HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor maandag 25 juli 2016
Feest van St. James
Liturgische teksten hier
Liefde wacht. Als we echt van iemand of iets houden, zullen we wachten op het voorwerp van onze liefde. Maar als het op God aankomt, om te wachten op Zijn genade, Zijn hulp, Zijn vrede… voor Hem… De meesten van ons wachten niet. We nemen het heft in eigen handen, of we wanhopen, of worden boos en ongeduldig, of we beginnen onze interne pijn en angst te behandelen met drukte, lawaai, eten, alcohol, winkelen ... en toch duurt het nooit omdat er maar één is medicatie voor het menselijk hart, en dat is de Heer voor wie we gemaakt zijn.
Toen Jezus leed, stierf en weer opstond, rende Maria Magdalena naar de apostelen om hen te vertellen dat het graf leeg was. Ze kwamen naar beneden en zagen dat het lege graf "naar huis terugkeerde".
Maar Maria bleef huilend buiten het graf. (Johannes 20:11)
Liefde wacht Hier symboliseert Maria wat elke gelovige moet worden die de verrezen Heer wil ontmoeten: iemand die wacht op de Geliefde. Maar zij wacht in tranen omdat ze niet weet waar de Heer is. Hoe vaak kunnen we ons zo voelen, ook al zijn we al tientallen jaren christen! “Waar bent u Heer in deze pijnlijke omstandigheid? Waar bent u Heer in deze ziekte? Waar ben je in dit baanverlies? In mijn gebed? In al deze onzekerheid? Ik dacht dat ik je vriend was, dat ik trouw was ... en nu deze Heer? Alles wat ik op dit moment voel, hoor en zie, is de leegte van het graf. "
Maar ze wachtte op liefde wacht op de Geliefde.
Maar Hij komt niet meteen. Eerst staart ze in de diepten van het graf… de diepten van haar eigen armoede en hulpeloosheid. En daar ziet ze twee engelen die haar vragen waarom ze huilt, alsof ze willen zeggen: "Waarom denk je dat Jezus je in de steek heeft gelaten?"Misschien is een antwoord dat ze had kunnen geven een van deze:" Omdat ik te zondig ben ", of" Omdat ik hem teleurstel ", of" Ik heb te veel fouten gemaakt in mijn leven ", of" Hij wil me niet … Hoe kan Hij dat willen? me Maar omdat ze weet dat alleen Hij haar wonden kan genezen, wacht ze -liefde wacht. En eindelijk, ze vindt Hem die haar nooit heeft verlaten, maar die alleen verborgen bleef.
Jezus zei tegen haar: 'Vrouw, waarom huil je? Naar wie ben je op zoek? " Ze dacht dat het de tuinman was en zei tegen hem: "Meneer, als u hem wegdroeg, vertel me dan waar u hem neerlegde, en ik zal hem meenemen." Jezus zei tegen haar: "Maria!" (Johannes 20: 15-16)
Ja, ook hij vraagt waarom ze huilt. Maar Zijn aanwezigheid beantwoordt de vraag:
Degenen die in tranen zaaien, zullen vreugde oogsten. (Psalm van vandaag)
Hoe lang moeten we wachten? Het antwoord is lang genoeg, en alleen God weet hoe lang dat moet duren. Maar ik kan je wel vertellen dat, aangezien ik het grootste deel van mijn leven een discipel van Jezus ben geweest (en in deze tijd enorme verliezen, verdriet en beproevingen heb meegemaakt), Hij nooit te laat komt, omdat Hij überhaupt nooit is vertrokken. Maar om zijn kracht, zijn troost, zijn vrede en barmhartigheid te ontvangen, moet ik verlangen Hem. Ik moet bereid zijn te wachten bij het graf van mijn hulpeloosheid en zwakte in plaats van 'naar huis terug te keren' naar die plaats waar ik 'controle' heb, want juist op deze plaats van overgave zal ik de almacht en macht tegenkomen van God wanneer het juiste moment komt.
We bewaren deze schat in aarden vaten, opdat de alles overtreffende kracht van God mag komen en niet van ons. We worden op elke manier gekweld, maar niet beperkt; perplex, maar niet tot wanhoop gedreven; vervolgd, maar niet verlaten; neergeslagen, maar niet vernietigd; altijd het sterven van Jezus in het lichaam met zich meedragen, zodat het leven van Jezus ook in ons lichaam gemanifesteerd kan worden ... (Eerste lezing van vandaag)
Ja, liefde wacht. Dit "sterven van Jezus" dat ik in mij draag, is het loslaten van ego, van controle, van mijn eigen wil. En hoe moeilijk is dit, vooral in de simpele dagelijkse dingen als ik mijn sleutels verlies, of de kinderen hun klusjes vergeten, of ik een domme fout maak. En het maakt niet uit of je non, priester of leek bent. Het pad is hetzelfde, de weg van het kruis Zoals Jezus aan Jakobus en Johannes vroeg:
Kun je de kelk drinken die ik ga drinken? ... Mijn kelk zul je inderdaad drinken ... (Today's Gospel)
James werd uiteindelijk gemarteld en John werd verbannen naar Patmos. Ze vertegenwoordigen zowel de "actieve" als de "contemplatieve" aspecten van de kerk. Toch is het pad voor ons allemaal hetzelfde: de weg van het kruis die leidt naar het graf en de ontmoeting met de verrezen Heer.
De vraag is of we bereid zijn te wachten op de hulp van de Heer, het medicijn van de Heer, de oplossingen van de Heer, de wijsheid van de Heer, de voorzienigheid van de Heer en de manier waarop de Heer het pad van ons leven onthult? Dit kan een paar dagen duren, of misschien een paar decennia. Maar in het wachten is het bewijs van onze liefde.
Voor liefde wacht.
Bedankt voor uw steun.
Zegen u, en bedankt.
Om met Mark in de De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
