MegaKerken?

 

 

Beste Mark,

Ik ben een bekeerling tot het katholieke geloof van de Lutherse Kerk. Ik vroeg me af of je me meer informatie kon geven over "MegaChurches"? Het lijkt mij dat ze meer op rockconcerten en uitgaansgelegenheden lijken dan op aanbidding, ik ken sommige mensen in deze kerken. Het lijkt erop dat ze meer een 'zelfhulp'-evangelie prediken dan iets anders.

 

Geachte lezer,

Bedankt voor het schrijven en voor het delen van uw mening.

We moeten altijd voor de waar Het evangelie wordt gepredikt, vooral wanneer de katholieke kerk het goede nieuws niet verkondigt in deze tijd van duisternis en verwarring (vooral in Europa en Noord-Amerika). Zoals Jezus zei: "Wie niet tegen ons is, is voor ons.”Zelfs de heilige Paulus verheugde zich toen het evangelie werd gepredikt, zelfs als het uit twijfelachtige voorwendselen werd gedaan:

Hoe zit het? Het enige dat telt is dat Christus op elke manier, of het nu uit misleidende of oprechte motieven is, wordt verkondigd! Dat is wat mij vreugde schenkt. Inderdaad, ik zal me blijven verheugen ... (Fil.1: 18)

Inderdaad, veel katholieken zijn bediend door protestantse bedieningen, waaronder ikzelf.

Een 'zelfhulp'-evangelie is natuurlijk niet het waar Evangelie. Helaas is dit vaak wat er in deze megafaciliteiten wordt gepredikt. De kern van het christelijk geloof is de waarheid dat "ik mezelf niet kan helpen". Wij genoodzaakt bent een redder, en zijn verloren zonder een, en die Heiland is aan ons geopenbaard als Jezus Christus​ Kinderlijk geloof, vertrouwen en overgave; aan zulke zielen, zegt Jezus, behoort het koninkrijk van God toe. In feite roept het ware Evangelie ons op vanuit “zelfhulp”, of beter gezegd, van onszelf helpen om te zondigenen in een leven van heiligheid, door Christus Zelf na te volgen. Een echt christelijk leven is er dus een van sterven aan het zelf, zodat het bovennatuurlijke leven van Christus in ons opkomt en ons een "nieuwe mens" maakt, zoals Paulus zegt. Maar al te vaak gaat de boodschap die gepredikt wordt niet over het worden van een nieuwe man, maar over de man iets nieuws brengen. 

Maar zelfs met het ware Evangelie van berouw en geloof gepredikt in evangelische kerken, beginnen de problemen daarna vrijwel onmiddellijk om een ​​aantal redenen. Er is meer in de Kerk en verlossing dan alleen een “persoonlijke relatie” met Jezus, hoewel dit duidelijk het fundament en begin is voor elke ziel.

… Vergeet nooit dat een echt apostolaat als eerste voorwaarde een persoonlijke ontmoeting met Jezus, de Levende, de Heer vereist. —POPE JOHN PAUL II, Vaticaanstad, 9 juni 2003 (VIS)

Hoe zit het met huwelijk en echtscheiding? Hoe zit het met de autoriteit om zonden te vergeven? Hoe zit het met morele vragen en grenzen en de talloze andere theologische overwegingen? Vrijwel onmiddellijk beginnen die kerken die niet op de rots van Petrus zijn gebouwd de weg kwijt te raken, want alleen aan Petrus en de andere apostelen werd Zijn gezag verleend om het geloof te bewaken en over te dragen (en vervolgens aan die apostelen aan wie de overdracht van dat gezag werd verleend door handoplegging). Zien Het fundamentele probleem.

Toen ik onlangs door de radiowieltjes bladerde, hoorde ik een protestantse predikant zeggen dat men zijn vertrouwen niet op sacramenten moet stellen, maar op Jezus. Dit is een tegenstrijdigheid, aangezien Christus zelf heeft de zeven sacramenten ingesteld, zoals we in de Schrift lezen, en vanaf het allereerste begin van de kerk tot op de dag van vandaag beoefend zien:

• Doop (Markeer 16: 16)
• Bevestiging (Handelingen 8: 14-16)
• Boete of bekentenis (John 20: 23)
• Eucharistie (Matthew 26: 26-28)
• Huwelijk (Markeer 10: 6-9)
• Heilige orden (Mattheüs 16: 18-19; 18:18; 1 Tim 4:14)
• Zalving van de zieken (James 5: 14)

In de sacramenten, we ontmoeten Jezus! Was het niet door het breken van het brood dat de twee apostelen op de weg naar Emmaüs onze Heer herkenden?

Over de specifieke kwestie van de stijl van aanbidding in sommige megakerken (die niets anders zijn dan grote kerken die zijn gebouwd om grotere gemeenten te huisvesten) ... Het eerste probleem is onmiddellijk de afwezigheid van de sacramenten, met name het herdenkingsmaal dat ons door Jezus werd geboden te herdenken: "Doe dit ter nagedachtenis aan mij."In plaats van de eucharistie - is een diepe, rijke en voedzame maaltijd - vervangen door de voorgerechten van" lofprijs en aanbidding ". Gelukkig wordt er nog steeds gepredikt - en vaak wordt er goed gepredikt - maar dan, zoals reeds vermeld, zijn er theologische kwesties die niet onbelangrijk zijn. Velen worden van het goede weiland geleid in hun poging het te vinden!

Ik heb begrepen dat sommige van deze kerken beginnen te veranderen in "rockconcerten", zoals u zegt. Ze nemen een 'wereldmodel' aan om het 'wereldse' te tekenen. Hoewel we "nieuwe middelen en nieuwe methoden om te evangeliseren" moeten gebruiken, zo drong wijlen Johannes Paulus II aan, is de werkelijke kracht in evangelisatie een leven van heiligheid waarin het gezicht van Christus wordt gezien in het gezicht van de evangelieprediker. Zonder een authentiek christelijk leven worden de methoden van de evangelieprediker onvruchtbaar gemaakt, hoewel ze een tijdlang de zintuigen en emoties kunnen prikkelen.

De Heilige Geest kan zielen oprecht een krachtige ervaring van bekering en Gods aanwezigheid in deze kerken schenken (“Want waar twee of drie in Mijn Naam vergaderd zijn, daar ben Ik in hun midden“), Maar uiteindelijk geloof ik dat er een diepere honger is die niet verzadigd zal worden totdat de Heer zelf die verzadigt door Zijn Lichaam en Bloed, en de gelovige versterkt en geneest door het Sacrament van de boete. Anders zou Christus deze middelen niet hebben ingesteld om Hem en door Hem, de Vader, te ontmoeten.

 

EEN PERSOONLIJKE ERVARING

Ik werd enkele jaren geleden gevraagd om te zingen bij een van deze MegaChurches. De muziek was geweldig - een live strijkerssectie, een bandkuil en een groot koor. De prediker die dag was een geïmporteerde Amerikaanse evangelist, die met gezag en overtuiging predikte. Maar ik verliet het gevoel ... onvolledig.

Later die middag kwam ik een Basiliaanse vader tegen die die dag nog geen mis had opgedragen. Dus leidde hij ons in de liturgie. Er waren geen toeters, geen fluitjes, geen koren of professionele muzikanten. Ik was het gewoon, een priester en een altaar. Tegen de tijd van de toewijding (wanneer het brood en de wijn het lichaam en bloed van Jezus worden), Ik was in tranen​ De kracht van de aanwezigheid van de Heer was overweldigend ... en toen ... kwam Hij naar mij, lichaam, ziel en geest in de eucharistie en ging deze kleine tabernakel van mijn lichaam binnen, waardoor ik één met Hem werd zoals Hij beloofde dat Hij zou doen (Johannes 6:56). O God! Wat is dit goddelijk voedsel dat zelfs de engelen ervan willen eten!

Het contrast tussen de twee diensten was onmiskenbaar. Ik wist dat de Heer iets duidelijk maakte.

Ik zou de mis nooit 'inruilen', zelfs als het slecht zou zijn gedaan, voor de glamour van de MegaChurches. Maar ... wat als de mis gecombineerd zou worden met een krachtige presentatie van gebedsvolle hedendaagse muziek, en bekroond met nointed homilies van heilige priesters?

Satans koninkrijk zou beginnen te vallen, daar twijfel ik niet aan.

Wij, in tegenstelling tot sommigen van hen, verkondigen geen evangelie van welvaart, maar christelijk realisme. We kondigen geen wonderen aan, zoals sommigen doen, maar de nuchterheid van het christelijk leven. Wij zijn ervan overtuigd dat al deze nuchterheid en realisme die een God aankondigen die mens werd (dus een diep menselijke God, een God die ook met ons lijdt) betekenis geven aan ons eigen lijden. Op deze manier heeft aankondiging een bredere horizon en een grotere toekomst. We weten ook dat deze sekten niet erg stabiel zijn. ... De aankondiging van voorspoed, van wonderbaarlijke genezing, enz., Kan op korte termijn goed zijn, maar we zien al snel dat het leven moeilijk is, dat een menselijke God, een God die met ons lijdt, overtuigender, waarachtiger is en meer hulp voor het leven. —POPE BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 17 maart 2009

 

 

Uw financiële steun en gebeden zijn waarom
u leest dit vandaag.
 Zegen u en dank u. 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.