HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 11 januari 2014
Liturgische teksten hier
MEEST Wanneer we van Christus getuigen, zullen we vaak geconfronteerd worden met het moeten doen hou van het onbeminnelijke Hiermee bedoel ik dat wij allen hebben onze "momenten", gelegenheden waarop we helemaal niet erg lief zijn. Dat is de wereld waarin onze Heer is binnengegaan en de wereld waarin Jezus ons nu zendt.
In de eerste lezing van vandaag vertelt Johannes ons hoe we moeten reageren als we zien dat een broeder een zonde begaat, dat “als de zonde niet dodelijk is"...
… Hij zou tot God moeten bidden en hij zal hem leven geven.
Bidden voor iemand met wie ik geïrriteerd ben, is een mooie stap voorwaarts in liefde en een daad van evangelisatie -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 101
Het is niet de plicht van christenen om rechter en jury te worden over elke fout en misstap van onze naaste. In plaats daarvan, zegt St. Paul, "draag elkaars lasten. ' [1]Gal 6: 2 De belangrijkste last die we moeten dragen, is de zwakte van onze broeder.
Ik zie nu dat ware naastenliefde bestaat uit het dragen van de fouten van degenen om ons heen, nooit verbaasd over hun zwakheden, maar opgebouwd bij het minste teken van deugd. -NS. Thérèse de Liseux, De autobiografie van een heilige, Ch. 9; geciteerd in De Navarre Bijbel, “Evangeliën & Handelingen”, p.79
Hoe kan ik wees niet verbaasd als ik zie dat mijn broer of zus zo beligerend en egocentrisch is? Het tegengif is voortdurend mijn eigen fouten en de neiging om niet dagelijks God en de naaste lief te hebben. Er zit altijd een log in mijn eigen oog. Maar ik moet ook bedenken hoe genadig Jezus voor mij is geweest, zodat ik zijn barmhartigheid jegens anderen kan weerspiegelen.
De lasten van een ander dragen is echter niet hetzelfde als ze gewoon verdragen. Het Psalm-antwoord van vandaag zegt:
De Heer schept behagen in zijn volk.
God houdt van buiten de oppervlakte omdat Hij de goedheid ziet, de beeld waarin we zijn gemaakt. Om van degenen die niet kunnen worden gehouden lief te hebben, moeten we verder gaan dan beledigd zijn, verder gaan dan de wonden van individuen, en van hen houden zoals God van hen houdt. Het is het leren van de 'kunst van het begeleiden' die ons leert onze sandalen uit te doen voor de heilige grond van de ander. '' [2]Evangelii Gaudium, N. 169 Als we anderen als 'heilige grond' beginnen te zien, zijn we veel minder klaar om te oordelen. In feite zullen we ervan gaan genieten.
Missie is tegelijk een passie voor Jezus en een passie voor zijn mensen. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 268
Vaak zal ik proberen me een persoon voor te stellen toen hij nog een baby was, hoe onschuldig, onschadelijk en kostbaar was. Dat is echt de "kern" die God ziet en dat Jezus stierf om te herstellen. Alles daarna is gevallen natuur.
Als je een vogel met een gebroken vleugel op de grond ziet springen, denk je nooit bij jezelf: "Waarom probeert die vogel een eekhoorn te zijn?" In plaats daarvan zie je dat het gewond is en "uit" zijn wonden handelt. Zo ook zijn mensen vaak het product van hun verwondingen, die willen vliegen "op arendsvleugels", maar gebroken door hun verleden, hun zonden, mislukkingen en verwondingen van anderen. Daarom zegt Jezus oordeel niet, maar wees genadig. We moeten ze begeleiden, ze helpen genezen, groeien en weer vliegen door naar hun spirituele potentieel te kijken en te genieten van 'het minste teken van deugd'.
Jezus laat ons zien hoe we van het niet-geliefde kunnen houden als Hij de twijfelende Thomas zijn wonden laat aanraken. We moeten niet alleen de wonden van anderen aanraken, maar laat ze de onze aanraken Laat anderen uw zwakheid zien; laat ze weten dat je ook worstelt; laat ze hun vingers in uw zij steken, die plaats waar Jezus uw ziel heeft genezen. Ik herinner me een heilige vriend van me die me ooit vertelde dat hij geen toetje eet. “Waarom?”, Vroeg ik. "Want als ik eenmaal een stuk taart begin te eten, moet ik het hele ding opeten!" Ik was verbaasd over zijn eerlijkheid. Terwijl sommige christenen indruk willen maken door hun halo's voor anderen te polijsten, is wat zielen echt voor de Heer opent, wanneer ze transparantie zien en authentieke nederigheid aanraken.
Johannes de Doper zegt in het evangelie:
Hij moet toenemen, ik moet afnemen.
Telkens wanneer we verminderen, onze wonden openen voor anderen, hen niet alleen laten zien hoe Christus ons heeft genezen, maar ook hoe Hij is nog ons genezen, kunnen ze raak hoop in ons. Dit opent op zijn beurt hun gewonde harten, zodat we de genezende balsem van Christus 'barmhartige liefde kunnen toepassen door middel van een woord, de Schrift, enz. Dit houdt duidelijk in dat we bereid zijn naar zielen te luisteren, ons in te leven en op reis te gaan.
Een evangelisatiegemeenschap raakt met woord en daad betrokken bij het dagelijks leven van mensen; het overbrugt afstanden, het is bereid zichzelf te vernederen indien nodig, en het omvat het menselijk leven en raakt het lijdende vlees van Christus in anderen. Evangelisten nemen zo de “geur van de schapen” over en de schapen zijn bereid hun stem te horen. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 24
Vaak voelt het onbeminnelijke gevoel zo aan eenzaamheid-vergeten, genegeerd, verwaarloosd in een snelle, onpersoonlijke wereld. Maria Magdalena kwam naar het graf, verlangend naar Degene die haar doel, betekenis en liefde gaf. Toen ze Jezus zag, riep Hij haar langs naam. Het was op dat moment herkende ze Hem. We moeten ophouden mensen te behandelen als een andere anonieme voorbijganger. We moeten iedereen die bij ons komt erkennen met onze glimlach en beschikbaarheid, met heilige gastvrijheid.
We moeten de kunst van het luisteren beoefenen, wat meer is dan alleen horen. Luisteren, in communicatie, is een openheid van hart die het mogelijk maakt dat nabijheid zonder welke echte spirituele ontmoeting niet kan plaatsvinden. Luisteren helpt ons om het juiste gebaar en woord te vinden dat laat zien dat we meer zijn dan alleen omstanders -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 171
Catherine Doherty zei ooit dat we 'een ziel tot bestaan kunnen luisteren'. En zielen hebben een naam, geschreven in de palm van Gods hand. Als we naar een ander luisteren, als we onze stem dempen, kunnen ze in toenemende mate de stem horen van de Vader die hen bij hun naam roept en zegt: 'Je bent geliefd. '
Elke ziel is anders, elke situatie vereist nieuw onderscheidingsvermogen en gevoeligheid. Soms hebben zielen "harde liefde" nodig, zoals de Farizeeën. Maar meestal hebben mensen het gewoon nodig barmhartig liefde. Als we de niet-geliefde willen liefhebben, moeten we de tijd nemen om bij hen aanwezig te zijn, hen de geur van Christus te laten inademen die voortkomt uit onze eigen relatie met Jezus, waarin Hij heeft gebaard. onze lasten, aangeraakt onze wonden, en luisterde onze zielen ontstaan.
Onthoud vooral dat het allemaal genade is. We hebben alleen lief met de liefde waarmee we gratis zijn gegeven. En het is de Heilige Geest die overtuigt, de Heilige Geest alleen die het hart van een ander kan openen en hen tot bekering kan brengen. Toch zijn wij Gods uitverkoren vaartuig voor Zijn genade, en de overwinning die het onbeminnelijke overwint, is de onze geloof…
En we laten de resultaten aan God over.
Hiermee komt een einde aan de eerste maand van The Now Word. Uw feedback is welkom!
[yop_poll id = ”11 ″]
[yop_poll id = ”12 ″]
Ontvangen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
Geestelijke stof tot nadenken is een voltijds apostolaat.
Bedankt voor uw steun!
Word lid van Mark op Facebook en Twitter!
