Een kind in de armen van zijn moeder ... (artiest onbekend)
JA, we moeten vind vreugde temidden van deze tegenwoordige duisternis. Het is een vrucht van de Heilige Geest en daarom altijd aanwezig in de Kerk. Toch is het normaal om bang te zijn de veiligheid te verliezen, of bang te zijn voor vervolging of martelaarschap. Jezus voelde deze menselijke kwaliteit zo intens dat Hij bloeddruppels zweette. Maar toen stuurde God Hem een engel om Hem te versterken, en Jezus 'angst maakte plaats voor een stille, volgzame vrede.
Hierin ligt de wortel van de boom die de vrucht van vreugde draagt: totaal overgave aan God.
Hij die de Heer 'vreest', is 'niet bang'. —POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 22 juni 2008; Zenit.org
DE GOEDE ANGST
In een vrij belangrijke ontwikkeling dit voorjaar, de seculiere media begon te discussiëren over het idee om voedselvoorraden aan te leggen en zelfs land te kopen voor de komende economische crisis. Het is geworteld in oprechte angst, maar vaak in een gebrek aan vertrouwen in Gods voorzienigheid, en daarom is het antwoord zoals zij het zien, het heft in eigen handen te nemen.
'Zonder de vrees voor God' zijn, staat gelijk aan onszelf in Zijn plaats plaatsen, onszelf meester voelen van goed en kwaad, van leven en dood. —POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 22 juni 2008; Zenit.org
Wat is de christelijke reactie op deze huidige storm? Ik geloof dat het antwoord niet ligt in "dingen uitzoeken" of in zelfbehoud, maar zelfovergave.
Vader, als u wilt, neem deze beker dan van mij weg; toch, niet mijn wil, maar de jouwe geschiede. (Lucas 22:42)
In deze verlatenheid komt de "engel van kracht" die ieder van ons nodig heeft. In dit rusten op de schouder van God naast Zijn mond, zullen we het gefluister horen van wat nodig is en wat niet, van wat wijs en onvoorzichtig is.
Het begin van wijsheid is de vreze des Heren. (Prov 9:10)
Hij die God vreest, voelt innerlijk de veiligheid van een kind in de armen van zijn moeder: Hij die God vreest, is kalm, zelfs te midden van stormen, omdat God, zoals Jezus ons heeft geopenbaard, een Vader is die vol barmhartigheid is en goedheid. Wie God liefheeft, is niet bang. —POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 22 juni 2008; Zenit.org
HIJ IS DICHTBIJ
Daarom, geliefde broeders en zusters, verzoek ik u dringend om een intimiteit met Jezus te cultiveren in het Heilig Sacrament. Hier zien we dat Hij toch niet zo ver weg is. Hoewel het een heel leven kan duren om audiëntie te krijgen bij een president of zelfs de Heilige Vader, is dat niet zo met de Koning der koningen die er elk moment van de dag voor je is. Weinigen, zelfs in de kerk, begrijpen de ongelooflijke genaden die ons daar aan Zijn voeten wachten. Als we maar een glimp konden opvangen van het engelenrijk, zouden we engelen voortdurend voor de Tabernakel in onze lege kerken zien buigen, en we zouden onmiddellijk bewogen worden om daar zoveel mogelijk tijd met Hem door te brengen. Benader Jezus dan met de ogen van het geloof, ondanks je gevoelens en wat je zintuigen je vertellen. Benader Hem met eerbied, ontzag - een goed vrees voor de Heer. Daar zult u voor het heden voor elke behoefte putten uit elke genade en de toekomst.
Als u in de mis of in de tabernakel tot Hem komt - of als u thuis bent, Hem ontmoet in de tabernakel van uw hart door middel van gebed - bent u in staat om op een zeer tastbare manier in Zijn tegenwoordigheid te rusten. Dit betekent niet dat de menselijke angst onmiddellijk ophoudt, net zoals Jezus driemaal Zijn gebed van verlating in de hof bad voordat de engel naar Hem werd gezonden. Soms, zo niet de meeste keren, moet je volhouden, zoals een mijnwerker door lagen vuil en klei en steen graaft tot hij uiteindelijk een rijke goudader bereikt. En bovenal, houd op te worstelen met dingen die uw kracht te boven gaan, en geef uzelf over aan Gods verborgen plan dat u wordt gepresenteerd in de vorm van een kruis:
Vertrouw op de HEER met heel je hart, vertrouw niet op je eigen intelligentie. (Spreuken 3: 5)
Geef jezelf over aan Zijn stilte. Geef jezelf over aan het niet weten. Geef jezelf over aan het mysterie van het kwaad dat je lijkt te confronteren alsof God het niet opmerkte. Maar Hij merkt het wel op. Hij ziet alle dingen, inclusief de opstanding die tot je zal komen als je je eigen Passie omarmt.
INTIMITEIT MET GOD
De heilige schrijver vervolgt:
… Kennis van de Heilige is begrijpen. (Spr 9:10)
De kennis waarover hier wordt gesproken, zijn geen feiten over God, maar een intieme kennis van Zijn liefde. Het is een kennis geboren in een hart dat afkopen in de armen van de Ander, zoals een bruid zich overgeeft aan haar bruidegom, opdat hij in haar het zaad des levens kan planten. Het zaad dat God in ons hart plant, is liefde, Zijn Woord. Het is een kennis van het oneindige dat op zichzelf leidt tot begrip van het eindige, een bovennatuurlijk perspectief van alle dingen. Maar het is niet goedkoop. Het komt alleen door keer op keer op het echtelijke bed van het Kruis te gaan liggen, je door de nagels van het lijden te laten doorboren zonder terug te vechten, zoals je tegen je Liefde zegt: "Ja, God. Ik vertrouw je zelfs nu op dit punt. pijnlijke omstandigheid. " Uit deze heilige verlatenheid zal de lelie van vrede en vreugde ontspringen.
Wie God liefheeft, is niet bang.
Kun je niet al zien dat God je een engel van kracht stuurt in deze tijden van de grote storm - een man in het wit gekleed, met de staf van Petrus?
"[De gelovige] weet dat het kwaad irrationeel is en niet het laatste woord heeft, en dat Christus alleen de Heer van de wereld en het leven is, het vleesgeworden Woord van God. Hij weet dat Christus ons liefhad tot op het punt van zichzelf op te offeren, sterven aan het kruis voor onze redding Hoe meer we groeien in deze intimiteit met God, doordrenkt van liefde, hoe gemakkelijker we elke vorm van angst zullen overwinnen. -—POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 22 juni 2008; Zenit.org
