Jezus ... Herinner je je hem?

 

JEZUS... onthoud hem?

Ik ben natuurlijk sarcastisch, maar slechts een beetje. Want hoe vaak horen we onze bisschoppen, priesters en medeleken erover praten Jezus? Hoe vaak horen we zijn naam eigenlijk? Hoe vaak worden we herinnerd aan het doel van zijn komst, en dus aan de missie van de hele kerk, en dus aan onze vereiste persoonlijk reactie?

Het spijt me, maar in ieder geval hier in de westerse wereld - niet vaak.  

Volgens de engel des Heren was de missie van Christus, en dus de onze, verankerd in Zijn naam:

Zij zal een zoon baren en u moet hem Jezus noemen, want hij zal zijn volk van hun zonden redden. (Mattheüs 1:21)

Jezus kwam niet om een ​​organisatie op te richten die Hem zou herdenken door middel van sierlijke liturgieën, grote kathedralen en nette rituelen; door middel van plichtmatige festivals, aardigheden en knikjes van de status quo. Nee, Jezus "verzamelde" de "kerk" (het Griekse woord "ἐκκλησία" of ecclesia betekent "vergadering") zodat het het instrument van verlossing door de prediking van het Evangelie en administratie van de sacramenten​ De doop is de toepassing in de echte wereld van het water dat uit de zijde van Christus stroomde; de eucharistie en belijdenis zijn de toepassing in de echte wereld van het bloed van Christus dat ons van zonde reinigt. Het christendom, en dus het katholicisme, heeft alles te maken met het redden van mensen van zonde die vrede en eenheid vernietigt en ons van God scheidt. Dat we glorieuze kathedralen willen bouwen, gouden gewaden willen weven en marmeren vloeren willen leggen is een teken van onze liefde voor God en een weerspiegeling van het mysterie, ja; maar ze zijn niet essentieel en ook niet noodzakelijk voor onze missie. 

De mis werd aan ons gegeven bestendigen de reddende kracht en aanwezigheid van Zijn Offer aan het Kruis voor de redding van de wereld - niet om ons een goed gevoel over onszelf te geven omdat we elke week een uurtje op stap gaan en een paar dollar op het verzamelbord laten vallen. We komen naar de mis, of zouden dat moeten doen, om Christus weer “ja” tegen ons te horen zeggen (door de herpresentatie van die liefde aan het kruis), zodat wij op onze beurt “ja” tegen Hem kunnen zeggen. Ja tegen wat? Aan de vrije gift van eeuwig leven door geloof in hem. En daardoor "ja" om het "goede nieuws" van dat geschenk aan de wereld te verspreiden. 

Ja, de kerk is tegenwoordig onherkenbaar, gedeeltelijk vanwege de zonden en schandalen die de krantenkoppen halen. Maar misschien vooral omdat ze niet langer Jezus Christus predikt!

Er is geen echte evangelisatie als de naam, de leer, het leven, de beloften, het koninkrijk en het mysterie van Jezus van Nazareth, de Zoon van God, niet worden verkondigd. —POPE PAULUS VI, Evangelii nuntiandi, zn. 22; vaticaan.va 

Zelfs paus Franciscus, wiens pontificaat verwikkeld is geraakt in talloze controverses, verklaarde duidelijk:

… De eerste proclamatie moet keer op keer weerklinken: “Jezus Christus heeft u lief; hij heeft zijn leven gegeven om je te redden; en nu leeft hij elke dag aan je zijde om je te verlichten, te versterken en te bevrijden. " -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, N. 164

Maar we zijn het verhaal kwijt. We hebben het liefdesverhaal verbroken! Weten we zelfs waarom de kerk bestaat ??

[De Kerk] bestaat om te evangeliseren ... —POPE PAULUS VI, Evangelii nuntiandi, N. 14

Veel katholieken weten niet eens wat het woord "evangelisatie" betekent. En bisschoppen die dat wel doen, zijn vaak bang om degenen die tot evangelisatie geroepen zijn, toe te staan ​​hun gaven te gebruiken. Het Woord van God blijft dus verborgen, verstikt, zo niet begraven onder een korenmaat mand. Het licht van Christus wordt niet langer duidelijk gezien… en dit heeft verwoestende gevolgen voor de hele wereld. 

In onze dagen, wanneer in grote delen van de wereld het geloof dreigt uit te sterven als een vlam die geen brandstof meer heeft, is de allerhoogste prioriteit om God aanwezig te maken in deze wereld en mannen en vrouwen de weg naar God te wijzen. Niet zomaar een god, maar de God die op de Sinaï sprak; aan die God wiens gezicht we herkennen in een liefde die 'tot het einde' dringt (Cf. Jn 13: 1) - in Jezus Christus, gekruisigd en verrezen. Het echte probleem op dit moment van onze geschiedenis is dat God aan de menselijke horizon verdwijnt, en met het dimmen van het licht dat van God komt, verliest de mensheid de koers, met steeds duidelijkere destructieve gevolgen. —PAUS BENEDICTUS XVI, Brief van Zijne Heiligheid Paus Benedictus XVI aan alle bisschoppen van de wereld, 12 maart 2009; vaticaan.va

Veel katholieken zijn tegenwoordig boos over de leerstellige verwarring die zich verspreidt; boos over de misbruikschandalen en dekmantels; boos dat de paus, zo vinden ze, zijn werk niet doet. Oké, al deze dingen zijn belangrijk, ja. Maar zijn we van streek dat Jezus Christus niet wordt gepredikt? Zijn we boos dat zielen het Evangelie niet horen? Zijn we boos dat anderen Jezus niet in en door ons ontmoeten? Kortom, ben je boos dat er niet van Jezus wordt gehouden ... of boos dat de veiligheid die je had in een keurig verpakt en opgeruimd katholicisme nu wordt geschud als een vijg uit een boom?

Een geweldige schudden is hier en komt. Omdat we de kern van onze missie zijn vergeten: Jezus Christus geliefd en gekend te maken, en zo de hele schepping in het hart van de Heilige Drie-eenheid te trekken. Onze missie is om anderen in een echte en persoonlijke relatie met Jezus Christus, Heer en Heiland, te brengen - een relatie die ons geneest, bevrijdt en verandert in een nieuwe schepping. Dat is wat de "nieuwe evangelisatie" betekent. 

Zoals u wel weet, gaat het niet alleen om het doorgeven van een leerstelling, maar eerder om een ​​persoonlijke en diepgaande ontmoeting met de Heiland.   —POPE JOHANNES PAULUS II, Gezinnen opdragen, Neo-Catechumenal Way. 1991.

Soms hebben zelfs katholieken verloren of hebben ze nooit de kans gehad om Christus persoonlijk te ervaren: niet Christus als een louter 'paradigma' of 'waarde', maar als de levende Heer, 'de weg en de waarheid en het leven'​ —POPE JOHANNES PAULUS II, L'Osservatore Romano (Engelse editie van de Vaticaanse krant), 24 maart 1993, p.3.

Bekering betekent door een persoonlijke beslissing de heilsoevereiniteit van Christus aanvaarden en zijn discipel worden.  —ST. JOHANNES PAULUS II, Encycliek: Mission of the Redeemer (1990) 46

En paus Benedictus voegt eraan toe:

... we kunnen alleen getuigen zijn als we Christus uit de eerste hand kennen, en niet alleen door anderen - vanuit ons eigen leven, vanuit onze persoonlijke ontmoeting met Christus. —POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 20 januari 2010, Hoogtepunt

Te dien einde, de "Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria" die werd beloofd in Fatima, en die is wordt bereikt terwijl we spreken, gaat niet over de Maagd Maria, werkt​ De Triomf gaat over Maria's rol om Jezus weer tot het centrum van de wereld te maken en de Zijne tot leven te brengen GEHELE mystiek lichaam (zie Op 12: 1-2). In de goedgekeurde openbaringen aan Elizabeth Kindelmann legt Jezus zelf uit hoe de "Vrouw" in het boek Openbaring, onze Moeder, zal helpen een vernieuwde wereld tot stand te brengen.

De Heer Jezus had een heel diep gesprek met mij. Hij vroeg me de boodschappen met spoed naar de bisschop te brengen. (Het was 27 maart 1963, en dat deed ik.) Hij sprak uitvoerig tot mij over de tijd van genade en de Geest van Liefde die heel vergelijkbaar is met het eerste Pinksteren, die de aarde overspoelt met zijn kracht. Dat zal het grote wonder zijn dat de aandacht van de hele mensheid trekt. Dat alles is de uitstroming van de effect van genade van de liefdesvlam van de Heilige Maagd. De aarde is bedekt met duisternis vanwege het gebrek aan geloof in de ziel van de mensheid en zal daarom een ​​grote schok ondergaan. Daarna zullen mensen geloven. Deze schok zal, door de kracht van het geloof, een nieuwe wereld creëren. Door de Vlam van Liefde van de Heilige Maagd zal het geloof wortel schieten in de zielen, en het aangezicht van de aarde zal vernieuwd worden, omdat “niets zoals het is gebeurd sinds het Woord vlees werd​ De vernieuwing van de aarde, hoewel overspoeld met lijden, zal tot stand komen door de kracht van tussenkomst van de Heilige Maagd. -De vlam van liefde van het onbevlekte hart van Maria: The Spiritual Diary (Kindle-editie, loc. 2898-2899); goedgekeurd in 2009 door kardinaal Péter Erdö kardinaal, primaat en aartsbisschop. Opmerking: Paus Franciscus gaf op 19 juni 2013 zijn Apostolische zegen over de Vlam van Liefde van het Onbevlekt Hart van Maria.

Maar hier is het punt: elders in de dagboeken van Elizabeth legt Onze Lieve Vrouw uit dat de Vlam van Liefde brandt in haar hart "Is Jezus Christus zelf."^[1]De vlam van liefde, p. 38, uit het dagboek van Elizabeth Kindelmann; 1962; bijval Aartsbisschop Charles Chaput Het draait allemaal om Jezus. Dat zijn we vergeten. Maar de hemel staat op het punt ons er zo aan te herinneren dat zoiets niet zal zijn "Gebeurde sinds het Woord vlees werd." 

Dus inderdaad, Jezus is het hoofdevenement. Het gaat er niet om dat de wereld voor de katholieke kerk knielt en de ring van de paus kust terwijl wij kant en latijn herstellen. Liever, 

… Dat bij de naam van Jezus elke knie moet buigen, van degenen in de hemel en op aarde en onder de aarde, en elke tong belijdt dat Jezus Christus Heer is, tot eer van God de Vader. (Fil.2: 10-11)

Als die dag komt - en hij komt eraan - zal de mensheid zich vanzelfsprekend weer wenden tot alles wat Jezus hun gaf door de katholieke kerk: het evangelie, de sacramenten en die naastenliefde zonder welke alles dood en koud is. Dan, en alleen dan, zal de kerk een echt thuis voor de wereld worden: als ze zelf bekleed is met de nederigheid, het licht en de liefde van de Zoon. 

'En zij zullen mijn stem horen, en er zal één kudde en één herder zijn.' Moge God ... binnenkort Zijn profetie in vervulling laten gaan om deze troostende visie op de toekomst om te zetten in een huidige realiteit ... Het is Gods taak om dit happy hour tot stand te brengen en aan iedereen bekend te maken ... Als het eenmaal aankomt, zal het een plechtig uur blijken te zijn, een groot uur met niet alleen gevolgen voor het herstel van het Koninkrijk van Christus, maar ook voor de pacificatie van ... de wereld. We bidden vurig en vragen anderen ook om te bidden voor deze felbegeerde pacificatie van de samenleving. -POPE PIUS XI, Ubi Arcani dei Consilioi "Over de vrede van Christus in zijn koninkrijk", December 23, 1922

Oh! wanneer in elke stad en dorp de wet van de Heer getrouw wordt nageleefd, wanneer respect wordt getoond voor heilige dingen, wanneer de sacramenten worden bezocht en de verordeningen van het christelijk leven worden vervuld, zal het voor ons zeker niet meer nodig zijn om verder te werken aan zie alle dingen hersteld in Christus ... En dan? Dan zal het eindelijk voor iedereen duidelijk zijn dat de Kerk, zoals zij door Christus werd ingesteld, volledige vrijheid en onafhankelijkheid van alle buitenlandse heerschappij moet genieten ... "Hij zal de hoofden van zijn vijanden breken", opdat allen weet "dat God de koning is van de hele aarde", "opdat de heidenen zullen weten dat ze mensen zijn." Dit alles, eerbiedwaardige broeders, wij geloven en verwachten met een onwankelbaar geloof. —PAUS PIUS X, E Supremi, encycliek „Over het herstel van alle dingen”, n. 14, 6-7

 

 

Het Nu-woord is dat een volletijdbediening
gaat door met uw steun.
Zegen u, en bedankt. 

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.