Jezus is hier!

 

 

WAAROM worden onze zielen lauw en zwak, koud en slaperig?

Het antwoord is gedeeltelijk omdat we vaak niet in de buurt van de "zon" van God blijven, vooral niet in de buurt van waar hij is: de eucharistie. Juist in de eucharistie zullen jij en ik - net als de heilige Johannes - de genade en kracht vinden om “onder het kruis te staan” ...

 

JEZUS IS HIER!

Hij is hier! Jezus is er al! Terwijl we wachten op de zijne definitieve terugkeer in glorie aan het einde der tijden is Hij nu op zoveel manieren bij ons ...

Want waar twee of drie in mijn naam vergaderd zijn, daar ben ik in hun midden. (Matt 18:20)

Hij die mijn geboden heeft en ze onderhoudt, hij is het die mij liefheeft; en wie mij liefheeft, zal door mijn Vader worden bemind, en ik zal hem liefhebben en mijzelf aan hem openbaren. (Johannes 14:21)

Wie mij liefheeft, zal mijn woord houden, en mijn Vader zal hem liefhebben, en wij zullen naar hem toe komen en bij hem wonen. (Johannes 14:23)

Maar de manier waarop Jezus het krachtigst, wonderbaarlijkst en tastbaarst blijft, is in de heilige eucharistie:

Ik ben het brood des levens; hij die tot mij komt, zal geen honger lijden, en hij die in mij gelooft, zal nooit meer dorst hebben ... want mijn vlees is echt voedsel en mijn bloed is echte drank ... En zie, ik ben altijd bij je, tot het einde van de eeuw. (Johannes 6:35, 55; Matt 28:20)

 

HIJ IS ONZE GENEZING

Ik wil je een geheim vertellen, maar het is helemaal geen geheim: de bron van je genezing, kracht en moed is hier al. Zoveel katholieken wenden zich tot therapeuten, zelfhulpboeken, Oprah Winfrey, alcohol, pijnstillers, enz. Om een ​​remedie te vinden voor hun rusteloosheid en verdriet. Maar het antwoord is Jezus—Jezus presenteert ons allemaal in het Heilig Sacrament.

O Heilige Hostie, in wie het medicijn voor al onze zwakheden is besloten ... Hier is de tabernakel van Uw genade. Hier is de remedie voor al onze kwalen. -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek van St. Faustina, n. 356, 1747

Het probleem is dat we het gewoon niet geloven! We geloven niet dat Hij er echt is, dat Hij echt in mij of de mijne geïnteresseerd is situatie. En als we het geloven, zijn we net als Martha - te druk om de tijd te nemen om onder de voeten van de Meester te zitten.

Net zoals de aarde rond de zon draait, moet, afhankelijk van haar licht om in elk seizoen het leven in stand te houden, elk moment en elk seizoen van het leven rond de Zoon van God draaien: Jezus in de allerheiligste Eucharistie.

Nu, misschien kunt u niet naar de dagelijkse mis gaan, of is uw kerk overdag gesloten. Welnu, net zoals niets op de aardbodem verborgen is voor het licht en de warmte van de zon, zo kan ook niemand ontsnappen aan de goddelijke stralen van de eucharistie. Ze doordringen elke duisternis, zelfs degenen steunen die niet naar Hem verlangen.

De aarde zou gemakkelijker kunnen bestaan ​​zonder de zon dan zonder het Heilige Misoffer. -NS. Pio

Ja, zelfs de dichtste bossen hebben overdag een beetje licht. Maar wat is het triest dat we de neiging hebben ons te verstoppen in het woud van ons vlees in plaats van uit te komen in het volle licht van de Geest en Jezus die straalt vanuit de Eucharistie! Een wilde bloem in een veld, volledig blootgesteld aan de zon, wordt mooier en levendiger dan een bloem die probeert te groeien in de donkere diepten van het bos. Dus door een daad van je wil, een bewuste handeling, kun je jezelf openen en naar buiten treden, in de genezende stralen van Jezus, juist nu​ Want de muren van de tabernakel kunnen het goddelijke licht van Zijn liefde niet verdoezelen ...

 

IN ZIJN LICHT KOMEN

I. Gemeenschap

De meest voor de hand liggende manier om de kracht en genezing van de Heilige Eucharistie te ontvangen, is door Hem fysiek te ontvangen. Elke dag, in de meeste steden wordt Jezus op de altaren in onze kerken aanwezig gemaakt. Ik herinner me dat ik me als kind geroepen voelde om “The Flintstones” en mijn lunch 's middags achter te laten, zodat ik Hem tijdens de mis kon ontvangen. Ja, je zult wat tijd, vrije tijd, brandstof enz. Moeten opofferen om bij Hem te zijn. Maar wat Hij je ervoor terug geeft, zal je leven veranderen.

... in tegenstelling tot elk ander sacrament is het mysterie [van de communie] zo volmaakt dat het ons naar de toppen van al het goede brengt: hier is het uiteindelijke doel van elk menselijk verlangen, want hier bereiken we God en voegt God zich bij ons in de meest perfecte unie. —POPE JOHANNES PAULUS II, Ecclesia de Eucharistia, n. 4, www.vatican.va

Ik zou niet weten hoe ik God moet eren als ik de eucharistie niet in mijn hart had. -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek van St. Faustina, n. 1037

 

II. Spirituele communie

Maar de mis is om vele redenen niet altijd toegankelijk voor ons. Wist u echter dat u nog steeds de genaden van de Eucharistie alsof u bij de mis aanwezig was? De heiligen en theologen noemen dit "spirituele gemeenschap". ^[1]'Spirituele communie, zoals St. Thomas van Aquino en St. Alphonsus Liguori leren, heeft effecten die vergelijkbaar zijn met de sacramentele communie, afhankelijk van de gezindheid waarmee het wordt gemaakt, de grotere of kleinere ernst waarmee Jezus wordt begeerd en de meer of minder liefde waarmee Jezus wordt verwelkomd en de nodige aandacht krijgt. " —Vader Stefano Manelli, OFM Conv., STD, in Jezus onze eucharistische liefde. Het duurt even voordat we ons tot Hem wenden, waar Hij is, en verlangen Hem, de stralen van Zijn liefde verwelkomend die geen grenzen kennen:

Als ons de sacramentele communie wordt onthouden, laten we die dan, voor zover we kunnen, vervangen door spirituele gemeenschap, die we elk moment kunnen maken; want we zouden altijd een brandend verlangen moeten hebben om de goede God te ontvangen ... Als we niet naar de kerk kunnen gaan, laten we ons dan naar de tabernakel keren; geen muur kan ons van de goede God uitsluiten. -NS. Jean Vianney. De geest van de pastoor van Ars, p. 87, M. L'Abbé Monnin, 1865

De mate waarin we niet verenigd zijn met dit Sacrament, is de mate waarin ons hart koud wordt. Daarom, hoe meer oprecht en voorbereid we zijn om een ​​spirituele gemeenschap te sluiten, hoe effectiever het zal zijn. St. Alphonsus noemt drie essentiële ingrediënten om er een geldige spirituele gemeenschap van te maken:

I. Een daad van geloof in de werkelijke aanwezigheid van Jezus in het Heilig Sacrament.

II. Een daad van verlangen, vergezeld van verdriet om de zonden om deze genaden waardig te ontvangen alsof iemand de sacramentele communie ontvangt.

III. Een daad van dankzegging achteraf alsof Jezus sacramenteel werd ontvangen.

Je kunt gewoon even pauzeren in je dag en in je eigen woorden of een gebed als dit zeggen:

Mijn Jezus, ik geloof dat U aanwezig bent in het Allerheiligste Sacrament. Ik houd boven alles van U, en ik verlang ernaar U in mijn ziel te ontvangen. Aangezien ik U op dit moment niet sacramenteel kan ontvangen, kom dan in ieder geval geestelijk in mijn hart. Ik omhels U alsof U er al was en verenig mij geheel met U. Sta me nooit toe om van U gescheiden te zijn. Amen​ —St. Alphonsus Ligouri

 

III. Aanbidding

De derde manier waarop we kracht en genade van Jezus kunnen putten om onze koude harten weer aan te wakkeren, is door tijd met Hem door te brengen in Aanbidding.

De eucharistie is een schat van onschatbare waarde: door haar niet alleen te vieren, maar ook door ervoor te bidden buiten de mis, worden we in staat gesteld contact te maken met de bron van genade.​ —POPE JOHANNES PAULUS II, Eccelisia de Eucharistia, zn. 25; www.vatican.va

Je hoeft echt niets anders te doen dan de mist van genade over je heen laten spoelen vanuit deze "bron". Evenzo, net zoals een uur in de zon zitten je huid zal bruinen, zo zal ook het zitten in de eucharistische aanwezigheid van de Zoon je ziel van de ene graad naar de andere transformeren, of je het nu voelt of niet.

Wij allemaal, starend met een ongesluierd gezicht naar de heerlijkheid van de Heer, worden omgevormd tot hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, als van de Heer die de Geest is. (2 Kor 3:18)

Ik weet niet hoe vaak de woorden die ik hier heb geschreven vóór het Heilig Sacrament zijn geïnspireerd. Moeder Teresa zei ook dat aanbidding de bron van genade was voor haar apostolaat.

De tijd die mijn zusters hebben doorgebracht in de dienst van de Heer in het Heilig Sacrament, stelt hen in staat urenlang Jezus te dienen in de armen. - bron onbekend

Jezus verborgen in de gastheer is alles voor mij. Uit de tabernakel put ik kracht, kracht, moed en licht ... -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek van St. Faustina, n. 1037

 

IV. Rozenkrans van goddelijke barmhartigheid

Het rozenkrans van goddelijke barmhartigheid is een gebed dat Jezus aan St. Faustina heeft geopenbaard speciaal voor deze tijden waarin ieder van ons, die door ons doopsel deelneemt aan het priesterschap van Christus, God het 'lichaam en bloed, ziel en goddelijkheid' van Jezus kan aanbieden. Dit gebed verenigt ons dus innig met de eucharistie waaruit zijn doeltreffendheid voortvloeit:

O, wat een grote genade zal ik de zielen schenken die dit rozenkrans opzeggen; de diepten van Mijn tedere barmhartigheid worden geroerd ter wille van degenen die het rozenkransje zeggen ... Door de rozenkrans krijg je alles, als datgene waar je om vraagt, verenigbaar is met Mijn wil. -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek van St. Faustina, n. 848, 1731

Als de storm van deze tijden je ziel doet schudden, dan is het tijd om jezelf onder te dompelen in de genaden die uit het Heilig Hart van Jezus stromen, dat is de heilige eucharistie. En die genaden stromen rechtstreeks naar ons door dit krachtige gebed. Persoonlijk bid ik het elke dag in het ‘uur van barmhartigheid’ om 3 uur. Het duurt zeven minuten. Als u niet bekend bent met dit gebed, kunt u het lezen hier​ Ook heb ik gemaakt met Fr. Don Calloway MIC een krachtige audioversie die in cd-formaat verkrijgbaar is vanaf mijn website, of online bij verschillende verkooppunten zoals iTunes. U kunt ernaar luisteren hier.