God meten

IN een recente briefwisseling, zei een atheïst tegen mij,

Als er voldoende bewijs aan mij werd getoond, zou ik morgen beginnen te getuigen voor Jezus. Ik weet niet wat dat bewijs zou zijn, maar ik ben er zeker van dat een almachtige, alwetende godheid zoals Jahweh zou weten wat er nodig zou zijn om mij te laten geloven. Dus dat betekent dat Jahweh niet wil dat ik geloof (althans op dit moment), anders zou Jahweh me het bewijs kunnen tonen.

Is het zo dat God niet wil dat deze atheïst op dit moment gelooft, of is het dat deze atheïst niet bereid is om in God te geloven? Dat wil zeggen, past hij de principes van de "wetenschappelijke methode" toe op de Schepper Zelf?

WETENSCHAP VS. RELIGIE?

Atheïst, Richard Dawkins, schreef onlangs over "Wetenschap vs. religie". Diezelfde woorden zijn voor de christen in tegenspraak. Er is geen conflict tussen wetenschap en religie, op voorwaarde dat de wetenschap nederig zowel haar beperkingen als ethische grenzen erkent. Evenzo, zou ik eraan willen toevoegen, moet religie ook erkennen dat niet alle dingen in de Bijbel letterlijk genomen moeten worden, en dat de wetenschap voor ons een dieper begrip van de schepping blijft ontvouwen. Voorbeeld: de Hubble-telescoop heeft ons wonderen onthuld die honderden generaties vóór ons nooit voor mogelijk hadden gehouden.

Bijgevolg kan methodisch onderzoek in alle takken van kennis, op voorwaarde dat het op een werkelijk wetenschappelijke manier wordt uitgevoerd en de morele wetten niet terzijde geschoven, nooit in strijd zijn met het geloof, omdat de dingen van de wereld en de dingen van het geloof daaruit voortkomen. God. -Catechismus van de katholieke kerk, N. 159

De wetenschap vertelt ons over de wereld die God heeft geschapen. Maar kan de wetenschap ons iets over God Zelf vertellen?

GOD METEN

Wanneer een wetenschapper de temperatuur meet, gebruikt hij een thermisch apparaat; wanneer hij de maat meet, kan hij een schuifmaat gebruiken, enzovoort. Maar hoe 'meet je God' om te voldoen aan de behoefte van de atheïst aan concreet bewijs van Zijn bestaan ​​(aangezien ik, zoals ik in De pijnlijke ironie, de volgorde van de schepping, wonderen, profetie, enz. zeggen hem niets)? De wetenschapper gebruikt niet meer een schuifmaat om de temperatuur te meten dan een thermometer om de maat te meten. De juiste hulpmiddelen moeten worden gebruikt om de juist bewijs​ Als het op God aankomt, wie is dat dan geestzijn de instrumenten om goddelijk bewijs te produceren geen schuifmaten of thermometers. Hoe zouden ze kunnen zijn?

Nu, de atheïst kan niet eenvoudig zeggen: "Wel, daarom is er geen God." Neem dan bijvoorbeeld liefde​ Als een atheïst zegt dat hij van een ander houdt, vraag hem dan om 'dat te bewijzen'. Maar liefde kan niet worden gemeten, gewogen, gepord of geprikkeld, dus hoe kan liefde bestaan? En toch zegt de atheïst die liefheeft: 'Ik weet alleen dat ik van haar houd. Ik weet dit met heel mijn hart. " Hij zou als bewijs van zijn liefde zijn daden van vriendelijkheid, dienstbaarheid of hartstocht kunnen claimen. Maar deze uiterlijke tekenen bestaan ​​onder degenen die God toegewijd zijn en naar het evangelie leven - tekenen die niet alleen individuen maar hele naties hebben getransformeerd. De atheïst sluit deze echter uit als bewijs van God. Daarom kan een atheïst ook niet bewijzen dat zijn liefde bestaat. Er zijn simpelweg geen instrumenten om het te meten.

Zo zijn er ook andere kenmerken van de mens die de wetenschap niet volledig kan verklaren:

Evolutie kan de ontwikkeling van vrije wil, moraliteit of geweten niet verklaren. Er is geen bewijs voor de geleidelijke ontwikkeling van deze menselijke kenmerken - er is geen gedeeltelijke moraliteit bij chimpansees. Mensen zijn duidelijk groter dan de som van de evolutiekrachten en grondstoffen waarvan wordt gezegd dat ze deze hebben gecombineerd om ze te creëren. —Bobby Jindal, De goden van het atheïsme, Katholieke.com

Dus als het om God gaat, moet men de juiste instrumenten gebruiken om Hem te ‘meten’.

DE JUISTE HULPMIDDELEN KIEZEN

Ten eerste moet de atheïst, net als in de wetenschap, de aard begrijpen van het onderwerp dat hij benadert om te 'studeren'. De christelijke God is niet de zon of een stier of een gesmolten kalf. Hij is de Schepper Spiritus.De atheïst moet ook rekening houden met de antropologische wortels van de mens:

Op veel manieren, door de geschiedenis heen tot op de dag van vandaag, hebben mannen uitdrukking gegeven aan hun zoektocht naar God in hun religieuze overtuigingen en gedrag: in hun gebeden, offers, rituelen, meditaties, enzovoort. Deze vormen van religieuze expressie zijn, ondanks de dubbelzinnigheden die ze vaak met zich meebrengen, zo universeel dat men de mens wel een religieus wezen. -CCC, N. 28

De mens is een religieus wezen, maar hij is ook een intelligent wezen dat in staat is God met zekerheid te kennen vanuit de geschapen wereld door het natuurlijke licht van de rede. Dit, omdat hij is gemaakt "naar het beeld van God."

In de historische omstandigheden waarin hij zich bevindt, ervaart de mens echter veel moeilijkheden om God te leren kennen door het licht van de rede alleen ... er zijn veel obstakels die de rede verhinderen om effectief en vruchtbaar gebruik te maken van dit aangeboren vermogen. Want de waarheden die betrekking hebben op de relaties tussen God en de mens overstijgen geheel de zichtbare orde der dingen, en als ze worden vertaald in menselijk handelen en deze beïnvloeden, vragen ze om zelfovergave en zelfverloochening. De menselijke geest wordt op zijn beurt belemmerd in het bereiken van dergelijke waarheden, niet alleen door de invloed van de zintuigen en de verbeelding, maar ook door een wanordelijke eetlust die het gevolg is van de erfzonde. Het komt dus voor dat mannen in dergelijke zaken zichzelf gemakkelijk overtuigen dat wat ze niet graag zouden willen waar zijn, vals is of op zijn minst twijfelachtig. -CCC, N. 37

In deze inzichtelijke passage uit de Catechismus worden de instrumenten onthuld om “God te meten”. Omdat we een gevallen natuur hebben die vatbaar is voor twijfel en ontkenning, wordt de ziel die op zoek is naar God geroepen tot "overgave en zelfverloochening". In een woord, geloof. De Schrift zegt het zo:

… Zonder geloof is het onmogelijk om hem te behagen, want iedereen die God benadert, moet geloven dat hij bestaat en dat hij degenen die hem zoeken beloont. (Heb 11: 6)

TOEPASSING VAN DE GEREEDSCHAP

Nu, de atheïst zou kunnen zeggen: "Wacht even. ik niet geloof dat God bestaat, dus hoe kan ik Hem in geloof benaderen? "

Het eerste is om te begrijpen hoe verschrikkelijk de wond van de zonde is voor de menselijke natuur (en de atheïst zal zeker toegeven dat de mens in staat is tot verschrikkingen). De erfzonde is niet alleen een ongemakkelijke blip op de menselijke historische radar. De zonde bracht in zo'n grote mate de dood bij de mens voort dat de gemeenschap met God werd verbroken. De eerste zonde van Adam en Eva was geen stuk fruit aan het stelen; het was een volkomen gebrek aan vertrouwen in hun Vader. Wat ik zeg is dat zelfs de christen soms, ondanks zijn fundamentele geloof in God, twijfelt, net als Thomas. We twijfelen omdat we niet alleen vergeten wat God in ons eigen leven heeft gedaan, maar we vergeten (of zijn onwetend van) de krachtige tussenkomsten van God in de menselijke geschiedenis. We twijfelen omdat we zwak zijn. Inderdaad, als God weer in het vlees zou verschijnen voor de mensheid, zouden we Hem helemaal opnieuw kruisigen. Waarom? Omdat we gered zijn door genade, door geloof, niet door zicht. Ja, de gevallen natuur is dat dat zwak (zie Waarom geloof?​ Het feit dat zelfs de christen zijn geloof soms moet vernieuwen, is geen bewijs van Gods afwezigheid, maar van de aanwezigheid van zonde en zwakheid. De enige manier om tot God te naderen is dus in geloof:vertrouwen.

Wat betekent dit? Nogmaals, men moet de juiste tools gebruiken. Het betekent Hem benaderen op de manier waarop Hij ons heeft laten zien:

... tenzij je je omdraait en als kinderen wordt, zul je het koninkrijk van de hemel niet binnengaan ... hij wordt gevonden door degenen die hem niet op de proef stellen, en manifesteert zich aan degenen die hem niet ongelovig zijn. (Matt 18: 3; Wijs 1: 2)

Dit is verre van simplistisch. Om "als kinderen" te worden, dat wil zeggen, om ervaar het bewijs van God betekent verschillende dingen. Een daarvan is om te accepteren wie Hij zegt dat Hij is: "God is liefde." In feite verwerpt de atheïst het christendom vaak omdat hij een vertekend beeld heeft gekregen van de Vader als een godheid die met samengeknepen ogen al onze fouten in de gaten houdt, klaar om onze schuld te straffen. Dit is niet de christelijke God, maar op zijn best de verkeerd begrepen God. Als we begrijpen dat we onvoorwaardelijk van ons houden, verandert dit niet alleen onze perceptie van God, maar onthult het ook de tekortkomingen van degenen die de leiders van het christendom zijn (en dus ook hun behoefte aan verlossing).

Ten tweede betekent kind worden dat je je aan de geboden van onze Heer houdt. De atheïst die denkt dat Hij het bewijs van God de Schepper kan ervaren terwijl hij als vijand leeft tegen Zijn geschapen orde (dwz natuurlijke morele wet) door een leven van zonde, begrijpt de basisprincipes van logica niet. De bovennatuurlijke "vreugde" en "vrede" waarvan christenen getuigen, is een direct resultaat van onderwerping aan de morele orde van de Schepper, een proces dat "berouw" wordt genoemd. Zoals Jezus zei:

Wie in mij blijft en ik in hem, zal veel vrucht dragen ... Als je mijn geboden onderhoudt, blijf je in mijn liefde ... Ik heb je dit verteld, zodat mijn vreugde in jou mag zijn en je vreugde volledig kan zijn. (Johannes 15: 5, 10-11)

Dus geloof en gehoorzaamheid zijn noodzakelijke instrumenten om God te ervaren en te ontmoeten. Een wetenschapper zal nooit de juiste temperatuur van een vloeistof meten als hij weigert de temperatuursonde in de vloeistof te plaatsen. Zo ook zal de atheïst geen relatie met God hebben als zijn gedachten en daden in strijd zijn met het karakter van God. Olie en water gaan niet samen. Aan de andere kant, door geloof, kan hij de liefde en barmhartigheid van God ervaren, ongeacht zijn verleden. Door op Gods genade te vertrouwen, nederig gehoorzaamheid aan Zijn Woord, de genade van de Sacramenten, en in dat gesprek dat we 'gebed' noemen, kan de ziel God gaan ervaren. Het christendom staat of valt op deze realiteit, niet op sierlijke kathedralen en gouden vaten. Het bloed van de martelaren werd vergoten, niet voor een ideologie of imperium, maar voor een vriend.

Het moet gezegd worden dat men zeker de waarheid van Gods woord kan ervaren door een leven dat tegengesteld is aan Zijn morele orde. Zoals de Schrift zegt, is het "loon van de zonde de dood". ^[1]Rome 6: 23 We zien de "donkere bewijzen" van deze stelregel overal om ons heen in het verdriet en de wanorde in levens die buiten Gods wil leven. De actie van God kan daarom duidelijk worden door de rusteloosheid in de ziel. We zijn gemaakt door Hem en voor Hem, dus zonder Hem zijn we rusteloos. God is geen verre godheid, maar iemand die ons allemaal meedogenloos achtervolgt omdat Hij eindeloos van ons houdt. Zo'n ziel heeft het echter vaak moeilijk om God op deze momenten te herkennen, hetzij vanwege trots, twijfel of hardheid van hart.

GELOOF EN REDEN

De atheïst die bewijs van God wil, moet daarom de juiste instrumenten gebruiken. Dit omvat het gebruik van zowel geloof en rede.

… De menselijke rede kan zeker de bevestiging bereiken van het bestaan ​​van één God, maar alleen het geloof, dat de goddelijke Openbaring ontvangt, kan putten uit het mysterie van Liefde van de Drie-enige God. —POPE BENEDICT XVI, General Audience, 16 juni 2010, L'Osservatore Romano, Engelse uitgave, 23 juni 2010

Zonder reden heeft religie weinig zin; zonder geloof zal de rede struikelen en niet zien wat alleen het hart kan weten. Zoals St. Augustinus zei: 'Ik geloof om te begrijpen; en ik begrijp het, hoe beter het is om te geloven. "

Maar de atheïst denkt vaak dat deze eis van geloof betekent dat hij uiteindelijk zijn geest moet sluiten en geloven zonder de hulp van de rede, en dat het geloof zelf niets anders zal produceren dan een gehersenspoelde trouw aan religie. Dit is een vals idee van wat het betekent om 'geloof te hebben'. De ervaring van millennia van gelovigen leert ons dat geloof wil bewijzen van God, maar alleen als iemand het mysterie benadert in de gezindheid die eigen is aan onze gevallen natuur - als een klein kind.

Door natuurlijke redenen kan de mens God met zekerheid kennen op basis van zijn werken. Maar er is nog een andere orde van kennis, die de mens onmogelijk op eigen kracht kan bereiken: de orde van goddelijke Openbaring ... Geloof is zeker​ Het is zekerder dan alle menselijke kennis omdat het is gebaseerd op het woord van God die niet kan liegen. Natuurlijk kunnen geopenbaarde waarheden onduidelijk lijken voor de menselijke rede en ervaring, maar "de zekerheid die het goddelijke licht geeft, is groter dan die welke het licht van de natuurlijke rede geeft". "Tienduizend moeilijkheden doen geen enkele twijfel bestaan." -CCC 50, 157

Maar deze behoefte aan kinderlijk geloof zal eerlijk gezegd te veel zijn voor een trotse man. De atheïst die op een rots staat en naar de lucht schreeuwt en eist dat God zichzelf laat zien, moet even pauzeren en hierover nadenken. Als God op elke wenk en gril van mensen zou reageren, zou in strijd zijn met Zijn natuur. Het feit dat God op dat moment niet in alle glorie verschijnt, is misschien meer een bewijs dat Hij er is dan niet. Aan de andere kant, dat God enigszins zwijgt, waardoor de mens meer en meer gaat wandelen door geloof in plaats van door te zien (zodat hij God kan zien! "Zalig de reinen van hart, want zij zullen God zien ...“), Is ook het bewijs. God geeft ons genoeg om Hem te zoeken. En als we Hem zoeken, zullen we Hem vinden, want Hij is niet ver. Maar als Hij echt God is, echt de Schepper van het universum, zouden wij dat dan niet misschien niet moeten doen nederig Hem zoeken, op de manier waarop Hij heeft laten zien dat we Hem zullen vinden? Is dit niet redelijk?

De atheïst zal God alleen vinden als Hij van zijn rots afstapt en ernaast knielt. De wetenschapper zal God vinden als hij zijn kijkers en apparaten opzij zet en de juiste gereedschappen gebruikt.

Nee, je kunt liefde niet meten aan de hand van technologie. en God is liefde!

Het is verleidelijk om te denken dat de geavanceerde technologie van vandaag al onze behoeften kan beantwoorden en ons kan redden van alle gevaren en gevaren die ons bedreigen. Maar zo is het niet. Op elk moment van ons leven zijn we volledig afhankelijk van God, in wie we leven en bewegen en ons bestaan ​​hebben. Alleen hij kan ons tegen kwaad beschermen, alleen hij kan ons door de stormen van het leven leiden, alleen hij kan ons naar een veilige haven brengen ... Meer dan wat voor lading dan ook die we met ons zouden kunnen vervoeren - in termen van onze menselijke prestaties, onze bezittingen , onze technologie - het is onze relatie met de Heer die de sleutel vormt tot ons geluk en onze menselijke vervulling. —PAUS BENEDICTUS XVI, Aziatische News.it, April 18, 2010

Want Joden eisen tekenen en Grieken zoeken wijsheid, maar wij verkondigen de gekruisigde Christus, een struikelblok voor Joden en dwaasheid voor heidenen, maar voor degenen die geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, Christus de kracht van God en de wijsheid van God. Want de dwaasheid van God is wijzer dan menselijke wijsheid, en de zwakheid van God is sterker dan menselijke kracht. (1 Kor 1: 22-25)