de Heer kon zelfs geen tien rechtvaardige mensen in Sodom vinden. ^[3]cf. Gen 18: 32-33 Maar God was van plan degenen te beschermen die waren rechtvaardig, namelijk Lot.

Toen was er plotseling een verlichting.

[De engelen] staken hun handen uit, trokken Lot met zich mee naar binnen en sloten de deur; tegelijkertijd sloegen ze de mannen bij de ingang van het huis allemaal met zo'n verblindend licht dat ze totaal niet in staat waren de deuropening te bereiken. (vers 10-11)

Het was een kans voor Lot, en zijn faMilly, om toevlucht te vinden (en zeker, het verblindende licht had voor de goddelozen een kans kunnen zijn om Gods aanwezigheid te erkennen en zich te bekeren). Zoals ik schreef in Het Prodigal Hour binnengaan, Ik geloof dat de Heer deze kansen ook zal bieden aan degenen voor wie we voorbede doen, zoals afgevallen familie en vrienden, om toevlucht in zijn genade. Maar we hebben allemaal een vrije wil - de keuze om God te aanvaarden of te weigeren:

Toen zeiden de engelen tegen Lot ... "We staan ​​op het punt deze plaats te verwoesten, want de verontwaardiging die de HEER tegen degenen in de stad bereikt, is zo groot dat hij ons heeft gestuurd om haar te vernietigen." Dus Lot ging naar buiten en sprak met zijn schoonzonen, die een huwelijk met zijn dochters hadden gesloten. "Sta op en verlaat deze plaats", zei hij tegen hen; "De HEER staat op het punt de stad te verwoesten." Maar zijn schoonzonen dachten dat hij een grapje maakte​ Toen de dageraad aanbrak, spoorden de engelen Lot aan en zeiden: 'Op weg! Neem je vrouw en je twee dochters mee die hier zijn, anders word je meegesleurd in de bestraffing van de stad. " Toen hij aarzelde, grepen de mannen, door de genade van de HEER, zijn hand en de handen van zijn vrouw en zijn twee dochters vast en leidden hen in veiligheid buiten de stad (vers 12-15).

Een bejaarde schreef me onlangs met een lastige vraag:

Ik lijd aan de ziekte van Parkinson, scoliose, astma, osteoartritis, twee hernia's, doof worden, en mijn longen zijn gecomprimeerd en overvol door mijn scoliose en hernia en refluxproblemen. Zoals u zich kunt voorstellen, kon ik niet vluchten om mijn leven te redden. Wat gebeurt er met mensen zoals wij? Het is eng!

Lot voelde dat hij ook niet kon vluchten, en protesteerde:

Zodra ze naar buiten waren gebracht, kreeg hij te horen: “Vlucht voor je leven! Kijk niet achterom en stop nergens op de vlakte. Ga meteen naar de heuvels, anders word je meegesleurd. " "Oh, nee, mijn heer!" antwoordde Lot. "Jij hebt dacht al genoeg aan uw dienaar om mij de grote vriendelijkheid te bewijzen door tussenbeide te komen om mijn leven te redden. Maar ik kan niet naar de heuvels vluchten om te voorkomen dat de ramp me overvalt, en dus zal ik sterven. Kijk, deze stad verderop is dichtbij genoeg om naar toe te ontsnappen. Het is maar een kleine plaats. Laat me daarheen vluchten - het is een kleine plaats, is het niet? - dat mijn leven kan worden gered. " 'Wel,' antwoordde hij, 'ik zal u ook de gunst verlenen die u nu vraagt. Ik zal de stad waarover u spreekt niet omverwerpen. Haast je, ontsnap daar! Ik kan niets doen totdat je daar aankomt. " (V. 17-22)

In deze prachtige uitwisseling zien we het mededogen en de genade van de Heer. ^[4]Er was barmhartigheid en mededogen in de kastijding die Sodom en Gormorra overkwam, hoewel het niet zo gemakkelijk zichtbaar is. Gen 18: 20-21 spreekt van "de roep tegen hen", de roep van de armen en onderdrukten. De Heer wachtte tot het allerlaatste moment voordat de gerechtigheid moest optreden, en maakte op genadige wijze een einde aan de immorele corruptie van die steden. Terwijl regeringen doorgaan met het opdringen van abortus en onzedelijke seksuele voorlichting aan jonge kinderen, die zo onschuldig zijn als "engelen", zouden we aanmatigend zijn te geloven dat deze verdraaiingen van gerechtigheid voor onbepaalde tijd zullen voortduren. [Gal 6: 7] Het was duidelijk dat de stad waar Lot naartoe zou vluchten bedoeld was als onderdeel van de straf. Maar door voor Lot te zorgen, werd een toevluchtsoord gecreëerd temidden van de verwoesting - en de Heer zou zelfs wachten tot Lot veilig was. Ja, God zal in Zijn genade zelfs Zijn tijdlijnen verschuiven:

De Heer stelt zijn belofte niet uit, zoals sommigen 'uitstel' beschouwen, maar Hij heeft geduld met u en wenst niet dat er iemand verloren gaat, maar dat iedereen tot bekering komt. Maar de dag van de Heer zal komen als een dief ... (2 Pet 3: 9-10)

Maar dit wil evenmin zeggen dat Lot zich op zijn gemak voelde op dit moment van goddelijke voorzienigheid; hij had niets anders dan het hemd op zijn rug, hij was net alles kwijt. Maar Lot zag het niet zo​ In plaats daarvan bemerkte hij de genade van God jegens hem, "de grote goedheid van tussenkomst om mijn leven te redden". Dat was de geest van vertrouwen en kinderlijke overgave waartoe Jezus ons nu roept als de eerste winden van deze grote storm neerdalen ... ^[5]dit artikel lezen Hef uw zeilen op - Voorbereiding op kastijdingen

DE GEEST VAN DE WERELD

Dit alles zorgt voor een passende vergelijking met onze tijd, zoals Jezus zei dat het zou kunnen zijn. Vergis je niet-de beker van gerechtigheid stroomt over​ De zonden van Sodom en Gomorra zijn verkleind door de overtredingen van onze tijd. Maar God heeft ook de goddelijke gerechtigheid vertraagd om zoveel mogelijk zielen in de toevlucht van Zijn Barmhartigheid te brengen.

Toen ik de Heer Jezus eens vroeg hoe Hij zoveel zonden en misdaden kon tolereren en ze niet kon straffen, antwoordde de Heer mij: 'Ik heb de eeuwigheid om [deze] te straffen, en daarom verleng ik de tijd van barmhartigheid ter wille van [zondaars]. Maar wee hun als ze deze tijd van Mijn bezoek niet erkennen. " —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, dagboek, n. 1160

Helaas namen de schoonzonen van Lot de waarschuwingen niet serieus, net zoals zovelen tegenwoordig geen acht hebben geslagen op de tekenen om ons heen. Ze dachten dat Lot een grapje maakte (vandaag, ze denken dat de "Lots" zijn noten ^[6]zien Ark der Dwazen​ Ze waren besmet met de geest van de wereld en wilden de genade van die laatste verlichting niet ontvangen ...

Maar u, broeders, bent niet in duisternis, want die dag om u in te halen als een dief. Want jullie zijn allemaal kinderen van het licht en kinderen van de dag. (1 Thess 5: 4)

Er lag nog een ander gevaar op de loer voor Lot en zijn vrouw en dochters. Het was de verleiding om niet langer op Gods voorzienigheid te vertrouwen en terug te keren in een geest van angst, zelfbehoud en onafhankelijkheid. De engelen hadden gewaarschuwd om niet achterom te kijken, om vooruit te blijven gaan veiligheid​ Maar het hart van zijn vrouw was nog steeds in Sodom:

Lots vrouw keek achterom en ze veranderde in een zoutpilaar. (vs. 26)

Niemand kan twee meesters dienen. Hij zal óf de een haten en de ander liefhebben, óf de een toegewijd zijn en de ander verachten. U kunt God en de mammon niet dienen. (Matt 6:24)

VERTROUWEN… DE WEG NAAR TOEVLUCHTING

In de Lucaanse toespraak vervolgt Jezus:

Denk aan de vrouw van Lot. Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie het verliest, zal het redden. Ik zeg je, die avond zullen er twee mensen in één bed liggen; de ene zal worden ingenomen, de andere wordt verlaten. En er zullen twee vrouwen samen een maaltijd malen; de ene zal worden ingenomen, de andere wordt verlaten. " (Lukas 17: 31-35)

De vermaning aan christenen is duidelijk: we moeten ons vertrouwen alleen op Jezus stellen. We moeten eerst het Koninkrijk zoeken, zei hij, en er zal in alles worden voorzien wat we nodig hebben - inclusief zelfs een toevluchtsoord als we dat nodig hebben. Zo'n ziel is dan klaar om Hem elk moment te ontmoeten.

De tuchtigingen die nu onvermijdelijk zijn, zullen elke ziel op de planeet treffen. Er is nergens te verbergen, om zo te zeggen, behalve in de genade van God. Dat is de plaats waar Hij ons nu roept om naar toe te vluchten ... ^[7]cf. Kom uit Babylon! naar een plaats van absoluut vertrouwen en verlatenheid in Hem. Wat er ook komt, en hoe ernstig onze zonden ook zijn, Hij is bereid om te vergeven en ons in huis te nemen. Zoals in de boodschap van Onze Lieve Vrouw van Akita werd gezegd, zou er een kastijding komen "noch priesters noch gelovigen sparen. " Gezien de ernst van de zonden van deze generatie sinds die boodschap werd uitgesproken in 1973 (ook het jaar waarin het doden van ongeborenen in de Verenigde Staten werd gelegaliseerd), is het moeilijk voor te stellen dat de waarschuwing niet relevanter is dan ooit.

Maar als ik in de toevlucht van Genade ben, dan ben ik, of ik nu leef of sterf, veilig in de beschutting van Zijn liefde… in de Grote Toevlucht en Veilige Haven van Zijn Hart.

Gegroet, meest barmhartige hart van Jezus,
Levende fontein van alle genade,
Onze enige schuilplaats, onze enige schuilplaats;
In U heb ik het licht van hoop.

- hymne aan Christus, St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1321