Openbaring interpreteren

 

 

ZONDER ongetwijfeld is het boek Openbaring een van de meest controversiële in de hele Heilige Schrift. Aan de ene kant van het spectrum staan ​​fundamentalisten die elk woord letterlijk of uit hun verband nemen. Aan de andere kant zijn er degenen die geloven dat het boek al in de eerste eeuw is vervuld of die aan het boek een louter allegorische interpretatie toeschrijven.

Maar hoe zit het met toekomstige tijden, onze keer? Heeft Openbaring iets te zeggen? Helaas is er een moderne tendens onder veel geestelijken en theologen om de bespreking van de profetische aspecten van de Apocalyps naar het gekkenhuis te verwijzen, of simpelweg het idee om onze tijd met deze profetieën te vergelijken af ​​te doen als gevaarlijk, te gecompliceerd of totaal misplaatst.

Er is echter slechts één probleem met dat standpunt. Het druist in tegen de levende traditie van de katholieke kerk en de woorden van het leergezag zelf.

 

TWEE CRISES

Je kunt je afvragen waarom er zo'n aarzeling is om na te denken over de meer voor de hand liggende profetische passages van Openbaring. Ik geloof dat het te maken heeft met een algemene geloofscrisis in Gods Woord.

Er zijn in onze tijd twee grote crises als het gaat om de heilige Schrift. Een daarvan is dat katholieken niet genoeg met de bijbel lezen en bidden. De andere is dat de Schrift is gesteriliseerd, ontleed en verspreid door moderne exegese als slechts een historisch stuk literatuur in plaats van de leven Woord van God. Deze mechanische benadering is een van de bepalende crises van onze tijd, want het heeft de weg geëffend voor ketterij, modernisme en oneerbiedigheid; het heeft de mystiek gesmoord, misleide seminaristen, en in sommige, zo niet veel gevallen, het geloof van de gelovigen - zowel geestelijken als leken - schipbreuk geleden. Als God niet langer de Heer is van wonderen, van charisma's, van sacramenten, van nieuwe Pinksteren en geestelijke gaven die het lichaam van Christus vernieuwen en opbouwen… van wat is Hij dan precies de God? Intellectueel discours en machteloze liturgie?

In een zorgvuldig geformuleerde apostolische exhortatie wees Benedictus XVI zowel op de goede als op de slechte aspecten van de historisch-kritische methode van bijbelse exegese. Hij merkt op dat een spirituele / theologische interpretatie essentieel is en complementair is aan een historische analyse:

Helaas creëert een steriele scheiding soms een barrière tussen exegese en theologie, en dit 'gebeurt zelfs op de hoogste academische niveaus'​ —POPE BENEDICT XVI, Postsynodale apostolische exhortatie, Woord van de Heer34

"De hoogste academische niveaus. " Die niveaus zijn vaak het seminarie-niveau van studie, wat betekent dat toekomstige priesters vaak een vertekende kijk op de Schrift hebben geleerd, wat op zijn beurt heeft geleid tot ...

Algemene en abstracte homilieën die de directheid van Gods woord verdoezelen… evenals nutteloze uitweidingen die het risico lopen meer aandacht te vestigen op de prediker dan op de kern van de evangelieboodschap. - Ongeldig. n. 59

Een jonge priester vertelde me hoe het seminarie dat hij bezocht de Schrift zo ontmanteld had dat het de indruk wekte dat God niet bestond. Hij zei dat veel van zijn vrienden die zijn vorige opleiding niet hadden gehad het seminarie binnengingen, opgewonden om heiligen te worden… maar na hun vorming werden ze volledig ontdaan van hun ijver door de modernistische ketterijen die ze hadden geleerd… toch werden ze priester. Als de herders bijziend zijn, wat gebeurt er dan met de schapen?

Paus Benedictus lijkt juist dit soort bijbelanalyse te bekritiseren, door te wijzen op de ernstige gevolgen van het zich beperken tot een strikt historische kijk op de bijbel. Hij merkt in het bijzonder op dat het vacuüm van een op geloof gebaseerde interpretatie van de Schrift vaak is opgevuld door een seculier begrip en filosofie, zodat ...

... telkens wanneer een goddelijk element aanwezig lijkt, moet het op een andere manier worden uitgelegd, waarbij alles wordt teruggebracht tot het menselijke element ... Zo'n standpunt kan alleen schadelijk blijken te zijn voor het leven van de kerk, en twijfel doen rijzen over de fundamentele mysteries van het christendom en hun historiciteit - zoals bijvoorbeeld de instelling van de eucharistie en de opstanding van Christus ... —POPE BENEDICT XVI, Postsynodale apostolische exhortatie, Woord van de Heer34

Wat heeft dit te maken met het boek Openbaring en een hedendaagse interpretatie van zijn profetische visie? We kunnen Openbaring niet alleen als een historische tekst zien. Het is de leven Woord van God. Het spreekt ons op veel niveaus aan. Maar een daarvan is, zoals we zullen zien, het profetische aspect voor vandaag- een interpretatieniveau dat vreemd genoeg door veel schriftgeleerden wordt afgewezen.

Maar niet door de pausen.

 

OPENBARING EN VANDAAG

Ironisch genoeg was het paus Paulus VI die een passage uit het profetische visioen van Johannes gebruikte om, gedeeltelijk, deze geloofscrisis in het Woord van God te beschrijven.

De staart van de duivel functioneert in het uiteenvallen van de katholiek wereld. De duisternis van Satan is binnengedrongen en heeft zich door de katholieke kerk verspreid, zelfs tot aan de top ervan. Afvalligheid, het verlies van het geloof, verspreidt zich over de hele wereld en naar de hoogste niveaus binnen de kerk​ —Adres op de zestigste verjaardag van de verschijningen in Fatima, 13 oktober 1977

Het was Paulus VI die zinspeelde op Openbaring Hoofdstuk 12:

Toen verscheen er weer een teken in de lucht; het was een enorme rode draak, met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen waren zeven diademen. Zijn staart veegde een derde van de sterren aan de hemel weg en slingerde ze naar de aarde. (Openbaring 12: 3-4)

In het eerste hoofdstuk ziet de heilige Johannes een visioen van Jezus die er zeven vasthoudt sters in Zijn rechterhand:

… De zeven sterren zijn de engelen van de zeven gemeenten. (Openbaring 1:20).

De meest waarschijnlijke interpretatie die door bijbelgeleerden wordt gegeven, is dat deze engelen of sterren de bisschoppen of pastoors vertegenwoordigen die de zeven christelijke gemeenschappen presideren. Zo verwijst Paulus VI naar afvalligheid binnen de rijen van de geestelijkheid die "weggevaagd" worden. En, zoals we lezen in 2 Thess. 2, gaat de afval vooraf aan en vergezelt de “wetteloze” of antichrist naar wie de kerkvaders in Openbaring 13 ook wel het “beest” noemden.

Johannes Paulus II maakte ook een directe vergelijking van onze tijd met het twaalfde hoofdstuk van Openbaring door een parallel te trekken met de strijd tussen de cultuur van het leven en cultuur van de dood.

Deze strijd loopt parallel met de apocalyptische strijd die wordt beschreven in [Openbaring 11: 19-12: 1-6, 10 over de strijd tussen "de vrouw bekleed met de zon" en de "draak"]. Dood strijdt tegen het leven: een "cultuur van de dood" probeert zichzelf op te dringen aan ons verlangen om te leven, en ten volle te leven ...  -PAUS JOHN PAUL II, Cherry Creek State Park Homilie, Denver, Colorado, 1993

In feite wijst St. John Paul II expliciet de Apocalyps toe aan de toekomst ...

De 'vijandschap', die in het begin werd voorzegd, wordt bevestigd in de Apocalyps (het boek met de laatste gebeurtenissen van de kerk en de wereld), waarin het teken van de 'vrouw' terugkeert, dit keer 'bekleed met de zon'. (Openbaring 12: 1). -PAUS JOHANNES PAULUS II, Moeder van de Verlosser, n. 11 (opmerking: tekst tussen haakjes zijn de eigen woorden van de paus)

Evenmin aarzelde paus Benedictus om het profetische gebied van Openbaring te betreden en het op onze tijd toe te passen:

Dit gevecht waarin we ons bevinden ... [tegen] machten die de wereld vernietigen, wordt besproken in hoofdstuk 12 van Openbaring ... Er wordt gezegd dat de draak een grote stroom water richt op de vluchtende vrouw, om haar weg te vegen ... denk ik dat het gemakkelijk is om te interpreteren waar de rivier voor staat: het zijn deze stromingen die iedereen domineren en het geloof van de Kerk willen elimineren, die nergens lijkt te kunnen staan ​​tegenover de kracht van deze stromingen die zichzelf opdringen als de enige manier van denken, de enige manier van leven. —POPE BENEDICT XVI, eerste zitting van de speciale synode over het Midden-Oosten, 10 oktober 2010

Paus Franciscus herhaalde die gedachten toen hij specifiek verwees naar een roman over de Antichrist, Heer van de wereld. Hij vergeleek het met onze tijd en de ‘ideologische kolonisatie’ die plaatsvindt die van iedereen ‘de enkele gedachte​ En deze enige gedachte is de vrucht van wereldsgezindheid ... Dit ... wordt afvalligheid genoemd. "[1]Preek, 18 november 2013; Hoogtepunt

… Degenen met de kennis, en vooral de economische middelen om ze te gebruiken, [hebben] een indrukwekkende dominantie over de hele mensheid en de hele wereld… In wiens handen ligt al deze macht, of zal het uiteindelijk eindigen? Het is buitengewoon riskant voor een klein deel van de mensheid om het te hebben. -PAUS FRANCISCUS, Laudato si ', zn. 104; www.vatican.va

Benedictus XVI interpreteert "Babylon" in Openbaring 19 ook niet als een vervlogen entiteit, maar als een verwijzing naar corrupte steden, inclusief die van onze tijd. Deze corruptie, deze 'wereldsgezindheid' - een obsessie met plezier - leidt de mensheid naar hem toe slavernij

De Boek der Openbaringen omvat onder de grote zonden van Babylon - het symbool van 's werelds grote goddeloze steden - het feit dat het handelt met lichamen en zielen en ze behandelt als handelswaar (Cf. Rev 18: 13)​ In deze context is het probleem van drugs steekt ook zijn kop op, en met toenemende kracht strekt zijn tentakels van de octopus over de hele wereld uit - een welsprekende uitdrukking van de tirannie van de mammon die de mensheid verdraait. Geen plezier is ooit genoeg, en de overmaat aan bedwelmende bedwelming wordt een geweld dat hele regio's uit elkaar scheurt - en dit alles in naam van een fataal misverstand over vrijheid dat de vrijheid van de mens in feite ondermijnt en uiteindelijk vernietigt. —POPE BENEDICT XVI, ter gelegenheid van kerstgroeten, 20 december 2010; http://www.vatican.va/

Slavernij aan wie?

 

HET BEEST

Het antwoord is natuurlijk die oude slang, de duivel. Maar we lezen in de Apocalyps van Johannes dat de duivel zijn "macht en zijn troon en zijn grote autoriteit" geeft aan een "beest" dat uit de zee oprijst.

Nu, vaak in historisch-kritische exegese, wordt een enge interpretatie gegeven aan deze tekst als verwijzend naar Nero of een andere vroege vervolger, waarmee wordt gesuggereerd dat het "beest" van St. John al is gekomen en gegaan. Dat is echter niet de strikte mening van de kerkvaders.

De meerderheid van de kerkvaders ziet het beest als een vertegenwoordiger van de antichrist: St. Iranaeus schrijft bijvoorbeeld: “Het beest dat opstaat is de belichaming van kwaad en leugen, zodat de volledige kracht van afvalligheid die het belichaamt in de wereld kan worden geworpen. Vurige oven." —Cf. St. Irenaeus, Tegen ketterijen, 5, 29; De Navarre Bijbel, Openbaring, P. 87

Het beest wordt gepersonifieerd door St. John die ziet dat het wordt gegeven "Een mond vol trots en godslasteringen",  en tegelijkertijd is het een samengesteld koninkrijk. [2]Rev 13: 5 Nogmaals, St. John Paul II vergelijkt deze externe "rebellie" geleid door het "beest" rechtstreeks met wat zich op dit uur ontvouwt:

Helaas vindt het verzet tegen de Heilige Geest, dat de heilige Paulus benadrukt in de innerlijke en subjectieve dimensie als spanning, strijd en rebellie die plaatsvinden in het menselijk hart, in elke periode van de geschiedenis en vooral in de moderne tijd externe dimensie, wat duurt concrete vorm als de inhoud van cultuur en beschaving, als een filosofisch systeem, een ideologie, een actieprogramma en voor het vormgeven van menselijk gedrag​ Het komt tot zijn duidelijkste uitdrukking in het materialisme, zowel in zijn theoretische vorm: als een denksysteem, als in zijn praktische vorm: als een methode om feiten te interpreteren en te evalueren, en evenzo als een programma van overeenkomstig gedrag​ Het systeem dat deze vorm van denken, ideologie en praktijk het meest heeft ontwikkeld en tot zijn extreme praktische consequenties heeft geleid, is dialectisch en historisch materialisme, dat nog steeds wordt erkend als de essentiële kern van marxisme​ —POPE JOHANNES PAULUS II, Dominum en Vivificantem, n. 56

In feite vergelijkt paus Franciscus het huidige systeem - een soort samensmelting van communisme en kapitalisme- naar een soort beest dat verslindt:

In dit systeem, die de neiging heeft verslinden alles wat hogere winsten in de weg staat, wat kwetsbaar is, zoals het milieu, is weerloos voor de belangen van een vergoddelijkt markt, die de enige regel wordt. -Evangelii Gaudium, N. 56

Terwijl hij nog een kardinaal was, gaf Joseph Ratzinger een waarschuwing uit met betrekking tot dit beest - een waarschuwing die met iedereen in dit technologische tijdperk zou moeten resoneren:

De Apocalyps spreekt over Gods tegenstander, het beest. Dit dier heeft geen naam, maar een nummer [666]. In [de gruwel van de concentratiekampen] schrappen ze gezichten en geschiedenis, transformeren ze de mens in een nummer en maken ze hem tot een tandwiel in een enorme machine. De mens is niet meer dan een functie.

In onze tijd mogen we niet vergeten dat ze het lot van een wereld voorafgingen die het risico loopt dezelfde structuur van de concentratiekampen over te nemen, als de universele wet van de machine wordt geaccepteerd. De machines die zijn gebouwd leggen dezelfde wet op. Volgens deze logica moet de mens door een computer worden geïnterpreteerd en dit is alleen mogelijk als het in cijfers wordt vertaald.
 
Het beest is een getal en verandert in getallen. God heeft echter een naam en roept bij naam. Hij is een persoon en zoekt de persoon​ —Kardinaal Ratzinger, (PAUS BENEDICT XVI) Palermo, 15 maart 2000

Het is dus duidelijk dat het toepassen van het boek Openbaring op onze tijd niet alleen een eerlijk spel is, maar ook consistent is onder de pausen.

Natuurlijk aarzelden de vroege kerkvaders niet om het boek Openbaring te interpreteren als een glimp van toekomstige gebeurtenissen (zie Heroverweging van de eindtijd​ Ze leerden, volgens de levende traditie van de kerk, dat hoofdstuk 20 van Openbaring een toekomst gebeurtenis in het leven van de Kerk, een symbolische periode van 'duizend jaar' waarin, na het beest is vernietigd, zal Christus in Zijn heiligen regeren in een "periode van vrede". In feite spreekt de overweldigende hoeveelheid moderne profetische openbaring precies over een komende vernieuwing in de Kerk, voorafgegaan door grote verdrukkingen, waaronder een antichrist. Ze zijn een spiegelbeeld van de leringen en profetische woorden van de vroege kerkvaders van moderne pausen (Komt Jezus echt?). Onze Heer zelf laat doorschemeren dat de komende beproevingen van de eindtijd daarom niet betekenen dat het einde van de wereld op handen is.

… Zulke dingen moeten eerst gebeuren, maar het zal niet onmiddellijk het einde zijn. (Lukas 21: 9)

In feite is Christus 'toespraak over de eindtijd onvolledig voor zover Hij slechts een gecomprimeerde visie op het einde geeft. Dit is waar de oudtestamentische profeten en het boek Openbaring ons verdere eschatologische inzichten verschaffen die ons in staat stellen de woorden van onze Heer te decomprimeren, waardoor we een beter begrip krijgen van de 'eindtijd'. Per slot van rekening krijgt zelfs de profeet Daniël te horen dat zijn visioenen van het einde en de boodschap - die in wezen een spiegel zijn van die in de Apocalyps - moeten worden verzegeld "tot de eindtijd". [3]cf. Dan 12: 4; zie ook Gaat de sluier omhoog? Daarom is de heilige traditie en de ontwikkeling van leerstellingen van de kerkvaders onmisbaar. Zoals St. Vincent van Lerins schreef:

StVincentofLerins.jpg... als er zich een nieuwe vraag voordoet waarover geen dergelijke beslissing is genomen, dan moeten ze een beroep doen op de meningen van de heilige Vaders, in ieder geval van degenen die, ieder op zijn eigen tijd en plaats, in de eenheid van gemeenschap blijven en van het geloof, werden aanvaard als goedgekeurde meesters; en wat deze ook moge blijken te zijn geweest, met één geest en met één instemming, dit zou zonder enige twijfel of scrupules als de ware en katholieke leer van de Kerk moeten worden beschouwd. -Gemeenschappelijkuit 434 AD, "Voor de oudheid en universaliteit van het katholieke geloof tegen de profane nieuwigheden van alle ketterijen", Ch. 29, n. 77

Want niet elk woord van Onze Lieve Heer werd opgeschreven; [4]cf. Johannes 21:25 sommige dingen werden mondeling doorgegeven, niet alleen schriftelijk. [5]cf. Het fundamentele probleem

Ik en elke andere orthodoxe christen zijn er zeker van dat er een opstanding van het vlees zal zijn, gevolgd door duizend jaar in een herbouwde, verfraaide en uitgebreide stad Jeruzalem, zoals aangekondigd door de profeten Ezechiël, Isaias en anderen ... Een man onder ons genaamd Johannes, een van de apostelen van Christus, ontving en voorspelde dat de volgelingen van Christus duizend jaar in Jeruzalem zouden wonen, en dat daarna de universele en, kortom, eeuwige opstanding en oordeel zou plaatsvinden. —St. Justinus de Martelaar, Dialoog met Trypho, Ch. 81, De kerkvaders, christelijk erfgoed

 

IS OPENBARING NIET SLECHTS EEN GODDELIJKE LITURGIE?

Verschillende schriftgeleerden, van dr. Scott Hahn tot kardinaal Thomas Collins, hebben erop gewezen dat het boek Openbaring parallel loopt met de liturgie. Van de "boetvaardigheid" in de eerste hoofdstukken tot de liturgie van het Woord tot en met het openen van de boekrol in hoofdstuk 6; de offertory gebeden (8: 4); het "grote amen" (7:12); het gebruik van wierook (8: 3); de kandelaars of kandelaars (1:20), enzovoort. Is dit dus in tegenspraak met een toekomstige eschatologische interpretatie van Openbaring? 

Integendeel, het ondersteunt het volledig. In feite is de Openbaring van Johannes een bewuste parallel met de Liturgie, de levende gedenkteken van de Passie, dood en opstanding van de Heer. De Kerk leert zelf dat, zoals het Hoofd voortging, zo ook het Lichaam haar eigen lijden, dood en opstanding zal doormaken.

Vóór de wederkomst van Christus moet de kerk een laatste beproeving doorstaan ​​die het geloof van veel gelovigen zal doen wankelen ... De kerk zal de heerlijkheid van het koninkrijk alleen binnengaan via dit laatste Pascha, wanneer ze haar Heer zal volgen in zijn dood en opstanding. -Catechismus van de katholieke kerk, 675, 677

Alleen de goddelijke wijsheid had het boek Openbaring kunnen inspireren volgens het patroon van de liturgie, terwijl tegelijkertijd de duivelse plannen van goddeloosheid tegen de bruid van Christus en haar daaruit voortvloeiende triomf over het kwaad werden ontvouwd. Tien jaar geleden schreef ik een serie gebaseerd op deze parallel genaamd De zevenjarige proef

 

OOK HISTORISCH

Een toekomstige interpretatie van het boek Openbaring sluit daarom een ​​historische context niet uit. Zoals St. Johannes Paulus II zei, is deze strijd tussen de "vrouw" en die oude slang "een strijd die zich over de hele menselijke geschiedenis zal uitstrekken."[6]cf. Redemptoris Matern.11 Zeker, St. John's Apocalypse verwijst ook naar de beproevingen in zijn tijd. In de brieven aan de kerken van Azië (Openbaring 1-3) spreekt Jezus heel specifiek tot de christenen en joden uit die periode. Tegelijkertijd zijn de woorden te allen tijde een blijvende waarschuwing voor de kerk, vooral met betrekking tot de liefde die koud is geworden en lauw geloof. [7]cf. Eerste verloren liefde In feite was ik stomverbaasd om de parallel te zien tussen de slotopmerkingen van paus Franciscus aan de synode en de brieven van Christus aan de zeven kerken (zie De vijf correcties). 

Het antwoord is niet dat het boek Openbaring óf historisch is, óf alleen voor de toekomst - het is eerder beide. Hetzelfde kan zijn over de oudtestamentische profeten wiens woorden spreken over specifieke lokale gebeurtenissen en historische tijdsbestekken, en toch zijn ze zo geschreven dat ze nog steeds een toekomstige vervulling bevatten.

Want de mysteries van Jezus zijn nog niet volledig geperfectioneerd en vervuld. Ze zijn inderdaad compleet in de persoon van Jezus, maar niet in ons, die zijn leden zijn, noch in de kerk, die zijn mystieke lichaam is. —St. John Eudes, verhandeling "Over het Koninkrijk van Jezus", Liturgie van de uren, Deel IV, p 559

De Schrift is als een spiraal die, terwijl ze door de tijd cirkelt, keer op keer wordt vervuld, op veel verschillende niveaus. [8]cf. Een cirkel ... een spiraal Terwijl het lijden en de opstanding van Jezus bijvoorbeeld de woorden van Jesaja over de lijdende dienaar vervult ... is het niet compleet met betrekking tot zijn mystieke lichaam. We moeten nog het "volledige aantal" heidenen in de kerk bereiken, de bekering van de joden, de opkomst en ondergang van het beest, de ketenen van Satan, een universeel herstel van de vrede, en de vestiging van Christus 'regering in de Kerk van kust tot kustland na een oordeel over de levenden. [9]cf. De laatste uitspraken

In de komende dagen zal de berg van het huis van de Heer worden bevestigd als de hoogste berg en boven de heuvels verheven. Alle naties zullen ernaar toe stromen ... Hij zal oordelen tussen de naties, en voorwaarden stellen voor vele volken. Zij zullen hun zwaarden tot ploegscharen en hun speren tot snoeihaken smeden; de ene natie zal het zwaard niet tegen de andere opheffen, noch zullen ze opnieuw trainen voor oorlog. (Jesaja 2: 2-4)

De Katholieke Kerk, het koninkrijk van Christus op aarde, is voorbestemd om te worden verspreid onder alle mensen en alle naties ... -POPE PIUS XI, Qua primas, Encycliek, n. 12, 11 december 1925; vgl. Matt 24:14

De verlossing zal pas volledig zijn als alle mensen zijn gehoorzaamheid delen. -NS. Walter Ciszek, Hij leidt mij, pag. 116-117

 

TIJD VAN KIJKEN EN BIDEN

Toch wordt de apocalyptische visie van Openbaring vaak als taboe beschouwd onder katholieke intellectuelen en gemakkelijk afgedaan als 'paranoia' of 'sensatiezucht'. Maar zo'n standpunt is in tegenspraak met de eeuwige wijsheid van Moederkerk:

Volgens de Heer is de huidige tijd de tijd van de Geest en van het getuigenis, maar ook een tijd die nog steeds gekenmerkt wordt door "benauwdheid" en de beproeving van het kwaad, die de Kerk niet spaart en de strijd van de laatste dagen inluidt. Het is een tijd van wachten en kijken.  -KCC, 672

Het is een tijd van wachten en kijken! Wachten op de terugkeer van Christus en ernaar uitkijken - of het nu Zijn wederkomst is of Zijn persoonlijke komst aan het einde van de natuurlijke loop van ons leven. Onze Heer zelf zei: "kijk en bid!"[10]Matt 26: 41 Welke effectievere manier is er om te waken en te bidden dan door het geïnspireerde Woord van God, inclusief het boek Openbaring? Maar hier hebben we een kwalificatie nodig:

… Er is geen profetie in de Schrift die een kwestie is van persoonlijke interpretatie, want geen enkele profetie kwam ooit door menselijke wil; maar veeleer mensen die door de Heilige Geest werden bewogen, spraken onder de invloed van God. (2 Petr 1: 20-21)

Als we willen waken en bidden met het Woord van God, dan moet dat met de Kerk zelf zijn wie schreef en dus interpreteert dat woord.

… De Schrift moet worden verkondigd, gehoord, gelezen, ontvangen en ervaren als het woord van God, in de stroom van de apostolische traditie waarvan het onafscheidelijk is. —POPE BENEDICT XVI, Postsynodale apostolische exhortatie, Woord van de Heer7

Inderdaad, toen St. Johannes Paulus II de jongeren riep om ‘ochtendwachten’ te worden bij het aanbreken van het nieuwe millennium, merkte hij specifiek op dat we ‘voor Rome en voor de Kerk’ moeten zijn.[11]Nieuwe Millennio Inuente, nr. 9, 6 januari 2001

Zo kan men het boek Openbaring lezen wetende dat de toekomstige triomf van Christus en Zijn Kerk en de daaropvolgende nederlaag van de Antichrist en Satan een huidige en toekomstige realiteit zijn die op vervulling wacht.

... het uur komt, en is nu hier, dat ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in Geest en waarheid ... (Johannes 4:23)

 

Voor het eerst gepubliceerd op 19 november 2010 met updates vandaag.  

 

GERELATEERDE LEZING:

Vervolg op dit schrijven:  Het boek Openbaring naleven

Protestanten en de Bijbel: Het fundamentele probleem

De zich ontvouwende pracht van waarheid

 

Uw donaties zijn een aanmoediging
en eten voor onze tafel. Gezondheid
en bedankt. 

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

 

Print Friendly, PDF & Email

voetnoten

voetnoten
1 Preek, 18 november 2013; Hoogtepunt
2 Rev 13: 5
3 cf. Dan 12: 4; zie ook Gaat de sluier omhoog?
4 cf. Johannes 21:25
5 cf. Het fundamentele probleem
6 cf. Redemptoris Matern.11
7 cf. Eerste verloren liefde
8 cf. Een cirkel ... een spiraal
9 cf. De laatste uitspraken
10 Matt 26: 41
11 Nieuwe Millennio Inuente, nr. 9, 6 januari 2001
Geplaatst in HOME, GELOOF EN MORAAL en gelabeld , , , , , , , , , , , , , , , .

Reacties zijn gesloten.